واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۱۹ دی ۱۳۹۴ - ۰۹:۱۳
در یک پژوهش، الیاف پلیپروپیلن و الیاف لیفیران در سه درصد 0.3، 0.5 و 0.7 با طول 12 میلیمتر به طور جداگانه استفاده و تغییرات مقاومت فشاری، کششی، خمشی ملات و جذب آب بتن حاوی الیاف بررسی شد. به گزارش خبرنگار پژوهشی ایسنا منطقه اصفهان، آزاده نخ کار، دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران دانشگاه صنعتی اصفهان در پایاننامه خود تحت عنوان «ارزیابی کاربرد الیاف گیاه لویی در مخلوط بتن» و با راهنمایی محمدرضا افتخار به بررسی تغییرات مختلف بتن حاوی الیاف پرداخته است. امروزه کاربرد بتن الیافی به دلیل مزایای آن گسترش فراوانی یافته است. از جمله این مزایا میتوان میزان جذب انرژی بالا، بهبود رفتار بتن در ناحیه غیرخطی و جلوگیری از ایجاد و گسترش ترکهای جمعشدگی را نام برد. از طرفی تسلیح بتن با الیاف یکی از روشهای اصلاح عملکرد خمشی و کششی بتن است که به واسطه آنها مخلوطهای شکننده تا حدی رفتار الاستیک از خود نشان میدهند. تا به امروز از الیاف متفاوتی در بتن استفاده شده است. از جمله الیاف استفاده شده در بتن میتوان به الیاف شیشه، پلاستیک و فولاد اشاره کرد. با وجود اینکه الیاف مصنوعی از نظر پارامترهای مقاومتی و شکلپذیری جوابهای قابل قبولی در آزمایشها به دست دادهاند، ولی به دلیل وجود برخی معایب نظیر صعوبت تولید، ارزبری، پرهزینه بودن، اثرات زیستمحیطی و... محدودیتهایی در استفاده ایجاد میکند بنابراین امروزه محققان به بررسی کاربرد الیاف طبیعی در بتن روی آورده و پارامترهای مختلفی در رابطه با کاربرد این الیاف در بتن بررسی کردهاند. الیاف طبیعی عمدتاً با پایه سلولزی هستند و در محیط قلیایی نه تنها کاهش مقاومت نخواهند داشت بلکه افزایش مقاومت نیز دارند. اغلب مطالعات بر روی الیاف طبیعی به استفاده این الیاف در پانلهای سیمانی محدود میشود. بنابراین با توجه به مصرف روزافزون انواع الیاف مصنوعی در بتن و با توجه به خصوصیات مناسب الیاف طبیعی در کالاهای صنایع نساجی و سازگاری آنها با محیط زیست از یک سو و افزایش روزافزون قیمت مواد پتروشیمی به عنوان ماده اولیه الیاف مصنوعی از سوی دیگر، همچنین اعلام سال 2009 به عنوان سال الیاف طبیعی از سوی سازمان ملل متحد، اهمیت تحقیقات در زمینه الیاف طبیعی دو چندان شده است. لذا استفاده از الیاف گیاهی لیفیران که از برگ گیاه لویی گرفته میشود، در مخلوط بتن در این تحقیق بررسی شده است. استخراج این الیاف اولین بار توسط مرتضوی در دانشکده نساجی دانشگاه صنعتی اصفهان انجام شده است. در این پژوهش الیاف پلیپروپیلن و الیاف لیفیران در سه درصد 0.3، 0.5 و 0.7 با طول 12 میلیمتر به طور جداگانه استفاده شدهاند و تغییرات مقاومت فشاری، کششی، خمشی ملات و جذب آب بتن حاوی الیاف بررسی شده است. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]