واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: خاطره ای از حضور محمدعلی اینانلو در آذربایجان غربی (+عکس)
آینانیوز- حامد عطایی؛ قرار بود برای تولید یک مستند تلویزیونی از شبکه 4 سیما همراه یک گروه مستندساز اعزامی از تهران بشوم.از سوی میراث فرهنگی استان مامور شدم تا به عنوان راهنما(لیدر) این گروه را همراهی کنم.
امیر نیک کار کارگردان مجموعه مستند تلویزیونی «سفربه خیر» به همراه علیرضا شیخ زاده دستیارش به اورمیه آمده بودند. قسمت اول کار قرار بود از مرکز استان آغاز و به شمال استان ختم شود. در سکوت و بی خبری رسانه ای و با حداقل همکاری مقامات مسئول آن زمان ابتدا از لوکیشن های پارک جنگلی، محوطه سه گنبد، کلیسا مارسرگیز و کیسای نه نه مریم اورمیه تصاویری ضبط شد. افتخار این را داشتم که در کنار عوامل تولید این مستند بعنوان عکاس پشت صحنه با چم و خم کار حرفه ای مستندسازی آشنا بشوم.
مسیر بعدی این سفر 4 روزه سلماس و خوی بود. مختصری از سنگ نگاره خان تختی سلماس تصویربرداری شد و بعد از آن در خوی از مسجد مطلب خان، مسجد سیدالشهداء، مزار شمس، پل قطور و نهایتا ماکو و شوط و چالدران.
در چالدران کسی درب محوطه یادمان شهدای جنگ چالدران را باز نکرد. در شوط اولین و آخرین تصویربرداری تاریخ از چشمه آب گرم این شهرستان انجام گرفت و تهیه فیلم از محوطه دخمه فرهاد و کاخ موزه باخچه جوق برنامه بعدی بود که دو روز وقت من و عوامل را گرفت. بویژه تصویربرداری از محوطه باخچه جوق که بعید است تا ابد چنان ظرایفی درتولیدات بعدی به کار رود، 15 ساعت به طول انجامید.
مستندسازان شبکه 4 بعد از ضبط این لوکیشن ها راهی تهران شدند تا دوماه بعد یعنی در اسفند 89 مجددا به اورمیه سفر کنند. این بار «محمدعلی اینانلو» گوینده و تهیه کننده برنامه هم همراهشان بود. این بار استقبال نسبتا گرمی از عوامل به عمل آمد و من به عنوان لیدر گروه مفتخر به دریافت 200 هزار تومان تنخواه از سوی میراث فرهنگی استان شدم!!!
قرار بود استاد با یک شب اقامت در هتل پارک صبح فردا راهی مهاباد و شاید تکاب شود تا قسمتهای بعدی برنامه در این شهرها ضبط شود.
وسط قهوه خوران لابی هتل پارک یکهو اینانلو به عوامل گفت که نباید امشب را بمانند و وقت تنگ است. راهی شدیم. من و امیر و علیرضا و استاد. شب در سوز اسفند و تاریکی مسیر راه مهاباد را پیش گرفتیم. جالب بود که هرچند کیلومتر یک بار به راننده دستور ایست می داد. از ماشین پیاده می شد و چند ده متری در بیابان سوت و کور و تاریک قدم می زد. امیر می گفت وقتی «طبیعت» خونش پایین می افتد این کار را می کند. نفسی چاق می کند و نئشه می شود. ریه ها که پر از انرژی شد باز راه می افتادیم.
شب را در هتل کویستان مهاباد ماندیم.اول صبح راهی سعولان شدیم. توقف ما در سهولان از اول صبح تا حدودهای ساعت 21 طول کشید. حدودا 14 ساعت. فقط برای 3 دقیقه پلاتو پای سفره عید. قرار بود برنامه ویژه سال تحویل سال 90 شبکه 4 با اجرای محمدعلی اینانلو در غار سهولان مهاباد باشد.
ساعات دلنشینی بود. لحظه به لحظه از بودن در کنارش انرژی می گرفتم. ماجرای تولید فیلم مستند برای استان کرمان به نام «تمدن گمشده» را گفت که چگونه او و عواملش باعث شدند نظریه های تاریخ تمدن ایران دگرگون شود و فصلی جدید از مطالعات باستان شناسی در منطقه جیرفت با محوریت تمدن «اَرَتَ» شکل بگیرد.
استاد از عشق و علاقه اش به طبیعت داستانها می گفت. از خاطره روز اول دامادی اش که وقتی به زور اولین و آخرین کت و شلوار زندگی اش را تنش کرده اند چندساعت دوام نیاورده و او روز عروسی، عروسی خانم را وسط اتوبان در ترافیک رها کرده راهی شمال و ماهیگیری در بندر انزلی شده!
کی خواست برای آذربایجان غربی هم مستندی بسازد. طرح اولیه اش را هم نوشت و داد معاون وقت سیاسی(فتح الهی) گم شد. به سرانجام نرسید. سال سالِ سفر ریاست جمهوری بود و قمپوز در شده بود که بودجه های چندده میلیاردی برای فرهنگ اختصاص خواهد یافت! چندین بار پیگیر مستند شد ولی بعد از مدتی رهایش کرد.
وقتی در مهاباد بودیم از او دلیل عجله اش برای ترک اورمیه را پرسیدم. گفت والیبالی های این شهر مثل عزیز پرتوی و یداله کارگرپیشه و محب اگر فهمند آمده ام این شهر ولم نمی کنند.
محمدعلی اینانلو خبرنگار، ورزشی نویس، طلبیعت گرد، مجری، مستندساز و گوینده تلویزیون چشم از جهان فروبست و دوستدارانش در همه این حوزه ها را به سوگ نشاند.
نمی دانم سامسونگ کره جنوبی زین پس بدون صدای گرم او، دیگر چه امیدی به فروش محصولاتش در ایران خواهد داشت.
تاریخ انتشار: ۱۴:۵۵ - ۱۶ دی ۱۳۹۴ - 06 January 2016
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 84]