تبلیغات
تبلیغات متنی
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1852057918
تشییع پیکر شادروان دکتر ابوالحسن نجفی
واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: استادان ادبیات، همکاران و علاقه مندان ابوالحسن نجفی برای بدرقه پیکر او در ساختمانی جمع شدند که سال های سال از عمرش را در آن مشغول خدمت به زبان و ادبیات فارسی بود. به گزارش ایسنا، سه شنبه 6 بهمن ابوالحسن نجفی با فرهنگستان زبان و ادب فارسی و نگاه های غمگین بدرقه گرش وداع کرد تا پیکرش راهی خانه ابدی شود . در مراسم تشییع پیکر این چهره پیشکسوت ترجمه و زبان شناسی که عضو فرهنگستان زبان و مدیر گروه ادبیات تطبیقی این فرهنگستان بود، چهره های مختلفی گرد هم آمدند تا با او وداع گویند و قدردان سال ها خدمتش به زبان و فرهنگ این مرز و بوم باشند. . دکتر غلامعلی حدادعادل رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی در این مراسم گفت: امروز برای فرهنگستان و ادب فارسی یک روز تلخ و سخت است. ما یکی از چهره های درخشان زبان و ادبیات فارسی ایران معاصر را از دست داده ایم و اگر بگویم فرهنگستان زبان و ادب فارسی یکی از استوانه های اصلی خود را از دست داده است، گزاف نگفته ام. وی افزود: نجفی از یک شهر تاریخی بزرگ و فرهنگ پرور یعنی اصفهان تقدیم ایران شده بود ودر خانواده ای عالم پرورش یافت. همه قبیله او عالمان دین بودند. خانواده نجفی در اصفهان شاید معروف ترین خانواده روحانی قرن اخیر در این شهر روحانی پرور بوده باشند. نجفی در چنین خانواده ای به بار آمد، خانواده ای که همه اهل علم بودند. رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی ادامه داد: استاد نجفی با عمر پربرکت حدودا ۸۶ساله خود چندین دوره از دوره اجتماعی و سیاسی ایران معاصر را تجربه کرده بود؛ دوران پهلوی اول که او نوجوان و جوان بود، زمان نهضت ملی شدن نفت، قبل از انقلاب و بعد از انقلاب. او یک ناظر بیننده و آگاه نسبت به حوادث زمانه و همچنین تحولات ادبی در ایران و خارج از ایران بود. نجفی در محافل روشن فکری حاضر و با جریانات سیاسی کاملا آشنا بود. او در اروپا درس خوانده بود و با ادبیات فرانسه آشنایی کامل داشت. حدادعادل گفت: ما چند نفر بیشتر در دوران خودشان نمی شناختیم که می توانستیم بگوییم مسلط به زبان و ادب فارسی هستند. اتفاقا دو نفر آنها در سال ۹۴از جمع ما رفتند و از قضا نام هر دوی آنها ابوالحسن بود؛ یکی ابوالحسن جلیلی و یکی ابوالحسن نجفی.وی سپس گفت: نجفی در چندین حوزه صاحب نظر بود؛ زبان شناسی، ادبیات قدیم، ادبیات جدید، فرهنگ پژوهی، شعر فارسی، نگارش، ویرایش و ترجمه. ما کمتر کسی را سراغ داریم که در این حوزه های گوناگون قلم و قدم زده باشد و در همه آنها هم صاحب نظر باشد اما نجفی چنین بود. رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی تاکید کرد: آنچه این شخصیت علمی را درخشان تر می کند شخصیت اخلاقی او بود؛ نجفی گل بی خار بود یعنی لطف و عنایت و کرامت انسانی او محسوس بود اما آزار او به کسی نمی رسید. نجفی فوق العاده خیرخواه و مهربان بود. من تقریبا ۵۰سال با استاد نجفی آشنا بودم و زمانی که نام او را به عنوان مترجم پشت کتاب ها می دیدم تا ۲۵سال اخیر که در فرهنگستان زبان و ادب فارسی در خدمت او بودم اما هرگز ندیدم نجفی از کسی بدگویی بکند و مطالبه ای داشته باشد. حدادعادل یادآور شد: نجفی نه تنها به فراغتی و کتابی و نه گوشه چمنی بلکه گوشه اتاقی دلخوش بود. نجفی به اندازه ای پرکار بود که حتی تلفن کردن به او اگر نگویم محال بود، دشوار بود. او تا این اندازه پرکار، متعهد، مسئول و خدمتگزار بود. نجفی عاشق ایران و زبان ادبیات فارسی بود و از هر غلط نوشتنی چنان به ستوه می آمد که نتیجه اش شد نوشتن کتاب «غلط ننویسیم» برای درمان بیماری غلط نویسی که می توان گفت یکی از کتاب های تاثیر گذار در تاریخ ادبیات معاصر ماست. رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی گفت: ما در فرهنگستان از حضور او بهره مند بودیم. بعد از درگذشت شادروان حدیدی من از او خواهش کردم مدیریت گروه ادبیات تطبیقی فرهنگستان را برعهده بگیرد و او پذیرفت و مسئولانه مجله ادبیات تطبیقی را درآورد و همه همتش این بود که زیرساخت لازم را برای دانشگاهی شدن رشته ادبیات تطبیقی در فرهنگستان ایجاد کند که در این راه بی توفیق نبود. وی اضافه کرد: نجفی همیشه پای ثابت شوراهای واژه گزینی ما بود. او جانی سلیم و ذوقی سلیم داشت که نه در زبان و نه در مشی اجتماعی و سیاسی دچار افراط و تفریط نمی شد و تنها چیزی که در آن افراط می کرد، محبت، صفا و صمیمیت بود. یک بار بعد از دو هفته معطلی ملاقاتی با من داشت و من پیش خودم فکر می کردم چه شده است نجفی می خواهد با من جلسه داشته باشد و دیدم که در مورد یک موضوع بسیار جزئی درخصوص یک واژه و یا یک عبارت که قرار بود در مجله ادبیات تطبیقی بیاید و او خودش توانست در مورد آن تصمیم گیری کند، با من مشورت می کرد. حدادعادل گفت: حدود دو سال پیش یک روز نجفی پیش من آمد و از ضعف جسمانی شکایت کرد. من نگران شدم و بلافاصله از آقای سجادی که عضو فرهنگستان علوم پزشکی است و اتفاقا همشهری نجفی هم بود، خواهش کردم که توجه مخصوصی به ایشان بکند. آقای سجادی اهتمام کرد و در این دو سال اخیر نجفی زیر نظر استاد سجادی بود و من هم از ایشان جویای احوال آقای نجفی بودم تا حدود ۶ماه پیش که ناچار شدیم ایشان را در بیمارستان بهمن بستری کنیم. او یک ماه آنجا بستری بود و بعد از ترخیص از بیمارستان ما خوشحال شدیم که انشاء الله کسالت او برطرف شده است اما نجفی دیگر نمی توانست به فرهنگستان بیاید و جای او در شورا خالی بود تا سه چهار هفته اخیر که بیماری او شدت پیدا کرد و گفتند که او دچار آنفلوآنزا شده است. رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی ادامه داد: من نگران شدم و به محض شنیدن این خبر گفتم که فورا ایشان را به بیمارستان منتقل کنم و این بار به بیمارستان مهر منتقل شد. من خدا خدا می کردم که آنچه من حدس می زدم نبوده باشد اما معلوم شد همانی است که حدس زده ام و او به بیماری ذاته الریه مبتلا شده بود. پزشکان آنچه در توان داشتند، گذاشتند اما دیگر دیر شده بود و نجفی ما را ترک کرد. وی تاکید کرد: امیدوارم خداوند سایه استادان بزرگی مثل نیساری، صادقی، مجتبایی و... را که باعث افتخار فرهنگستان زبان و ادب فارسی ایران هستند، بر سر ما مستدام بدارد ولی به این زودی ها کسی جای نجفی را نخواهد گرفت که تا این اندازه جامع الاطراف باشد. من به جوان ها توصیه می کنم که نه تنها عالم شدن را از نجفی بیاموزند انسانیت را هم از او بیاموزند. او الگوی خوبی بود از نظر علمی و اخلاقی. رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی با عرض تسلیت مجدد به خانواده زنده یاد ابوالحسن نجفی و تنها فرزند او شبلی نجفی اظهار امیدواری کرد: راه نجفی مانند چراغی روشن پیش پای نسل امروز باشد تا همگان بتوانند پاسداران خوبی برای زبان و ادبیات فارسی و خدمت به آن باشند.. همچنین مهدی محقق ، رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در سخنانی اظهار کرد: گفته های آقای حداد عادل بسیار جامع بود و به خوبی اشاره کردند که پس از ابوالحسن نجفی مانند او پیدا نخواهد شد. ابوالحسن نجفی مجسمه آرامش محسوب می شد. توجهش به علم بسیار زیاد بود. نکات دقیقی را در فرهنگستان تذکر می دادند که قابل ستایش بود. جوانان می توانند سیرت علمی ایشان را سرمشق خودشان کنند. آرامش وجودی ایشان قابل توجه بود. آثاری که از ایشان به دست ما رسیده اعم از ترجمه و تألیف و ادبیات تطبیقی الهام بخش است. در ادامه، احمد سمیعی گیلانی – استاد همکار ابوالحسن نجفی در فرهنگستان زبان و ادب فارسی - درباره مشخصات اخلاقی نجفی گفت: بعد از زرین کوب، افشار، شهیدی، حمید عنایت، باستانی پاریزی، حق شناس، فروغ، شاملو، آل احمد و... حالا نجفی از بین ما رفته است. نجفی دانشوری بود که هرگز از او سخن بدی نشنیدم. به هیچ کاری دست نزد مگر این که گشاینده باشد. هیچ اثری نیافرید مگر این که سرمشق شده باشد. خود را به دریای علم زد و دُر قیمتی کسب کرد. هر چه نوشته و گفته الهام بخش است و از کتاب او نسل ها بهره برده، می برند و خواهند برد . او ادامه داد: ابوالحسن نجفی از بوق و کرنا بیزار بود و در خلوت به فکر و مراقبه می اندیشید. در واقع او به بازارگرم کردن نیاز نداشت زیرا قشرهای گوناگون جامعه خریدار آثارش بودند. نصر الله پورجوادی – دیگر استاد پیشکسوت عضو فرهنگستان زبان - نیز بیان کرد: حدود 10 یا 15 روز پیش تلفنی از احوال نجفی به من خبر دادند و به دیدارش رفتم. کسی که بهترین بیان را داشت نمی توانست سخن بگوید. او در واکنش به مطلب یک روزنامه مربوط به گله نجفی اظهار کرد: امکان ندارد نجفی این حرف ها را زده باشد. او از کسی گله نمی کرد. این روزنامه نباید چنین چیزی را در صفحه اول خود می آورد. حتی اگر چنین حرف هایی هم وجود داشت باید به صورت مختصر و در صفحات داخلی می آورد. متأسفانه نجفی از بین ما رفته؛ همه کوشش خودشان را کردند اما پیمانه پر شده بود . همچنین الوند بهاری به نمایندگی از خانواده و دوستان آن مرحوم از حاضران، تیم پزشکی، فرهنگستان زبان و ادب فارسی و... تشکر کرد. سلیم نیساری – استاد همکار ابوالحسن نجفی در فرهنگستان زبان - هم در سخنان کوتاه خود گفت: نجفی از دنیا رفته اما اسمش همیشه با نوشته هایش می ماند. فرمایشات آقای حداد عادل کافی و جامع بود. اما باید بگویم بعد از شنیدن خبر فوت نجفی حال خود من تا حدی بد شد که نیم ساعت بعد از آن در درمانگاه بستری شدم. بهمن فرمان آرا – کارگردان سینما - نیز در این مراسم اظهار کرد: یکی از افتخارات من دوستی با ایشان بود و این که همیشه می توانستم او را حضوری ببینم. خوشبختانه در زمان حیات شان لطف شان شامل حال من بود. دوستان به درستی گفتند که مشابه نجفی به وجود نخواهد آمد. شوق به دانستن و محبت در ایشان بی نظیر بود . سیدرضا صالحی امیری ضیاء موحد، محمدعلی موحد، سیدمحمود دعایی، دکتر نوش آفرین انصاری، لیلی گلستان، محمدرضا شفیعی کدکنی و... از جمله حاضران در مراسم تشییع پیکر ابوالحسن نجفی بودند . قطعه نام آوران بهشت زهرا (س) خانه ابدی و محل خاک سپاری ابوالحسن نجفی است
سه شنبه ، ۶بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[مشاهده در: www.ettelaat.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها