واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: پنجشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۴ - ۱۰:۱۷
مسئول روابطعمومی ادارهکل حفاظت محیط زیست استان زنجان گفت: حال جانوران ساکن در منطقه حفاظت شده انگوران خوب است و شاهد افزایش 17 درصدی تعداد قوچ و میش در این منطقه هستیم. امجد باقری در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، منطقه زنجان، از اتمام سرشماری جانوران ساکن در منطقه حفاظت شده انگوران خبر داد و اظهار کرد: سرشماری قوچ و میش و سایر جانداران شاخص منطقه طی روزهای گذشته و با حضور 25 نفر از کارشناسان و محیطبانان انجام شد و در پایان کار مشاهده شد در حال حاضر 584 راس قوچ و میش ارمنی در این منطقه زیست میکنند. وی با بیان اینکه در سرشماری منطقه انگوران علاوه بر محیطبانان و کارشناسان ادارهکل، نمایندگانی از سازمانهای مردم نهاد، خبرنگاران، دوستداران و همیاران محیط زیست استان نیز حضور داشتند، خاطرنشانکرد: 20 راس کل و بز و 26 راس گراز در این منطقه ساکن هستند و در مقایسه با سال قبل شاهد افزایش تعداد این جانوران هستیم. این مسئول با اشاره به اهمیت سرشماری سالانه حیاتوحش، گفت: با داشتن آمار دقیق از تعداد جانوران ساکن در حیات وحش استان امکان برنامهریزی برای حفاظت بهتر از آنها وجود دارد و باید با دقت در این حوزه گام برداشت. به گزارش ایسنا، پناهگاه حیات وحش انگوران یکی از قدیمیترین مناطق حفاظتشدهٔ ایران است که در مرز ۳ استان زنجان، آذربایجان غربی و کردستان قرار گرفته است. منطقه انگوران حدود ۱۲۵ هزار هکتار (۱۲۵۰ کیلومتر مربع) وسعت دارد که نزدیک به ۳۰ هزار هکتار آن پناهگاه حیات وحش و بقیه به عنوان منطقه حفاظتشده تعیین شدهاند. حفاظت از این منطقه از سال ۱۳۴۹ آغاز شدهاست. انگوران، منطقهای کوهستانی است و زمستانهایی سرد و تابستانهایی خنک دارد و از نظر تقسیمات کشوری در شهرستان ماهنشان در بخش غربی استان زنجان قرار دارد. رودخانههای قزلاوزن و انگوران چای از منطقه انگوران میگذرند. قزل اوزن از رودهای پرآب کشور است که پس از اتحاد با شاهرود، رود سفیدرود را تشکیل میدهد. این رودخانه زیستگاهی برای دهها گونه پرنده آبزی، ۷ گونه دوزیست به همراه لاکپشت، مار آبی و سمور آبی و ۸ گونه ماهی است. ۸ گونه ماهی این رودخانه کپور، سس، سیاه کولی، زردِپر (سرخپر)، سیم، اشپله و ماشگ ماهی نام دارند. بسیاری از پستانداران گوشتخوار بومی ایران همچون خرس قهوهای، پلنگ ایرانی، گرگ خاکستری، کفتار راهراه، گربه جنگلی، شغال، گورکن و روباه قرمز و همینطور سمور جنگلی که از حیوانات بسیار کمیاب ایران هستند، در این منطقه دیده شدهاند. قوچ و میش یا همان گوسفند وحشی، کل و بز یا همان بز کوهی، آهوی گواتردار ایرانی و گراز نیز از مهمترین علفخواران بومی انگوران هستند. در انگوران حدود ۲۰۰ گونه گیاهی مشاهده شده است. درختان و درختچههای گردو، بادام وحشی، زرشک، تمشک، پسته وحشی و سنجد و گیاهانی چون بومادران، چوبک، باریجه، گون، کلاه میر حسن، آویشن، کاسنی، فرفیون، شقایق، خلر وحشی، مرغ، تاتوره، پونه، درمنه، جو وحشی، علف پشمکی، کاکوتی، شیر خشت، مرزه وحشی، کنگر، شکر تیغال، گل گاو زبان، شنگ، سریش و گل حسرت، منطقه انگوران را رویشگاه خود ساختهاند. در تحقیقی که بین سالهای ۸۰ تا ۸۲ در انگوران انجام شد ۱۰۰ گونه مختلف از پرندگان در این منطقه مشاهده شد که ۱۶ گونه از آنها از پرندگان در معرض خطر انقراض هستند و یکی از آنها یعنی پرنده کوچکی به نام مگسگیر قهوهای برای اولین بار در خاورمیانه مشاهده شد. پرندگان شکاری مثل انواع عقاب و شاهین و کرکس و قوش در کنار پرندگان آبزی همچون انواع مرغابی، مرغ سقا، فلامینگو، قو، درنا، خوتکا، باکلان، لک لک، آنقوت، چنگر، بوتیمار و حواصیل و پرندگان دیگری مانند انواع کبک، باقرقره، دارکوب، کوکر، فاخته، تیهو، سبزه قبا، چکاوک، بلدرچین، و قمری از مهمترین پرندگان بومی این منطقه هستند. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 54]