تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1849864144
تهدیدات سایبری درون سازمانی: مشکلی برای هیئت مدیره
واضح آرشیو وب فارسی:پایداری ملی: مدیران سازمان های مختلف همیشه نگران حملات سایبری هکرها به کسب و کارهای تجاری خود بوده اند؛ به همین دلیل سرمایه گذاری های زیادی در مقیاس فنی صورت داده اند تا دارایی های خود را از این حملات مصون بدارند.یکی از مشکلات اصلی اعضای هیئت مدیره ی سازمان ها، طریقه ی تأمین امنیت سایبری سازمان ها است. در کل به جنبه های مختلف امنیت سایبری مربوط به خطاهای انسانی و کارکنان، کمتر رسیدگی و مورد عنایت قرار داده می شود. · در یک پژوهش میدانی مشخص گشت که 36 درصد از رخنه های امنیت سایبری سازمان ها، ناشی از بی مبالاتی خودِ کارکنان و 57 درصد از شرکت های کوچک تجاری که دچار رخنه های سایبری در سال گذشته شده بودند، عامل انسانیِ درون سازمانی، علت اصلی آن بود. · خطاهای سایبری سازمانی کارکنان، به سه دسته تقسیم می شود: 1 ـ غیرعمدی و غیر برنامه ریزی شده 2 ـ عمدی و غیر برنامه ریزی شده 3 ـ عمدی و با سوءنیت. · هر سازمانی بنا به ملزومات و نیازهای خاص تجاری خود، باید پاسخ درخور توجه و مناسبی به تهدیدات سایبری داخلی و سازمانی خویش بدهد و با این حال قطع نظر از اندازه، بخش و مدل تجاری، موضوعات مشترکی هستند که برای تمامی سازمان ها یکسان می باشد. این موضوعات مشترک را می توان «10 گام برای حفاظت سایبری داخلی» نام داد. · این 10 گام عبارت اند از: نوع برخورد با مشکل سایبری و هدایت آن، نقش و نوع پاسخ دهی هیئت مدیره به مشکلات سایبری درون سازمانی، دسته بندی دارایی های شرکت، رصد خطرهای امنیت سایبری درون سازمانی که در کمین شرکت هستند، فرهنگ ایمنی، تجزیه و تحلیل تأثیراتی که خطاهای سایبری انسانی بر سازمان وارد می کنند، شفافیت و هشداردهی، زنجیره ی تأمین و بازرسی مداوم و پویا است. یکی از مشکلات اصلی اعضای هیئت مدیره ی سازمان ها، طریقه ی تأمین امنیت سایبری سازمان ها است. عموماً به تهدیدات سایبری درون سازمانی[1] کمتر توجه می شود. به عبارتی، جنبه های مختلف امنیت سایبری مربوط به خطای انسانی، کمتر مورد دغدغه ی دفاع سایبری سازمان ها بوده است، ولی با این حال [همیشه] عامل خدشه دار شدن اعتبار و حساسیت پذیر شدن سازمان ها و هیئت مدیره آنان بوده است. این مقاله به موضوع تهدیدات سایبری داخلی و آن دسته از اقداماتی که تمام اعضای هیئت مدیره باید انجام دهند تا سازمان های خود را به نحو شایسته ای از این گونه خطرات حفظ بدارند، پرداخته است. مقدمه: اعضای هیئت مدیره همیشه نگران حملات سایبری هکرها به کسب و کارهای تجاری خود بوده اند. سازمان های تجاری، سرمایه گذاری های زیادی در مقیاس فنی صورت داده اند تا دارایی های خود را از این حملات مصون بدارند. آن ها متخصصان خبره و فنیِ چیره دستی را استخدام کرده اند تا زمینه های حفاظتی خود را تقویت نمایند. به علاوه آن ها تمامی مشکلات خود را با بقیه به اشتراک می گذارند تا حمایت آنان را به نفع خود خریداری کنند. می شود گفت استفاده از ابزارهای فنی و کمک های باارزش، نقش مهمی در امنیت سایبری آن ها بازی می کند ولی این همه سرمایه گذاری ممکن است از طرف یک منبعِ دیگر، بی اثر شود و آن منبعی نیست جز ـ کارکنان سازمان ها. داده های زیادی این موضوع را تائید می کند ولی پژوهش میدانی «اطلاعات رخنه های امنیتی PWC» در 2013، نشان می دهد که 36 درصد از رخنه های امنیتی در سال، ناشی از خطاهای انسانی غیرعمدی است (و بیش از 10 درصد ناشی از سوءاستفاده های عمدی از سامانه ها توسط کارکنان سازمان ها) و 57 درصد از کسب و کارهایی کوچک در سال گذشته دچار رخنه های امنیتی شده بودند که ناشی از نقایص انسانی کارکنان خودشان بود. پس می بینیم که این مسئله جزئی و پیش پا افتاده نیست و هیئت مدیره هایی که از آن غفلت می نمایند، خود را در معرض خطر قرار می دهند. کارکنان به منزله تهدیدات سایبری درون سازمانی: واقعاً این کارکنان دردسرساز چه کسانی هستند؟ تهدیدات سایبری درون سازمان می تواند از هر بخشی از سازمان ناشی بشود (حتی خودِ اعضای هیئت مدیره!) و در سه گونه ی مختلف ظاهر می شوند: غیرعمدی و غیر برنامه ریزی شده: این دسته از کارکنان، به واقع تمام کارهای خود را از سر اشتباه انجام نمی دهند. در حقیقت، سبب مشکلات آنان، کژ کارکردی های سازمان است. عواملی مانند استفاده از کارکنان تازه استخدام شده ی فاقد صلاحیت برای این کار، آموزش های ناقص و نامناسب برای کارکنان، فرهنگ امنیتی نامناسب، قصور سازمان ها در عدم اتخاذ یک خط مشی پایدار و مناسب برای هشدارهای مداوم امنیت سایبری به کارکنان و غفلت ها و بی توجهی مدیران سازمان ها به مقوله امنیت سایبری کارکنان خود، از دلایل به وجود آورنده ی این گونه از مشکلات هستند. باید گفت در این نوع، کارکنان مقصر نیستند. برنامه ریزی شده ولی عمدی: مطالعه ی این گونه از کارمندان کار مشکلی است زیرا در بین آن ها هستند کسانی که به غایت وفادار، متعهد و سخت کوش هستند ولی فرآیندها و فرهنگ سازمانی در این سازمان ها، فاقد کارایی لازم برای مدیریت خطرات سایبری است. در این گونه از سازمان ها، کارمندانی وجود دارند که به ایمیل سازمانی خود، از منزل دسترسی دارند لذا کارهای خود را در روز تعطیل از طریق این ایمیل ها و از منزل انجام می دهند یا رمز عبور خود را به اشتراک می گذارند چرا که غیر از این راه نمی توانند به کارهای اداری خود سروسامانی بدهند. این کارمندان مجبور شده اند بسته ای از خطرات را برای سازمان خود بیافرینند زیرا سازمان آن ها در اتخاذ رویکردی برای اداره و جوابگویی به کارهای آن ها کوتاهی کرده است. گاهی اوقات روند کاری این کارکنان منجر به خطا و ناکامی می شود. بار دیگر هم باید بگوییم: آنان مقصر نیستند. عمدی و با سوءنیت: این دسته از کارکنان، مخصوصاً با دسترسی به دسته ی عظیمی از فناوری های سایبری، بسیار مضر برای سازمان های کارفرمای خود هستند ولی خوشبختانه تعداد آن ها کم است. در این باره مرکز حفاظت زیرساخت های ملی، یک پژوهش انجام داد. این پژوهش، بر روی تهدیدات داخلی تمرکز کرده است نه صرفاً بر روی تهدیدات سایبری داخلی و فقط اقدامات برنامه ریزی شده و با سوءنیت را مورد بررسی قرار می دهد. مرحله ای از این پژوهش در سال 2007 کلید خورد و همچنان ادامه دارد. این پژوهش کمیتی نیست و به اصطلاح «به مقیاس و اندازه گیری تعداد تهدیدات» نمی پردازد بلکه پژوهش کیفی است. متخصصان پژوهش مزبور، در عمق حدود 120 مورد از آسیب های داخلی و سازمانی از بخش های مختلف دولتی و خصوصی غور و تمرکز کرده اند. آن ها خصوصیات کارمندانی که اَعمال خسارت ساز را مرتکب شده اند را مورد مطالعه قرار دادند و علی الخصوص بر ویژگی های سازمان هایی که اجازه دادند این چنین اتفاقاتی رخ دهد، تمرکز کاملی نموده اند. گزارش نشان می دهد بین خطاهای داخلی و سازمانی و فرآیندهای قابل بهره برداری ضعیف مدیریتی و امنیتیِ کارمندان، رابطه واضح و مشخصی وجود دارد. 9 فاکتور سازمانی در این پژوهش مشخص گشت که در کل عبارت اند از: · ارتباط ضعیف بین نواحی مختلف یک بنگاه تجاری · فقدان هشدارها و آموزش های لازم برای شناسایی خطاهای انسانی در یک سطح جدی و کارآمد و طرز آموزش ناکافی اداره ی جمعی و اشتراکی شرکت ها. در مورد این کارکنانی که عامداً و با سوءنیت اقدامات خسارت آور و صدمه زننده ی خود را اعمال می نمایند باید گفت که آنان مقصر هستند. اما در اینجا نیاز است به اقدامات و مسئولیت پذیری شرکت ها و سازمان هایی که اجازه می دهند این اقدامات صورت گیرد نیز پرداخته شود. اگر به زمینه ی شکل گیری این اتفاقات، توجه و آن ها را مورد بررسی قرار دهیم، آن ها تقلیل خواهند یافت. مشخص است که تهدیدات و خطرات سایبری درون سازمانی در هر سه گونه ی تعریف شده ی بالا، می توانند در هر بخشی از کسب و کارهای تجاری اتفاق بیفتند لذا رسیدگی به این مشکلِ پیچیده، در کل برای تجاری مفید و مؤثر خواهد بود. در این باره لازم است طوری به مشکل پرداخته شود که تأثیر منفی بر روی کسب و درآمدهای تجاری نگذارد. این مشکلی نیست که بخواهد به دیگران تسری پیدا کند و نمی تواند منحصراً با کمک راه حل ها و استفاده از فناوری های نوین [سخت افزاری و نرم افزاری] آن را حل کرد (حتی اگر در این زمینه استفاده از تکنولوژی، کمک عمده ای به کاهش خطرات سایبری درون سازمانی داشته باشد) مشکلات مربوط به تهدیدات سایبری سازمانی و درونیِ بنگاه های تجاری، باید از سوی هیئت مدیره رسیدگی و مدیریت شود. پاسخ های هیئت مدیره: هر سازمانی بنا به ملزومات و نیازهای خاص تجاری خود، باید پاسخ درخور توجه و مناسبی به تهدیدات سایبری داخلی و سازمانی خویش بدهد و با این حال قطع نظر از اندازه، بخش و مدل تجاری، موضوعات مشترکی هستند که برای تمامی سازمان ها مشترک می باشند. این موضوعات مشترک را می توان «10 گام برای حفاظت سایبری داخلی» نام داد و عبارت اند از: 1. طرز هدایت و برخورد با مشکل: تشخیص چگونگی برخورد، پاسخگویی و عکس العمل در برابر جنبه های مختلف خطاهای کارکنان نباید فقط منحصر به هیئت مدیره شود. در این زمینه باید در سازمان، هیئت مدیره ی ویژه ای تشکیل شود تا تمامی خطاهای انسانی را تحت پوشش قرار دهد و برای آنان چاره اندیشی کند. 2. نقش، پاسخ دهی و تأمین منابع: اهمیت داشتن و شناسایی نقطه نظرات مشخص برای مواجه با خطاهای انسانی در هیئت مدیره، نقش و عکس العمل هیئت مدیره در برابر مدیریت جنبه های مختلف خطاهای انسانی برای همگان مشخص شده است. در این باره رویه ها و معیارهای درگیر، کاملاً به هم آمیخته و هم منبع هستند. 3. دارایی ها: هیئت مدیره به طور کامل از وضعیت دارایی های عمده سازمان خود و آسیب پذیری های آنان مطلع است. تشخیص دارایی های عمده سازمان ها، بسته به موقعیت و شرایط خاص در هر زمان، متفاوت و مختلف از یکدیگر لیست بندی می شوند. به عبارت دیگر در هر زمان و موقعیتی، سازمان با یک نوع دارایی های مشخص روبرو است. (مانند داده های مربوط به فعالیت های ادغام سازمان ها با یکدیگر یا فعالیت های کسب و تحصیل در زمان تعقیب یک هدف خاص). ما به یک بازنگری مداوم نیاز داریم تا به طور مرتب لیست دارایی های خاص سازمان را به روز نماییم. 4. خطرات: سازمان در هر سال، یک بازنگری رسمی از خطرات داخلی و درون سازمانی انجام می دهد. خطرات داخلی در صدر لیست خطرات قرار دارند و هیئت مدیره به طور کامل بر کارمندانی که مستعد ارتکاب بالاترین خطرات هستند تمرکز می نماید. هیئت مدیره به دنبال معیارهایی است که خطرات موجود را تقلیل دهد. هیئت مدیره فعالانه تاب تحمل خود را برای مواجه شدن با خطرات داخلی رصد می نماید و همین امر به نوبه ی خود خوراکی خواهد شد برای فرهنگ ایمنی. 5. فرهنگ: هیئت مدیره، فرهنگ ایمنی مطلوبی برای سازمان خود ترتیب می دهد و نقشه ای مناسب تدوین خواهد شد تا به آن فرهنگ ایمنی دست یابد. سابقاً، دستیابی به این هدف، نشان از موفقیت، کارایی و رسیدن به منافع کارکردی سازمان ارزیابی می شد. 6. تأثیرات: هیئت مدیره از اهمیت تأثیرات سوانح داخلی بر سازمان و خودِ هیئت مدیره به خوبی آگاه است (تأثیرات از جنبه ی مالی، قانونی، کارکردی و تأثیر بر نام و آوازه ی سازمان). 7. پاسخ دهی: سازمان باید به طور کامل آماده ی واکنش به رخدادهای داخلی باشد تا خسارت ها و مضرات آن را به حداقل ممکن برساند و در صورت پیشامد خطر، بهترین پاسخ را به آن دهند. عمل پاسخ، از دل یک برنامه عملیاتی کپی برداری و اجرا می شود. (این برنامه، در سطح هیئت مدیره تدوین شده است) 8. شفافیت و هشداردهی: تمام معیارها و رویه ها (شامل پایش کارکنان (البته اگر نیاز باشد)، سدِ فعالیت های غیرقانونی، ارزیابی اقداماتی کارکنان و...) که با چارچوب های تنظیمی و قانونی هماهنگ هستند باید پاس داشته شوند و کاملاً از سوی کارکنان حیاتی و مهم ارزیابی شوند. کارکنان از پیامدهای بالقوه عملیات های داخلی باید آگاه شوند. 9. زنجیره تأمین: نباید بگذاریم خطر از بیرون، سازمان را مورد هجمه ی خویش قرار دهد. شخص هیئت مدیره مسئول کاهش خطاهای انسانی و مدیریت دارایی ها و به عبارتی زنجیره ی تأمین است. برنامه هایی که برای کارکنان اتخاذ و طرح ریزی می شود (مانند غربالگری کارکنان قبل از استخدام، مراقبت و تمرکز بر کارکنان پس از استخدام و...) برای زنجیره ی تأمین نیز قابل اجرا است (به خصوص آن دسته از جنبه های امنیتی که از بیرون به سازمان تحمیل می شوند). این برنامه ها در قراردادها درج می شود و نحوه ی اجرای آن مدیریت و ممیزی می شود. 10. بازرسی: بازرسی، کل برنامه های مدیریت تهدیدات داخلی را سالیانه یکجا مورد تجدیدنظر قرار می دهد. در این زمینه، بازرسی، تضمین حاصل می کند که خطرات و دارایی ها با هم مشترک هستند و با هم مورد بازنگری قرار می گیرند. سیاست ها و رویه های موجود نیز به خوبی عمل می کنند، به درستی با هم هماهنگ هستند و با چارچوب های قانونی و تنظیمی در تفاهم باقی خواهند ماند. نتیجه گیری سازمان هایی با کارکردهای بالا، از برنامه های مؤثری برای کاهش خطرات انسانی برخوردار هستند. در این برنامه، اعضای هیئت مدیره در چگونگی پاسخ دهی و مسئولیت در برابر خطرات داخلی به تفاهم رسیده اند و در داخل سازمان رهیافت جامعی برای مدیریت جنبه های مختلف فرآیندها، فناوری ها و کارکنان تدوین و طراحی شده است. مدیریت قدرتمندِ برنامه، باعث تقویت فرهنگ ایمنی در سازمان می شود و از ارتکاب خیل عظیمی از خطرات سازمانی جلوگیری می کند. با علم به اینکه صدمات ناشی از تهدیدات داخلی هیچ گاه به صفر نخواهد رسید، باید هیئت مدیره از برنامه ای جامع برخوردار باشد تا مضرات را به حداقل ممکن برساند و عملیات ها، دارایی ها و شهرت سازمان را مصون نگاه دارد. ضمناً برای کشف این خطرات، باید تهدیدات را شناسایی و در تعقیب آن ها از هیچ کوششی فروگذار ننماید. بلعکس، سازمان هایی که در آن هیئت مدیره ظاهراً و به تظاهر از خطرات داخلی و درون سازمانی حمایت می کنند و عوام فریبانه دادِ سخن از شناسایی تهدیدات سازمانی سر می دهند، اقدامات امنیتی آن ها مبهم و نامشخص باقی می ماند و جایی در میانه ی رتبه بندی امنیت حرفه ای قرار می گیرند. عملکرد امنیتی این دسته از سازمان ها مانند پیپی روشن در انبار غله است که فاقد شفافیت متقابل است و هیئت مدیره درک اندکی از دارایی های عمده سازمان و آسیب پذیری های آنان دارد. دارایی های آنان در برابر تهدیدات داخلی و درون سازمانی بسیار شکننده است. تهدیدات درون سازمانی، ضررهای مصیبت انگیزی به عملکرد، دارایی ها و شهرت سازمان وارد می کند و به نوبه ی خود پای هیئت مدیره را در برابر چالش ها و عواقب قانونی و حتی عواقبی که ناشی از بی توجهی خودشان است درگیر می کند. نویسنده: چریس هوران؛ عضو دستیار شورای آموزشی بنیاد مطالعات امنیت و ترمیم پذیری در دانشگاه کالج لندن؛ بدون تاریخ نگارش منبع:گرداب
دوشنبه ، ۱۲بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پایداری ملی]
[مشاهده در: www.paydarymelli.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]
-
گوناگون
پربازدیدترینها