تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834268631
آقای هاشمی! توبه کنید و به قطار انقلاب برگردید/ آتش فتنه ای که می افروزید، اول دامان شما را می گیرد
واضح آرشیو وب فارسی:بلاغ: آتش فتنه ای که از اظهارات و اقدامات و مواضعتان به وجود آوردید، اول دامان خود شما را خواهد گرفت و طبیعتاً هرگونه توقعی بی معناست. ان شا ءالله بتوانید با توبه انقلابی و فاصله گیری از اطرافیان نااهل و مأیوس کردن دشمنان ظلم بزرگ را جبران کنید.به گزارش بلاغ ، متن رنجنامه حسین فدایی دبیرکل جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی و نماینده سابق مردم تهران در مجلس شورای اسلامی خطاب به هاشمی رفسنجانی منتشر شد: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ﴿1﴾ مَلِکِ النَّاسِ﴿2﴾ إِلَهِ النَّاسِ﴿3﴾ مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ﴿4﴾ الَّذِی یُوَسْوِسُ فِی صُدُورِ النَّاسِ﴿5﴾ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ﴿6﴾ رنج نامه حضرت آقای هاشمی رفسنجانی با عرض سلام مواضع شما را در روزهای اخیر و در ثبت نام مجلس خبرگان رهبری مشاهده کردم، فرموده بودید: «امیدواریم این انقلاب به حضرت حجت(عج) واگذار شود و ما نیز زیر نظر این امام زنده و غایب، راهمان را به درستی بپیماییم». مواضع جنابعالی را از ابتدای انقلاب مرور و بازخوانی کردم تا ببینم آیا مسیری که جنابعالی از ابتدای انقلاب اسلامی تا به امروز پیموده اید در راستای آرزویی می باشد که بیان کردید و یا آنکه خدای ناخواسته به عکس است؛ لذا این رنجنامه را تقدیم می کنم شاید مؤثر افتد. حمایت از منافقین و جنبشی ها در اثنای مبارزات قبل از انقلاب، هرچند مطالبی در مورد جنابعالی شنیده بودم ولی اولین بار که توفیق دیدار شما را پیدا کردم در زندان اوین بود. در آن زمان از کمیته مشترک به اوین منتقل شده بودم و در آنجا در سلول انفرادی بودم. هنگام اولین ملاقات با خانواده وقتی در اتاق انتظار ملاقات، زندانیان سیاسی را جمع و مأمورین زندان چشم بند را از روی چشمانم باز کردند، عده ای زندانی در کناری بودند و یک فرد روحانی تنها در کناری دیگر ایستاده بود؛ متوجه شدم که از طرف چپی ها (مارکسیست ها) و منافقین (سازمان مجاهدین خلق) در بایکوت قرار گرفته اید. با اعتقادی که به روحانیت داشتم به طرف شما آمدم و حال و احوالی کردیم و علی رغم توجهی که معمولاً به یک زندانی جدید می شد، شما را ترجیح دادم. بعدها که از سلول انفرادی به بند عمومی منتقل شدیم به بند علما و روحانیون (مذهبیون) آمدم و آشنایی بیشتری با شما حاصل شد، هرچند مجال آن کوتاه بود و شما آزاد شدید. اما آنچه در این مدت برایم جلب توجه می نمود سؤال های شما از محیط بیرون و فضای دانشگاهی بود و نگرانی تان از افکار افرادی همچون دکتر پیمان و امثالهم؛ چراکه این افکار را خطرناک می دانستید. این دقت نظر برای من که یک جوان 20، 21 ساله بودم بسیار قابل توجه بود. البته داستان حمایت های شما از منافقین (سازمان مجاهدین خلق) و فاصله گیری شما پس از تغییر ایدئولوژی آنها و برخوردهایشان با روحانیت در زندان را نیز کمابیش می دانستم. با این خاطره که از شما در ذهن داشتم، پس از پیروزی انقلاب اسلامی دعوت از افرادی چون دکتر پیمان برای عضویت در شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی، برایم بسیار سؤال برانگیز بود. بعدها نیز در رابطه با حمایت شش دانگ شما از آقای بهزاد نبوی در ماجرای انفجار دفتر نخست وزیری که منجر به شهادت آقایان رجائی و باهنر شد ــ آن هم در خطبه های نماز جمعه ــ و همچنین هنگام رأی اعتماد وزارت صنایع سنگین، همچنین زمانی که در رابطه با سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی خدمت رسیدیم و ماجراهای سازمان را مطرح کردیم و نیز آن هنگام که نگرانی خود را از خط 3 و باند مهدی هاشمی (سال 62 ــ 61) برای شما تشریح کردیم ولی حضرت عالی به عنوان رهنمود فرمودید که "مراقب باشید آتش بیار معرکه نشوید"(!) ، بر تعجب ما افزوده شد. اما به هرحال چون تصور ما این بود که حضرت عالی سرباز و یار حضرت امام(ره) هستید، بر این نکات تمرکز نکردیم. اصرار بیش ازحد بر پذیرش قطعنامه خلاف نظر امام خمینی(ره) آنچه برای ما غم انگیزتر بود اصرار بیش ازحد شما ــ علی رغم نظر حضرت امام خمینی(ره) ــ بر پذیرش قطعنامه بود. آن زمان که فشارهای بین المللی و لیبرال ها و ضدانقلاب و منافقین و آقای منتظری و بیت ایشان بر حضرت امام(ره) و ملت ایران برای القا و تحمیل قطعنامه به جمهوری اسلامی بود و راهبرد حضرت امام(ره) و ملت ایران و رزمندگان «جنگ جنگ تا پیروزی» بود، شما به دنبال پذیرش قطعنامه بودید. این که چنین تحلیل و نظری داشتید، شاید چندان مهم به نظر نرسد، ولی مسئله پراهمیت این است که برای تحقق نظرتان در فرماندهان ایجاد تردید کردید. «خط تردید» بزرگ ترین اشتباه استراتژیک شما بود که برای به راه انداختن آن تلاش کردید و هم عرض دیدگاه امام(ره) این خط را بر ملت ایران تحمیل کردید، نام آن را نیز عقلانیت گذاشتید و به فرماندهان و رزمندگان سپاه گفتید همه موافق قبول قطعنامه هستند؛ الّا شما و اگر شما کوتاه بیایید حضرت امام(ره) هم قبول می کنند. تئوریزه کردن «خط تردید» و تندرو خواندن مخالفینِ آن آقای هاشمی تئوریزه کردن «خط تردید» و عقلانی جلوه دادنش و تندرو خواندن مخالفینِ آن، بزرگ ترین خطای شما بود و متأسفانه نه تنها هیچ گاه در خود تردید نکرده بلکه همواره مخالفین را مذمت نمودید. ولی ای کاش این «خط تردید» را لحظه ای نسبت به افکار خود تقویت می کردید تا شاید ... . البته خوب می دانید که امام و ملت ایران و بچه های حزب اللهی هیچ گاه جنگ طلب نبوده و نیستند؛ بلکه بر عزت ملی و غیرت ملی تأکید داشته و دارند؛ هیچ گاه به وعده های نظام سلطه اعتماد نداشته و ندارند و بزرگ ترین مصداق و دلیل آن هم همین قطعنامه 598 بود. دشمنان چقدر به وعده های خود عمل کردند؟ آیا متجاوز (صدام) محاکمه شد؟ بر مردم عادی کوچه و بازار هم معلوم بود که ماشین جنگی صدام با کارگردانی و حمایت و پشتیبانی قدرت های جهانی کوک شده و محاکمه صدام یعنی محاکمه خودشان و آنها هرگز زیر بار چنین موضوعی نخواهند رفت، بگذریم ... . حمایت از مرام اقتصادی موسوی و چرخش 180درجه ای به سمت تعدیل اقتصادی و تشدید فشار معیشتی به مردم جناب هاشمی حضرت عالی در دوران ریاست جمهوری خویش با در پیش گرفتن سیاستِ تعدیل اقتصادی از مرام اقتصادی دولت آقای میرحسین موسوی ــ که می دانیم مورد حمایت شدید جنابعالی بود ــ یعنی اقتصاد بسته و دولتی به سمت اقتصاد باز و آزاد، طی یک چرخش 180درجه ای در خط مشی، تغییر رویکردی آشکار دادید ؛ به گونه ای که در خطبه های نماز جمعه که تا دیروز بر عدالت اجتماعی تأکید داشتید ازآن پس مردم را به مانور رفاه و مصرف گرایی دعوت کردید و چه بسیار خیرخواهان و دوستان که شما را نصیحت کردند و گوش فرا ندادید. سوگوارانه باید عرض کنم که در دوران دولت جنابعالی فرصت های زیادی از دست رفت. عده ای از بستگان و اعضای حزب دولت ساخته که شما را پدر معنوی خود می دانند و شما نیز خود را برادر معنوی آنها معرفی کردید آن چنان شما را احاطه کردند که صدای دیگری را یا نمی شنیدید و یا حسابی برای آن باز نمی کردید. فشار اقتصادی آن قدر بر مردم زیاد شد که حوادث و رخدادهای 13 آبان، مشهد، اسلام شهر و ... رخ داد ولی علت وقوع آنها را ریشه یابی نکردید. کسبه جزء، حتی فروشندگان تره بار هم قیمت ها را افزایش می دادند و علت را که جویا می شدید می گفتند "چون دلار گران شده پس ما هم گران می کنیم". این در شرایطی بود که عده ای از نزدیکان شما خیلی معمولی و با صراحت می گفتند که بستگان رئیس جمهور بایستی با بستگان رؤسای جمهور دنیا ارتباط و حشرونشر داشته باشند؛ و قطعاً برای اینکه کم نیاورند، روی آوردن به زندگی و مشرب اشرافی و گذراندن اوقات فراغت و تفریحات در اروپا و جزایر تفریحی و... امری طبیعی است. و یا اظهار می داشتند که در دنیا برای اجرای سیاست تعدیل اقتصادی دولت ها با معترضین برخورد می کنند و کشتن آنها هزینه ای است که برای تعدیل اقتصادی و اصلاحات اقتصادی غربی باید پرداخت تا کشور شکوفا شود!! شکل گیری تهاجم فرهنگی، طبقه ممتاز و اشرافیت دولتی در دولت هاشمی وای بر ما! این تذهبون؟ به راستی، زندگی ملت رهاشده از جنگ و مستضعفین کجا و زندگی مرفه بی دردان و دنیاطلبان کجا؟! آن هنگام که هشدارها و فریادهای رسا و بلند رهبر معظم انقلاب (مد ظله العالی) نسبت به مسائلی همچون تهاجم فرهنگی، مذمت شکل گیری طبقه ممتاز، اشرافیت دولتی و امثالهم به گوش می رسید نیز واکنش مناسب از شما ندیدیم و فی المثل اگر به وزیری از مشکلات اقتصادی و گرانی انتقاد می شد می گفت "تو هم سوسیالیست شده ای؟!" (کما اینکه اخیراً هم این جمله از وزیری دیگر شنیده شده است). در دوران شما فکر و فعالیت اقتصادی غلط آن چنان حاکم شد که در شهرداری هر کاری امکان پذیر شد؛ البته به قول معروف «قیمت آن متفاوت بود.» دستگاه اطلاعاتی نیز که باید چشم نظام و دیده بان آن برای رصد کجی ها باشد وارد عرصه های اقتصادی فاسد شد و علی رغم نظر رهبر معظم انقلاب به کارش ادامه داد و شما حمایت می کردید. آقای هاشمی، ما دیدیم که خط نفوذ دشمنان قسم خورده ملت ایران وارد حریم خصوصی و خانوادگی مدیران کشور شده و در حال آلوده سازی فرزندان آنها است؛ اما دریغا که هشدارها فایده ای نکرد. سپردن مسئولیت مرکز تحقیقات استراتژیک به کسی که ولایت فقیه را قبول نداشت جناب آقای هاشمی! برای ما این نکته نیز بسیار تعجب برانگیز بود که مسئولیت مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری را به کسی واگذار کردید که ولایت فقیه را قبول نداشت و جالب آنکه آنجا کانون فعالیت گروه ها و احزابی شد که نه تنها به دنبال ترویج لیبرالیسم در فضای جامعه بودند، بلکه حتی علیه شما و دولت شما رسماً فعالیت می کردند و علیه ارزش های انقلاب مطلب می نوشتند و شما می دانستید و به این مسئله تن دادید؛ چرا؟ توهم ریاست جمهوری مادام العمر!! توجه داشتید که قبل از انتخابات ریاست جمهوری سال 76 اطرافیان شما تلاش زیادی کردند که محدودیت زمانی قانون اساسی را برای ریاست جمهوری نادیده بگیرند تا جایی که اگر امکانش باشد ریاست جمهوری شما را مادام العمر کنند، به راستی واکنش شما در خصوص این گونه عملکردها چه بود؟ وقتی در رابطه با فساد و ریخت و پاشهای مدیریتی هشدار داده می شد می گفتید وقتی قطار توسعه اقتصادی و سازندگی حرکت می کند 5 تا 10درصد ریخت و پاش امری طبیعی است و این نگاهی وارداتی است نه مبنی بر اسلام ناب محمدی(ص) و توجه به محرومین و مستضعفین. ناطق نوری را شما ناکام کردید! پاسخ مشارکتی ها به خیرخواهی شما! جالب است در انتخابات دوم خرداد، در حالی که همه و از جمله شخص آقای ناطق انتظار داشتند از وی حمایت کنید، با کمال تعجب شما همسو با جریان موسوم به چپ ــ همانها که در مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری بهشان بال و پر دادید ــ در نماز جمعه سناریوی تردید و احتمال تقلب را تقویت کردید. به این ترتیب جمله «بنویسید خاتمی می خوانند ناطق» آقای ناطق را که کاملاً به شما نزدیک بود با ناکامی مواجه کرد. در انتخابات 76 بود که خیلی ها میزان وفاداری شما به نزدیکترین دوستانتان ــ از جمله آقای ناطق ــ را فهمیدند و ای کاش آقای ناطق نیز همین حقیقت را درک می کرد! آیا یادتان هست که چند صباح بعد، مشارکتی ها در انتخابات مجلس ششم از خجالت شما در آمدند و هدیه ای را که در دوم خرداد از شما دریافت کرده بودند در زمستان 78 به شما عودت دادند!! و دیدید که کودتای نرم و سخت 18 تیرماه سال 1378 را رقم زدند و اگر نگوییم کارگردانی کردند ولی همراه و مؤید خوبی بودند تا اسباب به آتش کشاندن میراث امام و شهدا و ملت ایران را فراهم آورند که خدا نخواست. ــ شما دیدید که آنها تمامی شخصیت شما را به استهزا گرفتند. ــ شما دیدید که آنها میراث امام را به آتش کشیدند. ــ شما دیدید که بیشترین دشمنی آنها با شما بود. ــ شما دیدید که آنها دنبال حکومت سکولار هستند. ــ شما دیدید که آنها خط امام را تحریف می کنند. ــ شما دیدید که آنها تحت تأثیر خط نفوذ، هضم در نظام ظالمانه جهان را پذیرا هستند. ــ شما دیدید خط افراط و رادیکال را آنها دنبال می کنند. ــ شما دید که آنها جهاد، گذشت و ایثار بسیجیان را به خشونت طلبی معنا کردند. اما در مقابل چه کردید؟ آنچه شرط بلاغ بود به شما گفته بودیم؛ اما دریغ از گوش شنوا و ما علی رغم بی مهری ها و کم لطفی ها به خاطر امام و شهدا و انقلاب حاضر شدیم با شما کار کنیم، به عنوان محور وحدت از شما دعوت کنیم و شما به بهانه فراجناحی بودن امتناع ورزیدید. حتی قبل از انتخابات خبرگان رهبری خدمت شما رسیدیم و عرض شد که در شورای مرکزی جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی به تبعیت از جامعه مدرسین حوزه علمیه قم اسامی نامزدهای سراسر کشور را در یک جلسه به جمع بندی رسیدند ولی در مورد حضرت عالی در دو جلسه بحث و بررسی با اختلاف یک رأی حضرت عالی رأی آوردید (که موجب شد خانم وحید دستجردی به اعتراض بر قرار گرفتن نام شما در فهرست از جمعیت بروند). آنچه دوستان و اعضای شورای مرکزی از سوز دل و خیرخواهی و حضوری در جلسه در اعتراض و انتقاد به شما مطرح کردند عبارت بود از: 1) اجرای مشی اقتصادی و سیاست تعدیل که منجر به حمایت از سرمایه داران بی درد و نادیده انگاشتن توده مردم و مستضعفین می شود. 2) برخی اطرافیان شما (حزب دولت ساخته کارگزاران) در مسائل اقتصادی علاوه بر بند 1، حساسیتی نسبت به فساد اقتصادی و مالی ندارند. 3) بستگان شما علاوه بر بند 1 و 2 سلوکشان شکل دادن به یک طبقه ممتازه و ویژه خواری را تداعی می کند. 4) در بخش فرهنگی در دوران دولت شما مشکلات جدی ظهور و بروز کرد. 5) در مسائل خارجی سیاست تنش زدایی یعنی وادادگی را اتخاذ کردید؛ گویا ایران کاری کرده که حالا بیاید رفع تنش کند! و مهمتر اینکه دیدگاه شما با دیدگاه حضرت امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری زاویه دارد و این موجب گسست فکری در نظام می شود. پس از بیان محورهای انتقاد به مشی مدیریتی دولت کارگزاران، جنابعالی در مقام پاسخ گویی همه موارد را نفی کردید و بیان داشتید که تعداد دانشجویان، مدارس و... زیاد شده و ثانیاً ابزارهای فرهنگی در اختیار رهبری است نه دولت که شگفتی زیادی برای دوستان ایجاد کرد که فی المجلس واکنش نشان دادند. جناب آقای هاشمی ملاحظه می فرمایید که بچه های حزب الله از روی تعهد و وظیفه آنچه شرط بلاغ بود انجام دادند و صادقانه بارها و بارها مشکلات و انتقادات را برای شما بیان کردند اما دریغ از گوش شنوا. حاضر نشدید به وحدت حزب الله کمک کنید! و با مخالفین ائتلاف کردید؟! پس از کودتای نرم و غائله 18 تیر 78 که همه نیروهای حزب الله را نگران کرد، گروه های سیاسی اصول گرا گرد هم جمع شدند تا چاره اندیشی کنند. آنها وفاق بین همه وفاداران به نظام را ضروری دانستند و جهت شکل گیری این وفاق محوریت شما را جمع بندی کردند و همگی خدمت رسیدند و تحلیل خود را ارائه دادند و از شما برای محوریت وفاق همه نیروهای معتقد به نظام دعوت کردند، اما شما علی رغم قبول تهدیدها و چالش ها و ضرورت وفاق و وحدت فرمودید "دوم خردادی ها در قدرت هستند و شما در ضعف هستید و من هم فراجناحی هستم" و تحقیرآمیز گفتید "دلم برای شما می سوزد" و حاضر نشدید به وحدت حزب الله کمک کنید! و ما چه می دانستیم که بنا دارید با مخالفین خود ائتلاف کنید؟! هرچند اگر در انتخابات دوم خرداد دقت می شد معلوم بود که طراحان کارگزار و آقایان مرعشی و کرباسچی از فعالان صحنه هستند. آنان اولین کسانی هستند که اتهام ناجوانمردانه تقلب را به جمهوری اسلامی زدند و صریحاً تبلیغ کردند که پای صندوق های رأی مردم می نویسند خاتمی ولی خوانده می شود ناطق؛ شما می دانستید و توی دهان آنها نزدید و بلکه آن را فرصتی تلقی کردید تا نامزد موردنظر حزب الله رأی نیاورد. ماجرای قدرت طلبی ها تمام نشد القصه؛ ماجرای قدرت طلبی تمام نشد و روزبه روز به شکلی دیگر ادامه یافت. مردم فهمیدند هاشمی دهه 70 با هاشمی دهه 60 و هاشمی دهه 80 با هاشمی دهه 70 تفاوت دارد. مردم دیدند همان تیم اقتصادی که در دولت میرحسین موسوی دنبال اقتصاد بسته و دولتی بود، در دولت هاشمی با شعار اقتصاد آزاد و اقتصاد باز به میدان آمده و در دولت آقای خاتمی هم فعال مایشاء است، چنانچه در دولت احمدی نژاد و الآن هم در دولت روحانی همان فکر میدان داری می کند ؛ البته ممکن است بعضی عوض شده باشند ولی فکر همان فکر است. این فکر و اندیشه اقتصاد لیبرال ــ آن هم ناقص و با اشکال مختلف عاریه ای و وارداتی با الگوهای صندوق بین المللی پول و بانک جهانی ــ است که بیش از 30 سال است که تلاش می کند تا خودش را بر کشور تحمیل کند و فرصت نداده تا اقتصاد ملی و اسلامی وارد صحنه شود. دائماً می گفتید "می آیم، نمی آیم"! آمدید و شکست خوردید جناب آقای هاشمی چه کسی باید پیشتاز تحقق اسلام ناب محمدی (ص) و اندیشه ناب امام خمینی (ره) در حوزه اقتصاد می شد؟ شما کدام جبهه را تقویت کردید؟! به هرحال یک سال قبل از انتخابات ریاست جمهوری سال 84 اعضای شورای مرکزی جمعیت ایثارگران خدمت شما آمدیم ــ بااینکه به وفاق کمک نکردید و علی رغم آنکه با مخالفین و منتقدین خود ائتلاف کرده بودید و با همه ناملایماتی که از سوی شما مشاهده شد ــ و عرض کردیم شما نیروهای نسل اول انقلاب هستید، اوضاع کشور خوب نیست و یاران امام بایستی برای نسل آینده کمک کنند تا کادر سازی شود، لازم است جوانان و تازه نفس ترها به میدان بیایند، گردش نخبگان صورت گیرد، چرخش قدرت شود، به جوانان بها داده شود و دیگر حضور نسل اولی های مانند شما در عرصه انتخابات به مصلحت نیست. هرآن چه را تحلیل کردیم قبول کردید و تشویق نمودید و گفتید که بنا دارید در انتخابات وارد نشوید ولی تا آستانه انتخابات هرروز مطلبی مطرح کردید و دائماً می گفتید "می آیم، نمی آیم"! و در آخر با اینکه متوجه شدید مقام معظم رهبری مصلحت شما را در آمدن به عرصه انتخابات ندیدند ولی تصمیم گرفتید که وارد رقابت شوید. بار دیگر و در آستانه انتخابات سال 84 ریاست جمهوری خدمت رسیدیم و شما را یادآور ملاقات یک سال قبل کردیم و فرمودید "همه آن حرف ها را که گفتید یادم هست و قبول دارم ولی اگر اصول گرایان وحدت کنند، نمی آیم". گفتیم "کمک کنید تا وحدت شود؛ ما طی توافقاتی که داشته ایم قرار است هرکس در سنجش افکار عمومی بالاتر باشد از وی حمایت کنیم" و شما گفتید "اگر روی آقای ولایتی تفاهم کنید من حمایت می کنم و نمی آیم". عرض کردیم "بنای ما این است که هرکس در سنجش بالاتر باشد و الآن آقای قالیباف بالاتر است" و گفتید "ایشان سرهنگ است و اهل پادگان" و حاضر نشدید کمک کنید. ما عرض کردیم "در بهترین حالت اگر شما بیایید انتخابات دومرحله ای می شود و نفس دومرحله ای شدن یک افت برای شما است و مصلحت شما نیست"، قبول کردید؛ ولی فرمودید "دوستان ما سنجش کرده اند همین الآن که من تصمیم نگرفته ام برای آمدن، 57 درصد رأی دارم". عرض کردیم "ما از این سنجش خبر داریم، نظرسازی است که اطرافیان شما انجام داده اند و علمی نیست و ساختگی است" و با این مذاکره جدا شدیم و شما تحت تأثیر جریانات مشکوک و لیبرال ها وارد صحنه شدید و با دست خودتان زمینه رأی آوری آقای احمدی نژاد را فراهم کردید. حمایت ضدانقلاب و مارکسیست ها و لیبرال ها و امثالهم در مرحله دوم انتخابات 84 جناب آقای هاشمی چه بگوییم از ستاد تبلیغات انتخابات شما و کارناوال هایی که راه انداختند و برچسب های 2005 که تولید کردند! به راستی چه کسانی برای شما تبلیغ می کردند و چه می توان گفت از آن فیلم تبلیغاتی و به اصطلاح دیدار صمیمی با جوانان و...؟ و چه بگوییم از مرحله دوم انتخابات که همه ضدانقلاب و مارکسیست ها و لیبرال ها و امثالهم از شما حمایت کردند و دوقطبی احمدی نژاد و هاشمی رقم خورد که طبعاً نتیجه کار برای هر انسان منصفی معلوم بود؟ کار شما برای رأی آوری به کجا رسیده بود؟!! در همان زمان مطلع شدیم که اتاق های فکر و کمیته پشت صحنه به ستادهای شما خط داده اند؛ "ساعت 12 امشب اگر اسم آقای هاشمی از صندوق درنیامد بریزید جلوی وزارت کشور و در خیابان ها و اعلان کنید تقلب شده". خوشبختانه این خبر زودهنگام لو رفت و به حضرت عالی منعکس شد و شما هم به برادرتان منعکس کردید و این فتنه تااندازه ای کور شد. چون معترضین سازماندهی شده کمتر از هزار نفر آمدند و شعار تقلب سردادند و فتنه خنثی شد؛ ولی متأسفانه همان جریان نفوذ موفق شد، این سناریو را بعدها به نتیجه رساند. جالب تر آنکه فرزند عزیزتان و البته به قول شما مظلوم(!) آقای مهدی هاشمی، قبل از انتخابات 84، در تاریخ دوم ژوئن 2005 در مصاحبه با روزنامه آمریکایی «یو.اس.ای تودی» جملاتی بر زبان راند که شرم بر چهره انسان از بازگو کردن آن می نشیند، اما برای بازخوانی تاریخ باید بگویم که او در این مصاحبه گفت: «پدرم در صورت انتخاب مجدد به عنوان رئیس جمهوری، قانون اساسی را به منظور کاهش قدرت رهبری و تبدیل آن به مقامی تشریفاتی نظیر «ملکه انگلیس» تغییر خواهد داد». البته همین آقازاده عزیزتان همان زمان بارها برای ما پیغام فرستاد "اگر پدرم رئیس جمهور شود حاضریم 4 یا 5 وزارت خانه را به شما بدهیم" و بعد هم تهدید کرد "اگر برای ژنرال ما مشکل پیش آید ژنرال شما را می زنیم". وای بر ما، کار شما برای رأی آوری به کجا رسیده بود؛ از گریه با جوانان تا حمایت ضدانقلاب؛ از تطمیع توسط فرزندتان تا تهدید توسط ایشان. پس باید پرسید «فاین تذهبون»؟! کینه حزب الله را به دل گرفتید آقای هاشمی چه شده که چنین شتابان مسیر افول را انتخاب کرده اید؟! ما را کاملاً از خود مأیوس کرده اید. حزب الله نهایت حسن نیت خود را نسبت به شما نشان داد ولی شما حاضر نشدید کمی توجه و تأمل کنید. کینه حزب الله به دل گرفتید و همه را با احمدی نژاد یکی فرض کردید که حتماً اشتباه کردید! شما هیچ می دانید بسیاری از بزرگان که از حضرت عالی حمایت می کنند نه به این دلیل است که در شما اشکال نمی بینند بلکه برای بازدارندگی از شکل گیری منتظری دیگری هستند، متأسفانه شما هیچ متوجه این معنا نیستید. خط 3 که در دهه 60 مخالف شما بود با تمام قامت به همراه کارگزاران و فرزندان شما به صحنه آمدند تا به بهانه حمایت از شما از دولت وقت انتقام بگیرند و خودشان را برای انتخابات سال 88 آماده کردند و خدا می داند که چه تلاش ها و برنامه ریزی هایی شد، چه پول ها که خرج شد، چه ارتباطاتی که برقرار شد و چه کارشناسان داخلی و خارجی ای که به کار گرفته شدند تا در 88 احمدی نژاد رأی نیاورد. کلید فتنه با اسم رمز تقلب مدت ها قبل از انتخابات سال 88 زده شد که دلیل آشکارش راه انداختن کمیته صیانت از آرا بود. دردمندانه عرض می کنیم که در همه صحنه های آشکار و پنهان فتنه ــ از اتاق های فکر پشت صحنه گرفته تا تظاهرات آشکار جریان فتنه ــ همه و همه جای پای بستگان و نزدیکان آقای هاشمی به چشم می خورد. بر اساس چه اطلاعاتی دود آتش فتنه گران را دیده و پیش بینی کردید؟ قبل از شروع فتنه 88 که به قول خودتان در آخرین نماز جمعه، اسم بحران روی آن قرار دادید، د ر نامه بدون سلامی که با رضایت و موافقت جنابعالی رسانه ای شد، خطاب به ولی فقیه اعلام کردید که اگر به پیشنهادهای شما توجه نشود، آتش و دود آن بعد از انتخابات، جامعه را فرا خواهد گرفت و چطور همان شد که شما گفتید، حال آنکه هیچ گاه حاضر نشده اید به سؤال افکار عمومی جواب دهید: بر اساس چه اطلاعاتی، دود آتش فتنه گران را دیده و پیش بینی کرده اید؟ و همچنین گفتید: «بااین همه بر فرض اینکه اینجانب صبورانه به مشی گذشته ادامه دهم، بی شک بخشی از مردم و احزاب و جریان ها این وضع را بیش از این برنمی تابند و آتش فشان هایی که از درون سینه های سوزان تغذیه می شوند، در جامعه شکل خواهد گرفت که نمونه های آن را در اجتماعات انتخاباتی در میدان ها، خیابان ها و دانشگاه ها مشاهده می کنیم.» و البته راست هم می گفتید چرا که فرزندانتان میدان دار این صحنه بودند! و در آخر نامه با بیت شعری کنایه آلود گفتید: سر چشمه شاید گرفتن به بیل چو پر شد نشاید گرفتن به پیل و حال آنکه شما از همه اینها مطلع بودید و به جای برخورد با این عناصر فتنه گر که داشتند کشور را به آتش فتنه خود می سوزاندند و به سمتی می بردند تا سوریه ای دیگر در ایران عزیز ما رقم بزنند و به جای تلاش برای فرونشاندن آتش فتنه قدرت طلبان که معلوم بود ایادی استکبارند، عکس العمل شما آن نامه بدون سلام شد که حاوی تهدیدات متعدد به رهبری و مجموعه نظام بود. فیلم فائزه هاشمی را دیدید، اتفاقی نیفتاد! فی المثل وقتی به شما گفته شد دخترتان فائزه خانم در تظاهرات بوده و چنین و چنان شعارهایی داده، گفتید "فیلمش را بدهید" و وقتی فیلم را هم دیدید، نه تنها اتفاقی نیفتاد بلکه به عکس حضور آنها در فتنه بیشتر شد و ما هیچ گاه از جنابعالی درباره برائت از حضور و مدیریت تظاهرات توسط فرزندانتان، ندیده و نشنیدیم. نسبت نادرست دادن به فرماندهان سپاه و آیت الله ری شهری و شراکت در فتنه 88 با موسوی کار به جایی رسید که شما برای اثبات ادعای تقلب، استشهاد غلط به فرماندهان سپاه دادید و نقل غلط از آیت الله ری شهری کردید. آقای هاشمی! روح امام و شهدا را عذاب دادید وقتی در جلسه 4نفره با حضور میرحسین موسوی و سید محمد خاتمی و سید حسن خمینی گفتید کف نظر آقای میرحسین ابطال انتخابات است. با این اقدامات و موضع گیری هایتان فرصت رجزخوانی و تجرّی برای نظام سلطه و سفیران آن، منافقین و ضدانقلاب را فراهم آوردید و حاضر نشدید به دهان میرحسین بزنید. البته نه شما و نه خاتمی و نه آقای سیدحسن به دهان میرحسین نزدید و در این ماجرا شریکید. اعوجاج و شک و تردید را در نماز جمعه جبران نکردید در روز 26 تیرماه سال 88 (که به قول خودتان نماز جمعه تاریخی بود) و به شهادت تاریخ و اسناد که مورد حمایت جریان ضدانقلاب، معاندین خارجی، سکولارها، ملی مذهبی ها و منافقین بود، به عنوان یگانه رهبر جریان فتنه، همان خواسته های خود در نامه بدون سلام را از تریبون مقدس نماز جمعه تکرار کردید و قطعاً می دانید اکثریت کسانی که در آن نماز جمعه حامی شما بودند، هیچ قرابتی با مقدسات شرعی و نماز نداشتند تا جایی که به آن شکل در صف نماز جماعت حاضر شدند و به امامت شما اقتدا کردند. به راستی آقای هاشمیِ یار و یاور امام و رهبری، حالا یارو یاور چه جریانی شده بود؟ چرا دشمنان قسم خورده ملت ایران به او دل خوش کرده بودند؟ چرا ضدانقلاب به او استشهاد و استناد می کردند؟! آه از این همه اعوجاج و شک و تردید! آه از این همه شاد کردن دل دشمن! آه از این همه تغییر در کسی که خود را یار امام و دوست، همراه، همسنگر دیروز، امروز و فردای رهبری می داند! قربان دل رهبر عزیز و خانواده شهدا و ملت مظلوم ایران که حالا شاهد یک دندگی ها و غرور اصحاب و یاران بنیان گذار انقلاب بودند. از میرحسین و کروبی و خاتمی بگذریم، جناب هاشمی، شما چرا چنین کردید؟! قوه قضاییه را تحت فشار قرار دادید که مهدی هاشمی را تبرئه کند اگر روزی فشارها برملا شود چه برای شما می ماند؟! همکاری شما در بازگرداندن مهدی فراری، برای محاکمه وی، بسیار اقدام مناسبی بود، اما مع الاسف پس ازآن خطای دیگری که از شما سر زد آن بود که قوه قضاییه را با لطایف الحیل تحت فشار قرار دادید تا مجرم را تبرئه کند؛ داستان فشارها به قوه قضاییه و تلاش برای تبرئه مهدی و...اگر روزی برملا شود چه برای شما می ماند؟! ماجرای نامزدی مجدد و انتخابات 92 نیز یک داستان مفصل و درس آموز است. هم انتخابات گذشت و هم مهدی محکوم شد که درس ها و عبرت هایش برای تاریخ و آیندگان به جای می ماند، ولی آنچه باعث شد این رنج نامه را بنویسم داستان تحریف تاریخ و مواضع حضرت امام خمینی(ره) و واقعیت های انقلاب بود. بسیار برایم رنج آور است که اصحاب امام، یاران انقلاب و مجاهدان دیروز را در حال ریزش ببینم. خدا می داند خوشحال نیستم که هیچ، غم و اندوه دارم که برای چه؟ چرا هاشمی حاضر است با دست خود عزت و افتخارات را پایمال کند؟ من نمی گویم شما قصد خیانت دارید ولی دردمندانه عرض می کنم نتیجه و آثار مواضع و اقدامات شما منجر به خیانت به انقلاب و ملت ایران می شود. چرا باید شما مطلبی را بیان کنید که خوراک و استناد رسانه بیگانه و دشمنان اسلام شود؟ سرنوشت مشترک هاشمی و منتظری وقتی به یاد آقای منتظری می افتم سرنوشت مشترکی در ذهنم تداعی می کند. هنگامی که این جمله حضرت امام خطاب به آقای منتظری را در نامه 68.01.06 مرور می کنم که فرمودند «تاریخ اسلام پر است از خیانت بزرگانش به اسلام» مرور می کنم، به این یقین می رسم که خداوند حکیم پاسخ رفتار غیرصادقانه و ناخالصانه را در دنیا و آخرت می دهد. جناب هاشمی متأسفانه واقعیت امر این است که شما از جایگاه یک انسان زیرک و سیاسی که مقابل دشمنان می ایستاد، تا جایگاه فردی که رهبری یک گروه سیاسی قدرت طلب را به دست گرفته، افول کرده اید. این کار مشاوره های غلط و اتاق های فکر ادراک ساز نفوذی است تا چنین شخصیت بزرگی را جلوی انقلاب و نظام قرار دهند؛ البته زمینه ها مهم است و آن زمینه ها این فرصت ها را به وجود می آورد. مواضع افراطی سال های اخیر جناب هاشمی چگونه بگوییم در مسیر عدل و قسط قرار دارید؟ چگونه بگوییم دم زدن شما از عدالت و قسط واقعی است؟ چگونه بگوییم در تلاش برای بسترسازی ظهور حضرت ولی عصر(عج) هستید در صورتی که جرم برخی از فرزندانتان با این همه پرونده اثبات شده و حکم صادر شده، ولی باز از ایشان تمام قد دفاع می کنید و در مقابل فرزندانتان نظام مظلوم جمهوری اسلامی را محکوم می کنید؟! آیا این دست اندازی ها و جرم های فرزندان شما شایسته ملت مظلوم ایران است که این گونه حامی شان هستید؟ برای روشن شدن بیشتر شما و افکار عمومی مروری بر مواضع این سال های اخیرتان دارم: خاطره نامه به امام درباره شیطان بزرگ آمریکا 1 ــ شما در فروردین ماه سال 91 و در گفت وگویی با فصلنامه مطالعات بین المللی می گویید: «من در سالهای آخر حیات امام(ره) نامه ای را خدمتشان نوشتم، تایپ هم نکردم، برای اینکه نمی خواستم کسی بخواند و خودم به امام دادم. در آن نامه هفت موضوع را با امام مطرح کردم و نوشتم که "شما بهتر است در زمان حیاتتان، این ها را حل کنید، در غیر این صورت ممکن است اینها به صورت معضلی سدّ راه آینده کشور شود. گردنه هایی است که اگر شما ما را عبور ندهید، بعد از شما عبور کردن مشکل خواهد بود..." یکی از این مسائل رابطه با آمریکا بود. نوشتم "بالاخره سبکی که الآن داریم که با آمریکا نه حرف بزنیم و نه رابطه داشته باشیم، قابل تداوم نیست. آمریکا قدرت برتر دنیا است. مگر اروپا با آمریکا، چین با آمریکا و روسیه با آمریکا چه تفاوتی از دید ما دارند؟ اگر با آنها مذاکره داریم، چرا با آمریکا مذاکره نکنیم؟ معنای مذاکره هم این نیست که تسلیم آنها شویم. مذاکره می کنیم اگر مواضع ما را پذیرفتند و یا ما مواضع آنها را پذیرفتیم، تمام است"». و جالب اینکه پس ازآنکه این اظهارات شما با واکنش نخبگان سیاسی و رسانه ها مواجه می شود، در توجیه ادعای خود گفتید: «اگر بحث هایم در مورد رابطه با آمریکا در آن نامه مورد ایراد بود، حتماً حضرت امام در همان زمان پاسخ من را می دادند».(!) با توجه به قاعده «الاقرار العقلا علی أنفسهم جائز» می توان صحت ادعای شما در نگارش نامه را پذیرفت، اما اینکه شما سکوت امام را حمل بر رضایت ایشان کرده اید، سخت مبالغه آمیز و تحریف مکتب امام(ره) است. حتی اگر صحت ادعای شما مبنی بر عدم پاسخ امام را بپذیریم هیچ عقل سلیمی نمی پذیرد که سکوت امام به معنای موافقت با دیدگاه شما باشد. چه آنکه امام در پیش و پس از انقلاب در بسیاری از مسائل چالشی مطرح بین انقلابیون، همچون کتاب شهید جاوید و دکتر شریعتی، سکوت پیشه کردند و این را نمی توان به حساب موافقت ایشان با دیدگاه های انحرافی گذارد و مهمتر اینکه سرتاسر مواضع حضرت امام(ره) در سال پایانی عمر و حتی در وصیت نامه سیاسی الهی ایشان و در نامه عزل آقای منتظری (68.01.06) و پیام نوروزی ایشان در (68.01.01) همه و همه نفی دیدگاه و نظر شماست. سخنان دشمن شادکن درباره سوریه 2 ــ شهریورماه 1392 و در اوج تبلیغات مستکبران علیه مقاومت و سوریه که با هدف حمله به این کشور و اشغال آن انجام می گرفت، جنابعالی نیز به سهم خود پازل طراحی شده نظام سلطه را تکمیل کرده و در مراسم سالگرد آیت الله صالحی مازندرانی ادعا کردید: «مردم سوریه بیش از 100هزار کشته و 8میلیون آواره دادند در داخل و خارج، زندان ها پر از مردم، زندان ها جا ندارد، بعضی از ورزشگاه ها را گرفتند، آنها را پر کردند، شرایط بدی بر مردم حاکم است؛ مردم ازیک طرف از طرف خود حکومتشان بمباران شیمیایی می شوند و از طرف دیگری امروز منتظر بمب های آمریکا باید بمانند». تنها پس از واکنش رسانه ها و سیاسیون انقلابی بود که شما عقب نشینی و اظهارات خود را تصحیح کردید، اما چگونه می توان تبعات آن سخنان دشمن شادکن و مستندساز برای دشمنان را از یاد برد؟ ادعای موافقت امام(ره) باحذف شعار مرگ بر آمریکا!! 3 ــ دیگر موضع شما که بسیار هم جنجال برانگیز شد، ادعای شما مبنی بر موافقت امام (ره) برای حذف شعار مرگ بر آمریکا بود؛ چنانچه در گفتگو با ماهنامه مدیریت ارتباطات ادعا کردید: «موافق نبودیم که در مجامع عمومی مرگ کسی را شعار دهیم، مثلاً در اجتماعات ما «مرگ بر بنی صدر» شعار داغ مردم بود که در نماز جمعه خواهش کردم که نگویند. «مرگ بر بازرگان» بود که خواهش کردم، نگویند. «مرگ بر شوروی» بود که گفتم الآن با شوروی مشکل آن چنانی نداریم. درباره آمریکا هم گفته بودم. وی گفت یک اصل قرآنی وی را به این روحیه رسانده است، چراکه قرآن از زبان خداوند به مسلمانان صدر اسلام که به بت ها فحش می دادند، می گوید: حق ندارید به بت های آنها فحش بدهید. «ولاتسبّ الذین یدعون من دون الله» می فرماید بت ها را سبّ نکنید، چون آنها هم متقابلاً به خدا بد می گویند و باعث گمراهی بیشتر آنها می شوید». پس ازآن نیز پایگاه اطلاع رسانی حضرت عالی با بازنشر بخشی از خاطرات شما نوشت: «هاشمی با یادآوری حذف شعار «مرگ بر آمریکا» و اینکه امام با حذف این شعار موافق بودند و واکنش های تند بعدی و جوسازی های به عمل آمده در این خصوص تأکید می کند: تمام مطلب همان بود که نوشته بودم. الآن هم دقیقاً یادم نیست که چه نوشتم. به هرحال موافق نبودیم که در مجامع عمومی مرگ کسی را شعار دهیم». این در حالی بود که تا آخرین روز عمر پربرکت امام عظیم الشأن در همه مجامع عمومی و مخصوصاً در حضور ایشان در حسینیه جماران و نیز در نمازهای جمعه ای که به امامت خود حضرت عالی برگزار شد، شعار «مرگ بر آمریکا» سر داده می شد. مگر از یاد برده ایم که حضرت امام در پیام قبول قطعنامه که در کمتر از یک سال تا پایان عمر پربرکتشان صادر شد، با اشاره به ادعاهای آل سعود برای توجیه کشتار حج گزاران، فرمودند: «دست نشاندگان آمریکا آتش زدن پرچم آمریکا را به حساب آتش زدن حرم، و شعار مرگ بر شوروی و آمریکا و اسرائیل را به حساب دشمنی با خدا و قرآن و پیامبر گذاشته اند؛ و نیز مسئولین و نظامیان ما را با لباس اِحرام به عنوان رهبران توطئه معرفی کرده اند!». و مگر می توان فراموش کرد که ایشان قاطعانه تأکید کرد: «از خدا می خواهیم که این قدرت را به ما ارزانی دارد که نه تنها از کعبه مسلمین، که از کلیساهای جهان نیز ناقوس مرگ بر آمریکا و شوروی را به صدا درآوریم». امام بزرگواری که تا آخرین لحظات حیات، دست از مجاهدت و مبارزه نکشید، چگونه ممکن است در میانه سال های دفاع مقدس موافق حذف شعار «مرگ بر آمریکا» شده باشد؟! گویا برخی خواص که به «آلزایمر سیاسی» مبتلا شده اند، آرزوهای دوره استحاله خود را به نام امام(ره) سند می زنند! خدا را شکر می کنم که آن عزیز سفرکرده، هوشمندانه چنین روزهایی را پیش بینی کرد و راه سوءاستفاده را چنین بست: «اکنون که من حاضرم، بعضی نسبت های بی واقعیت به من داده می شود و ممکن است پس از من، در حجم آن افزوده شود. لهذا عرض می کنم آنچه به من نسبت داده شده یا می شود، مورد تصدیق نیست، مگر آنکه صدای من یا خط و امضای من باشد با تصدیق کارشناسان یا در سیمای جمهوری اسلامی چیزی گفته باشم». حال که امام(ره) به این صراحت مسیر «تحریف» را مسدود کرده و شاهد چنین ادعاهایی هستیم، باید از خود بپرسیم اگر آن امام بصیر چنین پیش بینی نکرده بود، تحریف گران با میراث فکری او چه می کردند؟! و ملت ایران بسیار متأسف و متأثر است که چطور و چگونه ممکن است، کسی که هرچه دارد از امام و انقلاب است، این گونه مکتب امام را تحریف کند. روایت عجیب شما در خصوص چرایی آغاز جنگ 4 ــ روایت عجیب شما در خصوص چرایی آغاز جنگ نیز بسیار تأمل برانگیز است. شما اخیراً در مصاحبه ای ادعا کرده اید: «در همان موقع [ابتدای انقلاب] انسان های افراطی بین ما بودند که حرف از صدور انقلاب [نه آن گونه که امام می گفتند] می زدند. بعضی ها [نه باز با رویکرد و منظوری که امام داشتند] می گفتند: با دولت ها کار نداریم و با ملت ها کار داریم. این حرف های عجیب وغریب، باعث شد که کم کم اختلاف پیش بیاید. عراق بیش از همه ترسید و عامل اجانب شد و علیه ما جنگ به راه انداخت». ظاهراً صدام هم بی تقصیر بوده و این به قول شما افراطی های داخلی بوده اند که صدام را ترسانده اند تا آن جنگ ظالمانه را بر ملت ایران تحمیل کند. اما آقای هاشمی! آن افراطی هایی که از آنها سخن گفته اید و آنها را آغازگر جنگ نامیده اید، چه کسانی هستند؟ اگر مقصودتان مسئولان نظام هستند که خود شما هم جزو آنان بوده اید و احتمالاً باید گفت حضرت عالی در رأس افراطیون بوده اید. مگر یادتان رفته است که حضرت امام در پیام منشور روحانیت فرمودند: «من قبلاً نیز گفته ام همه توطئه های جهان خواران علیه ما از جنگ تحمیلی گرفته تا حصر اقتصادی و غیره برای این بوده است که ما نگوییم اسلام جوابگوی جامعه است و حتماً در مسائل و اقدامات خود از آنان مجوز بگیریم». و باز در همین پیام در پاسخ به کسانی که ادعاهایی مانند شما را مطرح می کنند، می فرمایند: «آنان که هنوز بر این باورند و تحلیل می کنند که باید در سیاست و اصول و دیپلماسی خود تجدیدنظر نماییم و ما خامی کرده ایم و اشتباهات گذشته را نباید تکرار کنیم و معتقدند که شعارهای تند یا جنگ سبب بدبینی غرب و شرق نسبت به ما و نهایتاً انزوای کشور شده است و اگر ما واقع گرایانه عمل کنیم، آنان با ما برخورد متقابل انسانی می کنند و احترام متقابل به ملت ما و اسلام و مسلمین می گزارند. این یک نمونه است که خدا می خواست پس از انتشار کتاب کفرآمیز «آیات شیطانی» در این زمان اتفاق بیفتد و دنیای تفرعن و استکبار و بربریت چهره واقعی خود را در دشمنی دیرینه اش با اسلام برملا سازد تا ما از ساده اندیشی به در آییم و همه چیز را به حساب اشتباه و سوءمدیریت و بی تجربگی نگذاریم و با تمام وجود درک کنیم که مسئله اشتباه ما نیست، بلکه تعمد جهان خواران به نابودی اسلام و مسلمین است و الّا مسئله فردی سلمان رشدی آن قدر برایشان مهم نیست که همه صهیونیست ها و استکبار پشت سر او قرار بگیرند». اگر هم مقصودتان از افراطی هایی که دم از صدور انقلاب می زدند، همان خط 3 ای ها و باند مهدی هاشمی معدوم اند، خوب است از خود بپرسید، الآن باقی مانده های آنها کجا هستند و آیا در پناه شما مأوی نگرفته اند؟ برنامه ریزی برای آلترناتیو ولایت فقیه!! 5 ــ مواضع و دیدگاه های روزها و سالیان اخیر شما درباره ولایت فقیه نیز به مراتب تأمل برانگیز است. بنا بر نقل رسانه ها شما در جلسه تاریخ 7 اسفند 87 هیئت امنای وقت دانشگاه آزاد، پیشنهاد یکی از اعضا را که گفته بود «در صورت فوت کلیه یا اکثریت اعضای مؤسس در یک زمان، ولی فقیه تصمیم گیری کند و این مسئله در اساسنامه گنجانده شود» را رد کرده و گفته اید «ولی فقیه خوب است اما اشکالش این است که بعداً اگر نظام ما ولی فقیه نداشته باشد، اگر ما بخواهیم وقف ابدی باشد که نمی شود بگوییم ولی فقیه؛ ممکن است نظام ما ولی فقیه نداشته باشد... تعدادی علی البدل داشته باشد که در صورت حادثه جایگزین شود». این گونه اظهار نظر درست زمانی از سوی شما مطرح می شد که شما رئیس مجلس خبرگان رهبری بودید و این انتظار به حق از حضرت عالی وجود داشت که بیش از هرکس دیگری پاسدار نظام و الگوی حکومتی ولایت فقیه باشید. حال، چطور ممکن است رئیس مجلس خبرگان برای «آلترناتیو ولایت فقیه» برنامه ریزی کند؟! 6 ــ نگاه شما به مقوله «آلترناتیو نظام ولایی» تنها به همین سخن ختم نمی شود. در دهه فجر سال 1389 در گفت وگو با روزنامه جمهوری اسلامی و در توصیه به کسانی که ناراضی خطابشان کردید، گفتید: «من به این قشر ناراضی توصیه ام این است که بیایید در صحنه. انقلاب مال آنها هم هست. همه بیایند. حتی آنهایی هم که در انقلاب نبودند، سهمی هم نداشتند بیایند. این کشور مال آنها هم هست. ما می خواهیم همه بیایند. ما الآن آلترناتیوی برای وضع موجود نداریم. همین را باید حفظ بکنیم، با اصلاحات، با ترمیم هایی که لازم است انجام بدهیم. این طرف هم بعدها این را به رخ آنها نکشند که برای ما آمدند. همه به عنوان وظیفه ملی و انقلابی و اسلامی بیایند». چنین به نظر می رسد که شما خود را در قامت رهبر اوپوزیسیون تلقی و به هواداران این جریان توصیه می کنید فعلاً که گزینه دیگری به جای نظام نداریم، باید کوتاه آمد! سبحان الله! چطور ممکن است رئیس مجمع تشخیص مصلحت یک نظام خود را گاه در قامت رئیس اوپوزیسیون همان نظام تصور کند؟! بازگوکردن مجدد تئوری شکست خورده شورای رهبری خلاف نص صریح قانون اساسی 7 ــ موضوع دیگر مورد ادعای شما امکان تشکیل شورای رهبری است که در 26 بهمن 93 گفته اید: «اگر خبرگان به وظیفه خودشان درست عمل کنند، در صورت نبودن یک فرد مناسب حتماً می توانند شورایی کنند، چون قانون شورا شدن هم باز است. شاید در آینده بدون شورا نتوانند کار درستی انجام بدهند».این درحالی است که هم ما و هم شما می دانیم که قانون اساسی مخالف رهبری شورایی است و بنا بر نقل حضرت آیت الله امینی، امام نیز پس ازآنکه نظر شورای بازنگری قانون اساسی مبنی بر حذف رهبری شورایی را شنیدند، بر آن صحه گذاردند؛ با این حال مواضع این روزهای اخیر شما و بازگوکردن مجدد تئوری شکست خورده شورای رهبری و اصرار بر جا انداختن این تئوری خلاف قانون اساسی برای چیست؟! دشمنان دیروز انقلاب، امام و رهبری، دوستان و حامیان امروز هاشمی رفسنجانی شدند حال جای این پرسش از حضرت عالی است که در حالی که هیچ محمل قانونی برای رهبری شورایی نیست، طرح یک باره آن از سوی شما با چه هدفی انجام می پذیرد؟ آیا می توان در این گونه اظهارات نیت خیر پیدا کرد؟ شما می دانید که افراد عادی هم چنین تلقی می کنند شما طرح مسئله شورائی را برای این مطرح می کنید که در آن شریک شوید و چرا حاضرید چنین اتهاماتی را برای خود بخرید؟ و باز می دانید همه نخبگان و حضرت امام(ره) رهبری شورائی را راهگشا نمی دانستند و با تجربه به دست آمده آن را از قانون اساسی حذف کردند. 8 ــ موضوع دیگری که نشان می دهد به زعم جنابعالی مسیر انقلاب بعد از امام خمینی(ره) دچار تحریف شده و بر اساس اندیشه های بنیان گذار انقلاب حرکت نکرده است، اظهارنظر شما در 10 آبان 94 و در همایش بین المللی "قرآن در سیره و اندیشه امام خمینی" است، آنجایی که مدعی می شوید «البته اگر این انقلاب را با اندیشه و دیدگاه امام خمینی(س) پیش می بردیم، قطعاً در حال حاضر وضعیت بهتری داشتیم، اما من مأیوس نیستم که با توجه به آگاهی ای که مردم پیدا کردند و توانایی هایی که به طور روزافزون در کشور افزایش پیدا می کند، ما موج جدیدی از پیشرفت را که تا الآن نگذاشتند به آن دست بیابیم در آینده به نام اسلام و قرآن ایجاد کنیم». حال آنکه باید از شما بپرسیم چه کسانی به دنبال فرستادن امام خمینی و اندیشه های امام خمینی به موزه تاریخ بودند و در حال حاضر آنها چه قرابت و ارتباطی با شما دارند تا جایی که این قرابت به حدی نزدیک می شود که "عبدالحسین هراتی فرد" فرد هتاک به امام خمینی(ره) و انقلاب، در چند قدمی هاشمی رفسنجانی در مجمع تشخیص مصلحت نظام حاضر می شود و در جلسات خصوصی و عمومی شما شرکت می کند؟ آیا با این وضعیت نمی توانیم به تغییر 180درجه ای هاشمی رفسنجانی اقرار کنیم و بگوییم دشمنان دیروز انقلاب، امام و فعلی
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بلاغ]
[مشاهده در: www.]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
گوناگون
پربازدیدترینها