واضح آرشیو وب فارسی:یزد فردا: یزدفردا"سرویس اجتماعی"خبرهای پلیسی" موضوع تربیت جنسی کودکان از دغدغه های اصلی و مهم والدین و مربیان است. در موارد بسیاری مشاهده شده که رفتار غلط مربیان و والدین در این زمینه، تبعات جبران ناپذیری را بر روح و ذهن کودکان باقی گذاشته به گونه ای که آثار آن در سنین بزرگ سالی هم وجود داشته است. متأسفانه برخی از والدین و مربیان، نسبت به این امر دچار نوعی کج بینی هستند و این موضوع را همچون تابویی می دانند که نباید به آن نزدیک شد، همین نگرش موجب بروز مشکلات فراوانی می شود که در برهه ای از زمان می توان به سادگی آن را حل کرد. آنچه مهم است اینکه والدین و مربیان نسبت به تربیت جنسی کودکان توجه ویژه ای داشته باشند و راهکارهای مناسب را در این مسیر به کارگیرند. لازمة این امر، داشتن اطلاعات علمی و تجربی در این زمینه است. یک کنجکاوی کودکانه اغلب کودکان در سنین 3 تا 5 سالگی، کنجکاوی های بسیاری را در ارتباط با فیزیک و آناتومی بدن خویش دارند. همین امر موجب می شود تا به بازی هایی مثل دکتر بازی، علاقه نشان دهند یا در ارتباط با تفاوت هایشان با جنس مخالف، از خود کنجکاوی نشان دهند و پرسش هایی را مطرح کنند. آنچه مهم است این است که اولاً، والدین و مربیان بدانند که این رفتارها در کودکان و سؤالات مکرر آنان در این خصوص، به هیچ عنوان جنبة جنسی ندارد و خطری در این زمینه آن ها را تهدید نمی کند. درواقع کودکانی که در شرایط طبیعی و با حفظ صیانت محیط تربیتی، در فضایی مناسب و شایسته بزرگ می شوند، در سنین کودکی با مشکلات جنسی روبرو نمی شوند. بنابراین وقتی والدین و مربیان باور کردند که سخن از تمایل جنسی کودکان در میان نیست، رفتارهای کودکان در زمینه کشف خود و جنس مخالفشان، غیرعادی و بی ادبانه به نظر نمی رسد؛ اما مهم است که این رفتار تحت نظر بزرگ ترها باشد؛ یعنی والدین و مربیان باید دقت داشته باشند که کنجکاوی بچه ها در این زمینه به حدومرز خاصی ختم شود و ادامه پیدا نکند. واکنش والدین مسئلة مهم دیگری که در این زمینه وجود دارد، به نحوة عکس العمل مربیان و خصوصاً والدین در زمینه های جنسی مربوط می شود. مثلاً ممکن است کودکی با همان تصورات دنیای کودکانة خود، از سخنان هم بازی اش در زمینه های جنسی صحبتی را با مادرش داشته باشد. در چنین مواردی برخی از مادران برخورد سلبی و چکشی با کودکان دارند و با جدیت هر چه تمام تر، با آن ها برخورد می کنند و حرف هایشان را به دوراز ادب و نزاکت می خوانند و از آن ها می خواهند که هرگز دراین باره صحبتی نکنند و اگر کردند، تنبیه خواهند شد. از طرف دیگر یک مادر می تواند با حالتی کاملاً عادی، به سخنان کودکش گوش دهد و با لحنی دوستانه و آرام، او را راهنمایی کند و وجود تفاوت میان دو جنس را کتمان نکند و آن را امری طبیعی و خدادادی معرفی کند؛ اما درنهایت از کودکش بخواهد که در این زمینه کمتر کنجکاوی کند. مطمئناً چنین کودکی بیش از سایرین این فرصت را دارد که اگر در هر مقطعی از زمان با مشکل یا مسئله ای روبرو شد، بتواند به راحتی موضوع را با مادرش مطرح کند و از او راهنمایی بخواهد. آموزش از همان اول کودکان نیاز به آموزش دارند؛ حتی قبل از ورود به مدرسه؛ مادران و مراقبان مهدکودک، مهم ترین افراد برای آموزش های قبل از مدرسه هستند. طبیعی است که برای آموزش مادران و مراقبان مهدکودک، باید بسته های آموزشی مدوَّنی طراحی شود تا آن ها مهارت های کافی را برای مدیریت رفتارهای جنسی به کودکان بیاموزند. کودکان تقریباً از سه سالگی بعضی رفتارهای جنسی (مانند بازی با آلت تناسلی) رانشان می دهند.. کودکان نیاز به یادگیری بعضی از مفاهیم وابسته به رفتارهای جنسی دارند که بستر مهم و موردنیاز برای زندگی جنسی آنان در مراحل بعدی رشد و تکامل است؛ مانند «حریم خصوصی»، «حقوق جنسی»، «احترام به دیگران» یا «تعرضات جنسی» و... . پس از ورود به مدرسه، آموزش های جنسی متناسب با سن، بر عهدة اولیای مدرسه (با همکاری تنگاتنگ والدین) است. طبیعی است که ضرورت آموزش بهداشت و سلامت جنسی برای نوجوانان با بلوغ آغاز می شود. اگر آموزش های صحیح از همان دوران پیش از مدرسه توسط والدین شروع شود، به مراتب آموزش دورة نوجوانی مؤثرتر و آسان تر خواهد بود. باور شایع در جامعه تحت عنوان «بیداری جنسی زودهنگام در صورت آموزش جنسی به نوجوانان»، باور قابل قبولی نیست، شاید عوارض غیرقابل جبران در صورت عدم آگاهی کودکان، نوجوانان و جوانان که متوجه آنان خواهد بود اهمیت بیشتری داشته باشد. آموزش چگونه؟ مهم ترین و طبیعی ترین رفتار جنسی کودکان دو تا شش ساله، توجه به اندام های خود به ویژه اندام های تناسلی و حتی نگاه به و لمس اندام ها و بدن عریان دیگران است. بهترین آموزش در این زمان ها عبارت است از توضیحات کوتاه، ساده و صحیح دربارة آن اندام و یا رفتار و نیز آموزش مفاهیم مهم و اما جانبی مانند حریم خصوصی بدن، حریم شخصی دیگران، توجه و احترام به علائق دیگران و غیره. به طور مثال اگر فرزند شما با آلت خود در مقابل شما بازی می کند، لازم نیست این رفتار را -که طبیعی است- مذمت کنید و زشت و یا غلط قلمداد نمایید، کافی است به او تذکر بدهید که «در مقابل دیگران نباید دست به آلت زد؛ چون دیگران و یا منِ مادر دوست ندارم وقتی با من صحبت می کنی دستت در داخل شلوارت باشد.» دقت کنید که شما با این کار، به کودکتان یاد می دهید که به نظر و علاقة دیگران احترام بگذارد. توصیه هایی که والدین به فرزندانشان (چه دختر و چه پسر) می کنند، باید دربرگیرندة اطلاعات و دانسته هایی دربارة روابط انسانی، هویت جنسی، رعایت مسائل بهداشتی، مهارت های زندگی، ارزش ها و اخلاقیات انسانی، بیان احساسات و نیازها، تصمیم گیری های مسئولانه و حفظ و افزایش عزت نفس باشد. مراحل رشد جنسی کودکان و نوجوانان تولد تا سه سالگی مادر و پدر می توانند به منظور کمک به کودکان خردسال (تا 3 سالگی) و رشد ویژگی های جنسی سالم در آنان، به نکات آموزشی زیر دقت کنند: 1- در دوران نوزادی، تماس های دست با اندام تناسلی نوزاد و شیرخوار را به حداقل برسانید 2- از لمس و نوازش اندام تناسلی کودک بپرهیزید؛ 3- از برقراری روابط جنسی در حین بیداری نوزاد و شیرخوار خودداری کنید 4- در خردسالی دربارة اعضای مختلف بدن و کارکرد هر یک، توضیحات ساده و قابل فهمی به کودک بدهید. برای مثال، دهان و دندان ها برای خوردن و جویدن غذا است، چشم ها برای دیدن و ... . 5 - کودک را در آغوش بگیرید و اجازه دهید علاقه و محبت شما را از این طریق درک کند. کودکان نیاز به برقراری تماس های جسمانی با والدین و اعضای خانوادة خود دارند. 6- به تدریج به فرزندتان تفاوت و خصوصی بودن بعضی از اندام های بدنش را یاد بدهید. برای مثال، بینی عضوی از صورت است و دست زدن به آن اشکالی ندارد، ولی آلت تناسلی اندامی خصوصی است و دیگران نباید به آن دست بزنند. 7- چنانچه فرزندتان با کودک غیر هم جنس خودش بازی می کند و متوجه تفاوت جنسی خودش با او می گردد، سعی کنید تفاوت دختر و پسر را خیلی ساده و راحت برایش توضیح دهید. 8- به کودک یاد بدهید که اگر کودک دیگری قصد داشت آلت تناسلی او را ببیند، با مخالفت کردن و گفتن این که«این قسمت از بدن من کاملاً خصوصی است»، مانع از انجام این کار شود. 9- چنانچه فرزند خردسالتان دربار؛ حاملگی سؤالی پرسید؛ سعی کنید با ساده ترین عبارات و جملات جواب او را بدهید. 10- سعی کنید هنگامی که دربارة اعضای بدن (سر، دست، پا، ... و آلت تناسلی) صحبت می کنید، احساس گناه، شرمساری و خجالت نداشته باشید. کودکان چهار تا پنج ساله مادر و پدر می توانند به منظور کمک به کودکان چهار تا پنج سالة خود و رشد ویژگی های جنسی سالم در آنان، به نکات آموزشی زیر دقت کنند: 1-مفهوم خصوصی بودن اندام های تناسلی را به کودک یاد بدهید. 2- نام اعضای بدن او را (چه داخلی و چه خارجی) با کلمات و الفاظ درست و شایسته به کودک بیاموزید. 3-کودک را تشویق کنید تا سؤالات مختلف خود را دربارة جنسیت و اندام های تناسلی، از شما یا افراد قابل اطمینان خانواده بپرسد 4- در هنگام تعویض لباس کودک، به دستگاه تناسلی او نگاه نکنید تا حجب و حیای کودک از بین نرود و یاد بگیرد که باید این بخش از بدنش را بپوشاند. کودکان شش تا نه ساله: اغلب کودکان شش تا نه ساله، مایل به دوستی و بازی کردن با کودکان هم جنس خود هستند. این گروه کاملاً به نقش های جنسیتی شان حساس و هوشیارند و خصوصی بودن مسائل مربوط به جنسیت را تشخیص می دهند. اگر والدین از صحبت کردن دربارة مسائل جنسی احساس شرم و گناه کنند، این گروه از کودکان به تدریج از صحبت کردن و در میان گذاشتن سؤالات و پرسش های جنسی خود امتناع خواهند کرد. آن ها درک کاملی از نقش ها و تصورات قالبی خانواده ها دربارة مسائل جنسیتی دارند. برای مثال، این کار پسرانه است و این کار دخترانه. خود پنداره ای قوی درباره ی نوع جنس و تن انگارة خود تشکیل می دهند. مرکز مشاوره معاونت اجتماعی پلیس یزد تهیه و تنظیم: فاطمه رضایی نسب افراد آنلاین این خبر
یکشنبه ، ۴بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: یزد فردا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 70]