واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: قدس/ هنر/ تکتم بهاردوست : پردیس سینمایی هویزه مشهد شنبه ها میزبان جلسات نقد و بررسی فیلم های به نمایش درآمده گروه هنر و تجربه است. این هفته فیلم سینمایی «سایه روشن» به کارگردانی فرزاد مؤتمن در این سینما به نمایش درآمد و با حضور کارگردان و خسرو دهقان منتقد سینما نقد و بررسی شد.در ابتدای این جلسه مؤتمن در خصوص وقفه ساخت تا نمایش این فیلم گفت: این فیلم سه سال پیش تولید و تنها فیلم من است که در بخش مسابقه جشنواره فیلم فجر پذیرفته نشد، چون مدیران فارابی معتقد بودند این فیلم بی معناست و کسی آن را نمی فهمد. البته این را هم بگویم که من هم می دانم که «سایه روشن» فیلم مخاطب عام نیست. در نهایت مسؤولان اعتراف کردند نمی توانند از فیلم بگذرند و اعلام کردند در بخش هنر و تجربه این فیلم را به نمایش بگذارم. در واقع از همان ابتدا مهر تجربی بودن به این فیلم خورد ولی واقعیت این است که این فیلم یک اثر کلاسیک است. مؤتمن در توضیح فیلمنامه این فیلم گفت: برخی می گویند وقتی این فیلم را برای بار دوم می بینند پیچیدگی هایش بیشتر و بیشتر می شود. من هم می گویم بیایید یک بار این فیلم را سرراست و خطی تماشا کنید. این فیلم دارای دو خط روایت است که هر کدام تماشاگر را با چالش روبه رو می کند. مؤتمن با بیان اینکه این کاراکترهای وهم آلود و این فضای مالیخولیایی نوشته امیر افشار است، گفت: اگر قرار بود من این فیلمنامه را بنویسم به این شکل نمی نوشتم چون من ذاتاً آدم محافظه کاری هستم و یک جایی خط دقیق می گذاشتم که بگوید چه چیزی واقعی و چه چیزی غیر واقعی است، اما امیرافشار این فیلمنامه را مدل اروپایی نوشته است و ما جاهایی تشخیص نمی دهیم که چه چیزی واقعی است و چه چیزی نه! این کارگردان اضافه کرد: این که چرا روند به گونه ای است که مخاطب نتواند ترتیب داستان را پیدا کند به این دلیل است که مخاطب اصولاً نباید بعضی چیزها را بفهمد. خط دوم روایت داستان، به این شکل است که اساساً این قصه یک خواب است که آن را به شکل یک کابوس می بینید و دقیقاً به همین علت است که خیلی چیزها مثل گریم ها و... در فیلم گل درشت و غلو شده است. حتی زمان در این فیلم ثابت شده است و زمان را فقط با تغییر رنگها و چیدمان صحنه درک می کنیم. ما در این فیلم با قصه جلو نمی رویم با رمز و راز جلو می رویم. در ادامه خسرو دهقان در توضیح این فیلم گفت: این فیلم در سینمای ایران یک اثر بی سابقه است و الگویی ندارد؛ البته در سینمای جهان نمونه هایی از این نوع اثررا داریم. شما باید مترها و معیارها را از خود فیلم بیرون بیاورید و هیچ کاری را حتی با نمونه های خارجی اش هم مقایسه نکنید. وی افزود: این جنس کار نویسنده است که او ترجیح داده است ما نتوانیم بین خواب و واقعیت، تفکیک قائل شویم، چرا که فیلم می خواهد به ما بگوید که اصلاً واقعیتی وجود ندارد. آدمهای این فیلم سرشار از سوءتفاهم هستند و به همین دلیل به یک تعریف واحد از این قصه نمی رسند.
دوشنبه ، ۲۱دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]