تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهمترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1821068736
تکرارسیاست شب امتحانی در ورزش ایران؛ شاگرد تنبل کلاس المپیک هستیم
واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: تاخیر طولانی در تزریق بودجه به بدنه کاروان ورزش ایران در المپیک چه پیامی باخود به همراه خواهد داشت؟ آیا از این نحوه تصمیم گیری، «تدبیر» برداشت می شود و آیا می شود به قهرمانان ایرانی در ریودوژانیرو «امید» داشت؟ در فاصله اندک باقیمانده تا المپیک، چگونه می توان به حدنصابی تازه در رشته های رکورد دار رسید؟ چطور می شود توان جهش و پرش و قدرت و سرعت یک ورزشکار حرفه ای را دستخوش تغییرات و بهبود چشمگیر کرد؟ بودجه ویژه ای که دولت و دستگاه ورزش از آن دم می زند، کمترین تاثیر را در کیفیت ورزشکاران خواهد داشت و فقط خرج تشدر ابتدای هفته ای که آخرین روزش رو به اتمام است، خبری از نشست ویژه وزیر ورزش با رییس سازمان مدیریت و برنامه ریزی منتشر شد که در هیاهوی حواشی روزمره رشته های غوغا سالار گم شد. نشستی که مسایل مطرح شده در آن ماهیت منطق تصمیم گیری و برنامه ریزی برای مدیریت کلان ورزش کشور را به چالش جدی می کشد. به گزارش تابناک ورزشی، مهمترین دستور جلسه نوبخت و گودرزی، اختصاص بودجه ویژه برای المپیک 2016 ریو بود! درخواست اعتبار تازه و فوق العاده برای مهمترین واقعه ورزشی در سالی که از ساعاتی دیگر آغاز می شود. اساسا با این پیش فرض که عین درخواست وزیر ورزش و جوانان برای تصویب و تخصیص بودجه با موافقت فوری از سوی هیات دولت مواجه شود، این مبلغ می خواهد برای کدام ورزشکار هزینه شود؟ قهرمان ملی که توان خود را با تدارکات ضعیف و اندک یک سال گذشته شکل داده و به سطحی معین از آمادگی رسیده، حالا باید بخت خود را در میدان مسابقه رسمی با رقبایش در مسیر راهیابی به المپیک و سپس در آن مسابقات برای افتخار کسب مدال المپیک بیازماید و بودجه های که گفته می شود به صورت ویژه قرار است به ورزش تزریق شود به افزایش توان او کمک چندانی نمی کند. این حکایت مصداق کامل «نوشدارو بعد از مرگ سهراب است.» تعداد سهمیه های کسب شده و میزان کمی (تعداد نفرات اعزامی) کاروان ورزش ملت ها در المپیک، یکی از پارامترهای سنجش توسعه و رشد ورزش در هر کشوری است. حال آنکه در فاصله تقریبی هفت ماه مانده به المپیک ریو، فدراسیون های ورزشی ایران تا این لحظه تنها در کسب 28 سهمیه قطعی حضور در بازی های تابستانی آتی توفیق داشته اند و این در حالی است که انتظارات و برنامه ریزی های اولیه بر کسب حداقل 55 سهمیه در رشته های انفرادی استوار بوده است. یعنی تا این لحظه و در فرصت هایی که برای کسب سهمیه پشت سر گذاشته شده، تنها نیمی از توان پیش بینی شده ورزش ایران برای نمایش در المپیک محقق شده است. نکته حائز اهمیت تر اما نه آمار و ارقام کمی کاروان، که کیفیت رقابت و یا رکوردهای نفرات اعزامی است که رابطه ای مستقیم با آماده سازی آنها دارد که خود نیازمند تدوین پروسه ای علمی و دشوار برای هر ورزشکار است. پرسش اینجاست که در فاصله اندک باقیمانده تا المپیک، چگونه می توان به حدنصابی تازه در رشته های رکورد دار رسید؟ چطور می شود توان جهش و پرش و قدرت و سرعت یک ورزشکار حرفه ای را دستخوش تغییرات و بهبود چشمگیر کرد؟ بودجه ویژه ای که دولت و دستگاه ورزش از آن دم می زند، کمترین تاثیر را در کیفیت ورزشکاران خواهد داشت و فقط خرج تشریفاتی می شود که در بهترین وضعیت در زمینه بهبود کیفیت سفرها و افزایش میزان پاداش ها و پول توجیبی ها اثرگذار خواهد بود. فدراسیون کشتی که طی هر دوره در آستانه المپیک مورد توجه مضاعف قرار می گیرد و مدیران وزارتخانه و سازمان سابق، تازه یادشان می افتد که قرار است بار کسب مدال کاروان ایران را این رشته بر دوش بکشد، به ادعای رییس اش تا امروز تنها کمتر از 10 میلیارد تومان از وزارت ورزش و کمیته المپیک بودجه دریافت کرده است و چیزی حدود شش برابر این رقم یعنی 60 میلیارد تومان بابت هزینه های هنگفت حضور ملی پوشان آزاد و فرنگی در تورنمنت ها و مسابقات مختلف رده های سنی خرج کرده و البته این ما به التفاوت را از محل جذب حامی مالی جبران کرده است و بحران مالی هر لحظه تهدیدش می کند. اردوی آماده سازی تیم ملی وزنه برداری از سوی رییس این فدراسیون به دلیل آنچه کمبود منابع مالی عنوان شده، تعطیل شده است(!) و علی مرادی در رسانه ها اعلام کرده تا بودجه مناسب به حساب فدراسیون واریز نشود، اردوهای سنگین و پر خرج شبانه روزی آغاز نخواهد شد! هر چند این فدراسیون حرکت شایان ذکری برای جذب و معرفی اسپانسر انجام نداده است. اوضاع در فدراسیون تکواندو که سومین رشته شانس کسب مدال ایران در ریو محسوب می شود هم چندان فرقی با دو مورد قبلی ندارد. تیراندازی با حجم عظیم مدال هایی که در المپیک دارد، درگیر پیش پا افتاده ترین هزینه هایش است و اگر هم بودجه ای دریافت کند به رشد سطح امتیازات بازیکنانش کمک قابل ذکری نخواهد کرد. سه فدراسیون ورزش های تیمی والیبال، هندبال و فوتبال که مسابقات انتخابی مهمی در پیش دارند، هم طرفی از این بودجه ویژه نخواهند بست. پس با این اطلاعات عادی و پیش پا افتاده که یقینا در اختیار مدیران تصمیم گیر وزارت ورزش و کابینه روحانی قرار دارد، این تاخیر طولانی در تزریق بودجه به بدنه کاروان ورزش ایران در المپیک چه پیامی باخود به همراه خواهد داشت؟ آیا از این نحوه تصمیم گیری، «تدبیر» برداشت می شود و آیا می شود به قهرمانان ایرانی در ریودوژانیرو «امید» داشت؟ شاید به همین خاطر است که محمود گودرزی وزیر ورزش در برآوردهایش از تعداد مدال ایران در المپیک 2016، به نصف تعداد مدال های دوره گذشته در لندن اکتفا می کند و حال و روز تیم ها و ورزشکاران ایران را برای تکرار نتایج چهارسال پیش مناسب و مطلوب نمی بیند. اگر پول مملکت اجازه هزینه فراتر از بودجه مصوب ورزش و المپیک را نمی داد، چرا در آستانه چنین مسابقاتی قرار است برای این بخش هزینه شود و اگر نتیجه گیری در المپیک برای دولت مهم است چرا این بودجه ویژه اینقدر دیر به فدراسیون ها و ورزشکار می رسد؟ بودجه وعده داده شده ای که قراراست لایحه اصلی اش توسط مجلس بعدی در اردیبهشت ماه سال 95 به بررسی و رای گذاشته شود و در خوشبینانه ترین حالت اوایل تابستان سال آینده و شاید پای پله هواپیما به جیب کاروان ورزش ایران برسد. با همه این تفاصیل بد نیست بدانید که دولت در اواسط دهمین ماه سال، هنوز 40 درصد از بودجه قبلی و مورد تصویب ورزش در لایحه بودجه را به این بخش تحویل نداده است و به نظر می رسد در بهترین شرایط طی 70 روز باقیمانده از سال 20 درصد از بودجه ورزش جذب نشود.
پنجشنبه ، ۱۰دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[مشاهده در: www.hodana.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها