واضح آرشیو وب فارسی:نیزو: همزمان با افزایش حملات طالبان و خروج بیشتر نیروهای خارجی از افغانستان، دولت چین برای نقش فعال در روند صلح این کشور تحت فشار قرار گرفته است در حالی که مقامات پکن در کشورهای در حال جنگ پیش از این برای حفظ رویکرد عدم مداخله تلاش می کردند.به گزارش نیزوا به نقل از روزنامه «نیویورک تایمز» آمریکا، همزمان با گسترش حملات طالبان در افغانستان و پایان رسمی عملیات نظامی آمریکا در این کشور، رهبران چین برای ایفای نقش فعال در روند صلح افغانستان تحت فشار قرار گرفته اند. این در حالی است که به نظر کارشناسان، چین اغلب تلاش می کند تا در مناطق و کشورهای در حال جنگ، رویکرد عدم مداخله داشته باشد. «دو یوکنگ» دیپلمات سابق چین در پاکستان و مدیر مرکز مطالعات جنوب آسیا در دانشگاه «فودان» در شانگهای گفت: آمریکا در مدت حضورش در افغانستان نتوانست به اهداف خود دست یابد. به همین دلیل افغانستان هنوز از لحاظ امنیتی، اقتصادی و اجتماعی با مشکل روبرو است و از آنجایی که با چین هم مرز است در چنین وضعیتی پکن باید به منظور پیشرفت مذاکرات و حفظ ثبات در منطقه مداخله کند. برخی کارشناسان بر این باورند که اگر چین خواستار نقش سازنده ای در مذاکرات صلح با طالبان است، این کشور می بایست پاکستان را متقاعد کند که افغانستانی آرام و بدون جنگ که از لحاظ سیاسی و اقتصادی با تمام قدرتهای منطقه ای ازجمله هند تعامل داشته باشد، به نفع پاکستان است. «صلاح الدین ربانی» وزیر امور خارجه افغانستان به پکن سفر کرده است و انتظار می رود با مقامات چینی در مورد چگونگی روند صلح و آوردن طالبان بر سر میز مذاکرات گفتگو کنند. سفر وزیر امور خارجه افغانستان به پکن می تواند به این معنا باشد که چین سهم مهمی در از سرگیری مذاکرات صلح دارد. یکی از دلایلی که چین خواستار ضمن تاکید بر افغانستانی امن و باثبات، پیش قدم مذاکرات صلح شده است، می تواند این باشد که افغانستان توان تبدیل شدن به مرکز مهم حمل و نقل و بازاری برای کالاهای چینی را دارا است. بااین وجود، نگرانیهای امنیتی در کنار انگیزه های اقتصادی نیز وجود دارد. چین در مورد خشونتهای شورشیان منطقه «سین کیانگ» در مرز غربی این کشور نیز نگران است. مقامات چینی بر این باورند که «اویغورها» ممکن است تحت تاثیر عناصر افراطی بیرون از چین قرار بگیرند و برای انجام حملاتی در سین کیانگ تحریک شوند. چین از مدتها قبل، تمایل به درگیرشدن در جنگ افغانستان را دارد اما نمی خواهد به عنوان حامی هیچ کدام از طرفها شناخته شود. اما مقامات افغانستان، از آغاز حکومت «حامد کرزی» بطور مدام، رهبران چین را تحت فشار گذاشته اند تا با استفاده از نفوذ خود بر اسلام آباد، طالبان را مهار کند. «بارنت روبین» کارشناس مسائل افغانستان در دانشگاه نیویورک و مشاور سابق سازمان ملل گفت: تشکیل گروه همکاریهای چهارجانبه که قرار است نشست سوم خود را در اوایل ماه فوریه در اسلام آباد برگزار کند، اقدامی قابل توجه بوده است، زیرا این گروه «تنها نهادی است که تاکنون درنتیجه همکاریهای سیاسی آمریکا و چین در افغانستان ایجاد شده است. وی افزود: آمریکا در افغانستان نفوذ دارد و چین نیز در پاکستان که این به معنای هماهنگی سیاستهای دو کشور است. این کارشناس مسائل افغانستان ادامه داد: نقش مهم چین در این روند، اطمینان بخشیدن به پاکستان است. اگر چین از مواضع مشترک آمریکا و دولت افغانستان دفاع کند، مقاومت پاکستان دربرابر آن بسیار دشوارتر خواهد بود. اما پاکستان، افغانستان را به عنوان قلمرو استراتژیک می پندارد که باید به هر قیمتی از قرارگرفتن تحت تاثیر رقیب بزرگش، یعنی هند، دور بماند. «داوود مرادیان» مشاور رئیس جمهور سابق افغانستان می گوید: چین به منظور پیشبرد منافع اقتصادی خود، به منطقه ای باثبات و صلح آمیز در همسایگی خود نیاز دارد. وی افزود: جاه طلبی های اقتصادی چین با جنبه های مهمی از دیدگاه استراتژیک این کشور در تضاد قرار می گیرد، زیرا پکن اتحادش با پاکستان را ضرورتی برای ایجاد سنگری منطقه ای علیه هند و آمریکا می بیند، حتی با این که پاکستان از گروههایی مانند طالبان که موجب برهم زدن ثبات در منطقه می شوند، به عنوان «ابزار سیاست خارجی» استفاده می کند. مشاور رئیس جمهور سابق افغانستان ادامه داد: من باور ندارم که پاکستان تحت تاثیر این رویکرد قرار بگیرد، و حقیقت این است که دولت افغانستان نیز برای فشارآوردن و یا تشویق پاکستان، هیچ چیزی برای ارائه کردن به پاکستان ندارد. «مسعود خان» سفیر سابق پاکستان در پکن و سازمان ملل نیز گفت: چین «نقشی حمایتی و سازنده» در این گفت وگوها ایفا خواهد کرد. «لی شاوکسین» محقق و معاون انجمن مطالعات شرق میانه چین معتقد است که ایجاد رابطه مستقیم با نمایندگان طالبان برای چین از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. وی بیان کرد: در سال 2000 به افغانستان سفر کردم و باید بگویم که طالبان به این راحتیها از بین نمی روند، زیرا آنها ریشه های عمیقی در بخشهای مختلف جامعه پراکنده اند. این محقق چینی اظهار داشت: اعضای طالبان به او گفته بودند که چین قابل اعتماد است و از لحاظ تاریخی تنها کشوری است که مردم افغانستان را مورد اذیت و آزار قرار نداده است. انتهای پیام/ش پایگاه خبری تحلیلی نیزوا شهرستان مهدیشهر
سه شنبه ، ۶بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیزو]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]