تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835112057
از اکران «حکایت عاشقی» راضی نیستم
واضح آرشیو وب فارسی:میزان: خبرگزاری میزان- احمد رمضان زاده گفت: از اکران فیلم «حکایت عاشقی» راضی نیستم، زیرا در گروه آزاد اکران شد و سانس های آن چرخشی است، اما با این حال بازخورد مخاطب از فیلم خوب بوده است.به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری میزان ، در برنامه پنجشنبه شب 10دی ماه سینمای ایران، فیلم سینمایی «حکایت عاشقی» با حضور احمد رمضان زاده کارگردان فیلم و جبار آذین منتقد نقد وبررسی شد و در قسمت دوم میزگرد افتتاح مدرسه ملی سینمای ایران با حضور دکتر روح الله حسینی مدیر مدرسه ملی و خسرو سینایی (سینماگر) برگزار شد. در بخش اول برنامه که به نقد و بررسی فیلم «حکایت عاشقی» اختصاص داشت احمد رمضان زاده کارگردان فیلم درباره دغدغه اش برای ساخت فیلم، گفت: از آنجاییکه خودم اهل کردستان هستم و از نزدیک با فاجعه کردستان آشنا بودم و آوارگان و شیمیایی های حلبچه را از نزدیک دیده بودم واز همان زمان دغدغه ای برای ساخت فیلمی درباره این موضوع در من وجود داشت. از اکران فیلم راضی نیستم کارگردان«حکایت عاشقی» ادامه داد: همانطور که می دانید صدام روستاهای کردستان ، سردشت و حلبچه را بمباران شیمیایی کرد و عکاسانی که در این جنگ وارد حلبچه شدند توانستند این صحنه ها را ثبت کنند که بعدها همین عکس ها موجب شد تا حلبچه جهانی شود. وی خاطرنشان کرد: در این اتفاق ایران ایثارگری های خود را نشان داد و سال های سال ایران فریاد زد که صدام مردم خودش را شیمیایی کرد. حکایت عاشقی قصه ای عاشقانه در بستر جنگ است که درد مردم را نشان می دهد و داستان آن درباره خبرنگاری است که وارد حلبچه می شود و با خانواده ای که قربانی جنگ هستند آشنا می شود و با آنها زندگی می کند. رمضان زاده با بیان اینکه در این فیلم بر سندیت تاکید زیادی داشته است، افزود: به همین دلیل هم برای اینکه نشان دهیم اتفاقات فیلم واقعی بوده است مستندهایی از همین اتفاقات را هم در فیلم نشان دادیم. وی درباره اکران فیلم نیز گفت: از اکران فیلم راضی نیستم زیرا در گروه آزاد اکران شد و سانس های آن چرخشی است اما با این حال بازخورد مخاطب از فیلم خوب بوده است. کارگردان فیلم «حکایت عاشقی» ادامه داد: این فیلم 12 سالن برای نمایش داشت و به جز دو سالن که ثابت بود بقیه سالن های آن چرخشی بود. شورای صنفی اعلام کرده بود که اگر فیلمی آزاد اکران شود یک ماه فیلم را در اکران نگه می داریم و من تقاضا دارم شورای صنفی به قوانین خود پایبند باشند زیرا در غیر اینصورت مخاطب نمی تواند فیلم را ببیند و به نوعی فیلم سوزی است. وی در ادامه خاطرنشان کرد: قصه فیلم درباره مقطعی از تاریخ کشور است که در آن سرنوشت دو کشور باهم گره خورده است و ما می خواهیم نسل جدید هم با این اتفاق ها و ایثارها آشنا شوند. در اینجا باید یادآور شوم که نماینده کردستان عراق به ایران آمد و طبق صحبت هایی که باهم داشتیم قراراست فیلم در حلبچه هم نمایش داده می شود. با فاجعه حلبچه نسل های بعدی هم آسیب می بینند رمضان زاده گفت: با ساختن این فیلم درواقع می خواستم به این موضوع برسم که بعد از بمباران شیمیایی حلبچه نه تنها نسل های 20 سال بعد بلکه نسل های بسیار بعدتر هم آسیب می بینند. وی ادامه داد: البته من معتقدم تنها یک فیلم نمی تواند چنین حادثه ای را به خوبی نشان دهد و هرچند سال یکبار باید فیلم هایی درباره چنین موضوعاتی ساخته شود. رمضان زاده درباره مدت زمان فیلمبرداری فیلم نیز گفت: فیلمبرداری فیلم 60 روز طول کشید و لوکیشن های فیلم در حلبچه، سوهانک ، شهرک دفاع مقدس و بخشی هم در جنوب تهران که ساختمان های خرابه وجود داشت ، گرفته شده است. رمضان زاده همچنین گفت: باید یادآور شوم که فرماندار حلبچه هم امکانات خوبی را برای ما آماده کرد تا مشکلی برای ساخت فیلم نداشته باشیم. بازهم درباره این موضوع فیلم می سازم زیرا اگر اینکار را نکنیم آیندگان از خاطرشان خواهد رفت که چه اتفاقی افتاده است. وی با بیان اینکه مردم حلبچه ایران را خیلی دوست دارند ادامه داد: مردم حلبچه زمانیکه متوجه می شوند که فردی به زبان فارسی صحبت می کند از او بسیار استقبال می کنند زیرا برایشان مهم است که فیلمی درباره آنها در ایران ساخته شده است. آنقدر ایرانی ها را دوست دارند که می توان گفت 70 درصد آنها فارسی صحبت می کنند. کارگردان فیلم «حکایت عاشقی» خاطرنشان کرد: گروه بسیار خوبی در این فیلم همراه من بودند و همه سعی کردند فیلم به خوبی پیش برود اما امیدوارم اکران خوب باشد زیرا اگر مردم فیلم را نبینند به نوعی فیلم سوری کرده ایم. حکایت عاشقی ساختار خوبی دارد جبارآذین نیز که به عنوان منتقد در برنامه حضور داشت نیز گفت: «حکایت عاشقی» از نظر فرم و محتوا ساختار خوبی دارد و موضوعی دارد که تا آخرفیلم مخاطب را با خود همراه می کند. وی ادامه داد: حکایت عاشقی درباره بمباران حلبچه و قصه عشقی است که از حلبچه رویش می کند که با پرداخت مناسب تبدیل به یک اثرسینمایی تاثیرگذار به نام حکایت عاشقی شده است . در حلبچه مرگ هایی اتفاق می افتد که به همراه مرگ های انسانی، عشق هم کشته می شود. آذین یادآور شد: به همراه عشقی که در این فیلم از آن صحبت می شود در این فاجعه معرفت ها ،عشق و انسانیت هم می سوزد اما خاکستر آن از یادها نمی رود و شاهد رویش عشق تاره ترهستیم و این خاکستردر جاهایی هم زبانه می کشد و قصه عشقی شکل می گیرد که ویژگی خاصی دارد که این موضوع در این اثر برجسته است. وی با بیان اینکه مثلث عشقی فیلم بین سه شخصیت اتفاق می افتد ،افزود: اغلب در فیلم فارسی ها شاهد هستیم که رقبای عشقی با هم جدال می کنند تا یکی از بین برود از سوی دیگراین فیلم مانند فیلم های هندی نیست که عشق پیشکش می شود. وی ادامه داد: البته یکی از اشکالا ت فیلم این است که برای زیبایی بیشتر از مستندهایی استفاده کرده است که کیفیت ندارد و یکدستی فیلم را از بین برده است. وی درباره کاستی های فیلم نیز گفت: شخصیت زن که بین دو قطب قرار گرفته باید در انتها دست به انتخاب بزند که اینکار را نمی کند و در جاهایی که این شخصت باید تغییر کند باز هم این اتفاق نمی افتد. طبیعی است که در این 20 سال اتفاقات زیای افتاده اما ما در فیلم اینها را نمی بینیم. این منتقد سینما درباره بازی ها در فیلم نیز گفت: پردازش خوب شخصیت ها موجب شد تا کارگردان بازی خوبی از بازیگرها بگیرند که این امر در مورد بازی خوب بهمن زرین پور به خوبی مشخص است. بخش دوم برنامه میزگردی درباره مدرسه ملی سینمای ایران بود با حضور روح الله حسینی و خسرو سینایی برگزار شد. هدف مدرسه ملی سینما کشف استعدادها است مدیر مدرسه ملی سینما درباره ضرورت تاسیس این مدرسه گفت: آبان سال 92 بود که دکتر حجت الله ایوبی رئیس سازمان سینمایی این طرح را به من سپرد که در آن زمان ایده این طرح پخته شده بود. روح الله حسینی ادامه داد: مدرسه ملی سینمای ایران یک مدرسه کارگاهی است که قرار است حد فاصل بین دانشگاه، سینمای حوزه عمل و حوزه نظر باشد. وی ادامه داد: قرار نیست فارغ التحصیل دانشکده ها وارد این مدرسه شود و بنای ما کشف استعدادها است که شاید این استعدادها خارج از دانشگاه ها باشد. ضمن اینکه توجه ما تنها در حوزه سینما نیست بلکه شامل حوزه عموم انسانی هم می شود. حسینی یادآور شد: در سینمای ما دانش تولید می شود و صحبت های نظری نیز به وفور انجام می شود اما اینکه بروز و ظهور پیدا کند کمتر اتفاق افتاده و سازمان سینمایی برای اینکه این امر را عملی کند این مدرسه را راه اندازی کرده است . در پذیرش دانشجو خوب عمل نکردیم وی با اشاره به اینکه مدرسه ملی سینمای ایران دارای کلیدواژه هایی است گفت: حرفه ای های سینمای ایران مخاطبان اصلی این مدرسه هستند و بارها از بزرگان سینما در حوزه های مختلف شنیدیم که می گفتند ما نیاز داریم بدانیم که در حوزه های مختلف سینما در دنیا چه اتفاقی می افتد و ما می خواهیم شاهد این امر در مدرسه ملی سینما باشیم. حسینی ادامه داد: مخاطبان دیگر مدرسه ملی سینما کسانی هستند که به یادگیری نیاز دارند و بخش دیگر مخاطبان مدرسه ملی سینما، استعدادها هستند . باید یادآور شوم که در سال ها اخیر در پذیرش دانشجو خوب عمل نکردیم یعنی در جایی که باید انتخاب کنیم و استعدادها را وارد حوزه های مورد نظر کنیم به درستی عمل نکرده ایم که در مدرسه ملی سینما قرار است در ابتدا اینکار را انجام دهیم. وی ادامه داد: البته انتخاب این استعدادها توسط خبره ها و کارشناسانی صورت می گیرد زیرا آنها می دانند چه کسانی در آینده می توانند سینماگر شوند البته برای این امر رده سنی خاصی هم در نظر گرفته ایم. درادامه علیرضا شجاع نوری سردبیر برنامه توضیحاتی درباره المپیاد فیلمسازی که برای اولین بار در جشنواره فیلم نوجوانان انجام شده بود توضیحاتی داد. ایجاد توسعه بین الملل از اهداف مدرسه ملی سینما مدیر مدرسه ملی سینما درباره المپیاد فیلمسازی نیز گفت: این جوان ها در نهایت جذب انجمن سینمای جوانان می شوند و یکی از اهداف مدرسه ملی سینما ایجاد توسعه بین الملل است تا برای دوستانی که به مراحل بالاتری رسیده اند فضایی را برای حضور در بخش های بین المللی را فراهم کند. وی ادامه داد: اگر اعتماد به نفس این نوجوانان بالاتر رود بیشتر از حضور نوجوانان فیلمساز لذت خواهیم برد زیرا فرصت بروز و ظهور بین المللی پیدا خواهند کرد. این مدرسه با حضورافرادی همچون سینایی به جاهای خوبی خواهد رسید. فراخوان مدرسه ملی سینما آماده شده است حسینی با بیان اینکه فراخوان عمومی و ملی آماده شده است گفت: تا هفته آینده شرایط جذب هنرجو اعلام خواهد شد و در یک نظام استاد شاگردی قرار است تعداد محدودی هنرجو را به اساتید سینما بسپاریم زیرا سبک ها و نگاه های برجسته ای در سینما داریم که باید فرصت انتقال تجربه به نسل های دیگر را پیدا کنند . وی در ادامه خاطرنشان کرد: همانطور که می دانید ما در حوزه پخش و بازاریابی ضعف داریم درحالیکه فیلم های درخشانی تولید می کنیم اما به بار نمی نشیند و مدرسه ملی قرار است این کار انجام شود ضمن اینکه ما در مدرسه سینمای ایران مدرک هم می دهیم. حسینی گفت: مدرسه ملی سینما جایی است که تعداد کمی از جوانان علاقمند را به عنوان هنرجو در اختیار اساتید قرا می دهد و همزمان کارگاه هایی نیز برای حرفه ای ها برگزار می کند. قرار نیست در مدرسه ملی سینما گریمور تربیت کنیم وی خاطرنشان کرد: در مدرسه ملی سینما قرار است دانش روز سینما در شاخه های مختلف را عرضه کنیم و قرار نیست در این مدرسه گریمور تربیت کنیم و در دوره 2 ساله که متفاوت از نظام دانشگاهی است هنرجوها پذیرفته می شود و سن کسانی که قرار است پذیرفته شوند باید زیر 30 سال باشد. حسینی تاکید کرد: من معتقدم آموزش سینما را باید به دست حرفه ای های سینما بسپاریم. زیربناهای سینما ساخته نشده است در ادامه برنامه خسروسینایی نیز گفت: زیربناهای سینمای ما طی سال های گذشته ساخته نشده و تنها تک استعداد های درخشان هستند که با امکاناتی که در اختیار دارند فیلم می سازند و فیلم هایشان هم در دنیا دیده می شود. وی ادامه داد: وقتی دکتر حسینی مطرح کردند که چنین مدرسه ای قرار است شکل بگیرد گفتم هرجا حس کنم می توانم قدم مفیدی بردارم حتما کمک می کنم اما ما که در طی سال ها مداوم کار کردیم اگر قرار است کمک کنیم باید در ابتدا بگوییم چه چیزهایی کم داریم. زیربنای سینمای ما هنوز برای گسترش کم است. سینایی با بیان اینکه این مدرسه فرهنگ سینماگر را گسترش می دهد گفت: به نظرم مدرسه سینمای ملی بیشتر باید به نکات زیربنایی که در سینما کم داریم، بپردازند. سینایی یادآور شد: من معتقدم برای ساختن سینماگر قبل از هرچیزی باید ذهن آنرا بسازیم زیرا باقی آن ابزار است. یکی از مشکلات سینمای ما این است که ذهن ها بر روی کاغذ بوده و سینما را از روی کاغذ می شناسند و بیشتر درباره بازیگر صحبت می کنند تا ساختار فیلم. من فیلم در «کوچه های عشق» را به دلیل ماجراجویی که داشتم، ساختم که این فیلم به کن هم رفت. هنر در عمل شکل می گیرد وی با بیان اینکه اعلام کرده تنها 10 داوطلب را برای آموزش در مدرسه ملی سینما می پذیرد گفت: من معتقدم هنر در عمل شکل می گیرد و اگر توجه کرده باشید هیچ کدام از شاعران بزرگ ما دانشکده ادبیات را تمام نکردند و یا بهترین فیلمسازان دوران ما دانشکده سینمایی را تمام نکردند باید دید «چگونه هنرمند درون را بیدار کنیم» البته کتابی هم در اینباره در آمریکا نوشته شده است و من دوست دارم این کتاب را ترجمه کنم. باید سینماگر درون بیدار شود وی با بیان اینکه ذهن سینماگر باید شکل گیرد و سینماگر درون بیدار شود، گفت: یکی از دردهای اساسی سینمای ما این است که سینماگر از جایی شروع می کند و به اتمام می رسد و دوباره از ابتدا شروع می کند اما وقتی هنرمند درون بیدار باشد سبک جدیدی شکل می گیرد. وی ادامه داد: فیلم داستانی خوب است که داستان آن برای سینما باشد که امیدوارم در مدرسه ملی سینمای ایران سینماگر این چنینی تربیت کنیم زیرا سینماگر اگر می خواهد موفق باشد باید باسواد هم باشد. سینایی با بیان اینکه روحیه فیلمساز مهم است گفت: فیلمسازی حرفه است اما یک نوع زندگی خاصی دارد که باید برای آن ساخته شده باشیم و این چیزی است که امیدوارم در این مدرسه به آن برسیم. خسرو سینایی درباره «جزیره رنگین» گفت: سر جزیره رنگین آخرین کارم که در گروه هنر و تجربه اکران آن آغاز شده کشف کردم که در سینمای چیزهایی است که باید یاد بگیریم. «جزیره رنگین» یکی از شادترین تجربه های حرفه ای من در سینما بود . وی ادامه داد: در این فیلم من متوجه شدم که تفاوت کارکردن با بازیگر محلی و نابازیگری که محلی نیست زیاد است و معتقدم روش کارکردن با این دو بسیار متفاوت است. انتهای پیام/
جمعه ، ۱۱دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: میزان]
[مشاهده در: www.mizanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]
-
گوناگون
پربازدیدترینها