تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1848169862
تشدید اختلافات در روابط مصر و ترکیه
واضح آرشیو وب فارسی:زمان نیوز: ترکیه و مصر از ابتدای تحولات در دنیای عرب، ترکیبی از ذوق زدگی تا توسعه ی روابط و احساسی عمل نمودن و در نهایت جدال و رقابت را تجربه نمودند؛ ترکیه که گمان می برد بر اعراب تأثیر گذاشته و الگوی قابل تقلید است، در مصر به پیشتیبانی از اخوان المسلمین پرداخت؛ اما با کودتا در این کشور از مرحله ی همکاری به شکاف و گسست نزول نمودند که نمونه ی عملیاتی این لفاظی ها امروز در نوار غزه میان دو کشور قابل مشاهده است.اتفاقات به وقوع پیوسته ی سال 2013 در مصر، زمینه ساز تحولاتی شد که دامنه آن تا به امروز ادامه دارد. در آن زمان، حزب اخوانی محمد مرسی که روابط بسیار نزدیکی با رئیس جمهوری ترکیه داشت و حتی در کنگره ی حزبی آن دعوت و شرکت نموده بود، توسط یک ژنرال ارتش مصر سرنگون شد. همین موضوع سبب شد که اردوغان در اعتراضی شدیداللحن بیان دارد که هرگز مشروعیت دولت کودتاگر مصر را نخواهد پذیرفت و هر تلاشی برای آشتی کشورش با مصر را ردّ خواهد نمود. وی طی سخنرانی خود در اجلاس بین المللی «زن و عدالت» در استانبول با عنوان این مطلب افزود: «مشروعیت نظام عبدالفتاح السیسی رئیس جمهوری مصر را قبول نخواهیم کرد.»[1] لیکن به همین دلایل بود که روابط مصر و ترکیه با به قدرت رسیدن «عبدالفتاح السیسی» و برکناری «محمد مرسی» از مقام ریاست جمهوری مصر رو به تیرگی گذاشت و تشدید اختلافات موجب درگیری های لفظی میان رهبران دو کشور شد، حتی دامنه آن از لفاظی علیه یکدیگر به منافع منطقه ای سوق پیدا کرد[2]؛ اما این نکته را باید مورد نظر قرار داد که محتمل است در آینده، این دو رهبر به دلیل منافع و دلایل تاکتیکی، با میانجی گری برخی از کشورهای منطقه از جمله قطر و عربستان سعودی، در کنار یکدیگر قرار گیرند و در خصوص موضوعاتی به توافق برسند.[3] مصر و مسئله غزه مصر یکی از کشورهای منطقه است که همواره از گذشته در مسأله فلسطین نقشی فعال ایفا نموده است؛ اما با آغاز تحولات در سال 2011 و پیامدهای داخلی آن، حضور این کشور در منطقه و مسائل مرتبط با آن کمرنگ شده است؛ ولی در این میان کشورهای دیگر با حضور خود تلاش نموده اند در زمان فوق نقش فعال تری را ایفا نمایند، تا جایی که به عنوان نمونه کشوری ذره ای مانند قطر به واسطه ی منابع مالی به ایفای نقش پرداخته و با ائتلاف با ترکیه سعی نماید روند تحولات در موضوع فلسطین را به سمت منافع خود سوق دهد. لیکن امروز دولت السیسی در این خصوص تحت فشار است چراکه از نزدیکی جریانات اخوانی حاکم بر ترکیه به حماس واهمه داشته به همین جهت از ابتدای قدرت گیری تلاش نموده است تا با رویکرد مشت آهنین در قبال حماس و نوار غزه با دلایل گوناگون مانع این کار شود؛[4] چنان که این سیاست منجر به تنش در روابط میان طرفین شد. به عنوان نمونه یکی از دلایل مطرح، ادعاهای طرف مصری مبنی بر دخالت حماس در تحولات این کشور و همچنین همکاری با گروههای سلفی- تکفیری در صحرای سینا بود. این تنش به سطحی رسید که «دادگاه رسیدگی به پرونده های فوری» در قاهره، گردان های قسام و سپس حماس را سازمانی تروریستی معرفی نمود و پیرو آن سخن از احتمال حمله به نوار غزه به میان آمد که در نهایت ارتش مصر در فوریه 2015 دو پایگاه نظامی حماس را مورد هدف قرار داد. در همین راستا به جهت فشار بیشتر سرلشکر «نصر سالم» از مسئولان اسبق دستگاه اطلاعات هوایی مصر اعلام کرد:[5] «دولت ٩٩ درصد تونل های غزه را تخریب کرده است.» وی تأکید نمود که نیروهای مسلح مصر به محض کشف یک تونل در غزه سریعاً اقدام به تخریب آن می کنند و تاکنون ٩٩ درصد تونل ها نیز تخریب شده اند. اظهارات این مقام مصری در حالی است که وزارت امور داخلی فلسطین در غزه با انتشار آماری اعلام نمود[6] که گذرگاه رفح[7]، از آغاز سال ٢٠١٥ تا پایان آن، به مدت ٣٤٣ روز بسته مانده و این بدترین آماری است که از سال ٢٠٠٩ تاکنون در خصوص عملکرد این گذرگاه ارائه می شود.[8] ترکیه و مصر؛ رقابت تثبیت جایگاه در جهت عکس کشور مصر، ترکیه کشوری است که پس از تحولات جهان عرب با افزایش حمایت از جریانات اخوانی تلاش داشته سیاست های نوعثمانی گرایانه ی خود را عمق و جهت بخشد؛[9] بنابراین سعی نموده با بازی میان جریانات منطقه ای، دوری و نزدیک های متناقض و پی درپی اهداف خود را پیگیری نماید. به عنوان نمونه در عین نزدیک شدن به حماس در پی ترمیم رابطه با رژیم صهیونیستی است و یا در مورد دیگر با اطلاع از حمایت های رژیم سعودی از حکومت السیسی که اخوان المسلمین را سرنگون کرد، به دنبال افزایش رابطه با کشور عربستان سعودی و قرار گرفتن در آن محور است.[10] لذا ترکیه می کوشد که با بالا بردن سطح روابط سیاسی، اقتصادی و امنیتی خود را به عنوان میانجی بحران ها و اختلافات منطقه ای تثبیت نماید، تا بتواند روحیه ی ملت عرب را تحت تأثیر خود قرار دهد و با محبوبیت و مشروعیت سازی به یک کنشگر مهم منطقه در میان اعراب خصوصاً در مسئله ی فلسطین تبدیل شود. هرچند که آنچه تاکنون به وقوع پیوسته، بیشتر از آنکه سازنده باشد، نقش مخرب آنکارا بوده است. در واقع ترکیه در این مدت تلاش نموده تا آرمان های جاه طلبانه حزب عدالت و توسعه را با واقعیت انطباق دهد. [11] روابط مصر و ترکیه با به قدرت رسیدن «عبدالفتاح السیسی» و برکناری «محمد مرسی» از مقام ریاست جمهوری مصر رو به تیرگی گذاشت و تشدید اختلافات موجب درگیری های لفظی میان رهبران دو کشور شد، حتی دامنه ی آن از لفاظی علیه یکدیگر به منافع منطقه ای سوق پیدا کرد. در این میان حماس نیز که در نوار غزه از هر سویی ضربه می بیند، به جهت رهایی فشارهای وارده از سوی رژیم صهیونیستی و مصر دوران السیسی تلاش نموده که تمام طرف های منطقه ای را همراه خود نماید[12] تا این توان را داشته باشد که از کمک ها و حمایت های آن ها بهره برداری نماید. ترکیه یکی از این کشورها بود که پس از تحولات در جهان عرب (2011_ خصوصاً با بحران سوریه) و در پی همان سیاست مشروعیت سازی تمایل به افزایش سطح رابطه داشت؛[13] این تلاش ها که بیشتر آن ها در سال 2015 انجام پذیرفت عبارت اند از:[14] - وجود اتاق عملیاتی کرانه باختری وابسته به حماس در ترکیه، (در جریان مبادله گلعاد شالیت، سرباز صهیونیستی با اسرای فلسطینی در سال 2011، بسیاری از این اسرا به خارج از فلسطین تبعید شدند؛ اغلب آزادگان به ترکیه رفتند و در آنجا اقامت کردند.)[15] ؛ - وجود پایگاه آموزشی حماس در ترکیه با فرماندهی صالح العاوردی[16] (فرمانده سابق گردان قسام)[17] ؛ - سفر خالد مشعل به آنکارا در سال 2015 و اقامت یک ماهه ی وی در این کشور؛ - حمایت ترکیه[18] از حماس در قبال آمریکا؛ (به عنوان نمونه، مولود چاوش اوغلو وزیر امور خارجه ترکیه در پاسخ به انتقادات آمریکا از کشورش به دلیل رابطه ی آن با حماس گفت: «همه ی کشورها تفاوت میان مواضع سیاسی گذشته و کنونی حماس را می دانند و ترکیه یکی از مهم ترین کشورهایی است که موجب ایجاد این تفاوت شد.[19] ما همچنین اکنون حماس را متقاعد کردیم که هم زمان با دستیابی به راه حل دائمی برای فلسطینیان، کشور مستقل اسرائیل را نیز به رسمیت بشناسد.[20] چرا برخی کشورها با گفتگوی میان ترکیه و حماس در رابطه با مسئله ی صلح مخالف هستند، در صورتی که حماس در چارچوب راه حل تشکیل دو کشور، کشور اسرائیل را به رسمیت خواهد شناخت.»)[21] - دیدار خالد مشعل و اردوغان در اواخر سال 2016 یک روز پس از آنکه ترکیه رسماً اعلام نمود به دنبال ترمیم روابط با رژیم صهیونیستی است.[22] بنابراین ترکیه در دوره ی اردوغان تلاش دارد که از بحران ها بهره برداری نموده و آن را در راستای عملیاتی نمودن افکار و نظریات عدالت و توسعه به جهت تبدیل شدن به تک بازیگر منطقه ای استفاده نماید و با تبلیغ نوع ترکیبی از حکومت میان اعراب به مهندسی افکار آنان بپردازد. در این میان مصر که خود دچار چالش های داخلی است، نمی تواند بپذیرد ترکیه به عمق راهبردی این کشور نفوذ نموده و نقش این کشور در رابطه با مسائل مربوط به اعراب و رژیم صهیونیستی را به واسطه مشکلاتی که مصر با آن روبروست، تحت الشعاع قرار داده است؛ علاوه بر آن السیسی در این خصوص نقش و حیثیت خود را متزلزل می بیند؛ لذا تلاش می نماید شکوه و نقش آفرینی دوران گذشته ی مصر را به آن بازگرداند؛ ولی در عمل با چند مانع داخلی و خارجی روبرو است که عبارت اند از:[23] - افزایش سهم قطب های مداخله کننده (ترکیه، قطر، عربستان سعودی و غیره)؛ - فشار قطب های مداخله کننده به مصر (خصوصاً عربستان سعودی)؛ - تناقض رفتار سیاست خارجی؛ - سرکوب شدید سیاسی؛ - افزایش بحران های داخلی (خصوصاً اجتماعی و اقتصادی) - عدم مشروعیت؛ (آمار پایین شرکت کنندگان در انتخابات مجلس گواه این موضوع است)؛ - مشکلات و چالش های امنیتی همسایگان از جمله لیبی (دامنه آن به مناطق صحرایی مصر با گروه انصار بیت المقدس رسیده است)؛ - رفتار متناقض مصر در موضوع فلسطین (نوار غزه)؛ در واقع امر وجود همین مشکلات منجر به این موضوع شده است که مصر بخواهد نقش گذشته خود را بازپس گیرد؛ چراکه ابعاد تبلیغاتی این موضوع چنان تأثیرگذار است که حداقل در ابعاد داخلی می تواند بر مشکلات کنونی دولت السیسی سرپوش گذارده و افکار عمومی را منحرف نماید.[24] جمع بندی مصر و ترکیه کشورهایی هستند که در خصوص مسئله غزه دوران حساسی را تجربه می نمایند گرچه کشورهای دیگر منطقه نیز در این حوزه حضور پررنگ دارند، ولی جنگ لفظی میان این دو کشور که دامنه ی ابعاد عملیاتی پیدا کرد، بر حساسیت این موضوع میان دو کشور افزود. در واقع برکناری رئیس جمهور اخوانی و روی کار آمدن السیسی، سبب افزایش این حساسیت میان دو کشور شد و در همین شرایط هم بود که حمله رژیم صهیونیستی به غزه، کارگزاران جدید مصری را- که مبادلاتی هم با این رژیم داشتند- در شرایط دشوار یک دوراهی قرار داد. از سویی ترس از ورود نیروهای هوادار اخوان المسلمین از گذرگاه رفح و از سوی دیگر شرایط جنگی که رژیم صهیونیستی برای نوار غزه ایجاد نموده بود؛ علاوه بر آن مبادلات رژیم صهیونیستی سبب شد که السیسی خواهان پایان جنگ غزه باشد؛ در این ورود دیگر قطب های بازیگر که از خلأ قدرت مصر در این حوزه استفاده نموده بودند، بر پیچیدگی مسئله ی غزه افزود و مصر را با چالش دیگر نیز مواجه ساخت.[25] مصر که خود دچار چالش های داخلی است، نمی تواند بپذیرد ترکیه به عمق راهبردی این کشور نفوذ نموده و نقش این کشور در رابطه با مسائل مربوط به اعراب و رژیم صهیونیستی را به واسطه مشکلاتی که مصر با آن روبروست، تحت الشعاع قرار داده است. بنابراین السیسی امروز سعی می نماید بیشتر جدال و رقابت خود را با کشور ترکیه و شخص اردوغان را در مورد غزه بزرگ نمایی نماید؛ گرچه مصر از حضور دیگر بازیگران نظیر قطر و عربستان سعودی خشنود نیست ولیکن به دلایلی نمی تواند با آن ها وارد چالش شود که مهم ترین آن، حمایت های مالی این کشورها از دولت وی است. در واقع السیسی امروز از آن ترس دارد که نزدیکی راهبردی ترکیه با رژیم صهیونیستی با توجه به حضور بیش ازپیش این کشور در غزه و نزدیکی با حماس، بر ابتکار عمل وی که قصد دارد به عنوان ابزاری برای موقعیت بخشیدن به جایگاه خود و تثبیت آن و در پی آن احیای نقش رهبری مصر در این خصوص (مسئله فلسطین) تأثیر بگذارد و شکست سنگینی را برای وی رقم بزند. بنابراین در این مورد تلاش می نماید که هر کاری را که در توانش باشد به جهت پیشبرد این هدف انجام دهد و نقش واسطه ی تاریخی اعراب و رژیم صهیونیستی را احیاء نماید. [26] ولی واقعیت امروز منطقه سادگی این اقدام را برای مصر دشوار نموده است؛ ورود ترکیه، قطر و عربستان سعودی و گفتگوهای مستقیم این کشورها با رژیم صهیونیستی بر پیچیدگی موضوع افزوده است. به عنوان نمونه قطر که در ابتدا تلاش داشت از کاهش نقش مصر برای نشان دادن خود استفاده نماید و اهداف خود را پیگیری نماید، در این میان تلاش نمود با ائتلاف با ترکیه بیش از پیش بر فعالیت های خود افزوده و تأثیر بیشتری بر حماس داشته باشد؛ اما نزدیکی ترکیه به عربستان سعودی، فشار را بر قطر افزوده و سد راه اقدمات قطر شد و سبب شد قطر حماس را به جهت پذیرش طرح مصر متقاعد نماید؛ (دیدارهای برخی رهبران حماس همچون موسی ابومرزوق با مقامات دستگاه اطلاعاتی مصر منتشر شد که حماس تکذیب یا نفی نکرد). هرچند این موضوع تا حدودی فضا را برای مصر باز نمود، ولیکن به دلیل حمایت های مالی عربستان سعودی از مصر باید خواسته های طرف سعودی را که در مواردی حتی به آن اعتقادی ندارد برآورده سازد؛ اما همه این تلاش آن چنان برای السیسی ارزشمند است که نخست، از نزدیکی اردوغان به حماس ناخشنود باشد؛ دوم اینکه مصر از ترمیم رابطه ی ترکیه با رژیم صهیونیستی احساس خطر نماید؛ چراکه موقعیت السیسی در استراتژی «مصر قوی» تحت الشعاع قرار دهد؛ سوم، در صورت افزایش نقش مصر و موفقیت تلاش هایش در این خصوص کنترل این کشور بر مرزهایش با غزه تقویت می نماید؛ چهارم ، مشروعیت یافتن اقدامات السیسی علیه گروه های اسلام گرا در مصر، در واقع السیسی در بُعد داخلی شعاع عملیاتی خود را افزایش می دهد.[27] در خاتمه باید بیان داشت که جنگ لفظی میان اردوغان و السیسی که دامنه ی آن به سطح ابتکار عمل در خصوص مسئله غزه رسیده است، اقدامات دو سمت را تحت الشعاع قرار می دهد. در واقع دو رهبر بیشتر از آنکه به مسئله فلسطین و بحران غزه بیندیشند، در فکر تثبیت موقعیت و جایگاه داخلی و منطقه ای و تأثیرگذاری بر افکار عمومی هستند؛ چرا که موفقیت در توافق غزه سبب می شود که در آینده در سایر توافقات منطقه ای از جمله بحران های سوریه و عراق مداخله نمایند و رهبری منطقه ای هر یک از این سران را مورد تأیید قرار دهد؛ علاوه بر آن اردوغان و السیسی سرمایه گذاری فراوانی در ایجاد توافق و مصالحه میان حماس و اسرائیل نموده اند، لیکن طاقت آن را ندارند که مشاهده کنند این توافق به ثمر نرسیده و تلاش هایش بر باد رود. بنابراین در این مسیر حتی ممکن است با توجه به نقش دیگر بازیگران به یکدیگر به شکل تاکتیکی نزدیک شوند؛ اما به دلیل جاه طلبی آنان پایدار نخواهد بود.[28] در این میان هرگز نباید از نقش منفی قطر و عربستان سعودی غافل ماند که با توجه به رویدادهای جدید منطقه ای و ناکامی های کسب شده تلاش دارند ترکیه و مصر را به جهت منافع خود به یکدیگر نزدیک نمایند و قطب بندی های جدیدی در منطقه خصوصاً علیه محور مقاومت شکل دهند؛ به عنوان نمونه سفر «تمیم بن حمد آل ثانی» امیر قطر و دیدار وی با رئیس جمهوری ترکیه در همین راستا ارزیابی می شود.[29] [1] . http://www.irna.ir/fa/News/81435742/ [2] . www.ana.ir/newspdf.aspx?id=26237 [3] . http://www.farsnews.com/printable.php?nn=13941017000776 [4] . http://rooykard.ir/fa/doc/news/53513/ [5] . http://kayhan.ir/fa/news/64701 [6] . http://www.tasnimnews.com/fa/news/1394/10/13/960657/ [7] . http://www.irna.ir/fa/News/81516919/ [8] . http://alwaght.com/ar/?aspxerrorpath=/fa/News/24286/ [9] . http://www.al-monitor.com/pulse/originals/2014/08/turkey-tastekin-gaza-palestine-erdogan-hamas-israel-abbas.html# [10] . http://www.khabaronline.ir/detail/368663/World/middle-east [11] . http://www.irdiplomacy.ir/fa/page/1915355/ [12] . https://www.tabnak.ir/fa/news/391322/ [13] . http://www.tasnimnews.com/fa/news/1392/08/08/178931/ [14] . https://www.washingtoninstitute.org/policy-analysis/view/hamas-shifts-to-an-outside-in-operational-strategy [15] . http://nasimonline.ir/Content/Detail/1047073/170 [16] . http://nedains.com/fa/news/311085/ [17] . البته این مسئله از سوی رژیم صهیونیستی مطرح شد، ولیکن هیچگاه نه از سوی حماس و نه از سوی ترکیه تکذیب نشد. [18] . http://www.irdiplomacy.ir/fa/page/1943310/ [19] . https://nationalinterest.org/feature/the-turkey-hamas-nexus-12044 [20] . http://www.afkarnews.ir/ [21] . https://nationalinterest.org/feature/the-turkey-hamas-nexus-12044 [22] . http://www.asriran.com/fa/news/439022/ [23] . http://www.farsnews.com/13941006001193 [24] . http://modares.masjedun.com/index.jsp?siteid=128&pageid=32704&newsview=381886 [25] . http://islamtimes.org/fa/doc/news/360424/ [26] . http://vista.ir/article/311851 [27] . http://www.irdiplomacy.ir/fa/page/1909348/ [28] . http://www.irdiplomacy.ir/fa/page/1919240/ [29] . https://www.nybooks.com/articles/2016/01/14/isis-in-gaza/ tabyincenter
سه شنبه ، ۲۹دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: زمان نیوز]
[مشاهده در: www.zamannews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
گوناگون
پربازدیدترینها