محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846726012
نخستین بانوی چترباز ایرانی در چه حالی است؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۲۶ دی ۱۳۹۴ - ۱۷:۵۹
یکی از نخستین زنان چترباز ایران است که از بین 30 شرکت‌کننده باشگاه خلبانی هواپیمایی کشور به‌همراه سه همکارش که آنها هم خانم بودند، موفق می‌شود بپرد. به گزارش خبرنگار فرهنگ ایسنا، بهجت امام‌علیزاده در سال 1341 در نیروی هوایی استخدام می‌شود و سال 1342 آموزش خلبانی می‌بیند و در این حوزه 40 سال خدمت می‌کند. او متولد سال 1320 است. او می‌گوید: به جز من سه خانم دیگر هم اصطلاحا موفق به پریدن شدند و گواهی‌نامه این کار را دریافت کردند. «مسیح مقدم» یکی از آنها بود که در حال حاضر در انگلیس زندگی می‌کند، از«فریدا خمسه» خبری ندارم و «مهرانگیز زنده‌نام» هم در حین این کار فوت کرد و به عبارتی نخستین زنی است که به‌دلیل چتربازی جان خودش را از دست داد. امام‌علیزاده با بیان اینکه پدرش نظامی بوده و او را برای انجام این کار تشویق می‌کرد، ادامه داد: چون دوره‌های چتربازی بسیار سخت بود و باید از برج فرود در شیراز که ارتفاع آن 18 تا 20 متر بود پایین می‌آمدیم، همه‌ی 30 نفری که در این دوره‌ها شرکت کردند نتوانستند این کار را انجام دهند و معاف شدند. این دوره‌ها که 8 ماه طول کشید، به صورت رایگان و در محدوده نظامی آن زمان «باغ شاه» که «میدان حُر» فعلی است، برگزار می‌شد. این چترباز زن اضافه می‌کند: یک‌بار دچار سانحه شدم و چترم باز نشد و بعد از آنکه چتر کمکی‌ام را باز کردم، به چتر اصلی‌ام پیچید و من با جمجه زمین خوردم. تیمسار خاتم، فرمانده نیروی هوایی آن زمان بود که به‌سرعت دستور انتقال من را به بیمارستان نیروی هوایی داد. 48 ساعت در بیمارستان بیهوش بودم و بعد از آن هم من را برای ادامه درمان به فرانسه فرستادند و بعد از آنکه خوب شدمف به ایران برگشتم و به دلیل آسیبی که به جمجمه‌ام خورده بود، یک سال از پرش محروم شدم.
دیدار مسجدجامعی با نخستین بانوی چترباز ایران
امام‌علیزاده می‌گوید: در کارنامه کاری‌ام 218 پرش دارم. گاهی دلم می‌خواهد با کایت بپرم اما چون در اثر چتربازی مفصل زانو‌هایم از بین رفته، مجبور شدم عمل کنم و پُرتز بگذارم؛ به همین دلیل دیگر نمی‌توانم با سرعت بالا بپرم اما همچنان ورزش می‌کنم و مرتب بارفیکس می‌زنم. او بیان می‌کند: بعد از آنکه ازدواج کردم، صاحب فرزند شدم و دیگر نتوانستم به کارم ادامه دهم. البته همسرم با ادامه کارم مخالفتی نداشت اما دیگر فرصت انجام این کار را نداشتم. البته بعد از انقلاب هم چند بار پیشنهاد کاری در این زمینه داشتم. امام‌علیزاده درباره اینکه فرزندانش به انجام چتربازی تمایلی نشان داده‌اند یا نه، پاسخ می‌دهد: در کل اخلاق من مردانه است اما بچه‌هایم این طور نیستند. آنها حتا از گربه هم می‌ترسند. نخستین بانوی چترباز ایرانی هنوز عکس‌های قدیمی و مصاحبه‌هایش را در مجله‌های نگه داشته است و می‌گوید: بعید می‌دانم امروزه خانم‌ها چنین کاری انجام دهند. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 114]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها