محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1853555537
رمزگشایی از پروژه چند دهه ای یک جریان برای جناحی کردن مجلس خبرگان؛ از محتشمی پور تا سیدحسن خمینی آیا هاشمی و کارگزاران از تحریف «حق الناس» و حمله به شورای نگهبان دست برمی دارند؟/ چرا رهبری حق نظارت شورای نگهبان را «حق الناس» و سایت هاشمی آن را «مین» معرفی می کند؟
واضح آرشیو وب فارسی:اندیشه نیوز: گروه سیاسی_ اندیشه نیوز: مجلس خبرگان را باید غیرجناحی ترین و از سویی مهمترین بخش از ساختار سیاسی جمهوری اسلامی دانست. نهادی که قرار است با اتکاء بر نظر اجتهادی فقهایی عادل، تضمین کننده مهمترین ممیزه این نظام، یعنی ولایت امری فقیه عادل و دارای شرایط رهبر، برای اداره جمهوری اسلامی ایران باشد. بازخوانی اتفاقات پیش و پس از انتخاب آیت الله خامنه ای به رهبری جمهوری اسلامی، پرده از ماهیت جریانی بر خواهد داشت، که از همان ابتدا به این مجلس نه به عنوان جایگاهی فراتر از جناح بندی های رایج سیاسی، بلکه به عنوان نهادی برای پیگیری مطامع سیاسی جناحی خود نگریسته اند. مجلس خبرگان رهبری در سال ۶۸ و به مدت چند روز پس از ارتحال حضرت امام (ره) با مهمترین آزمون خود یعنی تعیین ولی فقیهی منطبق با ساختار طراحی شده توسط نخبگان نظام اسلامی روبرو شد. این مجلس در نشست های فشرده خود و در مباحثاتی که فارغ از جناح بندی های رایج سیاسی در دهه شصت، پیگیری می شد، نهایتا به این نتیجه رسید که آیت الله خامنه ای، مناسبترین گزینه برای اداره جامعه و داشتن عنوان ولی فقیه درساختار نوپای جمهوری اسلامی است. اما برخوردی که پس از این انتخاب با مجلس خبرگانی که متشکل از همه طیف ها و تفکرات سیاسی آن زمان بود پرده از پروژه ای بر باد رفته برداشت؛ سیاسی کردن مجلس خبرگان رهبری. به این ترتیب در هردوره انتخابات خبرگان موجی از فضاسازی و جنجال آفرینی علیه شورای نگهبان و قانون اساسی توسط این جریان به راه می افتاد. آنچه در ادامه می خوانید روایت « رمزعبور » از رفتار سیاسی این جریان در انتخاباتهای خبرگان رهبری در سالهای پس از امام است: به نام امام در برابر جانشین امام مهرماه ۶۹ موعد برگزاری انتخابات دوره دوم مجلس خبرگان بود. مجلس خبرگان اولین اجلاسیه پس از رهبری آیت الله خامنه ای را تیرماه ۶۹ در حسینیه امام خمینی برگزار می کند. در این اجلاسیه همچنین اعضای خبرگان بخشی از آئین نامه انتخابات خبرگان را اینگونه اصلاح می کنند که «شورای نگهبان» به عنوان «مرجع تعیین صلاحیت کاندیداهای مجلس خبرگان» تعیین می شود. همچنین «حد اجتهاد» مورد نیاز برای خبرگان نیز که پیش از این «اجتهاد مطلق» بود به «اجتهاد متجزی» -یعنی اجتهاد در برخی ابواب فقهی- تغییر می یابد. اولین بهانه گیری ها شروع می شود. جریان چپ که در دهه ۶۰ استراتژی اش «جنجال آفرینی و القاء بحران» و «امتیازگیری بر مبنای آن» بود، همین رویکرد را در پیش می گیرد. در ایامی که هنوز روزنامه «سلام» تأسیس نشده بود، تریبون مجلس به تنها رسانه ی «چپ های بی رسانه» تبدیل می شود و هجمه به مصوبه خبرگان و شورای نگهبان موضوع ثابت نطق های پیش از دستور این جناح می شود. علی اکبر محتشمی پور از تندروترین چهره های جناح چپ که به تازگی مجله بیان را راه انداخته بود، در نطق ۲۷ تیرماه خود این مصوبه را «پایه گذاری یک جناحی شدن خبرگان» و «تضعیف خبرگان» معرفی کرد. او که منتقدان جریان چپ را «باندهایی که در زمان امام امتحان خود را داده و عدم اعتقاد و التزام خود را به ولایت فقیه و رهبری، آنهم در مورد شخصیتی چون امام، بارها و بارها نشان داده اند و امروز مزورانه خود را طرفدار دوآتشه ولایت فقیه و رهبری جا می زنند» خطاب می کرد در نهایت گفت: «به نظر من دفاع این ها از ولایت فقیه و مقام رهبری بزرگ ترین ضربه به این اصل مقدس و شخص رهبری است و وظیفه تمام نیروهای حزب اللهی و انقلابی افشای این منافقین جدید است.» نطق های پیش از دستور یکی پس از دیگری تندتر به مصوبه خبرگان و اعضای آن و شورای نگهبان حمله می کنند. شخصیت های جناح چپ و مجمع روحانیون مثل موسوی خوئینی ها و بیات زنجانی در مصاحبه هایی علیه شورای نگهبان و مصوبه خبرگان اظهارنظر می کنند. نشریه «بیان» متعلق به محتشمی پور نیز با تیترها و مطالب متعدد خود به خبرگان و شورای نگهبان حمله می کند. آیت الله مؤمن و آیت الله امامی کاشانی نیز در مصاحبه ها و اظهارنظرها به شبهه افکنی ها پاسخ می دهند. روزنامه رسالت نیز به طور مفصل و مستدل در مطالب مختلف به شبهه های مطرح شده پاسخ می دهد. با نزدیک ترشدن به زمان انتخابات در آخرین روزهای شهریور رهبر انقلاب صراحتاً از فضاسازی های بوجود آمده اعلام نارضایتی می کنند: «متأسفانه در حاشیه ی مجلس خبرگان حرف هایی زده شد که من گوش کردم، دیدم بسیاری از آنچه که درباره ی مجلس خبرگان گفته شد، حرف های خلافی بود که از روی احساس مسئولیت ادا نشده بود» ایشان با انتقاد از عدم توجه به عواقب برخی حرف ها می گویند: «کسانی که حرفی بر زبان جاری می کنند، تبعات و لوازم آن حرف را متوجه باشند و بفهمند از آن حرفی که بر زبان جاری می کنند، دشمن چه استفاده هایی خواهد کرد. چرا انسان باید حرفی بزند که دشمنان را شاد، دوستان را افسرده و ملت را ملول کند؟» جناح چپ اما بی توجه به هشدارهای رهبری همچنان بر طبل تفرقه و تضعیف شورای نگهبان و خبرگان می کوبد. آنها با جوسازی تغییر محل اجلاس خبرگان به حسینیه امام خمینی را دلیلی بر نقض استقلال خبرگان از سایر قوا معرفی می کردند، این در حالی بود که پیش از این اجلاسیه های قبلی خبرگان در مجلس برگزار می شد. آنها همچنین مدل قبلی تأیید اجتهاد کاندیداهای خبرگان را که با تأییدیه سه مرجع احراز می شد بهتر از مدل تصویب شده-یعنی احراز اجتهاد توسط فقهای شورای نگهبان- معرفی می کردند و با غوغاسالاری روی اینکه فقهای شورای نگهبان وابسته به یک جناح سیاسی هستند از پروژه حذف جناح چپ با شمشیر شورای نگهبان سخن می گفتند. سوءنیت خبرگان، سوءنیت فقهای شورای نگهبان، سیاسی بودن مصوبه خبرگان، چرایی تغییر محل برگزاری اجلاسیه خبرگان از مهمترین محورهای انتقادات و جوسازی های القایی آنها بود. در نهایت هم برخی چهره های این جناح دعوتشان به امتحان اجتهاد را توهین تلقی کرده و اعلام کردند در این آزمون شرکت نمی کنند. دهم مهرماه و چند روز پس از اعلام نتایج بررسی صلاحیت ها، اسدالله بیات زنجانی یکی از تندترین نطق های تاریخ مجلس را ایراد می کند. او با اشاره به توضیحات آیت الله امامی کاشانی در خطبه های نمازجمعه درباره بررسی صلاحیت ها و امتحان خبرگان، سخنان ایشان را «بدعت» و سکوت در مقابل آن را «مستحق لعنت» دانست و با اشاره به سخنان ایشان درباره اعتراض برخی مدرسان حوزه و مراجع به شورای نگهبان به خاطر فشار برخی سیاسیون برای تأیید اجتهاد آنها اعلام کرد «من در اینجا به عنوان یک نماینده که گاهی پشت سر این آقایان در نماز جمعه تهران نماز می خواندم، الآن به شک افتاده ام و از این به بعد نمی توانم پشت سر این ها نماز بخوانم؛ برای این که این ها آن بینه معارض را معرفی کنند چراکه خود آن اساتیدی که –صلاحیت ها را -تأیید کرده اند، سؤال کرده اند که چه کسانی هستند و آمده اند در مقابل این بینه معارض گفته اند که این آقا عادل نیست؟ یا این آقا تقوا ندارد؟ یا این آقا شرایط علمی را ندارد؟ اگر آقای امامی کاشانی معرفی نکنند بنده از این به بعد بیناً و بین الله دیگر تردید دارم پشت سر این ها نماز بجا بیاورم این برادران به این نکات توجه داشته باشند.» او در نهایت این انتخابات را نه انتخابات بلکه انتصابات معرفی می کند و در پایان درباره روزنامه رسالت می گوید: «من در پایان این قضیه به روزنامه – رسالت- وابسته هشدار می دهم … والله بالله تا الله که قسم جلاله است در طول ۱۴۰۰ سال روحانیت آسیبی که از ناحیه –این- روزنامه دیده از ناحیه هیچ کسی ندیده است.» یک روز بعد رهبر معظم انقلاب در واکنش صریح و قاطع به تخریب ها علیه شورای نگهبان می گویند: «این را به شما بگویم و خود آن آقایان هم بدانند، این که بعضی بایستند، اینجا و آنجا به شورای نگهبان بد بگویند، کار خلافی کرده اند. ما نمی توانیم بنشینیم تماشا کنیم که رسمی ترین و اطمینان بخش ترین و مورد اعتمادترین دستگاه های نظام جمهوری اسلامی، به خاطر این که یک نفر عصبانی است – به حق یا به ناحق – مورد اهانت قرار بگیرد. آن چیزی که در این دو، سه روز از بعضی ها سر زد که ایستادند و در تریبون هایی به شورای نگهبان بد گفتند، اگر این طور چیزها تکرار بشود، من بر اساس مسئولیت خودم، آن را تحمل نخواهم کرد. اگر قرار بشود هرکدام از ارگان های قانونی این کشور، از طرف عده ای موردتهاجم قرار بگیرد، من وظیفه دارم که از آن ارگانِ قانونی دفاع کنم.» در همین روز با عدم موفقیت چپ ها در تأثیرگذاری بر روند تأیید صلاحیت ها، آنها پروژه تعویق انتخابات را کلید می زنند؛ اما جلسه ی دوم سوم بررسی طرح یک روز قبل از انتخاباتِ مجلس با عدم حضور بیش از صد نفر از نمایندگان به حدنصاب نمی رسد و تشکیل نمی شود. همه علیه قانون با روی کار آمدن خاتمی، چپ های منزوی شده ناگهان خود را بر اریکه قدرت می بینند. سال ۷۷ اوج جولان تندروها در مطبوعات و تریبون های مختلف است. هیچ سوژه ای از زیر دست زنجیره ای ها در نمی رود. آنها که تا دیروز رهبری را از دست رفته می دیدند و حالا دولت را در دست خود می دیدند، طبیعی بود که برای ورود به خبرگان و مجلس شورای اسلامی نیز محکم تر بیایند. از چندماه قبل از خبرگان طیف های مختلف اصلاحات که هرکدامشان روزنامه ای و مجله ای به راه انداخته بودند سِیل شبهه افکنی ها و تخریب های مطبوعاتی علیه نظارت شورای نگهبان بر انتخابات، قانون اساسی و فقهای این شورا به راه می اندازند. باز هم «آزمون اجتهاد» محور حملات تندروهای قرار می گیرد؛ اما شورای نگهبان از قانون کوتاه نمی آید. سطح فشارها بالاتر می رود و این بار کروبی طی نامه ای خطاب به آیت الله جنتی به این مسأله اعتراض می کند. استدلالات هم همان استدلال های جواب داده شده ۶۹ است: «بسیاری از صاحبنظران و گروه های سیاسی و حقوقدانان معتقد هستند که شورای نگهبان بعد از رحلت امام (رض) در انتخابات از حدود و وظیفه قانونی خود تجاوز نموده و برای حاکمیت جریانی خاص و حذف جناح رقیب که مورد تأیید حضرت امام (ره) بوده اند عامل فشار و حذف گردیده است.» او حتی چندماه مانده به انتخابات آیت الله جنتی را به مناظره دعوت می کند اما آیت الله جنتی که به خوبی می داند هدف از این پیشنهاد چیست، تله مناظره را اینگونه رد می کند: «این گونه پیشنهادها درخور کسانی است که قصد تشنج آفرینی دارند که من به شما چنین سوءظنی ندارم. ما از بیان مطالب خودمان و دفاع از عملکردمان حتی در میان جمع ابا و امتناعی نداریم؛ ولی مطمئنم و شاید شما هم مطمئن باشید که با این حرکت نه تنها قضیه خاتمه نمی یابد بلکه در این شرایط ویژه این هم وسیله دیگری برای کم رنگ کردن انتخابات خبرگان خواهد شد.» نامه دوم کروبی به آیت الله جنتی هم نتیجه ای ندارد. او پس از آن نامه ای نیز خطاب به آیت الله مشکینی در انتقاد از مصوبه آیین نامه انتخابات خبرگان در سال ۶۹ می نویسد اما از آن هم آبی برای داغ کردن تشنج ها گرم نمی شود. چپ ها خیلی سعی می کنند انتخابات خبرگان را سیاسی –جناحی و محل زورآزمایی دو جریان چپ و راست نشان دهند، اما واقعیت آن است که نه مردم و نه خبرگان چنین اعتقادی ندارند. انزوا و فرافکنی پس از روی کارآمدن دولت جدید با رأی قابل توجه و با توجه به عملکرد خوب آن و حمایت های رهبری و رضایت مردم؛ چپ ها بازهم منزوی می شوند. جدایی کروبی از مجمع روحانیون مبارز و راه اندازی حزب اعتماد ملی هم به تضعیف هم افزایی آنها در آستانه انتخابات خبرگان سال ۸۵ کمک می کرد. اما آنها بازهم شروع به فرافکنی درباره آزمون اجتهاد می کنند. مهدی کروبی به عنوان دبیرکل اعتماد ملی نامه ای به آیت الله مشکینی نوشته و خواستار تغییر ملاک تأیید یا رد صلاحیت کاندیداهای خبرگان رهبری می شود. او ملاک تأیید افراد را تأیید اساتید ارشد حوزه ی علمیه به عنوان پرورش دهندگان اصلی طلاب دانست. سید حسین موسوی تبریزی ، دبیرکل مجمع محققین و مدرسین هم امتحانات شورای نگهبان برای احراز صلاحیت ها را بدون ضوابط لازم خواند. سید هادی خامنه ای، دبیرکل مجمع نیروهای خط امام هم از حضور در امتحان شورای نگهبان خودداری کرد و اظهار داشت: «بنده روش فعلی بررسی صلاحیت علمی کاندیدای مجلس خبرگان را قبول ندارم… بنابراین در اعتراض به روش موجود، در امتحان مجلس خبرگان رهبری شرکت نکردم و فکر می کنم تا زمانی که چنین روندی در پیش گرفته شود، بسیاری از علما، مراجع و یاران امام (ره) از حضور در عرصه ی انتخابات خبرگان صرف نظر خواهند کرد؛ چرا که خیلی از آقایان به امتحان دادن نزد فقهای شورای نگهبان معتقد نیستند. در نهایت مجمع روحانیون مبارز و مجمع مدرسین و محققین حوزه ی علمیه ی قم از اعلام لیست مجزا و اختصاصی امتناع کردند و برخی از تحلیل گران سیاسی آن را در راستای «تحریم انتخابات» تفسیر کردند. در جبهه اصولگرایان اما خبرهای دیگری است. پس از ثبت نام کاندیداهای انتخابات مجلس خبرگان سوم و اعلام زودهنگام لیست انتخاباتی جامعتین که در آن نام اکبر هاشمی رفسنجانی و حسن روحانی به چشم می خورد، زمزمه هایی درباره لیست انتخاباتی آیت الله مصباح شنیده می شد. در این زمان آیت الله مصباح درباره لیست های متفاوت و حجیت شرعی آنها اظهار داشت: «به نظر بنده اصولاً هیچ کدام از لیست ها حجیت شرعی ندارد. فرضاً اگر انسان بداند شخصی در این لیست ها صلا حیت ندارد، صرف بودن نامش در لیست برای او حجت نمی شود. از سوی دیگر اگر دادن لیست ها از طرف اشخاص و گروه های مورد اعتماد، موجب ظن هم بشود، در صورت تعارض، این ظن نوعی هم حاصل نمی شود. هر کس باید تحقیق کند فرد صالح را برای خبرگان شناسایی کند و به او رأی بدهد و با وجود صالحان متعدد باید اصلح آنها را انتخاب کرد تا پیش خدا حجت داشته باشد؛ بنابراین ما هم اگر لیستی بدهیم برای کسی حجیت شرعی نمی آورد مگر این که با اظهار نظر ما اطمینان برای او حاصل شود. به هر حال ما درصدد دادن لیست نیستیم.» (۱) علی رغم تلاش برای وحدت با جامعتین، آیت الله مصباح معتقد بود افرادی اصلح از هاشمی و روحانی نیز هستند که در لیست جای ندارند و همین موضوع، نقطه شروع فاصله گرفتن از لیست جامعتین بود. این اختلاف نظر نهایتاً به انتشار لیست نخبگان حوزه و دانشگاه که اختلافات اندکی با لیست جامعتین داشت منجر شد. لیستی که مهمترین ویژگی اش عدم وجود نام هاشمی و حسن روحانی بود. یارگیری غوغاسالاران، فتنه گران و ساکتین فتنه علیه شورای نگهبان کینه هاشمی از احمدی نژاد از سویی و ضربه ای که چپ ها از روی کارآمدنش خورده بودند و اعتقاد به «اصل توجیه وسیله برای هدف» کم کم هاشمی و چپ ها را به یک «ائتلاف تاکتیکی» رساند و طیفی سیاسی را تشکیل داد که بزرگ ترین ویژگی اش وجود دشمنی مشترک به نام احمدی نژاد بود. چپ هایی که از ابتدا با رهبر انقلاب سرِ ناسازگاری داشتند با همگرایی با هاشمی و وحدت روی بغض احمدی نژاد؛ توانستند او را به خط اول و اصلیِ تقابل با اصلی ترین حامی آن روزهای دولت مستقر تبدیل کنند. تقابلی که شاید بارزترین نمودش فتنه ۸۸ بود که ثابت کرد مشکلِ اصلی نه احمدی نژاد، بلکه رهبری و پایبندی شان به اصول اصلی انقلاب است. هاشمی دیگر نه آن «عالیجناب سرخپوش» و بتِ بزرگِ مانع پیشبرد توسعه سیاسی؛ بلکه مردِ اعتدالِ لقب گرفت و همان هایی که در زمان دولتِ سازندگی منتقدانِ اقتصادی و سیاسی اش بودند و با اسلامِ نابشان نقدش می کردند در تحسین و تمجیدش قلمفرسایی ها کردند. چپ های خط امامی دهه ۶۰ که از ابتدا سرِ ناسازگاری با آیت الله خامنه ای داشتند، تنها سپری که در دست داشتند و دارند سابقه «خط امامی» شان و نزدیکی شان با «بیت امام» است. در طول بیست و چندسالِ پس از امام نیز همیشه با نقاب خط امام به جنگ رهبری آمده اند. هاشمی نیز پس از مدتی همین استراتژی را برای تقابل با رهبری انتخاب می کند. تجربه ی بیست و چندساله رهبری آیت الله خامنه ای نشان داده نمی توان با تاکتیکِ دهه شصتی چپ ها یعنی «القاء بحران، مذاکره، امتیازگیری» ایشان را به امتیازدهی مجبور کرد، لذا تنها راه این است که با «امامِ تحریف شده» به جنگ رهبری برویم. به مدد تولید خاطرات جدید هاشمی و فعالیت های موسسه تنظیم و نشر آثار امام آنقدر امام تحریف شد که رهبر معظم انقلاب سخنرانی سالگرد رحلت امام را به موضوع تحریف امام اختصاص دادند. چندماه مانده به ثبت نام نامزدها برای خبرگان باز هم زمزمه هایی در شبهه افکنی نسبت به نقش شورای نگهبان شنیده شد. از جمله سخن حسن روحانی که گفته بود «نظر من نسبت به شورای نگهبان همان نظر قانون اساسی است؛ قانون اساسی شورای نگهبان را ناظر می داند ما هم آن را ناظر می دانیم.» جریان غوغاسالار که عملیات یارگیری اش مدت هاست روحانیونی مثل هاشمی و ناطق و روحانی و چهره هایی مثل لاریجانی را هم دربر گرفته؛ این بار نیز چیزی بیش از همان شبهات قدیمی سال ۶۹ در چنته ندارد. شاید روش شبهه افکنی و غوغاسالاری و حنجره های آن به تناسب روزگار تغییر کند اما خط همان خطِ القای سیاسی و جناحی کردن خبرگان خواهد بود. مطالب مرتبط: آیا هاشمی و کارگزاران از تحریف «حق الناس» و حمله به شورای نگهبان دست برمی دارند؟/ چرا رهبری حق نظارت شورای نگهبان را «حق الناس» و سایت هاشمی آن را «مین» معرفی می کند؟ علامه ای که از آزمون اجتهادخبرگان فرار می کند/ چرا یک جریان سیاسی-رسانه ای می کوشد به نام یادگار امام آزمون اجتهاد شورای نگهبان را دور بزند علی خمینی: از سیدحسن خمینی نه پیامکی دعوت شده نه دعوتنامه رسمی ارسال شده/ شورای نگهبان: دعوتنامه اصلی، همان اطلاعیه ای است که شورای نگهبان قبلاً صادر کرده بود/ از سیدحسن خمینی دعوت کردیم
شنبه ، ۱۹دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اندیشه نیوز]
[مشاهده در: www.andeshenews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 154]
-
گوناگون
پربازدیدترینها