واضح آرشیو وب فارسی:دزنیوز: به گزارش سرویس دینی جام نیوز، از احکام نمازهای روزانه، بلند خواندن حمد و سوره در نمازهای صبح، مغرب و عشاء و آرام خواندن حمد و سوره در نمازهای ظهر و عصر است. اما فلسفه بلند و آهسته خواندن حمد و سوره در نمازهای یاد شده چیست؟ […]به گزارش سرویس دینی جام نیوز، از احکام نمازهای روزانه، بلند خواندن حمد و سوره در نمازهای صبح، مغرب و عشاء و آرام خواندن حمد و سوره در نمازهای ظهر و عصر است. اما فلسفه بلند و آهسته خواندن حمد و سوره در نمازهای یاد شده چیست؟ بلند خواندن(جهر) و آرام خواندن(اخفات) در نماز – چنان چه از بعضی از روایات استفاده می شود – یکی از سنت های پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) است که خداوند خواسته با این سنت امت را نسبت به پایبندی به سیره و سنت پیامبرش آزمایش کند چنانکه خودشان می فرمودند: «نماز بخوانید آن گونه که من می خوانم» همچنین امام رضا ـ علیه السلام ـ فرمودند: «علت اینکه بعضى نمازها باید بلند و بعضى آهسته خوانده شود این است که نمازهایى که باید بلند خوانده شوند (صبح، مغرب، عشاء) در اوقاتى است که هوا نسبتاً تاریک و واجب است بلند خوانده شوند که اگر کسى از آنجا عبور مى کند، بداند که جماعتى در آنجا نماز مى خوانند تا اگر خواست به آنها ملحق شود؛ چون تاریکى مانع دیدن اوست و بلند خواندن باعث مى شود او صداى نمازگزاران را بشنود. ولى دو نمازى که آهسته خوانده مى شوند (ظهر و عصر) به دلیل اینکه روز است و عملشان کاملاً قابل رؤیت است، احتیاج به بلند خواندن ندارد.» همچنین از امام صادق ـ علیه السلام ـ سؤال شد که چرا باید نمازهاى جمعه، مغرب، عشاء و صبح را بلند خواند ولى نماز ظهر و عصر را آهسته؟ حضرت فرمودند: «زیرا پیامبر ـ صلى الله علیه وآله وسلم ـ وقتى به معراج رفتند اولین نمازى که خدا بر او واجب کرد، نماز جمعه بود؛ آنگاه خداوند به ملائکه امر کرد تا پشت سر پیامبر ـ صلى الله علیه وآله ـ بایستند و به پیامبر ـ صلى الله علیه وآله ـ دستور داد که نمازش را بلند بخواند تا فضل و برترى خود را به ملائکه نشان دهد.(نماز ظهر جمعه را مستحب است بلند بخوانند ولی نماز ظهر روز های دیگر را آهسته بخوانیم) سپس نماز عصر را بر او واجب کرد، ولى کسى را به پیامبر اضافه نکرد تا به وى اقتدا کند؛ از این رو دستور داد تا آهسته قرائت کند. سپس نماز مغرب را واجب کرد و ملائکه را به پیامبر ـ صلى الله علیه وآله ـ افزود. پس امر کرد تا بلند بخواند و همین طور در نماز عشاء. وقتى فجر نزدیک شد، پیامبر ـ صلى الله علیه وآله ـ از آسمان نزول کرد، آنگاه خداوند نماز صبح را بر او واجب کرد و امر کرد تا بلند بخواند تا فضل خود را به مردم نشان دهد، چنان که به ملائکه فضل خود را نشان داده بود.» پی نوشت ها: (۱)«صَلُّوا کَمَا رَأَیْتُمُونِی أُصَلِّی » ؛ (بحارالأنوار، ج ۸۲، ص ۲۷۹) (۲)فَإِنْ قَالَ فَلِمَ جُعِلَ الْجَهْرُ فِی بَعْضِ الصَّلَوَاتِ وَ لَا یُجْهَرُ فِی بَعْضٍ قِیلَ لِأَنَّ الصَّلَوَاتِ الَّتِی یُجْهَرُ فِیهَا إِنَّمَا هِیَ صَلَوَاتٌ تُصَلَّى فِی أَوْقَاتٍ مُظْلِمَهٍ فَوَجَبَ أَنْ یُجْهَرَ فِیهَا لَئِنْ یَمُرُّ الْمَارُّ فَیَعْلَمَ أَنَّ هَاهُنَا جَمَاعَهً فَإِنْ أَرَادَ أَنْ یُصَلِّیَ صَلَّى لِأَنَّهُ إِنْ لَمْ یَرَ جَمَاعَهً تُصَلِّی سَمِعَ وَ عَلِمَ ذَلِکَ مِنْ جِهَهِ السَّمَاعِ وَ الصَّلَاتَانِ اللَّتَانِ لَا یُجْهَرُ فِیهِمَا فَإِنَّمَا هُمَا صَلَاهٌ تَکُونُ بِالنَّهَارِ وَ فِی أَوْقَاتٍ مُضِیئَهٍ فَهِیَ تَعْلَمُ مِنْ جِهَهِ الرُّؤْیَهِ فَلَا یَحْتَاجُ فِیهَا إِلَى السَّمَاع ؛ (علل الشرائع ؛ ج ۱ ؛ ص۲۶۳) (۳)عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِمْرَانَ أَنَّهُ سَأَلَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع فَقَالَ لِأَیِّ عِلَّهٍ یُجْهَرُ فِی صَلَاهِ الْجُمُعَهِ وَ صَلَاهِ الْمَغْرِبِ وَ صَلَاهِ الْعِشَاءِ الْآخِرَهِ وَ صَلَاهِ الْغَدَاهِ وَ سَائِرُ الصَّلَوَاتِ الظُّهْرُ وَ الْعَصْرُ لَا یُجْهَرُ فِیهِمَا إِلَى أَنْ قَالَ فَقَالَ لِأَنَّ النَّبِیَّ ص- لَمَّا أُسْرِیَ بِهِ إِلَى السَّمَاءِ کَانَ أَوَّلُ صَلَاهٍ فَرَضَ اللَّهُ عَلَیْهِ الظُّهْرَ یَوْمَ الْجُمُعَهِ- فَأَضَافَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَیْهِ الْمَلَائِکَهَ تُصَلِّی خَلْفَهُ وَ أَمَرَ نَبِیَّهُ ص أَنْ یَجْهَرَ بِالْقِرَاءَهِ لِیُبَیِّنَ لَهُمْ فَضْلَهُ ثُمَّ فَرَضَ عَلَیْهِ الْعَصْرَ وَ لَمْ یُضِفْ إِلَیْهِ أَحَداً مِنَ الْمَلَائِکَهِ وَ أَمَرَهُ أَنْ یُخْفِیَ الْقِرَاءَهَ لِأَنَّهُ لَمْ یَکُنْ وَرَاءَهُ أَحَدٌ ثُمَّ فَرَضَ عَلَیْهِ الْمَغْرِبَ وَ أَضَافَ إِلَیْهِ الْمَلَائِکَهَ فَأَمَرَهُ بِالْإِجْهَارِ وَ کَذَلِکَ الْعِشَاءُ الْآخِرَهُ فَلَمَّا کَانَ قُرْبَ الْفَجْرِ نَزَلَ فَفَرَضَ اللَّهُ عَلَیْهِ الْفَجْرَ فَأَمَرَهُ بِالْإِجْهَارِ لِیُبَیِّنَ لِلنَّاسِ فَضْلَهُ کَمَا بَیَّنَ لِلْمَلَائِکَهِ فَلِهَذِهِ الْعِلَّهِ یُجْهَرُ فِیهَا الْحَدِیثَ. (وسائل الشیعه ؛ ج ۶ ؛ ص۸۳)
دوشنبه ، ۲۱دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دزنیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]