محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830258799
لیست محرمانه های دولت روحانی
واضح آرشیو وب فارسی:احرارگیل: اگر ماجرا به همینجا ختم می شد، مشکلی نبود، اما ظاهرا این رشته سر دراز دارد! پس از فتح الفتوح، دولت در یک سفر اروپایی، به تعبیر رسانه های غربی همچون یک «مشتری ولخرج» حدود ۱۲۰ هواپیما خرید! بازهم جزئیات خرید ها محرمانه بود و...به گزارش پایگاه خبری تحلیلی احرار گیل ، حسین شمسیان در کیهان نوشت: تقریبا همه افراد بشر، علاقمندند که موفقیت ها و افتخاراتشان را با سربلندی به دیگران نشان دهند. این موضوع وقتی بروز و ظهور بیشتری پیدا می کند که پای جلب رای مردم و رقابت با رقیبانی که از قضا بر طبل ناکارآمدی و ناتوانی حریف می کوبند هم در میان باشد. رقابت در این عرصه گاه تا آنجا پیش می رود که یک جریان سیاسی، به «دستاورد سازی» روی می آورد و می کوشد همه کارهای سال های آینده و گذشته را به نام خود کند! گاهی به افتتاح مجدد پروژه ای که قبلا به بهره برداری رسیده روی می آورد و گاهی با کلنگ زدن یک پروژه، دستاورد چندین سال آینده آن را در سبد خود می ریزد! در چنین شرایطی – که متاسفانه از گذشته تاکنون در بین برخی سیاسیون ما هم رواج پیدا کرده- اگر کسی اصرار داشته باشد که خبر های خوش و کارنامه موفقش را پنهان کند، چه چیزی می توان درباره او گفت!؟ به خصوص آن که همزمان با این پنهان کاری اکید، دائما بر نیل به موفقیت های بزرگ و بزرگتر هم تاکید کند! چه قضاوتی درباره این روش و منش سیاسی و کارنامه چنین شخصی می توان کرد!؟ در نیمه راه سال سوم دولت یازدهم،گوش مردم به برخی واژه ها کاملا آشنا شده است.واژه هایی همچون؛ برای اولین بار در تاریخ ایران، برای نخستین بار و … همان واژه ها هستند. طبیعتا آثار و برکات برخی از این اولین ها، باید در زندگی مردم دیده شود، اما خبری نیست. می توان پذیرفت که برخی وعده ها زمان بر است و به اندکی صبر- حتی بیش از سه چهارم عمر یک دولت!- نیاز دارد. اما یک موضوع بسیار ساده و پیش پا افتاده هم در میان است که پذیرش و باور آن همه شعار و ادعا را ممکن می سازد و آن اینکه اگر زمان برای بروز آثار و برکات برخی طرح ها کافی نبوده، می توان مردم را در جریان جزئیات چشم اندازی که قرار است تا چند سال آینده به آن برسند قرار داد تا بهتر همراهی کنند و با امیدواری بیشتر، در همه عرصه ها حاضر باشند و سختی های احتمالی را آسان تر تحمل کنند.این نه انتظار زیادی است و نه هزینه ای دارد. تازه به شکل گیری بدنه اجتماعی برای دولت و توفیق آن در عرصه ها و مراحل آتی هم منجر خواهد شد. اما در برابر این خواست حداقلی و منطقی، چه می شنویم؟ اینجا با ترجیع بند مهم دیگری از دولت یازدهم مواجه می شویم؛ «محرمانه»! بارها و بارها در موضوعات مختلف و البته حقوق مسلم و مصرح مردم،به در بسته محرمانه خورده ایم و معلوم نشده اگر مردم محرم نیستند،چه کسی محرم است!؟ به این نمونه ها توجه کنید: ۱-مذاکرات مطول و مفصلی در سه سال گذشته در جریان بوده است. در لوزان و وین و ژنو به توافقات و تفاهم هایی دست پیدا کردیم. توافقاتی که به برجام منتهی شد. چه درباره آن توافقات و چه در باره برجام، مردم، آگاهان سیاسی، دانشجویان و نخبگان یک پرسش ساده و بدیهی داشتند و آن اینکه متن و مشروح مذاکرات و اسناد تبادل شده چیست؟ این پرسش آنقدر پژواک پیدا کرد که رهبر عزیز انقلاب در ابتدای امسال، اجابت آن را مصداق «همدلی» نامیدند و تاکید کردند که همدلی به زور و به حرف بدست نمی آید باید در عمل آن را ثابت کرد. اما درست در زمانی که رسانه های صهیونیستی جزئیات و حواشی ماجرا را روایت می کردند،مردم خودمان محروم بودند و دولتمردان، رسما از محرمانه بودن مذاکرات سخن می گفتند! و هرگز نگفتند وقتی ما با خود دشمن در حال مذاکره ایم، دیگر چه چیزی و برای چه کسی محرمانه است!؟ ۲-مذاکرات تمام شد و متن برجام منتشر شد اما محرمانه نگه داشتن همه چیز، آثاری طبیعی و اجتناب ناپذیر دارد. مثلا باعث شد این شایعه مطرح شود که افزون بر برجام و ضمائم آن،توافقات نوشته و نانوشته دیگری هم وجود دارد که ما تدریجا باید به آنها تن بدهیم و اجرایشان کنیم! برخی از این حرف ها هم از مرز در گوشی گویی به سطح جامعه رسید اما باز هم کسی حاضر نبود مردم را محرم قلمداد کند! درست در همین زمان، دولتمردان مدام از رخداد یک «فتح الفتوح» سخن می گفتند و انتظار داشتند مردم برای آن به خیابان ها بریزند! این انتظار تا آنجا پیش رفته که به استفاده از واژگانی خاص با بار تاریخی ویژه منتهی شد همچون استفاده از واژگان متناسب با دفاع مقدس، کربلای پنج، خرمشهر را خدا آزاد کرد و …! اما بازهم مردم برای جشن و ابراز خشنودی به خیابان ها نیامدند! چرا!؟ چون همه چیز محرمانه بود و نمی دانستند برای چه باید جشن بگیرند! ۳-اگر ماجرا به همینجا ختم می شد، مشکلی نبود، اما ظاهرا این رشته سر دراز دارد! پس از فتح الفتوح، دولت در یک سفر اروپایی، به تعبیر رسانه های غربی همچون یک «مشتری ولخرج» حدود ۱۲۰ هواپیما خرید! بازهم جزئیات خرید ها محرمانه بود و بازهم مردم نامحرم! این بار برخی شایعات پیشین قوت گرفت! پیش تر، حرف از برخی توافقات پنهان بود. توافقاتی که قدرت اقتصادی ما را کانالیزه می کرد و اکنون، ما سخاوتمندانه، پول هنگفتی را برای خرید هواپیما به فرانسه داده بودیم! باز هم برخی شایعات دیگر جان می گیرد! معامله تحمیلی با فرانسه! همان پلیس بد مذاکرات، همان که روز آخر هم از دشمنی دست برنداشت و باج خواهی کرد و … ۴-اما تنها ایرباس نبود که محرمانه باقی ماند. حتی قرارداد ساده ای مثل قرارداد با پژو هم محرمانه ماند! آیا ما در حال معاملات پنهانی هستیم که کسی نباید از آن چیزی بداند!؟ ساخت سه مدل خودرو مربوط به چند سال قبل، بدون انتقال تکنولوژی چه چیز محرمانه ای می تواند داشته باشد!؟ وزیر صنعت آشکارا از محرمانه بودن آن می گوید و یک نماینده مجلس استدلال می کند که «معاملات خصوصی می تواند محرمانه باشد اما معاملاتی که در آنها پای منافع و منابع ملی در میان است، نباید و نمی تواند محرمانه باشد» اما … بازهم همه چیز محرمانه باقی ماند! ۵-به جز دستاورد های فتح الفتوح برجام، محرمانه های دیگری هم داریم! مثل همین آی پی سی یا قراردادهای جدید نفتی که برای همه محرمانه است اما برای همه دنیا به خصوص انگلیسی ها غیرمحرمانه است و اصلا قرار است به هر قیمتی شده در آنجا رونمایی شود حتی اگر چند بار به برخی مسئولان مربوطه ویزا ندهند! ظاهرا اشکالی ندارد و آنها بازهم منتظر می مانند تا فرجی از غرب حاصل بشود! به جز این، چند روزی است که نرخ رشد هم محرمانه شده و کسی نمی داند در سه ماه اخیر، چه میزان رشد داشته ایم و چه اتفاقی در زندگی مردم افتاده است؟ و البته به جز این دو محرمانه های دیگری هم داشته ایم. اکنون باید به چرایی ماجرا بپردازیم. روشن شد که اگر کسی کوچکترین دستاوردی داشته باشد، نه تنها آن را محرمانه نمی کند، بلکه در هر محفل و مجلسی از آن با افتخار یاد می کند. بنابراین، پرسش آن است که اگر در قراردادها و پیمان هایی که ذکر مختصری از آنها رفت نفع ایران و ایرانی لحاظ شده است، چرا دولتمردان با افتخار آن را سر دست نمی گیرند. اما وقتی چیزی نمی گویند و فقط شعار داده می شود،یا اساسا قراردادی به مرحله اجرا نخواهد رسید و فعلا و برای مصرف انتخاباتی آرزوها به خبر تبدیل شده یا اگر قراردادی به مرحله اجرا برسد، آنقدر یک طرفه است که نفعی برای مردم ما نخواهد داشت! مثلا قرار بوده که در اثر رفع تحریم ها سرمایه خارجی جلب و در اثر آن اشتغال ایجاد شود. سی ماه همین شعار داده شد و بخاطر آن، بخش اعظمی از صنعت هسته ای و دستاوردهای آن در برابر چشم مردم برچیده شد. اکنون چه بدست آمد!؟ وزیر راه درباره فتح بزرگ دولت یعنی خرید هواپیمای ایرباس می گوید: «آنچه ما توافق کرده ایم یک سرمایه گذاری خارجی واقعی (FDI) است. جز ۱۵ درصدی که ما باید به تدریج از قرارداد خرید هواپیماها پرداخت کنیم، مابقی مبلغ توسط طرف قرارداد تامین یا تنظیم خواهد شد. ایرباس ۱۵ درصد را از منابع داخلی خودش تامین می کند که این در تاریخ صنعت هوانوردی بسیار نادر است و ۸۵ درصد مابقی را نیز فروشندگان از محل تامین کنندگان مالی اروپایی فاینانس می کنند.» اما FDIچیست که وزیر راه با افتخار از آن یاد می کند و اساسا معامله صورت گرفته را شامل می شود؟ به سرمایه گذاری یک شرکت یا نهاد خارجی به منظور تجارت یا تولید در کشوری دیگر FDI می گویند. آیا این اتفاق در معامله اخیر رخ داده و ایرباس در ایران کارخانه یا کارگاهی احداث می کند!؟ آنچه در عالم واقع رخ داده (البته اگر آمریکا به فرانسه اجازه بدهد) این است که حدود ۱۲۰ هواپیما خریده ایم اما پولش را یکجا نخواهیم داد بلکه دولت متعهد است فارغ از سودآوری یا زیان دهی خط هوایی این هواپیماها، بقیه اقساط را به فرانسوی ها بدهد! آیا دولت حق ندارد این قرارداد را محرمانه نگه دارد!؟ حق دارد! چون افشا آن دو زیان برایشان خواهد داشت؛ نخست شکل گرفتن این سؤال که آیا در دولت یازدهم، کار در دست کسانی است که تفاوت یک قرارداد لیزینگ ساده با قرارداد سرمایه گذاری بین المللی را نمی دانند! و دوم آنکه با این زیان و ولخرجی، صدای حامیان باقیمانده هم به اعتراض بلند خواهد شد. حالا دیگر کاملا معلوم است چرا قرارداد پژو، ایرباس، آی پی سی و خیلی چیزهای دیگر محرمانه است! حالا دیگر معلوم است که ایران برای بقای برجام، در حال پرداختن هزینه گزافی است که استقلال اقتصادی ما را نشانه رفته است آنگونه که وزیر خارجه در همایش فرصت های پس از برجام می گوید: «منفعت طرف مقابل از سرمایه گذاری در ایران عامل پایداری توافق خواهد بود» یعنی چه!؟ یعنی استقلال اقتصادی ایران، سرمایه ایران و منابع ایران به طرف غربی پیشکش می شود تا برجام پایدار بماند! آیا دولت اساسا می تواند چنین توافقاتی را غیرمحرمانه کند!؟ و این که چرا رئیس جمهور، می گوید: «به ما می گویند برجام که شد، دولت برای ملت رفاه بیاورد. مگر ما برجام را آورده ایم!؟ ما چه کاره هستیم؟ برجام را خدا آورد، همان خدا هم برای این ملت سربلندی بیشتر و رفاه بیشتر خواهد آورد.» منبع: صراط نیوز انتهای پیام/ لیست محرمانه های دولت روحانی
سه شنبه ، ۲۰بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: احرارگیل]
[مشاهده در: www.ahrargil.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها