واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه ستاره صبح: اشاره: طی برگزاری انتخابات ها، یکی از آسیب های شایع، مطالبات و خواست های بیشمار مردم است که تنها با شعارها و وعده های نامزدها روبرو می شود و همین امر زمینه ای برای برخی کاندیداها فراهم می آورد تا با دادن قول های بسیار در جهت رفع مشکلات مردم، رای آنان را به دست آورند. قول و قرارهایی که اغلب نتیجه ای در بر ندارد و اکثر مواقع با ورود نامزد مذکور به بهارستان، فراموش می شود. آنچه بر جای می ماند، ناامیدی و دلشکستگی مردمی است که باز هم امیدشان برای رفع مشکلات، ناامید شده و روز بروز و دوره به دوره از میزان مشارکشان در انتخابات کاسته می شود. بحثی که در اینجا مطرح است، علاوه بر نقدی که بر عملکرد چنین نامزدهایی می توان داشت، بررسی ساختاری است که می تواند بهتر عمل کند. می توان شرایطی فراهم کرد تا هیچ شخص و جناحی نتواند از خواست های صنفی و مطالبات مردم، راهی برای کسب رای و ورود به مجلس بیابد. در این خصوص به گفت و گو با فرزاد عابدینی، فعال سیاسی اصلاح طلب نشسته ایم که در ادامه می خوانید: اگر ممکن است از تاثیر نهادهای مدنی در روند انتخابات بگویید. پیش زمینه ذهنى جامعه با نزدیکى به انتخابات در انتظار بروز و ظهور شعارهایى است که مطالبات آنان را در خود جاى دهد و تضمین کافى به منظور عملیاتى شدن آنها را با خود به همراه داشته باشد. این در حالى است که بر مبناى صحیح، مرجع رسیدگى به مطالبات مردم، نهادهاى دولتى هستند و انتظار پیگیرى خواست ها متوجه نمایندگان مجلس است. این نقصان به دلیل عدم شکل گیرى نهادهاى مدنى، سازمانهاى مردم نهاد و هم چنین کاهش قدرت و تاثیرگذارى شوراهاى محلى است که فاصله میان مردم و تصمیم گیران را افزایش داده است. از این جهت است که بخاطر نیاز نمایندگان به آراى مردمى، این خلا همواره توسط آنان پرشده است. با این فرض این شرایط چه آسیب هایی می تواند در پی داشته باشد؟ پىگیرى مطالبات مردمى توسط خود آنها و انتظار کشیدن برای نماینده مورد نظرشان به مجلس، نمایندگان مجلس را از وظایف حیاتى خود دور می کند و روز به روز بر بار مشکلات و فهرست مطالبات جامعه خواهد افزود. راه برون رفت از این معضل چیست؟ اصلاح این سیکل معیوب، تنها با تلاش در جهت تشکیل نهادهاى مدنى و شکل گیرى جامعه مدنى امکان پذیر است. این مهم بدست نمی آید مگر با دخیل نمودن مردم در روند تصمیم گیرى و توجه مسولان به جامعه. قابلیت نهادهاى مدنى، انتقال خواسته های جامعه به تصمیم گیران و پىگیرى مطالبات مردم است که وظیفه یک رکن مشورتى را بر عهده می گیرد تا در کنار تبدیل جامعه توده وار به جامعه مدنى سبب اصلاح این سیکل معیوب گردد. با این وصف و با تشکیل جامعه مدنی که می گویید چه تغییراتی صورت می گیرد؟ در آن شرایط با پرشدن فاصله میان مردم و مسئولین، واقعیت هاى اجرایى از چشم جامعه پنهان نخواهد ماند. همچنین انتظار جامعه مدنى نسبت به رسیدگى و پىگیرى مطالبات از سوى نمایندگان بر محور نظارت و وضع قوانین کارآمد قرار خواهد گرفت و دیگر شعارهاى توسعه مناطق که در فصل انتخابات درخواست های اصلی جامعه را شکل می دهد تا تنها ابزارى جهت جذب آراى مردمى توسط کاندیداها باشد، اثرگذار نخواهد بود. چرا که جامعه مدنى وظیفه رفع مشکلات شخصى و منطقه اى را به کارگزاران دولت واگذار می نماید و اینگونه است که این سیکل معیوب اصلاح می شود. اما در شرایط کنونی ادامه روند شعارگرایى از سوى نمایندگان، آن هم شعارهاى فاقد نتیجه عملی، تنها فاصله مردم و مسئولین را افزایش می دهد و نمایندگان را از وظایف اصلى شان باز می دارد. با ساز و کار فعلی و بدون وجود نهادهای مدنی، این سیکل معیوب کماکان در جریان است و با شعار دادن های غیرعملیِ پیش از انتخابات و وضع قوانین ناکارآمد پس از آن، روز به روز مشکلات و مطالبات جامعه افزایش می یابد.
جمعه ، ۲۵دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه ستاره صبح]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]