تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835677160
فرصت انتخابات برای تبدیل سوء تفاهم ها به حسن تفاهم
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: فرصت انتخابات برای تبدیل سوء تفاهم ها به حسن تفاهم تهران-ایرنا- روزنامه شرق در صفحه سیاست به گفت و گو با جواد اطاعت، درباره ارزیابی پیچیدگی های انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی پرداخت.
دراین گفت و گو که در شماره سه شنبه 15 دی 1394 هجری خورشیدی با جواد اطاعت مدیرکل مطالعات و تحقیقات سیاسی وزارت کشور و دبیر کمیسیون احزاب و تشکل های سیاسی در وزارت کشور دولت اصلاحات منتشر شد، آمده است: شرایط انتخابات ریاست جمهوری، با مجلس دهم متفاوت است. پیچیدگی های انتخابات این دوره، برای اصلاح طلبان دارای شرایط مضاعف است. آنچه اصلاح طلبان باید در روزهای پیش ِرو انجام دهند، موضوع گفت وگو با محمدجواد اطاعت است. استاد فعلی دانشگاه شهیدبهشتی، با سمت مدیرکل مطالعات و تحقیقات سیاسی وزارت کشور و دبیر کمیسیون احزاب و تشکل های سیاسی در وزارت کشور دولت اصلاحات، کار اجرائی را تجربه کرد. این فعال سیاسی اصلاح طلب، نماینده مجلس ششم بود و در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم نیز، یکی از چند چهره شناخته شده در میان ثبت نام کنندگان بود که نامش در میان هشت نامزد پایانی قرار نگرفت. او که دکترای علوم سیاسی خود را از دانشگاه تهران اخذ کرده، با وجود توانمندبودن در موضوعات سیاست داخلی که مناظره مشهور وی با علیرضا زاکانی در برنامه زنده سیما ازجمله شواهد آن است، بیشتر علاقه مند به بحث پیرامون موضوعات پایه ای سیاست است. گفت وگوی او با «شرق» را می خوانید:**اصلاح طلبان در ماه های اخیر در مواضع خود از بهبود شرایط نسبت به انتخابات سال ٩٢ سخن می گویند. به نظر شما این رویکرد نسبت به انسجام درونی و تغییر فضاست یا درباره امکانات در اختیار این جریان سیاسی هم صدق می کند؟اگر یادتان باشد در اسفند سال ٩١، شورای مشاوران اصلاحات بیانیه ای با عنوان «بیم ها و امیدها» منتشر کردند. در آن مقطع من مصاحبه ای داشتم که در آن ضمن توضیح بیانیه، به شرایط آن مقطع کشور پرداختم و اتفاقا همین تیتر هم برای آن انتخاب شد. در آن مقطع عده ای مثل من امیدوار بودند که انتخابات ٩٢ فرصتی ایجاد می کند و عده ای دیگر هم امید چندانی نداشتند. آن موقع بیم و امید ما در شرایط ٥٠–٥٠ بود. البته وقتی با درایت جریان اصلاح طلب و موقعیت شناسی همه کنشگران ازجمله درایتی که آقای عارف به خرج داد، در انتخابات موفق شدیم، مشخص شد امیدواری بر ناامیدی رجحان داشته است. حالا هم جمیع شرایط، ازجمله موفقیت در انتخابات ٩٢ اصلاح طلبان را به وضعیت امیدوارتر کرده است. در کنار این امیدواری، جریان اصلاحات تجربه بیشتری نسبت به گذشته کسب کرده است و عقلانی تر عمل می کند.در سال ٨٤ هم تلاش های زیادی انجام شد که اصلاح طلبان فقط یک کاندیدا در صحنه داشته باشند؛ اما متأسفانه این گونه نشد و یکی از دلایل شکست ما، پراکندگی و تعدد نامزدها بود. این مسئله، دستمایه و تجربه ای شد که جریان اصلاحات به بلوغ و عقلانیت فعلی برسد که از آن شکست، درس بیاموزد و به گونه ای عمل کند که در آینده موفق شود. امروز می بینیم بذر امیدی که سال ٩٢ کاشته شد، جوانه زده است و کشور و ازجمله اصلاح طلبان از ثمره آن بهره مند می شوند و این به طور طبیعی فعالان سیاسی را امیدوار تر می کند. همان طور که اشاره کردم، بلوغ و عقلانیتی که اصلاح طلبان در انتخابات ٩٢ از خود نشان دادند، در انتخابات پیش ِرو هم باعث خواهد شد این جریان سیاسی با انسجام، وحدت، همدلی و همراهی مسیر را به نحو مطلوب تری طی کند. **اگر بخواهم از بحث شما نتیجه گیری کنم، شما هم بهبود فضا را در امید ایجاد شده بین مردم و سیاسیون می دانید نه تغییر موازنه تقسیم امکانات؟از نظر شرایط اجتماعی، وضع اصلاح طلبان همیشه خوب بوده است. **این «خوب»بودن شرایط هیچ گاه تغییر نکرده است؟به طورطبیعی، فرازونشیب هم داشته ایم؛ اما نسبت به رقبا شرایط اجتماعی ما خیلی بهتر بوده است. تنها مشکل در حوزه سیاسی بوده که موازنه را منفی کرده است. **اشاره کردید که نتیجه انتخابات ٩٢ اصلاح طلبان را امیدوارتر کرده است؛ اما برخی رسانه های عمومی معتقدند برخی نگران شرایط فعلی مدیریت کشور هستند؟به جای اینکه ذهنی به مسئله بپردازیم، بهتر است از فکت های عینی استفاده کنیم. نتایج یک نظرسنجی که از سوی یکی از نهادهای مسئول صورت گرفته است مبین واقعیت دیگری است. برای مثال، سؤال شده آیا با توافق هسته ای فضای رفاهی کشور بهتر می شود، بدتر می شود یا تغییر نمی کند؟ ٦٠ درصد پاسخ دهندگان گفته اند بهتر می شود؛ این یعنی امیدی که به آن اشاره کردم. فقط چهار درصد گفته اند بدتر می شود و ٣٣ درصد گفته اند فرقی نمی کند. دیگر آنکه در نظرسنجی سؤال شده است که آیا وضعیت سیاسی کشور در مقایسه با پنج سال گذشته نسبت به پنج سال آینده چگونه خواهد بود؟ ٤٣ درصد گفته اند بهتر شده است و ٤٤ درصد گفته اند بهتر خواهد شد. این امید، هم در جامعه ایجاد شده هم فعالان سیاسی اصلاح طلب نسبت به گذشته امیدوارتر شده اند.**برخی فعالان سیاسی استان ها و شهرستان ها در دو سال گذشته، از تغییرنکردن فضا ناراضی هستند. محدودیت هایی وجود دارد که در تهران، ما آن را تجربه نمی کنیم. پراکندگی این امیدواری در میان مردم در سراسر کشور یکسان است؟ما سه حوزه داریم. حوزه اجتماعی، حوزه سیاسی و حوزه فعالیت احزاب و تشکل های صنفی و مدنی. این را سال گذشته هم در نمایشگاه مطبوعات گفتم. اصلاح طلبان در فضای اجتماعی چه در شهرستان ها و چه در شهرهای بزرگ وضعیت خوبی دارند. حتی معتقدم در شهرستان های کوچک، شرایط ما بهتر هم می باشد. در زمینه احزاب، گروه ها و تشکل های سیاسی و مدنی هم با توجه به تجربیات گذشته، اصلاح طلبان به طور نسبی از انسجام وحدت و همگرایی بهتری برخوردارند. این به این معنا نیست که اختلاف نظر نیست؛ اما نسبت به رقیب، به سازوکارهای همدلانه رسیده ایم. اما باید اذعان کنیم در حوزه سیاسی و از نظر امکانات، جناح مقابل وضعیت بهتری دارد.**این تفکیک وضعیت سیاسی از شرایط احزاب، به چه معنی است؟منظورم در نظام سیاسی است و حمایت هایی است که از اصولگرایان صورت می گیرد. دولت اگرچه منتخب اصلاح طلبان بوده و باید در شرایط جدید، فضای بهتری برای اصلاح طلبان فراهم کند، اما هنوز سایه بی اعتمادی فضای سیاسی را تا حدودی با چالش مواجه کرده است. اینجا رقبای ما وضع بهتری دارند. به طور مشخص، در تأیید صلاحیت ها، آنها نگرانی ندارند، اما دوستان ما منتظرند ببینند چه اتفاقی رخ می دهد و این در برنامه ریزی سیاسی اصلاح طلبان تأثیر می گذارد. **منتقدان در رسانه های خویش به گونه ای صحبت می کنند که گویا اصلاح طلبان با نظام زاویه دارند، ارزش های انقلابی را نادیده می گیرند و... . آیا واقعا این گونه است؟از نظر ساختار فکری، در هیچ کجای جهان یک رفرمیست، نظام سیاسی را نفی نمی کند. اصلاح طلب کسی است که تلاش می کند با زدودن نابسامانی های موجود، نظام سیاسی را کارآمدتر و برای رفع معضلات و مشکلات مردم چابک تر کند. اما از آنجا که برخی راه حلی برای اداره بهتر امور ندارند، فقط با نفی دیگران می خواهند خود را بالا بکشند. از نظر عملکردی هم اصلاح طلبان، رهبری نظام را لنگرگاه ثبات و امنیت کشور می دانند. امنیت مثال زدنی ایران در دنیای پرآشوب کنونی، مدیون و مرهون رهبری هوشمندانه نظام سیاسی است و اگر کسانی فکر می کنند اصلاح طلبان به گونه دیگری می اندیشند، این نه تنها خلاف اخلاق، بلکه برخلاف مصالح و منافع ملی است. البته بخشی از این موضع گیری ها هم به دلیل سوءتفاهم هایی است که وجود دارد و فعالان اصلاح طلب هم باید به گونه ای عمل کنند که سوءظن ها و بی اعتمادی ها را به حداقل ممکن کاهش دهند. **ولی باید قبول کنیم مخالفان موفق شده اند بین نظام سیاسی و اصلاح طلبان، فاصله بیندازند؟این موضوع به این دلیل است که برخی جریان های سیاسی خود را عین نظام تعریف می کنند و اگر انتقادی به آنها روا داشتی، آن را تضعیف نظام تلقی می کنند. از طرفی همه ارزش ها را مصادره می کنند. برای مثال، اگر یک تحقیق میدانی انجام دهید خواهید دید بیشترین نقش در انقلاب، جنگ و دفاع از نظام سیاسی را اصلاح طلبان برعهده داشته اند و در مسئولیت هایی که عهده دار بوده اند علاوه بر اینکه عملکرد بهتری داشته اند، در پاک دستی آنان نیز شبهه ای وجود ندارد. البته ممکن است سوءتفاهم هایی به وجود آمده باشد، اما اصلاح طلبان هم باید تلاش کنند که این مسائل مرتفع شود. انتخابات فرصت مناسبی برای تبدیل این سوءتفاهم ها به حسن تفاهم است. **ممکن است اصلاح طلبان به این نتیجه رسیده باشند که حاضرند به قول شما تلاش کنند سوءتفاهم ها به حداقل ممکن کاهش پیدا کند، اما اگر رادیکال ها با دمیدن بر طبل اختلاف، مانع شوند، شما کاری برای کشور نمی توانید انجام دهید؟من به عقلانیت سیاسی ای که در هسته مرکزی کشور وجود دارد، اعتقاد دارم. در انتخابات ریاست جمهوری هم همین نگرانی ها وجود داشت، اما من مصرا اعتقاد داشتم عقلانیت موجود در نظام سیاسی و هوشمندی مردم، رافع ناامیدی و باعث بازگشت امید خواهد بود. هم اکنون هم امیدوارم شورای نگهبان با درک شرایط کشور و مردم، با سعه صدر فضایی فراهم آورد تا همه کسانی که قصد خدمت صادقانه به کشور دارند، بتوانند در این مسابقه سرنوشت حضور یابند. این شور و شعور در مردم هم دیده می شود. امیدوارم این امیدی که در جوانان، زنان و مردم ایجاد شده است، با وسع نظر مسئولان امر کار خود را بکند و بستری فراهم آورد که بتوانیم از تنگناهای موجود عبور کنیم. **آیا با رد صلاحیت گسترده مواجه نخواهیم بود؟حتما این طور نخواهد شد، ما با حسن نیت برای انجام وظیفه وارد عرصه شده ایم، مسئولیت اجتماعی مان را انجام می دهیم و امیدواریم مسئولان نظارتی هم این رویکرد اصلاح طلبان را مثبت ارزیابی کنند و با نگاه موسعی، تحت تأثیر القائات جریان های رقیب قرار نگیرند. **اگر اصلاح طلبان به مسئولیت برگردند، آیا تفاوتی در عملکردهای آنان مشاهده خواهیم کرد؟همان گونه که انسان ها در گذر زمان تجربه کسب می کنند و عقلانی تر عمل می کنند، طبیعی است جریان های سیاسی هم در فرایند زمان آبدیده شوند. برای مثال، تجربه سال ١٣٨٤، به اصلاح طلبان آموخته است که باید ائتلاف، انسجام و هم گرایی سیاسی را جایگزین تفرقه، تشتت و تعدد کنند که این بلوغ سیاسی را در انتخابات ٩٢ شاهد بودیم؛ مضافا اینکه عنصر زمان و مکان در تصمیم سازی ها و تصمیم گیری ها تعیین کننده است و نباید در دوره های زمانی متفاوت عملکردی یکسان داشته باشیم کمااینکه تعدادی از فعالان اصلاح طلب برای اینکه فضا تند نشود در این انتخابات ثبت نام نکردند تا با این شیوه، حسن نیت خود را نشان دهند. **اما مواضع گرفته شده از سوی برخی افراد و جریان ها، نشانگر دیده شدن این حسن نیت نیست از جمله بحث تعداد ثبت نامی ها؟تعداد زیاد ثبت نام ها اساسا ربطی به جریان های سیاسی ندارد و مردم عادی و فارغ التحصیلان دانشگاهی هستند که سوءنیتی هم ندارند. این موضوع به نبود احزاب سازمان یافته و نهادمند و از طرفی به فرهنگ سیاسی ایرانیان برمی گردد. برخلاف آنچه گفته شده است که تعداد زیاد نامزدها به ازای هر کرسی ٤٢ نفر، نکته مثبتی برای کشور نیست و بیانگر توسعه نیافتگی سیاسی است. اگر احزاب توانمندی می داشتیم این پالایش باید توسط احزاب صورت می گرفت. قوانین بازدارنده هم وجود ندارد. برخی از کشورها برای ثبت نام وثیقه دریافت می کنند که اگر نامزد مربوطه از درصد معینی کمتر رأی بیاورد، آن وثیقه به نفع دولت مصادره خواهد شد. برخی از کشورها از شیوه جمع آوری امضا استفاده می کنند. در اینجا من حق را به نهادهای ناظر می دهم، چراکه هم تعدد زیاد نامزدها کار را برای آنها دشوار می کند و هم چه بسا رد صلاحیت ها باعث ایجاد فضای منفی در کشور شود. اما آنجایی که به اصلاح طلبان مربوط است اگر آنها مطمئن بودند نفرات اول این جریان در حوزه های انتخابیه تأیید می شوند، شاید به تعداد کرسی های نمایندگی مجلس ثبت نام می کردند و نه بیشتر. **شما اشاره داشتید برخی از چهره های شاخص اصلاح طلب برای حسن نیت ثبت نام نکردند. امکان استفاده از اینها در فرایند انتخابات، به چه شکل ممکن است؟ مثلا اگر فلان چهره اصلاح طلب به شیراز برود و برای اصلاح طلبان کمترشناخته شده تبلیغ کند، مؤثر است یا مردم همچنان به کاندیداهای اصلی و شناخته شده تر اقبال نشان می دهند؟در حوزه های تک کرسی که ارتباطات شخصی و عوامل قومی- قبیله ای تعیین کننده تر از مسائل سیاسی است، حمایت احزاب و شخصیت ها کمتر تأثیر گذار است؛ اما درعین حال درصد قابل توجهی از مردم هم با رویکردهای سیاسی در انتخابات شرکت می کنند و برای این گروه از شهروندان حتما تأثیر دارد. **در سال های گذشته خیلی درباره گروه های مرجع حرف زده اند. با محدودیت هایی که در فضای سیاسی وجود داشته است، گفته می شد باید به عرصه اجتماعی رفت و با گروه های مؤثر آن ارتباط برقرار کرد تا فرایند اصلاحات به حرکت خود در دل جامعه ادامه دهد. این امر کمتر انجام گرفته است. نگران نیستید گروه های مرجع این تصور را داشته باشند که فقط در انتخابات ها و با آنها صحبت می شود؟ما ابزارهای تبلیغی لازم را در اختیار نداریم. معدود روزنامه های مستقل و چند سایت، تنها رسانه اصلاح طلبان است و رسانه های دیداری و شنیداری در اختیار اصلاح طلبان نیست. برای ایجاد ارتباط با گروه های مختلف و نهادهای مدنی، امکانات رسانه ای مورد نیاز است یا احزاب قدرتمندی باید باشند که تمهیدات لازم را برای ایجاد ارتباط فراهم آورند تا بتوان با لایه های زیرین اجتماعی ارتباط برقرار کرد. ما نه حزب توانمندی داریم و نه رسانه فراگیر. با این ابزارها طبیعتا جریان اصلاحات قادر نیست آن گونه که می خواهد، در لایه های زیرین اجتماعی فعالیت کند. وضعیت ما از منظر امکانات مطلوب نیست؛ اما با عنایت به استراتژی و رویکرد اصلاح طلبان برای اداره کشور، سرمایه اجتماعی قابل توجهی از نخبگان فکری و دانشگاهی، فعالان اقتصادی و حتی مردم عادی در اختیار داریم که از این استراتژی و رویکرد حمایت می کنند. **شاخص شما برای این سخن تان چیست؟نظرسنجی ها نشان دهنده این واقعیت است. در همان نظرسنجی ای که در سؤال قبلی شما اشاره شد، از پرسش شوندگان سؤال شده است که برای بهبود اوضاع کشور، مردم کدام یک از گزینه ها را توصیه می کنند؟ پاسخ دهندگان معتقد بوده اند ١٢ درصد طرفدار گزینه حفظ وضع موجود هستند، ٢٧ درصد خواهان تغییرات اساسی و ٥٩ درصد اصلاح وضع موجود را مدنظر قرار می دهند. درادامه از پرسش شوندگان پرسیده شما چه نظری برای بهبود شرایط دارید؟ ١٣ درصد وضع موجود را پیشنهاد داده اند. ٥٥ درصد به اصلاح و ٢٦ درصد به تغییر اساسی رأی داده اند. با این نظرسنجی می توان تشخیص داد شرایط چگونه است. اگر این تحلیل را استخراج کنیم که جامعه نه وضع موجود را می پسندد نه مایل به تحولات ساختاری است، می توانیم نتیجه بگیریم رویکرد کلی ای که با خواست مردم هماهنگ تر است، همان اصلاحات است. **جریان مقابل با سرمایه گذاری در فضاهای مجازی شبکه های اجتماعی، روزنامه، هفته نامه و وب سایت های پرتعداد، نشان داده توجه آنان نیز به فضای سایبری جلب شده است. فکر نمی کنید نقطه قوت اصلاح طلبان را نشانه گرفته اند؟زدن رستوران و تعدد آن مهم نیست، کیفیت محصولاتی که عرضه می کنید، مهم تر است. ممکن است از نظر منابع مالی و امکانات سخت افزاری، امکانات بیشتری داشته باشند؛ اما همان گونه که اشاره کردم، گفتمان اصلاحات با خواست مردم همخوان تر است. برای مثال، در سال ٧٦ ستاد اصلاحات ابزار چندانی نداشت و منابع مالی خیلی ضعیف بود؛ اما استراتژی ها عالمانه تر اتخاذ شد به گونه ای که با خواست عمومی همخوان و همراه بود و جاذبه های خاص خود را داشت. دیدیم با امکانات کم اصلاح طلبان توانستند نتیجه حداکثری بگیرند. فقط ابزار مهم نیست؛ بلکه مهم تر اندیشه ای است که تولید می شود و راهکارهایی که ارائه می شود، تعیین کننده تر است. برای مثال، جریان اصلاحات موافق برجام است و این دولت توانسته با رویکرد تنش زدایی و تلاش دیپلماتیک، حقانیت ایران در دنیا را به اثبات برساند؛ اما کسانی در مقام مخالفت با برجام، مواضع تخریبی علیه دولت و تیم مذاکره کننده و دستاوردهای آن را در پیش گرفته اند به طور طبیعی مردم ایران این رویه را نمی پسندند. **در نظرسنجی ها هم اکثریت جامعه از توافق هسته ای حمایت کرده اند. پس می توانیم نتیجه بگیریم از حامیان توافق هسته ای هم حمایت خواهند کرد. بنابراین محتوایی که در قالب بسته های اطلاع رسانی در رسانه های مختلف به مردم داده می شود، برای آن جریان سیاسی و فکری هم تعیین کننده است. این محتوا آماده شده؟ محتوایی که جواد اطاعت و اصلاح طلبان در انتخابات دوران اصلاحات به مردم عرضه کردند، این دوره هم می تواند جریان ساز شود؟محتوایی که سال ٧٦ ارائه کردیم، حاصل سه، چهار سال مطالعه بود و در انتخابات جواب داد. الان نتیجه ١٠ سال مطالعه را به میدان آورده ایم که رافع بسیاری از مشکلات کشور خواهد بود. از ٨٤ به این سو، اصلاح طلبان بازگشتی به خویشتن خویش کردند، اشکالات خود را دیده اند و با نگاه واقع بینانه تری وضعیت کشور را ملاحظه می کنند، مضافا اینکه ما برای همه حوزه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی کشور کار علمی انجام داده ایم که اگر رسانه ملی اجازه می داد، می توانستیم آنها را به سمع و نظر مردم برسانیم. البته این راهکارها در قالب کتاب، مقاله های پژوهشی و بعضا گفت وگوهای تخصصی در رسانه های مکتوب منتشر شده است و به نظرم نظام سیاسی برای بهبود شرایط باید از این توشه ای که ما در اختیار داریم، برای برون رفت کشور از مشکلات موجود استقبال کند. اصلاح طلبان از فضای دانشگاه در سال ٧٦ و دو تریبون عصر ما و سلام استفاده کردند تا با جامعه گفت وگو کنند. نشست با گروه های اجتماعی در دانشگاه ها و نقاط دیگر، از جمله نقاط قوت اصلاح طلبان بوده است. در ماه های گذشته، برخی نشست هایی که قانونی بوده و همه مجوزهای لازم برای آن کسب شده، یا قبل از برگزاری لغو شده یا حین نشست، امنیت حاضران تأمین نشده است. این باعث نمی شود معدود فرصت گفت وگو با گروه های مرجع سلب شود؟ وقتی مُر قانون رعایت نشود و بعد از آن مسببان هم نگرانی درباره رفتار خود نداشته باشند، در مردم احساس منفی ایجاد نمی کند؟این نوع عملکردها، غیراخلاقی، مذموم و ناپسند است و به نظرم باعث وهن نظام سیاسی ماست که عده ای کوچک اجازه ندهند منتقدان حرف بزنند؛ اما فراموش نکنیم در دنیای امروز امکانات ارتباطی فقط به صورت چهره به چهره نیست. رسانه های مجازی و مکتوب تا حدودی جبران کننده است.مضافا اینکه وقتی عده ای با سوءاستفاده از امکاناتی که دارند، جریان دیگر سیاسی را از برخی حقوق خود محروم می کنند، حتما خبر و بازتاب آن اثرگذار تر از انجام نشست است. اگر نشست انجام شود، هزار نفر آن سخنان را خواهند شنید؛ اما خبر لغو یا مزاحمت در سطح ملی منتشر و چند میلیون نفر متوجه این محدودیت ها می شوند که تبعات منفی برای کسانی ایجاد می کند که تجمعات قانونی را برهم می زنند. **اگر اصلاح طلبان بگویند از نظر کار تبلیغات روانی انتخابات، دچار محدودیت مالی هستند و پوستر و بیلبورد به اندازه اصولگرایان در اختیار آنان نیست و اگر همایش ها و نشست ها هم چنین وضعیتی داشته باشد، توقع ندارید که هواداران اصلاحات با همان روحیه به فعالیت ادامه دهند؟طبیعتا این محدودیت ها مشکل ایجاد می کند؛ اما بیش از اصلاح طلبان برای برهم زنندگان، مسئله ایجاد می کند. سطح آگاهی عمومی به گونه ای است که در داستان قرچک اکثریت اصولگرایان هم مناسب ندیدند از اتفاقاتی که برای آقای موسوی لاری افتاد و عده ای با بی توجهی به قانون، مراسم قانونی را بر هم زدند حمایت کنند و از آن ابراز برائت کردند. **هم اکنون در آستانه انتخابات مجلس دهم هستیم. فرض کنیم فضا برای شما در انتخابات فراهم شده است. برنامه اصلاح طلبان برای اداره بهتر کشور چیست؟توضیح و ارائه برنامه ها فرصت موسعی می طلبد؛ اما باید اذعان کنیم اداره نامناسب کشور در حوزه اجرا باعث شده است در بسیاری از زمینه ها آسیب های جدی به کشور وارد شود. هم اکنون با مشکلات زیست محیطی مواجه هستیم که بروز و ظهور آن را بیشتر در کمبود منابع آب و آلودگی هوا مشاهده می کنیم. با وجود منابع مالی قابل ملاحظه در سال های گذشته، سرمایه گذاری زیربنایی چندانی در مزیت های نسبی کشور ازجمله نفت و گاز و پتروشیمی نداشته ایم. ساختار اداری کشور به شیوه بسیار نابهنجاری گسترش یافته است به گونه ای که کل درآمدهای کشور صرف هزینه های جاری دستگاه عریض و طویل اداری می شود. رشد اقتصادی در محاق است، رکود توأم با تورم، زندگی مردم و فعالان اقتصادی را در تنگنا قرار داده است. خزانه دولت با توجه به کاهش شدید قیمت نفت خالی است. متأثر از این وضعیت، شاخص ها و آسیب های اجتماعی هم بسیار نگران کننده شده است. ما باید به سرعت دست به کار شویم و با اولویت بندی ها با رویکردهای علمی، معضلات را یکی پس از دیگری با کمک دولت مرتفع کنیم و شرایط کشور را به سمت بهبودی سوق دهیم. **آیا با این همه مشکلات واقعا می توان کاری کرد؟ چقدر امیدوارید بتوان شاخص های اقتصادی، اجتماعی را مثبت کرد؟من بر نیمه خالی لیوان تأکید کردم. پتانسیل های کشور هم کم نیستند. همان گونه که اشاره کردم در منطقه آشوب زده خاورمیانه به برکت رهبری هوشمندانه نظام، امنیت که مهم ترین شرط لازم توسعه و پیشرفت کشور است را در عالی ترین سطح داریم. کشور از پتانسیل های سرزمینی بالایی برخوردار است. ما حدود ١١ درصد منابع نفت جهان را داریم. اولین کشور دارای ذخایر گازی جهان با ٣/١٨ درصد گاز دنیا هستیم، جاذبه های گردشگری ایران فرصت مناسبی را برای سرمایه گذاری در این صنعت در اختیار ایران قرار می دهد. مهم تر از همه، سرمایه انسانی بالایی داریم. جریان های خردگرای سیاسی اعم از اصولگرا و اصلاح طلب به یک تفاهم نانوشته خوبی رسیده اند. ما می توانیم با یک ائتلاف فراگیر بر سر منافع و مصالح ملی و با استفاده از این پتانسیل های موجود، بیماری های اقتصادی، اجتماعی را مداوا کنیم.*منبع: روزنامه شرق**گروه اطلاع رسانی**9368**9131
15/10/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 62]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها