تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805644811
دوستان عزیز،ما تحت هر شرایطی باید با تمام توان در انتخابات پیش رو شرکت نماییم
واضح آرشیو وب فارسی:کرونا نیوز: دوستان عزیز،ما تحت هر شرایطی باید با تمام توان در انتخابات پیش رو شرکت نماییم. بنده2 دلیل برای این دیدگاه دارم؛ نخست آنکه تجربیات انتخابات گذشته است؛ودرست تر گفته باشم بی حاصل و حتی مخرب بودن نتایج بایکوت انتخابات بوده است.تجربه گذشته نشان می دهد که هرگاه ما در انتخابات شرکت نکرده ایم نه تنها شرایط بهتر نشده و پیشرفتی نکرده ایم(درامرتوسعه کشوراعم از توسعه سیاسی و اقتصادی)، بلکه یک گام هم به عقب رفته ایم.می دانم صرف طرح چنین عنوانی چقدر با مخالفت و اعتراض مواجه خواهد شد.رد صلاحیت ها آنقدر گسترده بودند که حتی صدای شماری از اصولگرایان را هم درآورد.کم نیستند استان هایی که حتی یک داوطلب اصلاح طلب یا طرفدار دولت هم تایید صلاحیت نشدند.بنده قبلا گفته بودم که شورای نگهبان «مثل برگ خزان رد صلاحیت خواهد کرد.» اما آنچه درعمل اتفاق افتاد از آنچه که بنده یا بدبین ترین اصلاح طلبان هم تصور می کردیم بدتربود.بسیاری سرخورده و ناامیدانه می گویند که «چرا باید در انتخابات شرکت کنیم؟» «وقتی حتی یک نفر را هم شورای نگهبان درفهرست نامزد های حوزه انتخابیه مان باقی نگذاشته،در انتخابات شرکت کنیم که به کدام نامزدمان رای بدهیم؟» بیشترین مطالبی که در فضای مجازی بعد از اعلام رد صلاحیت ها به راه افتاده مسئله «بایکوت» است.بسیاری با غرور و افتخارمی نویسند که در هیچ انتخاباتی شرکت نکرده اند.به نظر می رسد یک موجی در حال به راه افتادن است که عدم شرکت در انتخابات را یک جور اعتراض مدنی به رد صلاحیت ها می داند.برخی دیگر استدلال می کنند که شرکت در انتخابات هفتم اسفند با توجه به این همه رد صلاحیت،مشروعیت بخشی به یک انتخابات غیر دموکراتیک است.با توجه به این واکنش ها،«چه باید کرد؟» موضع اصلاح طلبان و در یک سطح گسترده تر مردم عادی در این انتخابات چه باید باشد؟ضمن آنکه یقیناچند چهره شناخته شده رد صلاحیت شده(دکترعلی مطهری و….) تایید صلاحیت خواهند شد.آیا بایکوت و شرکت نکردن در انتخابات واکنش درستی است؟ آیا رای دادن دراین شرایط، زدن مهر تایید بریک روند غیر دموکراتیک ومشروعیت بخشی به رد صلاحیت ها ودرنتیجه همراهی با پایمال کردن حقوق شهروندی نخواهدبود؟ دوستان عزیز،ما تحت هر شرایطی باید با تمام توان در انتخابات پیش رو شرکت نماییم. بنده2 دلیل برای این دیدگاه دارم؛ نخست آنکه تجربیات انتخابات گذشته است؛ ودرست تر گفته باشم بی حاصل و حتی مخرب بودن نتایج بایکوت انتخابات بوده است.تجربه گذشته نشان می دهد که هرگاه ما در انتخابات شرکت نکرده ایم نه تنها شرایط بهتر نشده و پیشرفتی نکرده ایم(درامرتوسعه کشوراعم از توسعه سیاسی و اقتصادی)، بلکه یک گام هم به عقب رفته ایم. فی الواقع در سه انتخابات گذشته(مجالس هفتم،هشتم و بالاخص نهم) رای ندادن یا عدم شرکت در انتخابات کاملا به نفع جریانات رادیکال و تندرو تمام شد.البته برخی مسئولان از پایین بودن میزان مشارکت خیلی خوشحال نمی شوند.صدالبته که برای بهره برداری هم در داخل کشور و هم درعرصه بین المللی مسئولان ترجیح می دهند میزان مشارکت خیلی بالا باشد؛ اما نه به هر بهایی.نه به بهای تشکیل یک مجلس نافرمان ومستقل فی الواقع میان دو گزینه مشارکت بالا اما تشکیل یک مجلس مستقل در یکسو و مشارکت پایین اما رسیدن به مجلسی مطیع،مسئولان یقینا دومی را انتخاب خواهند کرد.مرادم آن است که رویکرد بایکوت و رای ندادن چندان حربه نیرومندی نیست که طرف مقابل را نگران کرده و وادار به تجدید نظر درموضع گیری ورفتارهای سیاسی اش کند. تجربه انتخابات مجلس نهم در اسفند ۹۰ بهترین گواه بی حاصل بودن این تاکتیک است.در آن انتخابات اصلاح طلبان مشارکت فعالی نداشتند و بسیاری از مردم رای ندادند.آن رویکرد دقیقا به نفع محافظه کاران و اعضای جبهه پایداری(جناب روح ا… حسینیان، جناب حمید رسایی،آقای دکتر مهدی کوچک زاده،آقای دکتر اصغر زارعی،سرکار خانم فاطمه آلیا و….) تمام شد و بسیاری از آنان از تهران که نزدیک به ۶ میلیون رای دهنده داشت،با ۵ درصد با حول و حوش ۳۰۰ هزار رای به مجلس راه یافتند. اما دلایل بعدی ام برای لزوم شرکت در انتخابات؛ نخست آنکه ما می توانیم به اصولگرایانی که در نقطه مقابل تندرو ها قرار دارند رای بدهیم.تقویت اعتدال ومیانه روی در بلند مدت گامی در جهت اصلاحات است.اما دلیل دیگرم برای لزوم شرکت در انتخابات بسیار بنیادی تر است و در برگیرنده تقویت و پیشبرد اصلاحات است. همه کسانی که ثبت نام کرده اند چهره ها و فعالان سیاسی نیستند.ممکن است برخی از آنها اشخاص تحصیلکرده،با تجربیات اجرایی و متخصص باشند.این داوطلبین چون فعالیت سیاسی نداشته اند بنابراین شورای نگهبان هم حساسیتی روی آنها نداشته و تایید صلاحیت شده اند.اصلاح طلبان می توانند روی این دست داوطلبین بررسی به عمل آورده و ای بسا در میان آنان اشخاصی را بیابند که اگر چه تا کنون صبغه اصلاح طلبی نداشته اند اما می توانند نیروهای بالقوه مناسبی برای اصلاحات در آینده شوند و در نتیجه اصلاح طلبان می توانند روی چنین افرادی سرمایه گذاری کرده وآنان را در لیست نامزد هایشان قرار بدهند. شاید برخی از آنها بعدا معلوم شود که انتخاب مناسبی نبوده اند و پس از راهیابی به مجلس به سمت قدرت رفته و به جرگه اصولگرایان بپیوندند.اما یقینا برخی از آنها هم ممکن است به تدریج بدل به نیروهای ارزشمندی برای جریان اصلاحات شوند.دوستان،اصلاحات یعنی دموکراسی خواهی،آزادیخواهی،مطالبه حاکمیت قانون و توسعه سیاسی.ممکن است امروز نماینده ای چندان دل در گروی این ارزش ها نگذارده باشد،اما آیا این احتمال وجودندارد که به تدریج تمایل به این مطالبات پیدا کند؟ هیچکس اصلاح طلب متولد نمی شود بلکه ممکن است بعضی ها در مسیر تحول اجتماعی شان اصلاح طلب بشوند. دوستان عزیزی که رد صلاحیت های گسترده اصلاح طلبان افسرده و ناامیدتان ساخته،فراموش نکنیم که مهم تر ازچهره های اصلاح طلبی که امروز رد صلاحیت شده اند،اندیشه اصلاح طلبی است که در دوم خرداد ۷۶ متولد شد و باوجود همه قلع و قمع ها زنده مانده و به قول قدیمی ها قدکشیده و بزرگ شده است.حتما و حکما ضرورت ندارد که یک چهره اصلاح طلب در مجلس دهم حضور پیدا کند تا اصلاحات به جلو برود. هرفرد گمنام و ناشناسی که علاقه مند به نظام وکشور،تحصیلکرده،معتدل ومیانه رو با یک درجه ای ازآزادیخواهی وبالاخره دلش در گروی پیشرفت و ترقی کشور باشد،می تواند روزی یک اصلاح طلب تمام قد شده و اصلاحات را به پیش ببرد.همه ۸۰ میلیون را که نمی شود رد صلاحیت کرد. اصراری نداشته باشیم که اصلاح طلبان فعلی حکما به مجلس راه یابند و تصور نکنیم که اگرآنها به مجلس دهم راه نیابند متوقف شده ایم.اصلاحات از میان خیل عظیم جوانان دهه ۶۰ و حتی دهه ۷۰ رهبران فردایش را تامین خواهد کرد. این یک پروسه تاریخی است که نه با رد صلاحیت می توان جلوی آن را گرفت و نه با غل و زنجیر«فتنه» می شود آن را به بند کشید.بیاییم کاری را که در انتخابات ۹۲ بعد از رد صلاحیت آقای هاشمی رفسنجانی کردیم و با بهمنی که با ۱۹ میلیون رای به آقای روحانی به راه انداختیم و اصولگرایان را کیش و مات کردیم،باردیگر در ۷ اسفند تکرار کرده و با رای دادن به هرنامزدی که رهبری اصلاحات در سراسر کشور تعیین می کند نشان دهیم که پایمال کردن حقوق ابتدایی و اولیه شهروندی در قالب رد صلاحیت ها چقدر برعزم ما در پیشبرد اصلاحات افزوده است. منبع: روزنامه قانون
پنجشنبه ، ۱بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کرونا نیوز]
[مشاهده در: www.koronanews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها