تور لحظه آخری
امروز : جمعه ، 18 آبان 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):شادی مومن در رخسار او و اندوهش در دل است.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

پوستر آنلاین

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

اوزمپیک چیست

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1827332224




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

روایت یاران شهید سعید سیاح طاهری


واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: مردی که در آن تاریخ بعد از هشت سال جنگ و شانزده سال جانبازی و کار مستمر فرهنگی نمونه ای از مردان مخلص دوران جنگ بود که هیچ طلبی از هیچ کس نداشت! انگار آفریده شده بود برای خدمت بی توقع به خلق خدا.کیهان نوشت: سردار شهید مدافع حرم، سعید سیاح طاهری اگرچه همیشه در سکوت و خلوت زیست و کمتر علاقه ای به مشهور شدن و دیده شدن داشت اما دو مراسم تشییع او در تهران و آبادان با حضور خیل گسترده مردم مواجه شد. بی تردید مردم می دانند که مردانی همچون سیّاح طاهری چقدر قلبشان برای تأمین امنیت می تپید. جالب است بدانید که هنرمندانی همچون پرویز پرستویی در تشییع پیکر او در آبادان شرکت کردند و گفتارهایی را نیز برای او بیان کردند. در ذیل مشروح گپ وگفت هایی را با سردار جواد محمدی پناه (مسئول اتاق فکرهای ستادکل نیروهای مسلح)، سیدسعید فانی(مسئول منابع انسانی مجلس) و عباس سیاح طاهری(فرزند شهید) را می خوانید: تجلی همه ویژگی های یک مومن! سردار محمدی پناه از خلاقیت و ابتکارات هوشمندانه و موفقیت آمیز شهید سیاح طاهری در عرصه موشکی و زرهی در جنگ اشاره کرد و افزود: در رفتار با همکاران واقعاً مومنانه عمل می کرد؛ فردی بسیار اخلاق، با صبر و متانت و گذشت بود! تجلی همه ویژگی های یک مؤمن در ایشان تبلور داشت. هم از نظر معنوی نظم و انضباط را رعایت می کرد و هم از نظر ظاهری؛ به عنوان یک نظامی خوش پوش و باوقار مطرح بود. وی در خصوص اشتیاق به شهادت در حاج سعید بیان کرد: ایشان همواره با این نیت که برای تقویت و استحکام اسلام قدم بردارد کار می کرد و برای خودش افتخار می دانست خدمت کند. به همین خاطر هرکاری به او می سپردند انجام می داد و توقعی نداشت تا حتما در جایگاه های خاصی به او کار بدهند. هر کاری به او واگذار می شد انصافاً با انگیزه بالا و روحیه بالا انجام می داد. این طور نبود که بابت درجه و شغلی که به او واگذار شده بود از کسی گلایه کند. این یکی از ویژگی های منحصر به فرد یک پاسدار به شمار می رود. مسئول اتاق فکر ستادکل نیروهای مسلح افزود: وقتی خبر شهادت حاج سعید را شنیدم خوشحال شدم که با این همه مجاهدت و جانبازی، در این کسوت واقعاً به معنای واقعی عاقبت به خیر شد. در جایی به شهادت رسید که با مزدوران اسرائیل مستقیم درگیر بود. این افتخار بزرگی است برای یک پاسدار میانسال که این طوری از دنیا برود و اولیای الهی را در آن دنیا ملاقات کند. این که امثال ایشان می روند و در دفاع از حرم حضرت زینب(س) به شهادت می رسند و کسانی که می گویند چرا ما باید برویم و بجنگیم بدانند، برای یک پاسدار افتخار است که در مسیر مقاومت به شهادت برسد. کسی که پاسدار باشد جز این آرزویش نیست. در رأس آرزوهایش این است که در خطوط مقدم جبهه مقاومت به شهادت برسد. آن هایی که این مطالب را درک نمی کنند افراد غیرمومن هستند و قلب های مریضی دارند؛ بالاخره در صف مومن نیستند که این طور موضع گیری هایی می کنند. چرا که برای مومنین مایه افتخار است که با دشمنان اسلام مقابله کنند و شهید بشوند. واقعاً همه غبطه می خوریم به شهیدی همچون حاج سعید سیاح طاهری! دعوت از شهید صیاد برای آموزش اصولی بازرسی سیدسعید فانی از دوستان و همکاران شهید طاهری که امروز در مسئولیت منابع انسانی مجلس فعالیت می کند نیز از روزهایی گفت که همراه با او، شهید صیادشیرازی و سردار نجات به بازرسی از رده ها می پرداخت؛ وی در این باره اظهار داشت: در بازرسی هایی که داشتیم بدون هیچ گونه اغماضی، نواقص و اشتباهات را به سمع و نظر مسئولین می رساند. ما با شهید صیاد شیرازی و سردار نجات بازرسی های زیادی رفتیم. از شهید صیاد هم دعوت می کردیم به کارکنان بازرسی ما آموزش های لازم را بدهند. حاج سعید در این راستا خدمات ارزنده ای را ارائه داد. وی افزود: بدون اینکه کسی متوجه شود به افراد مستضعف کمک می کرد؛ یادم نمی رود با همان حالت جانبازی در کنگره شهدای آبادان چه گام هایی برداشت. امروز او به عشق اسلام و رهبری و احیاء و تقویت منافع اسلام در دفاع از حریم ولایت به شهادت رسید. دوستان ما حتما یادشان هست که حاج سعید چقدر روی لقمه ای که به منزل می برد حساس بود. همین حساسیت های اخلاقی و رفتاری او باعث این وصال آسمانی شد. مسئول منابع انسانی مجلس شورای اسلامی اشتیاق حاج سعید به شهادت را این طور روایت کرد: من خودم بارها دیده بودم شهید سیّاح بحث شهادت را به طور غیرمستقیم مطرح می کرد.برخی اوقات که پیکرهای شهدای گمنام را می آوردند یکی دو بار می دیدم اشک در چشمانش حلقه زده بود، ولی سعی می کرد این بغض حسرت جاماندن از قافله شهدا را از همه پنهان کند. همیشه حاج سعید به ما می گفت ما شاگردان تنبل کلاس درس جهاد و شهادت هستیم و باید از خداوند بخواهیم ما رفوزه نشویم. پیشرو در مکتب جهاد و شهادت وی در پایان خاطرنشان کرد: من سال گذشته به منزل ایشان رفتم و این آخرین باری بود که حاج سعید را می دیدم. دغدغه شهید سیاح این بود که این ناشناس بودن در کمک به فقرا همیشه لحاظ شود. وقتی خبر شهادت ایشان را شنیدم به یک باره سخن های پایانی او در ذهنم متبادر شد که می گفت: «ان شاءالله شاگرد تنبل شهادت نباشیم و در مکتب جهاد و شهادت رفوزه نشویم» و ما از این مکتب غافل شدیم و حاج سعید آن مسیر را پیمود به این جایگاه ویژه و مرتفع دست یافت. وصیت کرد در کنار شهدای گمنام آرام گیرد عباس سیاح طاهری فرزند این شهید هم گفت: شهید طاهری گردان مقداد را با هدف فعالیت های فرهنگی و اجتماعی و دفاع از مرزها در سال ۸۵ در خرمشهر پایه ریزی کرد. همچنین ایشان یادمان ۱۷۷ شهید گمنام آبادان را برقرار کردند و وصیت ایشان هم این بودکه در همین یادمان در کنار شهدای گمنام به خاک سپرده شود. وی افزود: از دیگر فعالیت های ایشان راه اندازی مسابقات کتابخوانی در بین فرهنگیان آموزش و پرورش در استان های مختلف کشور بود. پدر این مسابقات را مخصوصاً در بین معلمان راه اندازی کرده بود تا این قشر بتوانند تاثیرات این کتاب خوانی ها را به دانش آموزان خودشان انتقال بدهند. کتاب هایی را هم که برای این مسابقات تدارک می دید کتاب «من زنده ام» ، «دا» و «یکشنبه آخر» بودند. دیدگاهی که باعث می شد شهید طاهری این قشر را انتخاب کنند این بود که ایشان به واقع معتقد بودند که اگر ما بخواهیم برای آینده این نظام کاری کنیم باید از همین الان نیروهایمان را از بین همین کودکان تربیت کنیم.به همین خاطر اولین جشنواره دانش آموزی فیلم دفاع مقدس برپا شد؛ به روستاهای دورافتاده کشور سفر می کرد و در مناطق محروم برای کودکان این جشنواره را برپا می کرد. حتی زمانی که زلزله ورزقان اتفاق افتاد؛ پدر برای انجام کارهای فرهنگی به آنجا رفت. کودکانی را که شاید تا آن موقع فقط نام سینما را شنیده بودند؛ به سینما برد و فیلم های دفاع مقدس و مقاومت را نشان داد. وی در پایان خاطره آخرین حضور در منزل شهید سرلک را این طور بیان کرد: به یاد دارم که هفته قبل از شهادتش به دیدار خانواده شهید قدیر سرلک از شهدای مدافع حرم و هم رزم پدر در سوریه رفته بودیم. در این دیدار پدرم به پدر شهید سرلک گفت که حاج آقا من رفقای بسیاری داشتم که شهید شدند. دیگر خودم از این وضعیت خسته شده ام. تمام رفقای خوب من به شهادت رسیده اند ولی خداوند هنوز توفیق شهادت را نصیب ما نکرده است. شما برای ما دعا کنید که ما هم شهید بشویم. وقتی که پدرم به شهادت رسید؛ پدر شهید غدیر سرلک در مراسم تشییع پیکر پدرم خیلی بی تابی می کرد و می گفت که خوشا به حال پدرت که به آرزویش رسید. روایت پرویز پرستویی از شهید طاهری پرویز پرستویی و حمید فرخ نژاد، دوبازیگر سینما در مراسم تشییع پیکر شهید سیاح طاهری در آبادان شرکت کردند. در آنجا بود که پرویز پرستویی با لحنی متأثر متنی را ویژه اقدامات ارزشمند این شهید در عرصه فرهنگ قرائت کرد که به این شرح است: «در برابر چشمان ما، شهیدان زنده؛ یعنی جانبازان آرام آرام و تک تک پر می گشایند و به ملکوت آسمان ها عروج می کنند. آن ها کم کم شهید می شوند،گویا خداوند می خواهد کمی از دور دلدادگی آنها را تماشا کند و بهشت را در طول این دلدادگی آذین ببندد برای قدوم سبز این لاله های سرخ.تو آسمانی بودی و از همان روز که مجروح شدی نامت بر کرانه های ابدی انسانیت وشهادت نقش بست. تو با سخاوتی بی بدیل زیباترین قسمت وجودت ، چشمانت را به میهمانی خدا و دیدار او رهسپار کردی تا نزد او بماند و مردمان بتوانند با دیدنت بوی خدا را از نفست و کلامت و هر قدمت حس کنند. تو سکوت کردی بر رنج های جانبازیت و از اندوهی که از زیستن غریبانه همرزمان جانبازت در دل داشتی. سکوت کردی بر فراموشی مردم نسبت به شهدا و درک ناقص آنها از چرایی جنگیدنت و دفاعت. سکوتت چون فریادی بود به وسعت گستره آسمان ها آن هنگام که آرزو می کردی از زمین جدا شوی و به آسمانیان بپیوندی. احساسی که برای ما مجهول و نا معلوم بود، چون از درک آنچه تو می دیدی عاجز بودیم.چشمانت را در همان خاکریز های بی ریای جبهه به امانت به بزرگی نام مولایت ابالفضل بخشیدی و به انتظار نشستی که دستان بی دست اما پر سخاوتش روزی شیرین ترین شربت عالم هستی را به تو پیشکش کند.روحت وارسته وبزرگ ودلت بسته به مهر خداوند، آرام ومطمئن بود؛ تنت مجروح و شکسته و وجودت عابری از نور بود که در برابر چشمان کم سو و بی تفاوت ما به سرعت عبور کرد و از زمینیان جدا شد و قسمتی از نور خداوند و آسمانها گشت.چون شهیدان گمنام، مظلوم و بی قاعده و زیبا در جنگ با تعصبی کور و خشن به نام داعش، رو به مقصدی مهم و ابدی شتافتی تا در کنار مولایت حسین(ع) شاهدی باشی بر حقانیت آزادگی و عظمت نام شهید.حاج سعید عزیزم، برادرم!آتش حسرتی که از داغ جدایی تو بر دل دوستانت باقی ماند به زبان قابل وصف نیست. سرخی خونت فریادی است بر تاریکی ها وجهل این روزگار که آواز پاکی تو برای همیشه آسمان را آیینه دار خون تو کرد. به پاکی خونت قسم به یاد نفس های پیام آورت می مانیم و دلتنگ شمیم معطر وجودت که بوی کربلا و زهرا(س) و جبهه و خدا را می داد؛ خواهیم ماند. تا روزی که دستمان را بگیری که وجود پر از تاریکی ما محتاج شفاعت نورانی تو خواهد بود.» حمید فرخ نژاد نیز در وصف شهید سیاح طاهری، گفت: «من امروز تا ساعت پنج صبح سر فیلمبرداری در تهران بودم و با هزار مصیبت، دل نگران آنکه به مراسم حاج سعید عزیز نرسم. به هرحال این شهید و یارانش بی ادعا و واقعا خالصانه در همه جا برای این مملکت کارهای بزرگی کرده اند که هیچکس از آن خبر ندارد . برهمه ماست که بی هیچ اغراقی ، دلمشغولی و دردمندی آنان را ستایش و ادامه دهیم . از دیدگاه یک همشهری و ایرانی می توان هزاران نکته از او یاد گرفت . من حقیقتا خود را مدیون او وراهش می دانم و صبری عظیم برای خود و خانواده اش آرزومندم. در آخر می گویم که حاج سعید عزیز ما دقیقا مردی بود جامانده از تبار همان شهیدان جنگ که ما همیشه و تا ابد باورشان داریم.» محسن امیریوسفی کارگردان سینما نیز در دلنوشته ای به ذکر خاطره آشنایی خود با شهید سیاح طاهری پرداخته است:« «آشنائی من با حاج سعید به سال 84 برمی گردد. زمانی که با هنرمندان آبادانی به این شهر زخمی از جنگ رفته بودیم. من از همه کوچک تر بودم و دیگران مدام خاطرات آبادان دهه پنجاه را تعریف می کردند؛ سال هایی که من هنوز راه رفتن هم بلد نبودم. روز اول بعد از خوردن نهار گروهی، دوباره بساط خاطره گویی باز شد و من در حال خمیازه کشیدن چشمم به مرد سپیدمویی افتاد که مشغول کمک برای جمع کردن سفره غذا بود. من هم که منتظر فرصت برای فرار بودم وقتی دیدم که دست تنهاست به کمکش رفتم و داشتیم سفره ها را بیرون می بردیم که دیدم یک نفر به سرعت جلو آمد و گفت: آقا شما چرا؟! منم سینه ای صاف کردم که بگویم ما اصولاً فیلمساز متواضعی هستیم! که دیدم روی صحبت طرف با اون آقای سپید مو بوده و من سنگ روی یخ شدم! خلاصه کار تمام شد و من هم با آقای سپید مو شروع به صحبت کردم و سؤالاتی مثل شغلتون چیه؟ وضع آبادان چرا این طوریه؟ و... پرسیدم و گرم صحبت بودیم که حبیب احمدزاده آمد و من بهش گفتم حبیب این دوستمون دست تنها تمام کارها را کرد و چرا یک نفر را نیاوردید برای کمکشون؟! که حبیب هم نه برداشت و نه گذاشت و گفت: ایشون سردار حاج سعید هستند! منم خونسرد برگشتم و مثل مجسمه بلاهت گفتم: جداً شما سردارید؟! ولی حاج سعید لبخندی زد و متواضعانه هیچ نگفت و رفاقت ما از همان لحظه شروع شد. مردی که در آن تاریخ بعد از هشت سال جنگ و شانزده سال جانبازی و کار مستمر فرهنگی نمونه ای از مردان مخلص دوران جنگ بود که هیچ طلبی از هیچ کس نداشت! انگار آفریده شده بود برای خدمت بی توقع به خلق خدا. چیزی که در دوران فعلی ما کمیاب است. خاطراتش از هشت سال جنگ مو به تن راست می کرد. خاطراتی که باید کلی اصرار و التماسش می کردم تا لب به سخن بگشاید و حرفی از آن دوران بزند. حرفهائی عجیب و خاطراتی غریب که شاید به دیگرانی هم گفته باشد ولی من بی خبرم و البته برای همین آن را برای خودم نگه می دارم! آخرین باری که حاج سعید را دیدم در کشتی دوستی ایران و عراق بود که مثل پروانه به دور بچه های دو کشور می چرخید و از آنها پذیرائی می کرد. عوض نشده بود همان شیدای جان خسته بود که حالش فقط با خدمت بی طلب و توقع آرام می شد.»


دوشنبه ، ۵بهمن۱۳۹۴


[مشاهده متن کامل خبر]





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: دولت بهار]
[مشاهده در: www.dolatebahar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن