واضح آرشیو وب فارسی:ذاکرنیوز: زنجان-تنورهای سفالی حکایت روزگاران نه چندان دور است، بوی صفا و صمیمیت و نان داغ مادر بزرگ ها را دارد که در کنار قصه های شاد دوران کودکی خود را بازنمایی می کند.ذاکرنیوز -گروه استانها، روستایی پلکانی با چهل پله ساسانیان، مسجد تاریخی، سد گلابر، باغ ها و کوچه باغ هایش که همگی فرصتی ناب برای جذب گردشگرند، بانوانی هنرمند هم در پازل دارایی های خود گنجانده است و آن زنان سفالینه ساز هستند. گلابر یکی از مهمترین روستاهای گردشگری شهرستان ایجرود از توابع استان زنجان است که مدت هاست دولت برای رونق گردشگری دراین فرصت تاریخی -طبیعی برنامه ریزی می کند. تنورهای سفالینه و ظروف سفالی تولید شده در این روستا برای آنان که شناختی از آن دارند یادآور نان تنوری و لبنیات محلی است که در دل خاک منطقه جا خوش می کنند. تنورهای قد و نیم قد برای طبخ نان حاصل دست زنانی است که این روزها در دوره میان سالی سیر می کنند. شش بانوی میان سال و مسن که هنر مادران خود را به ارث برده اند و با ساخت تنور و «سیین» یا همان ظروف نگهداری نان و ساییدن کشک و ... نان آور خانه شده اند. تنورها سفالی را این روزها راهی خانه باغ ها یا نانوایی های سنتی گاه تا میانه و تهران می کنند اما دریغ که جوانی در این روستا با این هنر خاکی انس نگرفته و هر چه هست یادگار مادرها و مادر بزرگ ها است. در روستای گلابر فقط شش خانم مسن مشغول سفالگری و تنورسازی هستند و نسل جوان با این هنر بیگانه اند فاطمه امینی ۴۵ ساله یکی از بانوان تنور ساز روستای گلابر است که از ۱۷ سال پیش تاکنون مشغول این کار است. این بانوی گلابری تنور سازی را از مادرش یادگرفته، مادر ۷۵ ساله ای که هنرش را روی خاک های منطقه پیاده می کرد. به گفته امینی در روستای گلابر فقط شش خانم مسن مشغول سفالگری و تنورسازی هستند و نسل جوان با این هنر بیگانه اند. وی در خصوص نحوه ساخت تنورهای سنتی اظهار می کند: از کوه «دل برین» خاک های مخصوصی بانام محلی«قزیل تورپاخ» و نوع دیگری از خاک را تهیه می کنیم آن ها را باهم مخلوط کرده و دو روز می خیسانیم سپس«قزیل»که همان موی بز است به آن اضافه کرده لگد می کنیم و بعد از یک روز تنورها را با اندازه های مختلف آماده می کنیم پس از این مرحله ماساژ با سنگ های مخصوص را انجام می دهیم. به گفته امینی خاک های گلابر باکیفیت است و می توان با آن تنورهایی به ابعاد مختلف برای کاربری های متفاوت آماده کرد به گونه ای که این روزها اغلب مشتری هایشان مالکان خانه باغ های اطراف زنجان هستند که برای کباب زدن تنورهای کوچک سفارش می دهند. این بانوی تنور ساز گلابری قیمت تنورهای را از ۱۵۰ هزار تومان تا ۸۰۰ هزار تومان اعلام می کند و می افزاید: تنورهای کباب پزی ارزان تر و تنورهای نان پزی گران تر هستند. هرکس از تنورهای ما خریده مشتری های جدیدی را معرفی می کند فاطمه امینی با اشاره به سابقه تنور سازی در گلابر می گوید: تا جایی که یادم هست مادربزرگ های ما هم تنور می ساختند. وی ادامه می دهد: من فقط می توانم تنور بسازم اما مادرم و برخی زنان مسن تر ظروف سفالی دیگری هم می سازند برای نمونه ظروفی بنام محلی«سیین»که تشت هایی برای نگهداری نان محلی یا سابیدن کشک محلی است هم در گلابر ساخته می شود. این بانوی گلابری بهترین تبلیغ برای فروش تنور را خریداران قبلی اش می داند و ابراز می کند: هرکس از تنورهای ما خریده مشتری های جدیدی را معرفی می کند. بهرام امینی دهیار روستای گلابر نیز با تحسین زنانی که با ساخت تنور گلابر را به مردم معرفی می کنند، گفت: با وجود اینکه رونق این کار سرمایه ای نمی خواهد کسی نیست که از آن حمایت کند. وی ابراز می کند: بستر برای فروش سفالینه های گلابر در روستا فراهم نشده تا گردشگران با این ظرفیت آشنا شده و اقدام به خرید آن کنند تا بهره ای عاید مردم شود. به گفته امینی تنورهای سفالینه گلابر توسط زنان سازنده به شهرهای اطراف هم فروخته می شود اما متأسفانه در فضاسازی این روستای گردشگری به کار نرفته است و رستوران سنتی ای با استفاده از این سفالینه ها برای گردشگران تجهیز نشده است. تنورها با ساختارهای سنتی برای استفاده شخصی در سلطانیه، ابهر و گلابر تولید می شوند و ما درصدد ثبت این آثار در میراث ناملموس کشور هستیم معاون صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان زنجان نیز با اشاره به ساخت تنورهای سفالین در شهرستان های سلطانیه، ابهر و ایجرود گفت: این تنورها با ساختارهای سنتی برای استفاده شخصی در سلطانیه، ابهر و گلابر تولید می شوند و ما درصدد ثبت این آثار در میراث ناملموس کشور هستیم. محمود علی محمدی خاطرنشان کرد: موقعیت جغرافیایی و مواد اولیه موجود در منطقه، شیوه تهیه و فراوری خاک در روستاهای مختلف این سفالینه ها را از یکدیگر متمایز می کند. وی ادامه داد: بارونق خانه ها و رستوران های سنتی مردم به سمت تهیه تنورها و ظروف سفالی تمایل می یابند و اقتصاد خردی ایجاد می شود اما اغلب تولیدات برای استفاده منطقه ای است و نفع اقتصادی چندانی ندارد. این مقام مسئول خاطرنشان کرد: در صورتی که بازار اقتصادی تنورها و سفالینه هامناسب باشد و تولید رونق داشته باشد این تنور سازان می توانند پروانه تولید دریافت کنند و فعالیت های خود را گسترش دهند. گزارش از سولماز شهبازی
چهارشنبه ، ۹دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ذاکرنیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]