تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867666649
مقاومت بانک ها برای کاهش نرخ سود ؛چرا؟
واضح آرشیو وب فارسی:موبنا: کاهش قیمت نفت، نیاز خودروسازان به تامین نقدینگی، احتمال ورشکستگی تولیدکنندگان لوازم خانگی، کسری بودجه دولت، کاهش بازده بورس، افزایش بیکاری، نیازشدید سرمایه گذاری، بدهی دولت به بخش خصوصی، نیاز به دریافت تسهیلات برای سرمایه گذاری های جدید،از جمله اخباری هستند که این روزها مورد بحث قرار می گیرند و یک سر آن را مرتبط به نظام بانکی می دانند. علی طجوزی در این میان بیشتر فعالان اقتصادی علاوه براینکه به منابع بانکی چشم دارند از آنان گله نیز دارند که چرا تسهیلات در اختیار آنان قرار نمی گیرد .اما واقعیت این است که بانک ها در شرایط فعلی وضعیت چندان مناسبی ندارند.هر چند برخی انتقادها درخصوص بنگاه داری و فعالیت در داد و ستد های اقتصادی بر آنها وارد است؛ اما در این شرایط این پرسش مطرح است که آیا بانک های کشور واقعا توان برآوردن تمام نیازها و گشودن قفل تولید را دارند . آن هم در شرایطی که بانک ها شاید بیش از سایر بخش های اقتصاد دچار گرفتاری شده اند. کلاف سردرگم نظام بانکی در هر صورت یکی از بخش های بسیار مهم در اقتصاد ایران نظام بانکی است که گره های آن پرشمار و بازنشدنی شده اند. در گذر زمان ابعاد معضل در شبکه بانکداری بیشتر می شود. مشکلاتی در زمینه نرخ بهره، مطالبات معوق، ناکارآمدی بانک ها در جمع آوری مطالبات خود، انجماد دارایی بانک ها در بخش مسکن، رقابت برای پرداخت نرخ سود، سپرده گذاری بیشتر در شرایط کاهش نرخ تورم، رقابت نابرابر با مجموعه ای از موسسه های اعتباری غیرمجاز و وابسته به نهادهای خاص، دخالت های بیش از اندازه بانک مرکزی و... مجموعه ای از گره های بانکی اند که در هم فرو رفته و معلوم نیست از کجا باید باز شود. با همه این اوصاف برخی بر این عقیده اند که نرخ بهره نیز باید کاهش یابد. البته شاید با توجه به روند کاهنده تورم این انتظار در ظاهر درخواستی درست به نظر بیاید اما چرا این اتفاق نمی افتد؟ وقتی از مدیران بانک ها پرسیده می شود چرا نرخ سود سپرده گذاری بالایی به پس اندازکنندگان داده می شود یادآوری می کنند که باید با موسسه های اعتباری غیرمجاز رقابت نابرابر کنند و اگر این کار را نکنند منابع کافی برای پرداخت پول پس انداز کنندگان را که هر ماه سود می خواهند ندارند. علاوه بر این مدیران بانک ها معتقدند ۳۰۰هزار میلیارد تومان از منابع آنها فقط در دو بخش، یکی دولت و دیگری بدهکاران عمده قفل شده و بانک مرکزی نیز ۱۳ درصد از منابع آنها را به عنوان حساب ذخیره قانونی حبس کرده است. مدیران بانک ها از سوی دیگر معتقدند که رکود پدیدار شده در بخش مسکن به دلیل سیاست های دولت ها بوده و منابع بانک ها در جایی قفل شده است که در رکود آن نقش نداشته اند. رکود بزرگ سال های دهه ۱۳۹۰ نیز ربطی به بانک ها نداشته است. اما دولت و بانک مرکزی معتقدند بانک ها تنها نهادهای سودآور در همین شرایط هستند و در شرایطی که نرخ تورم به ۱۵ درصد رسیده است آنها همچنان با نرخ های ۲۵ تا ۳۰ درصد اعتبار می دهند . قفل مطالبات بر منابع ماجرا زمانی پیچیده تر می شود که از طرف دیگر اغلب بدهکاران بانکی به علل مختلفی مانند رکود و... نمی توانند تسهیلات دریافتی را باز پرداخت کنند.به گفته عبدالناصر همتی، مدیر عامل بانک ملی «در حال حاضر برخی بانک ها منابع بالایی دارند ولی حداقل ۶۰ درصد این منابع قفل شده است. این نسبت به تمام شبکه بانکی قابل تعمیم است. از آنجایی که از ۹۰۰ هزار میلیارد تومان نقدینگی حدود ۸۰۰ هزار میلیارد تومان آن شبه پول است. ۶۰ درصد این مقدار یعنی حدود ۴۸۰ هزار میلیارد تومان قفل شده و تنها حدود ۳۰۰ هزار میلیارد تومان پول واقعاً در اقتصاد در حال گردش است. به همین خاطر است که بازار مالی نمی تواند بخش واقعی اقتصاد را تامین و راهبری کند. همچنین بررسی ها نشان می دهد حدوداً ۱۵ درصد منابع شبکه بانکی بدهی های معوق است. اگر تسهیلات تمدیدی را هم در نظر بگیریم این نسبت به ۲۰ درصد خواهد رسید. از سوی دیگر دولت بیش از صد هزار میلیارد تومان به شبکه بانکی بدهکار است که قدرت تسهیلات دهی بانک ها را به شدت تقلیل داده است. تا این مشکلات حل یا قدری کم نشود، نمی توانیم انتظار داشته باشیم، بازار مالی نقشی را که باید در تامین مالی بخش واقعی اقتصاد ایفا کند.» با این حال آمارها از افزایش دائم تسهیلات پرداختی خبر می دهد. ترکیب تسهیلات پرداختی هم در نوع خود تامل برانگیز است؛ سهم بخش صنعت حدود ۳۰ درصد و سهم بخش کشاورزی حدوداً ۸ درصد است ولی سهم بخش خدمات به حدود ۵۰ درصد می رسد. بخش زیادی از تسهیلات پرداختی به خدمات هم صرف اعطای وام به کسانی می شود که در بورس سهام خرید و فروش می کنند چون ریسک بازگشت این تسهیلات پایین است. بنابراین شبکه بانکی کشور با وجود تمام تلاشی که می کند عملاً نمی تواند سرویس لازم را به بخش واقعی اقتصاد بدهد. ساز مخالف یا آواز راست به رغم مخالف بودن بانک ها برای کاهش نرخ سود، بانک مرکزی همچنان بر این خواسته خود استوار است. هر چند به نظر می رسد وزیر اقتصاد دراین شرایط کاهش نرخ سود را صلاح نمی داند ولی گویا رئیس کل بانک مرکزی نظر دیگری دارد . چنانچه چندی پیش نیز نظر خود را به صراحت در این باره اعلام کرد وگفت :« به طور حتم بانک مرکزی و شبکه بانکی مصمم به کاهش نرخ سود بانکی است. وقتی که تورم به۷/۱۳ د رصد رسید ه چگونه می توان نرخ سود ۲۰، ۲۴ و حتی د ر د وره ای تا ۲۸ د رصد را پرد اخت. د ر شرایطی که د ر طول سالیان گذشته همواره نرخ تورم بالاتر از سود بانکی بود و به عبارتی نرخ سود منفی می شد ، اکنون با توجه به تورم موجود نرخ سود بانکی افراطی مثبت است.» سیف همچنین در رابطه با نرخ سود بانکی بالا و این که چرا نمی توانیم آن را کاهش د هیم، گفت: د ر کنار موضوع پرد اخت سود های علی الحساب بالا و هزینه هایی که د ر این رابطه به بانک ها تحمیل می شود باید د ر سویی د یگر انجماد ۴۵ د رصد از منابع بانکی را مورد توجه قرار د اد این د ر حالی است که د ر حال حاضر به این میزان باید سود سپرد ه پرد اخت شد ه و بانک ها هزینه آنها را متحمل شوند . از سویی د یگر می توانند ۵۵ د رصد از منابع خود را تسهیلات د هند و واضح است که این نظام بانکی نمی تواند از کارایی لازم برخورد ار باشد .» چه باید کرد به گفته همتی، مدیر عامل بانک ملی پیش از هرکاری ابتدا باید نقش مهم بازار سرمایه را در تامین مالی بخش واقعی اقتصاد باز تعریف کرد. افزایش سهم بازار سرمایه در تامین مالی نیز مستلزم پررنگ شدن بازار بدهی در این حوزه است. در این صورت می توان امیدوار بود بازار پول و شبکه بانکی از زیر بار فشار تامین مالی طرح های بلند مدت خلاص شود. واقعیت این است که بسیاری از طرح هایی که در دولت دهم به شبکه بانکی خصوصا بانک های دولتی تحمیل شد، منابع فراوانی را قفل کرده چون پروژه ها نیمه تمام مانده و حتی اگر به موقع هم به آنها منابع تزریق شود حداقل ۵ سال دیگر تکمیل می شود و امکان باز پرداخت تسهیلات را پیدامی کند. فشار اوراق مشارکت سررسید شده هم بر بانک ها زیاد است. در حال حاضر تقریباً تمام اوراق مشارکت سر رسید شده را خود بانک ها می خرند و دولت یا شرکت دولتی ناشر اوراق را بدهکار می کنند. به عبارت دیگر عملاً به جای اینکه بازار سرمایه و اوراق بدهی را برای تامین مالی این طرح ها درگیر کنیم، منابع بانک ها گرفتار شده است. ۱۷۹/
دوشنبه ، ۱۴دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: موبنا]
[مشاهده در: www.mobna.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها