محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803337100
شهید ستاری اعتقاد داشت مسئولین جمهوری اسلامی ایران باید در اراده قوی ونباید نازپرورده باشند
واضح آرشیو وب فارسی:شهیدنیوز: شهیدخبر(شهیدنیوز): شعاری به این مضمون داشت که اگر کسی در جمهوری اسلامى ایران بخواهد مسئولیت داشته باشد، نباید نازپرورده باشد و معتقد بود که در برابر دنیایی که روبه روی ما قد علم کرده، باید قوی بود؛ اراده باید قوی باشد و جوان ها باید از پیرها بیاموزند و کار بفهمند.حجت الاسلام والمسلمین شهیدی در زمان جنگ تحمیلی به ریاست سازمان عقیدتی سیاسی نیروی هوایی ارتش منصوب می شود. جایی که فرماندهی آن را شهید ستاری از ۱۳۶۵ تا سال ۱۳۷۳ بر عهده داشت. حجت الاسلام والمسلمین شهیدی در زمره کسانی است که با شهید ستاری حشرونشر داشته و شناختی از او دارد که روایت آن موجب بازشناسی شخصیت عمیق این شهید می شود. چه بسا با توجه به حضور حجت الاسلام والمسلمین شهیدی در سازمان عقیدتی سیاسی نیروی هوایی تصویر دقیق تری از افکار، آرزوها و رفتارهای شهید ارائه کند. با این نگاه نشریه «شاهد یاران» به مناسبت سالگرد شهادت شهید ستاری با ایشان گفتگو کرده است که در پی می آید: مدت آشنایی حضرت عالی با شهید ستاری چه بازه زمانی را دربرمی گیرد و آیا نحوه آشنایی تان یادآور رویداد خاصی است؟ ایشان از رزمندگان مخلص در جنگ و از فرماندهان ارشد پدافند نیروی هوایی ارتش جمهوری اسامی بودند. در دوره دفاع مقدس شمار زیادی از نیروهای انقلابی و مؤمن و خداشناس در پیروی از دستورات حضرت امام راحل به جان فشانی پرداختند. در آن زمان نیروهای مخلص و سرشناس با چهره های روحانی حاضر در عرصه دفاع مقدس الفت و تقرب داشتند. ازجمله نمونه های شاخص شهید ستاری بود که در نیمه اول دوران دفاع مقدس در حوزه پدافند به عنوان یک نیروی وطن دوست و درعین حال نخبه خودش را به اثبات برساند. نخستین آشنایی نزدیک ما به سال ۱۳۶۴ برمی گردد. مهروموم هایی که نیروی هوایی ارتش جمهوری اسامی به خاطر مسائلی مثل تحریم، نبود قطعات حساس و دارای فنّاوری بالا، حمات هوایی عراق، خروج برخی از نیروهای متخصص و... تا حدی توان خود را ازدست داده و بسیاری از تجهیزات آسیب دیده بود یا زمین گیر شده بود. باوجوداین در بخش پدافندی، ارتش توانسته بود با اتکا به نیروهای قابل و نخبه مانند شهید ستاری نمایش خوبی از خود در برابر حملات هوایی دشمن به منصه ظهور برساند. در این مهروموم ها موضوع پدافند اهمیت زیادی داشت زیرا به نیروی اصلی در برابر حملات هوایی دشمن تبدیل شده بود. در سال ۱۳۶۴ من شهید ستاری را برای نخستین بار در مسجد الانبیاء که در خیابان ششم نیروی هوایی تهران واقع است دیدم. در ماه مبارک رمضان همان سال، آقای دکتر حسن روحانی (رئیس جمهوری محترم) در این مسجد که محل اقامه نماز جماعت بنده بود، سخنرانی می کرد. آقای روحانی بعد از منبر خود با شهید ستاری و شهید بابایی درباره پدافند و مسائل نظامی جلسه برگزار می کرد. من در این دوره از نزدیک با ایشان آشنا شدم. البته این آشنایی دیری نپایید که عمیق تر شد. حضور این جانب در عقیدتی سیاسی نیروی هوایی ارتش موجب شد که بعدها ارتباط کاری بیشتری پیدا کنم. همین ارتباط باعث شد که به ابعاد بیشتری از وجود ایشان واقف شوم. می توانم بگویم که شهید ستاری شب و روز در تلاش و فعالیت بود. او می خواست که از همه فرصت های زندگی اش برای پیشرفت و رشد کشور بهره ببرد. تلاش، سخت کوشی و استعداد فوق العاده شهید ستاری کاملاً برجسته و شاخص بود. تصویری که در دوره آشنایی اولیه با ایشان دارید چه میزان با شناخت بعدی تطبیق دارد؟ به عبارت دیگر شخصیت و روحیات شهید ستاری به گونه ای بود که هر کس بتواند در همان ابتدا درون واقعی او را بشناسد یا اینکه این شناخت به مرور و تدریج حاصل شد؟ بله. عرض کردم از همان آغازی که او را شناختم دوست داشتنی و جذاب بود. من شناختم از او گرچه به مرور بیشتر شد اما آن گونه نبود که او را از اول بشناسم. بلکه خیلی صاف وصادق بود. یعنی هر کس با او برخورد می کرد احساس نمی کرد که با یک نظامی مواجه است. برعکس بود، یعنی تصور می کرد که با یک بچه مؤمن متخصص روبه روست. در همان نگاه اول خودش را نشان می داد و پیچیدگی منفی نداشت. ازاین رو ارتباط خوبی با نیروهای جنگ می گرفت. من نیز با توجه به مسئولیت هایی که داشتم شاهد رشادت ها و شهامت های ایشان بودم. دور از اغراق نیست که بگویم ارادت من به این شهید باگذشت زمان بیشتر شد. یکی از دلایل جذابیت شهید ستاری برای کسانی که در عرصه دفاع مقدس فعال بودند این بود که اعتقاد داشت: «اگر کسی در جمهوری اسلامی ایران بخواهد مسئولیت داشته باشد، نباید نازپرورده باشد... . در برابر دنیایی که روبه روی ما قد علم کرده، باید قوی بود؛ اراده باید قوی باشد و جوان ها باید از پیرها بیاموزند و کار بفهمند.» حضرت عالی به عنوان یک روحانی با ایشان که یک نظامی بودند، چه مراوده ای برقرار کردید؟ و ایشان چه درکی از مسائل روحی و معنوی در بخش نظامی داشتند؟ با توجه به اینکه بنده از سال ۱۳۶۸ به عنوان رئیس عقیدتی و سیاسی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی منصوب شدم، همکاری های بیشتری با ایشان در دوره بعد از جنگ داشتم. در این دوره ایشان همه توان خود را برای قدرتمند ساختن و مجهز کردن نیروی هوایی گذاشته بود. جالب آنکه برای این هدف چشم به بیرون ندوخته بود. بلکه از نبوغ و تجربه خود برای آموزش نیروهای انسانی و افزایش خلاقیت استفاده می کرد. ایشان طرح های زیادی را در ارتش شروع کرد و به نتیجه رساند که در ابتدا کسی تصور نمی کرد بتوان آن را محقق ساخت. خیلی از طرح های نظام مانند ساخت هواپیما از همان دوران آغاز شد. خیلی از فرماندهان همتای خارجی اش زمانی که به ایران می آمدند یا در کشورشان میزبان ایشان بودند به نبوغ و اطلاعات وسیع ایشان از تجهیزات مدرن هوایی اذعان می کردند. من بارها شنیده بودم نقل قول هایی که دیگر همتایانشان درباره ایشان به کاربرده بودند و این مایه مباهات و افتخار بود که چنین فردی در رأس نیروی هوایی ارتش قرار داشت. می توانم بگویم که شهید ستاری به خوبی توانسته بود روحیه خودباوری و ما می توانیم را در مجموعه نیروی هوایی تزریق کند. اگر توجه کنیم که او تنها فرمانده ای بود که در زمان انتصابش به فرماندهی نیروی هوایی، خلبان نبود، درک بهتری از توانمندی هایش به دست می آوریم. چون طبق ضابطه فرمانده نیروی هوایی باید خلبان باشد. بالاخره نخستین بار بود که یک پدافندی به عنوان فرمانده نیروی هوایی منصوب می شد و این موضوع این شائبه را در ذهن خلبانان به وجود آورد که دیگر نیروی هوایی کارایی لازم را نخواهد داشت؛ اما شهید ستاری در مدت کوتاهی هم خلبانی را آموخت و هم عمق شناخت خود از جنگنده ها را به نمایش گذاشت تا همگان به مدیریت وی ایمان بیاورند. درواقع او به خاطر توانمندی و خلاقیت هایی که در دوره جنگ داشت، به پیشنهاد شورای عالی دفاع که ریاست آن را در آن زمان حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب بر عهده داشتند، امام راحل ایشان را به عنوان فرمانده نیروی هوایی منصوب کردند و جالب آنکه ایشان در اثر همین تلاش ها، مهارت ها و دانشی که داشت، به خلبانی هم رسید و خود خلبان شد. علاقه عجیبی به خوداتکایی داشت، حرف دلش این بود که خودکفایی چیزی است که امام خمینی (ره) می فهمیدند و می دانستند که این موضوع چگونه آدم را از زیر یوغ دیگران بیرون می آورد. خیلی به این جمله امام (ره) که فرموده بودند باید روی پاهای خودتان بایستید اعتقاد داشت. خودش هم چون در رنج بزرگ شده بود می فهمید که می شود خودکفا بود و در دوره مدیریتش بر فرماندهی نیروی هوایی سخت به دنبال محقق کردن این شعار بود. الحق و الانصاف هم خوب عمل می کرد. در دوره همکاری چه خصلت های شاخص و برجسته ای از ایشان دیدید؟ آیا به عنوان یک فردانقلابی و میهن دوست شهرت داشت؟ یا اینکه به نظامی گری به عنوان یک وظیفه حرفه ای و قانونی نگاه می کرد؟ همه او را به عنوان نیروی انقلابی، مؤمن، پاکباخته رهبری و نظام می شناختند. اگر از هم رزمانش بپرسید غیرازاین نمی گویند. بااینکه فرمانده یک نیروی بزرگ بود درعین حال بسیار ساده زیست بود. من در دوران همکاری ندیدم و نشنیدم که چیزی برای خودش بخواهد. رفتارش با نیروهای وظیفه و بسیجی بسیار با ملایمت و دوستانه بود. احترام فوق العاده ای برای آن ها قائل بود. من هرگز نشنیدم که با سربازان برخورد خشن داشته باشد. اگر هم اشتباهی داشتند به بهترین وجه آن ها را متوجه اشتباهشان می کرد. درمجموع در پاسخ به این سؤال شما می توانم بگویم که شهید ستاری یک انسان پرتلاش، فعال و اهل مطالعه بود. شنیده بودم که تمام ایام که مجلات خارجی مرتبط با نیروی هوایی چه در بخش آفند چه در پدافند ترجمه می شد و در اختیار پایگاه ها و واحدها قرار می گرفت، ایشان همه آن ها را مطالعه می کردند. آن طور که معروف بود و همه دوستانش اذعان داشتند اطلاعات کامل و جامعی از همه سامانه های پدافندی داشتند. شاید بهتر باشد این گونه بگویم که باکارهای کوچک اقناع نمی شد. بعضی از کارهای ایشان را بعد از شهادتش شنیدم. مثلاً اهل نقاشی بودند یا در خانه کارهای هنری با چوب انجام می دادند. یعنی لحظه ای از زندگی را اجازه نمی داد که به بطالت بگذرد. شهید ستاری این طور شخصیتی بودند. هم در بعد نظامی به اوج رسیده بود و نظام خوبی در نیروی هوایی برقرار ساخته بود و هم در بعد معرفت شخصی و باطنی پیش رفته بود و شخصیتی وارسته و اهل تعبد داشت. در همه ابعاد او تلاش کرده و مانع از این شده بود که تک بعدی پیشرفت کند. اصلاً ویژگی اصلی ایشان شخصیت چندبعدی اش بود. یک فرمانده نظامی بزرگ که لحظه ای از وضعیت نیروهای زیردستش غافل نبود و قلبش برای نظام و کشورش می تپید. حضور ایشان در رده های مختلف فرماندهی چه بازتابی در نیروهای نظامی یگان خود داشت و موجب چه تحولی در این زمینه می شد؟ ایشان در هرجایی که بود تلاش می کرد به وظایف و مسئولیت هایش نگاه سازمانی نداشته باشد. یعنی هر کاری می کرد به خاطر این نبود که جایگاه سازمانی اش ایجاب می کند و او مجبور به انجام آن هاست. او به گونه ای بود که انگار در همه حال خود را موظف به آینده نگری و انجام کارها به بهترین وجه می دانست. شهید ستاری خودش را عادت داده بود که کارهای بزرگ انجام بدهد. کارهایی که شاید دیگران هم به اهمیت آن ها واقف بودند اما تصور عملیاتی شدن آن را نداشتند. به همین خاطر اقدامات شهید ستاری و گام هایی که او برمی داشت ماندگار و پرسروصدا بود. ازجمله خدمات ارزنده شهید ستاری که چون شمعی فروزان به نوردهی و خدم ترسانی ادامه می دهد، تأسیس دانشگاه «علوم و فنون هوایی» است که بعد از شهادت ایشان به دانشگاه شهید ستاری نام گذاری شد. دانشگاه هوایی شهید ستاری با این هدف تأسیس شد که افسران متخصص در رشته های راهبردی علوم با بالاترین سطح علمی و با توجه به ابعاد علمی، انضباطی، عقیدتی سیاسی و جسمانی در آموزش افسران برای ارتش جمهوری اسلامی ایران تربیت شوند و از پرورش تعداد زیادی از افراد اما با تخصص در رشته هایی بادید محدود اجتناب شود. تلاش برای تأسیس این دانشگاه از همان تفکر خوداتکایی ایشان ناشی می شد. روحیه عجیبی در پیگیری این گونه مسائل داشت و با زحمت فراوان و ایده پردازی و خلق خلاقیت و ابتکار به خواسته اش می رسید. شاید باورتان نشود ایشان قدم های بزرگی برای ساخت خودروی داخلی برداشت. بااینکه این کار مستقیم به حوزه مسئولیتش مربوط نمی شد اما در هر زمینه ای که می توانست و زمینه آن وجود داشت تلاش می کرد و اصلاً به این فکر نمی کرد که آیا این کار به حوزه مسئولیتش ارتباط دارد یا نه. طوری کار می کرد که انگار فرصت زیادی وجود ندارد و باید از همه لحظه ها بهره برد. اگر بخواهم از نقش شهید ستاری در ایجاد تحول در نیروی هوایی بگویم لازم است که اشاره کنم او یک انسانی بود که می خواست کارهای بزرگی انجام بدهد، این گونه هم نبود که فقط رؤیاهای بزرگ در سر داشته باشد، یعنی زمینه های تحقق آن ها را هم مهیا می کرد. مثلاً در قدم اول تلاش می کرد بااستعدادی که داشت، دانش و علم را کسب کند و آن را ترویج بدهد تا با همگانی شدن، آن دانش ماندگار شود. همان طور که اشاره کردم دانشگاه هوایی را بنیان گذاشت و آن را به محیطی برای آموزش انواع و اقسام تخصص های پیچیده نیروی هوایی تبدیل کرد. مثل برق، مخابرات، ارتباطات، الکترونیک، مکانیک، متالوژی و هر رشته ای که در نیروی هوایی کاربرد دارد. الآن دانشگاه هوایی شهید ستاری به عنوان یکی از دانشگاه های خوب و علمی است. بازتاب دیگر حضور ایشان در فرماندهی نیروی هوایی شهامت و شجاعت در اجرای طرح ها بود. معتقد بود که نباید ترسید باید جلو رفت و بادانش بیشتر به خواسته ها رسید. شهید ستاری به عنوان فرمانده ای مقتدر و درعین حال خودرأی بود یا اینکه مشکلات را با بخش های مختلف طرح می کرد تا به نتیجه برسد؟ صحبت کردن درباره این بعد از شخصیت شهید ستاری آسان نیست. باید او را دقیق شناخت و از نزدیک با افکار و ایده هایش آشنا بود تا بتوان درک کرد که او چگونه شخصیتی داشت. آنچه برداشت من بود این است که او فرمانده ای میدانی بود یعنی خودش را معطل چیزی نمی کرد. اگر تصمیم به کاری می گرفت اقدام می کرد و اگر لازم بود خودش آستین بالا می زد و مثل نیروهای زیردست کار می کرد. بارها شنیده بودم که خودش حتی در ساخت رنگ، نجاری، طراحی و... مانند بقیه به اصطلاح آچار به دست می شد. چنین روحیه ای بود که باعث می شد طرح هایی که در پیش می گرفت با سرعت جلو ببرد. اگر نگاهی به طرح های دوره او بیندازیم که شامل ساخت هواپیماهای مختلف می شود نشان می دهد که او جسارت و دانش را باهم آمیخته بود. بی جهت نبود که شهادت ایشان، رهبر معظم انقلاب و سایر بزرگان نظام را متأثر کرد. از زمانی که او به فرماندهی نیروی هوایی منصوب شد تا زمانی که به شهادت رسید، اتفاقات بزرگ و خوبی در این نیرو شکل گرفت. او شعاری به این مضمون داشت که اگر کسی در جمهوری اسلامى ایران بخواهد مسئولیت داشته باشد، نباید نازپرورده باشد و معتقد بود که در برابر دنیایی که روبه روی ما قد علم کرده، باید قوی بود؛ اراده باید قوی باشد و جوان ها باید از پیرها بیاموزند و کار بفهمند. اگر زندگینامه اش را کسی بخواند می بیند که با چه سختی و مشقتی بزرگ شده است. شاید به همین خاطر معتقد بود که در سختی و رنج بزرگ شدن، برای سیستم مدیریتی کشور بسیار مفید است. بااینکه خودش خیلی فرد عملیاتی بود و تلاش می کرد هر طراحی را با فوریت به سرانجام برساند اما در مرحله تصمیم گیری خیلی اهل مشورت و اعتماد بود. معمولاً مسائل را از قبل در شورای معاونین مطرح می کرد و سپس تصمیم می گرفت. آیا حضرت عالی هم ابتکارات و خلاقیت های مؤثر ایشان را شاهد بودید؟ و اینکه آیا مسیر همواری برای بروز این خلاقیت ها وجود داشت یا معمولاً با مقاومت و هزینه همراه بود؟ شهید ستاری یک فرمانده خلاق و مبتکر بود. او در دورانی که در پدافند فرماندهی می کرد یعنی از قبل از انتصابش به فرماندهی نیروی هوایی، توانسته بود ابتکارات زیادی به خرج بدهد. در حوزه پدافند فرد بسیار بادانش و مطلع بود. او در دوره فرماندهی اش بر پدافند توانست ۸۵ فروند هواپیمای دشمن را ساقط کند. همین عملکردش هم باعث شد که به فرماندهی نیروی هوایی منصوب شود. در زمان فرماندهی نیروی هوایی هم به این روند ادامه داد و توانست بادانش و پشتکار خود تحولات خوبی در این بخش ایجاد کند. اصلاً زمانی که او نیروی هوایی را تحویل گفت ما وضعیت خوبی نداشتیم، بسیاری از هواپیماها آسیب دیده بودند و بسیاری از تجهیزات هم به خاطر نبود قطعه های حساس زمین گیر بودند. زمانی که ایشان در اثر یک سانحه هوایی به شهادت رسید، وضعیت بسیار بهتری نسبت به چند سال قبل تر در نیروی هوایی حاکم بود و پیشرفت های بسیار خوبی صورت گرفته بود. کدام یک از خصلت های شهید ستاری را میراث ارزشمندی برای نیروی هوایی ارتش می دانید؟ یکی دیگر از ویژگی های برجسته شهید ستاری، توانمندی خاص ایشان در سخنوری بود به نحوی که اگر دو ساعت صحبت می کردند از سرباز تا فرمانده احساس خستگی نمی کردند. حضور مستمر و پیگیری مداوم کارها از دیگر ویژگی این شهید بزرگوار بود. می شنیدم یا می دیدم که هیچ کاری را تلفنی و پس از طی سلسله مراتب پیگیری نمی کردند بلکه خودشان در محل انجام کار حاضر می شدند. زمانی که شهید ستاری برای بازدید به مکانی می رفتند، در بدو ورود از ماشین خود پیاده می شدند و تمام قسمت ها را پیاده می رفتند و پس از بازدید از آخرین قسمت، سوار ماشین می شدند. خلاقیت ها و دانشش که موجب افرایش خودباوری در نیروی هوایی شد از ماندگارترین میراث های ایشان در این نیرو است. همان طور که گفتم اعتقاد داشت همه کار می توانیم انجام بدهیم. خیلی به توان داخلی اهمیت می داد. از اینکه می دید برخی ها در مقابل طرح ها نگران هستند و معتقدند که نمی شود انجام داد، ناراحت می شد. عملکرد و کارنامه ایشان را در راهبری و تقویت توان و جایگاه نیروی هوایی چگونه ارزیابی می کنید؟ عملکرد او در همه ابعاد خوب بود. مهم تر از همه نیروی هوایی را به سطح بالایی ارتقاء داد. او آرزو داشت که این نیرو را به بهترین نیروی هوایی منطقه تبدیل کند. اصلاً نخستین جایی که جهاد خودکفایی در نیروهای مسلح آغاز به کارکرد، نیروی هوایی بود. ارتباط نیروهای جهادی با رهبر معظم انقلاب بود که آن موقع رئیس شورای عالی جنگ بودند. جهادهای خودکفایی فعلی در نیروی زمینی، نیروی هوایی و نیروی دریایی، به سال های پنجاه و هفت، پنجاه و هشت برمی گردد. جالب است که بدانیم بهینه سازی رادارها بعد از شهادت شهید ستاری انجام شد. یعنی نیروها این گونه تربیت شدند و الآن دارند کارهای خیلی خوبی انجام می دهند. با میراثی که از خود بر جای گذاشته خوشبختانه نیروی هوایی در مسیر خوبی قرار گرفت. چه ازنظر سطح آموزش و تربیت نیروی انسانی و چه ازنظر تولید تجهیزات و قطعات و دستگاه های حساس ما در منطقه پیشرو هستیم. جایگاه فعلی ما ماحصل تلاش ها و کوشش های امثال شهید ستاری است که بنیان خوداتکایی را برقرار کردند و امروز «ما می توانیم» در نیروهای نظامی کاملاً پذیرفته شده است. اگر بخواهیم به کارنامه اش نمره بدهیم شما به ویژگی های ایشان مثل تثبیت دیسیپلین نظامی، روحیات و عواطف انسانی، احساس مسئولیت در برابر آرمان های انقلاب، میهن دوستی و... چه نمره ای می دهید؟ او فرمانده ای جامع بود. به همه مسائل اشراف داشت. از معیشت نیروهایش تا تجهیزات را پایش می کرد. هم به نظم و دیسیپلین اهمیت فوق العاده ای می داد و هم از روحیات انسانی و عاطفی بالایی برخوردار بود. به شدت به نظام و رهبری وفادار بود و حالتی داشت که هرکسی او را می دید به سرعت متوجه می شد که با آدم متفاوتی مواجه است. من اگر بخواهم به ایشان نمره بدهم نمی توانم کمتر از نمره ممتاز در نظر بگیرم. فردی منظم، دقیق، نخبه و مؤمن. هیچ وقت درباره هیچ کاری با سهل انگاری برخورد نمی کرد. در عین اینکه بسیار سخت گیر در امور انضباطی و نظم جمعی بود، بسیار مهربان و دوست داشتنی هم بود بخصوص با سربازان بسیار نرم، مهربان و منعطف رفتارمی کرد. شهید ستاری را یک فرمانده نظامی می دیدید که فقط به موضوعات نظامی توجه داشت یا یک فردی که از جزئیات روحی و روانی نیروهایش غافل نبود درواقع اولویت برای ایشان کدام بود؟ اخلاق و رفتار و منش شهید ستاری به گونه ای بود که حکم پدر برای بقیه داشت. همه احساس می کردند که ایشان مثل پدر همه هستند. همیشه او را بسیار خوش اخلاق، خوش برخورد و مهربان دیده بودم. بااینکه موهایشان هم یک مقداری سفید بود، ولی جوان بودند. نحوه ارتباط شهید ستاری با دیگران از سرباز وظیفه گرفته تا مقامات بالا نمونه بود. مثلاً یکجایی می رفت دستش را روی گردن سرباز می انداخت و سرش را نوازش می کرد. با سربازان روبوسی می کرد و آنان را در آغوش می گرفت. این صحنه ها خیلی زیبا بود. شهید ستاری یک انسان معنوی همه بعُدی بود. در مقام قیاس او را با کدام شهید یا گروه از شهیدان می توان سنجید؟ مراودات و دوستی او با شهید بابایی مثال زدنی بود. این دو شهید رفاقت زیادی باهم داشتند. حتی زمانی که مقرر بود فرمانده نیروی هوایی تغییر کند (سال ۱۳۶۴) هر دو نفر موردتوجه بودند. جالب آنکه هرکدام دیگری را شایسته این جایگاه می دانستند. درنهایت با اصرار شهید بابایی شورای عالی جنگ شهید ستاری را به امام راحل پیشنهاد کرد و امام (ره) نیز با این پیشنهاد موافقت کردند. بنابراین اگر منش و شخیصت ایشان را هم باکسی بخواهم قیاس کنم به شهید بابایی می رسم. این دو واقعاً مثل دو برادر بودند. شهید ستاری چه جایگاهی در نزد امام راحل و رهبر معظم انقلاب داشت؟ هر دو بزرگوار علاقه ویژه ای به ایشان داشتند. در هر سخنرانی یا مراسمی که در جمع نیروی هوایی بوده است، رهبر معظم انقلاب نام و یاد ایشان را گرامی داشته است. حتی یک بار ایشان در مراسمی فرمودند تا زمانی که ستاری بود خیالم از آسمان ایران راحت بود. خب زمانی که فرمانده کل قوا چنین می گویند معلوم است که شهید ستاری چه جایگاه ارزشمندی در حوزه نظامی کشور داشته است. امام (ره) هم این طوری به شهید نگاه می کردند. ایشان هم به ستاری علاقه داشت. شهید ستاری از فرماندهانی بود که هم بزرگان نظام و هم نیروهای عادی و معمولی و زیردستش او را دوست داشتند. اهل تلاش و تعبد و احترام به دیگران بود. کاری نمی کرد که به کسی لطمه ای وارد شود. چه خاطره یا نکته خاصی از ایشان به یاد دارید که قابل تأمل و توجه ویژه باشد؟ خاطره که زیاد است. کسی که از نزدیک با او مراوده داشته نکات زیادی که جنبه آموزشی هم دارد در ذهن دارد. یادم هست دریکی از سفرهای خارجی که به همراه هیئتی به روسیه رفته بودیم، مقرر شد با رئیس جمهوری این کشور ملاقاتی صورت گیرد. طبق تشریفات رئیس جمهوری روسیه فقط چهار نفر می توانستند در این ملاقات حضورداشته باشند که البته مسئله کاملاً طبیعی بود چون در عرف دیپلماسی ملاقات شونده تعداد هیئت ملاقات کننده را تعیین می کند. ایشان هم به جز خودش سه نفر را انتخاب کرد و به ملاقات رفت. با توجه به محدودیت نفرات، برخی از فرماندهان رده بالا نتوانستند در این ملاقات حاضر شوند. یکی از این فرماندهان به خاطر این اتفاق آزرده شد و از ناراحتی برای صرف شام به رستوران نیامد. یادم هست که شهید ستاری خودش رفت به دنبال این فرمانده و او را به رستوران آورد تا شام در کنار هم صرف شود. این رفتار شهید ستاری نشاءت گرفته از فروتنی و تواضعش بود که خیلی بر جمع تأثیر خوبی گذاشت و همه با دیده احترام به این رفتار شهید ستاری نگریستند.
چهارشنبه ، ۱۶دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهیدنیوز]
[مشاهده در: www.shahidnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
گوناگون
پربازدیدترینها