واضح آرشیو وب فارسی:فرهیختگان آنلاین: «تیم مذاکره کننده همه دستاوردهای هسته ای کشور را بر باد داد. غربی ها دولت را فریب دادند و بلافاصله پس از اجرای برجام، تحریم های جدید و گسترده تری را جایگزین کردند؛ حال آنکه ما همه تاسیسات هسته ای مان را از بین بردیم. در سفر رئیس جمهور و هیات همراه به اروپا عزت و آبروی ملی کشور به حراج گذاشته شد. رفتار غربی ها در رم و پاریس با دولتمردان ایرانی سرشار از بی اعتنایی و تحقیر بود. قراردادها و تفاهم نامه های منعقده در اروپا نه تنها دستاوردی برای کشور نداشت بلکه قراردادهایی یک طرفه برای تامین منافع غربی ها خصوصا در حوزه نفت و خودرو بوده است. دولت روحانی و دیپلمات های آن افرادی خائن و وطن فروشند و این دولت رسالتی جز فروختن کشور به بیگانگان به ثمن بخس و حراج سرمایه ها و دستاوردهای کشور در سال های اخیر ندارد.»این عبارات و مطالبی شبیه این را از زمان روی کارآمدن دولت یازدهم و جدی شدن روند مذاکرات هسته ای بارها از زبان و قلم منتقدان و مخالفان دولت شنیده ایم و خوانده ایم. اما تکرار و تواتر این مطالب و این گونه دیدگاه ها در هفته های اخیر و خصوصا پس از اجرایی شدن برجام شدت گرفته است و دلیل این شدت نیز چیزی نیست جز نزدیک شدن به انتخابات مجلس. تخریب و بداخلاقی در فرهنگ و قاموس سیاسی و انتخاباتی کشور ما پدیده بیگانه و غریبی نیست. در هر مقطع زمانی و حاکمیت هرگروه سیاسی بر دولت و مجلس، مخالفان از ابزارهای گوناگون غیراخلاقی برای تخریب چهره گروه حاکم و تغییر معادلات سیاسی بهره می برند. مساله ای که گرچه در شأن نظام اسلامی نیست و بارها نیز رهبری معظم و بزرگان و دلسوزان کشور، فعالان سیاسی را از آن نهی کرده و عواقب این رفتارها را هشدار داده اند، در بسیاری از دوره های سیاسی و انتخاباتی تکرار می شود و همیشه هم آش همان آش است و کاسه همان کاسه. این بداخلاقی ها و تخریب ها بسته به نوع انتخابات (سراسری یا محلی) و محل اجرای پروژه تخریب (شهرهای بزرگ، کوچک و روستاها) در گستره ای از مسائل کاملا شخصی و خانوادگی تا مسائل جناحی و گروهی متغیر است. در سطوح پایین تر و فضاهای محدودتر به سبک زندگی شخصی فرد داوطلب یا اعضای خانواده اش می پردازد و در سطوح کلان اتهام ها هم سنگین تر می شود. برخی تریبون های عمومی و اجتماعی نیز در اختیار افراد یا جریاناتی قرار می گیرند که از قابلیت تخریب و تهییج و «برملاکردن اسرار نهانی خیانت های رقیب» به میزان بیشتری برخوردار باشند تا از این رهگذر بر مشتریان آن تریبون اندکی افزوده شود و تعدادی رای را بین چند سبد جابه جا کند. چنانکه گفتیم تا اینجای کار قضیه از تازگی و پیچیدگی چندانی برای مردم و سیاست ورزان ما برخوردار نیست و طی سال های دراز با این روش ها خو گرفته ایم. اما آنچه در مقطع کنونی نگران کننده و خطرناک به نظر می رسد تلاشی سازمان یافته برای خارج کردن رقبای سیاسی از میدان با تخریب عزت ملی و دستاوردهای ملی است. متاسفانه برجام به جای آنکه یک فرصت طلایی برای افزایش همبستگی و عزم ملی برای پیشرفت و توسعه کشور و ایجاد دوره ای طلایی برای نسل حاضر و نسل های بعدی تلقی شود و تلاش شود با روش های کارشناسی و علمی نقاط ضعف آن پوشش داده شده و نقاط قوت آن برای افزایش منافع ملی و مزیت های رقابتی ملی برجسته شود به ابزار گروکشی سیاسی بدل شده است. برجام مانند هر توافق سیاسی دیگری عرصه تبادل امتیازات و کسب منافع متقابل بوده و طبیعی است که در این عرصه امتیازاتی داده و امتیازاتی گرفته باشیم. ایجاد ذهنیت منفی برای مردم نتیجه ای جز دلزدگی آنان از نظام اسلامی نخواهد داشت و این آتش تروخشک را باهم خواهد سوزاند. بنابراین کسانی که قبلا کاسب تحریم بودند و امروز دکاندار افشای حقایق ناگفته برجام شده اند باید بدانند آتشی که امروز به قیمت تخریب احساس عزت نفس ملی مردم می افروزند، دیر یا زود دامن خودشان را نیز خواهد گرفت. البته بر آگاهان جامعه و مردم روشن است که حیات و بقای سیاسی برخی گروه های بی ریشه در حفظ و شعله ور ماندن چنین آتش هایی است، نه آرامش و یکدلی و وفاق ملی. نظیر این موضوع درباره سفر اروپایی دولت نیز صادق است و ترویج این معنا که در این سفر به دولت و ملت و غیرت ایرانی توهین شده است و منضم کردن آن به برخی تصاویر و تفاسیر به رای حاصلی جز افزایش دلسردی و دودستگی در بین مردم ندارد. جالب آن است که کسانی صحبت از تحقیر ایران و ایرانی به واسطه مجسمه فلان سردار رومی که در دوره اشکانیان ایران را شکست داده است، می کنند که تا دیروز مدعی حذف تاریخ پیش از اسلام از کتاب های درسی دانش آموزان بودند. به هر روی دولت روحانی نشان داده است که تحت هدایت مقام معظم رهبری از هوشمندی لازم برای حضور در عرصه های دشوار بین المللی و حراست از منافع ملی برخوردار است؛ کما اینکه دولت های قبل نیز از همه ظرفیت ها و توان خود برای حصول این معنا بهره برده اند و این لزوم نقد منصفانه و حفظ و حمایت از دستاوردهای ملی را (اعم از اینکه کدام دولت یا جریان سیاسی عامل اکتساب آن بوده است) آشکارتر می سازد. *محمد ذاکری استاد دانشگاه
سه شنبه ، ۱۳بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهیختگان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]