واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۱۱ بهمن ۱۳۹۴ - ۱۱:۰۸
رئیس گروه آسیبدیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور با بیان اینکه کودکان کار از بعد فردی خارج شدهاند و یکسری آسیبهای اجتماعی را نیز به دنبال خود دارند، گفت: این حضور نشان دهنده وخیم بودن خانواده و وضعیت جامعه است. به گزارش سرویس «اجتماعی» ایسنا، فرانک ایمانی، رئیس گروه آسیبدیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور در برنامه گفتگوی اجتماعی رادیو گفتگو که با حضور میمندینژاد، مسئول یکی از سازمانهای مردمنهاد و روزبه کردونی، مدیرکل دفتر آسیبهای اجتماعی وزارت رفاه درخصوص تبیین و تشریح وضعیت کودکان خیابانی برگزار شد، با اشاره به دو اصطلاح کودکان کار و کودکان خیابانی، گفت: برخی مواقع این دو اصطلاح با هم همپوشانی پیدا میکنند ولی از نظر مفهوم داخلی و بینالمللی جدا هستند. رئیس گروه آسیبدیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور در تعریف کودکان کار، افزود: منظور از این کودکان، افراد زیر 18 سالی هستند که فعالیتهایی را انجام میدهند تا کسب درآمد داشته باشد. این فعالیتها میتواند در محیطهای بسته، باز و یا مشاغل خانوادگی باشد. وی با اشاره به مفهوم آسیب شناختی این مفهوم، تصریح کرد: هرگاه کار مانع رشد جسمی، تحصیلی، عاطفی و اجتماعی بچه شود و یا اینکه حقوق آن بچه رعایت نشود و یا کارهای سختی صورت بگیرد، گفته میشود که بچه دچار آسیب اجتماعی شده است. ایمانی ادامه داد: اینکه کودکی زیر 18 سال باشد و کار کند، کودک کار محسوب میشود ولی آنچه اهمیت دارد، مفهوم آسیبشناختی آن است. اگر کار کودک جزء لیست 36 تایی سازمان ملل باشد و یا اینکه نباشد ولی مانع رشد و شخصیت او شود و یا اینکه حقوق عادلانه را دریافت نکند، مفهوم آسیبشناسی کار کودک برای او مصداق پیدا میکند. رئیس گروه آسیبدیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور به قوانین ایران اشاره کرد و گفت: در ایران اشتغال افراد بالای 15 سال را قانونی میدانیم و زیر 15 سال غیرقانونی است. بین سن 15 تا 18 سال، طبق قانون کار جمهوری اسلامی ایران، کارگر نوجوان شناخته میشود و یکسری شرایط برای او وجود دارد یعنی ساعت کار او کمتر است و اصلا نباید شیفت شب داشته باشد. وی به کودکان خیابانی اشاره کرد و گفت: تفاوتی نمیکند که کودک تابعیت آن کشور را داشته باشد و یا دختر باشد و یا پسر؛ اگر این افراد در ساعات مختلف شبانهروز در اماکن پر تردد و عمومی مانند پارک و یا پمپ بنزین و ایستگاههای مترو مشغول فعالیتهای اشتغالزایی باشد و یا تکدیگری کند، جزء کودکان خیابانی محسوب میشوند. ایمانی افزود: این کودکان میتوانند با خانواده خود در ارتباط باشند یا نباشند یعنی ممکن است شب در همان اماکن عمومی باشد و یا اینکه درآمد خود را به خانواده بدهد. در واقع کودکان خیابانی جزئی از کودکان کار محسوب میشوند. رئیس گروه آسیبدیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور در خصوص اهمیت کودکان خیابانی اظهار کرد: از این نظر این کودکان دارای اهمیت هستند که این افراد از بعد فردی خارج شدهاند و یکسری آسیبهای اجتماعی را نیز به دنبال خود دارد. این حضور نشان دهنده وخیم بودن خانواده و وضعیت جامعه است. وی درباره قوانین در این حوزه، خاطرنشان کرد: در سال 84 شورای عالی اداری، مصوبهای را تصویب کرد که به ساماندهی متکدیان میپرداخت و تمامی گروهها را شامل میشد از همان سال بهزیستی یکسری اقدامات قانونی انجام داد که افراد زیر 18 سال در آن گروه قرار نگیرد. ایمانی خاطرنشان کرد: با اجازهای که سازمان مدیریت آن زمان به بهزیستی داد، قبل از اینکه حتی به سال 84 و به این قانون برسیم، بهزیستی چنین کاری را انجام میداد یعنی ساماندهی کودکان خیابانی در بهزیستی 6 سال قبل از این مصوبه بوده است ولی بعد از این مدت متوجه شدند این کار ساده نیست. رئیس گروه آسیبدیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور، ادامه داد: در سال 84 مصوبهای را هیئت وزیران تصویب کردند که براساس آن بهزیستی با مشارکت شهرداری و نیروی انتظامی نسبت به شناسایی و پذیرش و ساماندهی کودکان خیابانی و کار، اقدام کنند. در ادامه روزبه کردونی، مدیرکل دفتر آسیبهای اجتماعی وزارت رفاه گفت: در حوزههای اجتماعی برای اینکه برای مسئلهای راهکار ارائه دهیم، حتما باید تعریف دقیقی از آن انجام دهیم و به تفاهم گفتمانی راجع به مسئلهای برسیم و بعد آن مسئله را برای حل کردن روی میز بگذاریم. مدیرکل دفتر آسیبهای اجتماعی وزارت رفاه با بیان اینکه در حوزه کودکان 4 واژه وجود دارد، اظهار کرد: این چهار واژه با هم همپوشانی دارند اما تعاریف بین المللی آنها با هم متفاوت است و باید در رویکردهای سیاستیمان این موضوع را مورد توجه قرار دهیم. به گزارش روابط عمومی سازمان بهزیستی کشور و به نقل از رادیو گفتگو؛ وی خاطرنشان کرد: یک واژه کودک در اشتغال است که مشمول کودکان کاری هستند که آسیبزا نیست. یک واژه نیز با عنوان کودک کار داریم که هم در ایران و در مجامع بینالمللی نسبت به آن حساس است زیرا باعث میشود کودک از کودکی کردن به دور شود و اثرات منفی روانی و اجتماعی بر کودک داشته باشد. کردونی در پایان یادآور شد: این یعنی کودکانی که در خیابان میخوابند و زندگی میکنند. واژه بعدی کودکانی هستند که در خیابان پرسه میزنند ولی شب به خانه خودشان بر میگردند. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]