تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1851945047
متناسب با ویژگی های شغل تان پشت میز کار بنشینید میز میزون...
واضح آرشیو وب فارسی:شهرآرا: معصومه متین نژاد- بیشتر ما تصویری که از یک میزکار ایده آل در ذهن داریم؛ یک میز چهارگوش ام دی اف با لبه های منحنی، همراه با یک صندلی چرخان است که دسته و ارتفاع قابل تنظیمی دارد و تکیه گاهش هم در کمر، کمی قوس داشته باشد و شاید هم یک پشتی مارک به آن منجاق شده باشد، درحالی که این معیار ها برای یک میزکار، درست مانند ویژگی های سایزی و طراحی برای یک لباس است که باید متناسب با اندازه های فیزیولوژیکی بدن هر فرد و مکان استفاده از آن، متفاوت درنظر گرفته شود. با این حساب، یعنی باید نوع و کیفیت کاری را هم که هر فرد انجام می دهد، به معیارهای دیگری که از استاندارد بودن یک میز و صندلی در ذهن داریم، اضافه کرد و بعد به بررسی آن پرداخت. با این نگاه امروز قصد داریم، درباره صفر تا صد آنچه که باید در انتخاب یک میزکار استاندارد و مناسب مدنظر داشت، صحبت کنیم. یک صندلی گرم و نرم و راحت همین اول تکلیف یک چیز را مشخص کنیم؛ وقتی می گوییم وسیله ای استاندارد باشد، به هیچ وجه منظورمان داشتن نشان استاندارد نیست، بلکه ارگونومیک بودن آن وسیله است؛ ارگونومیک هم به شاخه ای از علم مهندسی گفته می شود که برای حفظ سلامت فیزیکی بدن در هنگام کار، ابزار و لوازم مختلفی را طراحی و تولید می کند، مانند میز و صندلی یا حتی یک خودکار. با این نگاه یک سری ویژگی های کلی را برای یک صندلی ارگونومیک فهرست می کنیم که شما باید براساس آن خریدتان را انجام دهید. ارتفاع صندلی باید قابل تنظیم باشد تا براساس قد و طول بدن شما و نسبت آن با طول دست هایتان به گونه ای تنظیم شود که فرد به راحتی به سطح کار دسترسی پیدا کند و بتواند پاهایش را روی زمین گذاشته و بدون فشار بر پشت پاهایش روی صندلی بنشیند. براین اساس ارتفاع صندلی را باید بین ۴١ تا ۵٢ سانتیمتر درنظر گرفت. نشیمنگاه صندلی باید دست کم یک اینچ(٢.۵۴ سانتیمتر) عریض تر از مفاصل ران و ران های دو طرف باشد. عرض سطح نشیمن گاه صندلی باید ۴٠ تا ۴۵ سانتیمتر و طول آن از جلو به عقب ٣٨ تا ۴٢ سانتیمتر باشد. البته برای افراد چاق، این اندازه را باید کمی بیشتر درنظر گرفت. نشیمن گاه صندلی باید قابل تنظیم به جلو و عقب و دارای شیب مناسب باشد. شیبی که بتوان آن را تنظیم هم کرد. ۱۵ - ۱٠ درجه شیب رو به جلو و ۵ درجه شیب رو به عقب برای این منظورکافی است. نشیمن گاه باید یک تو رفتگی جزئی به همراه لبه های رو به بالا هم داشته باشد تا مانع از لیز خوردن فرد روی صندلی شود. گوشه ها و لبه جلوی صندلی بهتر است گرد و لبه بیرونی آن هم نرم باشد و افتاده. نشیمن گاه صندلی را از جنسی انتخاب کنید که نه روی آن سُر بخورید و نه عرق کنید. درست است که چرم قابل شستشوست ولی برای این منظور اصلا مناسب نیست. ضخامت بالشتک نشیمن گاه هم بهتر است در حدود ۴ تا ۵ سانتیمتر باشد و زمانی که روی آن می نشینید، بیشتر از یک اینچ فشرده نشود. ارتفاع نشمین گاه صندلی را هم طوری باید تنظیم کنید که ۲۵ تا ۳۵ سانتیمتر پایین تر از سطح میز کارتان باشد. پشتی صندلی تان باید به اندازه ای بزرگ باشد که افزون بر حمایت خوب کمر، حمایت قسمت میانی و بالایی پشت را هم فراهم کند؛ یعنی عرض آن باید دست کم ٣٢ تا ٣۶سانتیمتر، ارتفاع کلی آن ۵۰ تا ٨٢ سانتیمتر و ارتفاع آن از پایین در قسمت قرار گرفتن گودی کمر ١۵ تا ٢٠ سانتیمتر همراه با یک قوس محدب و در قسمت پشت نیز دارای یک قوس مقعر باشد. درصورت نبود این قوس های محدب و مقعر، حتما باید از بالشتک مناسب کمری روی پشتی صندلی استفاده کرد، به طوری که مهره کمری سوم تا خاجی پوشانده شود. آخرین نکته ای که درباره پشتی صندلی می توان گفت؛ اندازه زاویه آن با نشیمن گاه است که دست کم باید ۹۵ تا ۱۱۰ درجه باشد. بهتر است که پشتی صندلی قابلیت تنظیم برای وضعیت های مختلف را داشته باشد. وضعیت دسته صندلی، دیگر شاخصه ای است که باید آن را در ارگونومیک بودن یک صندلی لحاظ کرد. یعنی باید طوری طراحی شده باشد که دست ها در وضعیت راحتی روی آن قرار بگیرد و قابلیت تنظیم با ارتفاع میز کار را داشته باشد. اگر حرفه تان به نحوی است که نیازمند حرکات زیاد دست هستند، حتما از صندلی بدون دسته استفاده کنید. اگر هم خودتان یک جا بند نمی شوید یا این از ویژگی های شغلی تان است، صندلی را انتخاب کنید که دست کم پنج پایه با کفشک هایی داشته باشد که آزادانه روی سطح کف حرکت کند. میزی با ویژگی های شغلی تان بیشتر وقت ها، آنچه ما درباره یک میزکار استاندارد می شنویم، به استانداردهای صندلی برمی گردد تا خود میز، از این رو خیلی ازما تصور می کنیم؛ همین که تخته پاره قشنگی به اسم میز زیر دستمان باشد، برای میز بودن کافی است. درحالی که برای برخی مشاغل، اهمیت ارگونومیک بودن یک میز بیش از صندلی است؛ مانند مشاغل ایستاده. پس از این به بعد میزتان را هم تحویل بگیرید. اولین نکته ای که درباره یک میزکار استاندار به چشم می آید؛ داشتن فضای کافی برای انجام کار و قرار دادن وسایل است. همچنین جنس میز که باید به راحتی قابل تمیز کردن باشد، نکته ای که خانم های کدبانو بیش از سایرین به ضرورتش اعتراف دارند. شاید ظاهر زیبا و براق میز برای خیلی ها خوشایند باشد، اما نباید فراموش کرد که سطح صیقلی میز به شدت باعث انعکاس نور و چشم زدگی خواهد شد. سطح میزکار نباید سفید یا خیلی تیره باشد، چون در هر دو صورت بر شرایط روشنایی محیط کار تاثیر منفی خواهد گذاشت. میزکار شما باید عمق و فضای داخلی مناسبی داشته باشد تا پاهایتان به راحتی بتواند حرکت کند و در زیر آن ارتفاع و زاویه مناسب زانوها هم حفظ شود. ارتفاع میز هم باید طوری تنظیم شود که آرنج و شانه های شما بتواند آزادانه و شل روی آن قرار بگیرد و مچ دست ها هم خم نشوند. در این حالت معمولا یک زاویه ١١٠ درجه بین ساعد و بازو ایجاد می شود. اگر ارتفاع میز بالاتر از ارتفاع آرنج باشد، این موضوع باعث بالا بردن شانه ها و دست و خستگی و درد در ناحیه شانه می شود. در میزکار ضخامت چوب یا فلز روی آن از اهمیت زیادی برخوردار است؛ زیرا در بسیاری از مشاغل حرکات دست در روی میز زیاد است یا به سطح میز مدام ضربه وارد می شود. بهتر است از میزهای دارای قابلیت تنظیم ارتفاع استفاده کنید تا با توجه به نوع فعالیت و مشخصات آنتروپومتری(تن سنجی) شغلتان بتوانید آن را تنظیم کنید. اگر بعد از تنظیم ارتفاع صندلی و قرار گرفتن سطح کار کمی پایین تر از آرنج، پاهایتان آویزان است، حتما از زیرپایی استفاده کنید. این زیرپایی باید به طور کامل ثابت و دارای شیب ٢۵ درجه نسبت به سطح افق باشد و روی کف هم استفاده شود. اگر کارتان به نحوی است که باید قطعات سبک را سوار هم یا بسته بندی کنید، در این حالت حتما باید ارتفاع دست تان ١٠ تا ١۵ سانتی متر پایین تر از آرنجتان تنظیم شود. برای مشاغل نشسته، ارتفاع سطح کار معمولی حدود ۵ سانتیمتر زیر ارتفاع آرنج است. اگر نیاز به اعمال نیروی زیادی دارید، بهتر است که سطح کار پایین تر باشد تا از وزن بدن برای انجام کار کمک گرفته شود .برای انجام مشاغل ایستاده هم ارتفاع دست تان باید کمی پایین تر از ارتفاع آرنجتان باشد. برای انجام کارهای دقیق و ظریف در حالت نشسته، سطح کار را کمی بالاتر از ارتفاع آرنج درنظر بگیرید تا بتوانید نقطه کار را به درستی ببینید. در این حالت وجود تکیه گاه برای دست ضروری است. اگر میزکارتان قابلیت تنظیم ندارد، برای بالا آوردن ارتفاع دست، در زیر میز سطح کار یا قطعه کار، صفحه ای چوبی یا مشابه آن بگذارید. برای پایین بردن سطح کارتان هم، سکویی زیر پا یا زیر صندلی تان قرار دهید؛ به طوری که دست در ارتفاع آرنج حرکت کند. درضمن ضخامت سطح کارتان نباید بیشتر از ۵ سانتیمتر باشد. این ضخامت برای وجود جای زانو در زیر میز مهم است. توجه داشته باشید بهترین ارتفاع میز برای انجام کارهای تکراری در حالت ایستاده، بین کمر و سینه و در حالت نشسته، بین آرنج و سینه است. نحوه تعیین دقیق ارتفاع میزکار نکته هایی که تا اینجای کار گفته شد، بیشتر جنبه کلی و عمومی داشت، برای همین، در ادامه می خواهیم متناسب با ویژگی های حرفه ای شما از فرمول های تعریف شده ای برای این منظور استفاده کنیم. کارهای ظریف: در کارهای ظریف ارتفاع میزکار باید ۵ تا ١٠ سانتیمتر بالای ارتفاع آرنج باشد. با توجه به اینکه ارتفاع آرنج ایستاده تقریبی١١٠ - ٩٧ سانتیمتر است، ارتفاع میزکار را باید ١١۵ سانتیمتر درنظر گرفت. این اندازه برای فرد با ارتفاع آرنج ١١٠ سانتیمتر بسیار عالی است و برای فرد با ارتفاع آرنج ٩٧ سانتیمتر هم باید حتما از زیرپایی با ارتفاع ١٣ سانتیمتر استفاده کرد. کارهای سبک: برای کارهای سبک ارتفاع میزکار باید ١٠ تا ١۵ سانتیمتر زیر ارتفاع آرنج باشد. یعنی برای فردی با ارتفاع آرنج ١١٠ باید ارتفاع میزکار را ٩۵ سانتیمتر درنظر گرفت و برای فردی با ارتفاع آرنج ٩٧ سانتیمتر هم حتما باید از زیرپایی با ارتفاع ١٣ سانتیمتر استفاده کرد. کارهای سنگین: برای کارهای سنگین هم، ارتفاع میزکار باید ١۵ تا ۴٠ سانتیمتر زیر ارتفاع آرنج باشد. یعنی برای فردی با ارتفاع آرنج ١١٠ سانتیمتر باید ارتفاع میزکار را ٧٠سانتیمتر درنظر گرفت. کار در حالت ایستاده: برای کارهای دستی که در حال ایستاده هم انجام می شود، ارتفاع میزکار مناسب ۵ تا ١٠ سانتیمتر در زیر حد آرنج خواهد بود. یعنی با این حساب ارتفاع متوسط میزکار برای یک مرد ٩۵ تا ١٠٠ سانتیمتر و برای یک زن ٨٨ تا ٩٣ سانتیمتر خواهد بود. درضمن درتعیین ارتفاع میز، حتما باید محل لازم برای قرار دادن ابزار کار را هم درنظر گرفت؛ زیرا آن ها نیز به نوبه خود ارتفاعی دارند که باید به ارتفاع میز اضافه شود. همچنین اگر کار ایستاده مستلزم صرف نیروی فراوان و استفاده از ماهیچه های تنه است، مانند جابه جایی اشیای سنگین ارتفاع میزکار حتما باید کوتاه تر باشد. برعکس اگر قسمت زیادی از کار در حال تکیه دادن آرنج روی میزکار انجام شود، ارتفاع میزکار را حتما باید بیشتر درنظر بگیرید. برای طراحی دقیق میزکار در حالت ایستاده معمولا متغیرهای ارتفاع آرنج در حالت ایستاده، نوع کار، ارتفاع پاشنه کفش و ارتفاع زیرپایی را درنظر می گیرند، براین اساس؛ بیشترین ارتفاع برای میزکار = حداکثر ارتفاع آرنج درحالت ایستاده + ارتفاع پاشنه کفش + ارتفاع زیرپایی. کمترین ارتفاع برای میزکار = حداقل ارتفاع آرنج درحالت ایستاده + ارتفاع پاشنه کفش + ارتفاع زیرپایی. کار درحالت نشسته: برای مشاغل نشسته ارتفاع میزکار باید چند ساننتیمتر در پایین آرنج باشد. به عبارتی برای انجام کارهای بسیار دقیق مانند جواهرسازی که معمولا به حالت نشسته انجام می شود و محاسبه فاصله دید اهمیت زیادی دارد، ارتفاع سطح کار باید کمی بالاتر از ارتفاع آرنج باشد. درضمن قطر صفحه روی میز را همیشه در محاسبه ارتفاع میز مدنظر بگیرید. یعنی اگر قطر صفحه روی میز ۴سانتیمتر باشد، ارتفاع میز برای زن ها ۶٠ سانتیمتر و برای مردها ۶٨ سانتیمتر خواهد بود. درضمن برای کارهای اداری که در آن از ماشین تحریر استفاده نمی شود؛ در صورتی که ارتفاع صندلی قابل تغییر باشد، ارتفاع میز باید در حدود ٧۴ تا ٧٨ سانتیمتر برای مردها و ٧٠ تا ٧۴ سانتیمتر برای زن ها باشد. درصورت لزوم می توان از زیرپایی هم استفاده کرد. در میزهای اداری پاها باید جای کافی برای حرکت داشته باشند و حتی فضا به حدی باشد که شخص بتواند پا را روی پا بیندازد، به همین دلیل وجود کشو در بالای زانو و یا انتخاب رویه های ضخیم برای میزها اصلا توصیه نمی شود.
سه شنبه ، ۲۹دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهرآرا]
[مشاهده در: www.shahrara.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]
-
گوناگون
پربازدیدترینها