محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1853513939
خودم را در حد نمایندگی مردم تبریز نمی دانم!
واضح آرشیو وب فارسی:مهد نیوز: رضا رحمانی، نه تنها برای مردم آذربایجان فردی شناخته شده است بلکه بیشتر مورد توجه صنعتگران، تولیدکنندگان و حتی کنش گران سیاسی و اقتصادی کلان کشور قرار دارد. برای اینکه موضع گیری ها، اقدامات و پیگیری های این نماینده باسابقه مردم تبریز، اسکو و آذرشهر، هیچ گاه رنگ و بوی سیاسی و حزبی نگرفته و در ارتباط تنگاتنگ با اوضاع و شرایط روز ایران قرار داشته است. به گزارش آذرقلم، او ۱۰ سال پیش در گفتگو با ما، از هدیه تلخی سخن گفت که از یک تولید کننده گیلانی دریافت کرده بود: «حوله برق لامع تولید رشت!» همان نام و برندی که به نام آذربایجان و تبریز ثبت شده و به خاطره ها پیوسته است اما به خاطر بی مهری مسئولان استانی، همان برند توسط بازماندگان آن تولید کننده آذربایجانی در نقطه ای دور از خاستگاه اصلی، تولید محصول می کند اما این بار با نام شهری دیگر! حالا او باز هم در لابلای سخنانش نمونه دیگری از تشتت و مشکلات صنعت و تولید در آذربایجان را نمونه می آورد. او چندی پیش او «صبحانه تلخی» را در هواپیما میل کرده است. صبحانه ای که برایش طعم تلخ ضعف و بی مهری و رکود دارد. «پنیر لیقوان با مارک کاله مازندران!» اما موضوع به همین جا ختم نمی شود. او نگران «کفش تبریز» هم هست. کفشی که روزگاری سکه اعتبار و دوام و تجارت آن نه تنها در ایران که جهان به نام شهر تبریز ضرب شده بود. اما حالا صنعتگران این حرفه در سکوت و رکودند و دلالان بازار مکاره ایران در تلاش و تولیدکنندگان چینی در تکاپو و هیجان! بنابراین او حق دارد این چنین سنگ صنعت آذربایجان را به سینه بزند. از دغدغه هایش بعد از ۱۲ سال جلوس بر کرسی سبز بهارستان سخن بگوید و برای کاندیدا نشدنش در انتخابات مجلس دهم، ۱۵ دلیل متقن بیاورد. هر چند که بیان و تشریح و تفسیر همه دلایل کاندیدا نشدنش را به بعد از انتخابات موکول می کند و به این جمله بسنده می کند که: «در این مقطع بنا به ملاحظاتی نمی توانم دلیل نیامدنم را بگویم»! او هنوز هم دغدغه دارد. هراس از اینکه حرف های او در آستانه انتخابات توسط فلان کاندیدای نمایندگی به منزله تخریب تلقی شده و یا به حساب طرفداری از بهمان کاندیدا گذاشته شود. با این حال او صمیمیانه برای چندمین بار در طی سالهای گذشته با اعضای دو تشکل مهم مطبوعاتی آذربایجان شرقی نشست و از حرف ها و ناکامی ها و حتی رویاهایش سخن گفت. او در عین صداقت و سادگی باز هم از زیر سوال مهم خبرنگاران در مورد آینده سیاسی خود طفره رفت و آن را به فرصتی بهتر و مجالی دیگر واگذار کرد. حالا که او دیگر نماینده نخواهد بود بنابراین راحت تر می توان در مورد اقدامات او سخن گفت و حتی او را نقد کرد چرا که دیگر شائبه تعریف و تبلیغ و یا تهدید .و تخریب محلی از اعراب ندارد. رضا رحمانی که شرح حمایت ها و پیگیری هایش در مورد مشکلات جامعه خبری استان زبانزد خاص و عام است در نشست صمیمی خود با اعضای هیئت مدیره دو تشکل مطبوعاتی استان یعنی خانه مطبوعات و انجمن صنفی روزنامه نگاران آذربایجان شرقی، به برخی از دغدغه ها، درددل ها و نگرانی های خود پاسخ داد. بی تعارف بگویم، مدیون رسانه ها هستم! رضا رحمانی با اشاره به نقش رسانه های گروهی در سطح جامعه و نیز طرح دیدگاه ها و اقدامات او تصریح کرد: ساده و بی تعارف بگویم که بعد از اعتماد و رای مردم، به رسانه های استان مدیونم و به وجود آنها و فعالین خبری استان افتخار می کنم. وی افزود: تا جان در بدن دارم و در هر جا که باشم پیگیر مسایل و دغدغه های آنها خواهم بود. چرا که باور دارم آنها دستم را گرفتند و در طی این سالها یاری ام کردند. شاید یکی از دلایلی که می توانم برای عدم ثبت نامم در این دوره از انتخابات بگویم این باشد که از جامعه مطبوعاتی استان احساس شرمندگی می کردم برای اینکه در طی آن سالها نتوانستم بخشی از مشکلات و مطالبات شان را آنچنان که شایسته آنهاست حل کنم. رویای بر زمین مانده یکی از آرزوها و اهداف من در طی ۱۲ سال گذشته، ایجاد یک برج مطبوعاتی در تبریز به عنوان خاستگاه مطبوعات ایران بود که متاسفانه ناکام ماند. اما با این حال، الان هم حاضرم بحث مجتمع مطبوعاتی را از هر ارگانی که لازم باشد پیگیری کنم. غفلت از سرمایه های انسانی: نماینده مردم تبریز، آذرشهر و اسکو با ابراز گلایه از اینکه در هیچ کشوری چنین با سرمایه های انسانی خود رفتار و برخورد نمی کنند افزود: حداقل در حوزه علمی و فرهنگی، چنین تخریبی با منابع انسانی و سرمایه های گرانقدر یک جامعه انجام نمی دهند که در کشور ما به ویژه در سالهای اخیر و روزهای اخیر صورت گرفته است. ما با مشکل بزرگتری به نام بی توجهی به سرمایه های انسانی روبرو هستیم که مهم تر و با اهمیت تر از سرمایه های زیرزمینی و مادی است. آبروی افراد در آستانه هر انتخاباتی به بهایی اندک به حراج گذاشت شده و تخریب شخصیت ها به اوج خود می رسد که یکی از آفات های مهم ایران است. در حالی که باید توسعه فرهنگی را در اولویت قرار دهیم. توجه به سرمایه های انسانی، آینده ایران را تضمین می کند. خودم را در حد نمایندگی مردم تبریز نمی دانم! رئیس کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی شکسته نفسی می کند و می گوید: لیاقت نمایندگی این مردم را ندارم. خودم را در حد نمایندگی آذربایجان و تبریز نمی بینم. اما چون بزرگان و صاحبان فکر و اندیشه صحنه را ترک کردند ما آمدیم! چرا که باور دارم آذربایجان باید نمایندگانی در سطح علامه جعفری و استاد فاطمی نیا (در حوزه فلسفه و مذهب)، نمایندگانی در اندازه ی استاد عالی نسب (در حوزه صنعت)، پروفسور هشترودی و پروفسور رحمان زاده (در حوزه علم و طب) و دهها شخصیت دیگر داشته باشد. مجلس نهم استثنایی ترین دوره برای صنعت کشور بود! رئیس کمیسیون صنایع و معادن با ابراز تاسف از بروز مشکلات کمرشکن برای صنایع ایران و به تبع آن استان، می گوید: مجلس نهم را باید استثنایی ترین دوره مجلس در طی عمر این نهاد باید دانست. چرا که در این دوره کمر صنایع شکست. به جرات می توانم بگویم که بعد از انقلاب هرگز با چنین وضعیتی در صنعت روبرو نبودیم. از یک سو هدفمندی اجرا شد اما راهکارها و بسته های حمایتی دولت از صنایع اجرا نشد و این صنایع به حال خود رها شدند. تحریم های اقتصادی از یک سو، تورم ۴۳ درصدی ، بیکاری و رکود، کاهش درآمدهای نفتی در طی دو سال گذشته و مسایل دیگر کمر صنعتگران را شکست. هر چند که باید بگویم وضعیت آذربایجان شرقی در مقایسه با بسیاری از استانهای دیگر به مراتب بهتر بود. تعطیلی ۳۰ تا ۷۰ درصدی صنایع و واحدهای تولیدی بحران صنعتی و اقتصادی را رقم زد. کشورداری در این شرایط به راستی که سخت و دشوار است. رحمانی همچنین از مذاکرات و پیگیری های خود با مسئولان کلان کشور و وزارت خانه های صنایع و معادن برای جلب و جذب سرمایه گذاری شرکت های بزرگ خارجی در شهر تبریز سخن می گوید. نه عضو هیئت مدیره هستم و نه عضو هیئت علمی! نماینده سه دوره مردم تبریز، آذرشهر و اسکو در مجلس با رد شایعاتی در خصوص عضویت و یا سهامداری او در برخی شرکت ها و کارخانه ها گفت: در مقام نمایندگی نه عضو هیئت مدیره شرکتی هستم و نه در شرکتی سهام دارم. اگر کسی سندی ارائه بدهد جایزه می دهم! بارها تدریس در دانشگاه ها و مراکز علمی را هم قبول نکردم و اکنون عضو هیئت علمی هیچ دانشگاهی نیستم تا بتوانم با قدرت و فرصت بیشتری در خدمت جامعه باشم. باور دارم که در جمهوری اسلامی، هرکس که مسئولیتی را قبول می کند باید هراس و حساسیت داشته باشد چون تکلیفی بر دوش می گیرد که باید پاسخگوی خود، خدای خود و مردم باشد. آینده روشن ایران بعد از برجام: نماینده سه دوره مردم آذربایجان در مجلس، دیدگاه خوشبینانه ای در مورد آینده ایران بعد از برجام دارد . او معتقد است که بعد از رفع تحریم های غرب، می توان رونق کسب و کار را در سطح ایران و آذربایجان مشاهده کرد. البته خروج از رکود، یک بازه زمانی حداقل دو ساله را طلب می کند تا شاهد اثرات مثبت رفع تحریم ها باشیم. محمد امین خوش نیت
شنبه ، ۱۰بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهد نیوز]
[مشاهده در: www.mahdnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها