محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830273397
لزوم درمان رایگان مصدومان حوادث غیر ترافیکی در بیمارستان های دولتی
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>اجتماعی>سلامت>ا ین روزها پزشکان متهمان ردیف اول بسیاری از اتفاقاتی هستند که در بیمارستان ها و مراکز درمانی رخ می دهد.به گزارش شفا آنلاین ، نه تنها نگاه اقشاری از مردم، که روایت های برخی مسئولان و جهت گیری رسانه ها در خیلی از موارد، پزشکان را بیش از پیش نیازهای ضروری برای دریافت خدمات درمانی باکیفیت و به موقع مقصر می دانند. واقعا مسئولیت جامعه پزشکی در قبال مشکلات مالی بیماران، مصدومان و خانواده هایشان در برخورداری از خدمات درمانی در هنگام مواجهه با حوادث غیرترافیکی چیست؟ درشرایطی که مقررات بیمارستان، به عنوان یک بنگاه اجتماعی- اقتصادی، بر این روال است که قبل از پرداخت هزینه، خدمات درمانی برای بیمار ارائه نشود، گناه پزشکان، پرستاران و کادر درمان چیست؟ از سوی دیگر حوادث اتفاق افتاده در چند هفته اخیر از جمله واقعه خمینی شهر و میدان فاطمی و... همه و همه نشان دهنده وجود علت ریشه ای در شکل گیری این وقایع است و آن علت ریشه ای رایگان نبودن درمان مصدومان غیرترافیکی در هنگام بروز حادثه است که بیمار و خانواده اش هیچ گونه آمادگی قبلی برای پرداخت هزینه در آن زمان را ندارند. از طرف دیگر وضعیت چندسال اخیر بیمه ها هم نشانگر آن است که نمی توان پرداخت هزینه های درمان مصدومان ترافیکی و غیرترافیکی را به بیمه ها سپرد. بلکه دولت باید این منابع را مستقیما در اختیار بیمارستان ها قرار دهد و تامین سلامت اتباع ایرانی را در آن شرایط بحرانی حوادث ترافیکی و غیرترافیکی راسا به عهده بگیرد. اتفاقی که در مورد مصدومان حوادث ترافیکی در 10سال اخیر افتاد و آثار بسیار مبارکی در درمان مصدومان حوادث ترافیکی به جا گذاشت. رئیس سازمان نظام پزشکی این بار نسبت به سکوت اغلب نهادها در مورد حملات به مراکز درمانی گلایه دارد و تأمین امنیت بیمارستان ها را امری ملی می داند و می گوید لازم است دولت منابع درمان رایگان مصدومان حوادث غیرترافیکی را تامین و در اختیار بیمارستان ها قرار دهد. از دید شما چه انتقاداتی به روایت های مطرح شده از وقایع اخیر در مراکز درمانی وارد است؟ بررسی مسائل اخیر نیاز به واکاوی چندوجهی دارد. ما باید دور از نگاه احساسات و هیجانی با نگاهی عمیق و علمی، واکاوی مبتنی بر شواهد و با بهره جستن از افراد متعهد و آکادمیک و نگاه غیر بخشی در این زمینه عمل کنیم و به جای آنکه به صورت مصداقی به این موضوعات بپردازیم، جنبه های اقتصادی، جامعه شناختی و روان شناختی که در این زمینه وجود دارد، بررسی کنیم و با نگاه فرایندمحور و تدابیر راهبردی برای پیشگیری از بروز چنین اتفاقاتی اقدامات اساسی انجام دهیم. اما اگر بنا باشد در فضای احساسی و هیجانی اقدامات تسکینی که پشتوانه علمی و تأثیرگذار ندارد، انجام شود اثربخشی بسیار محدودی خواهد داشت. بنابراین این دست اتفاقات هم مثل هر پدیده اجتماعی دیگری باید با واکاوی و استفاده از شواهد متقن و نگاه تحلیلی مناسبی بررسی شود. به نظر می رسد جای خالی چنین رویکردی در اتفاقات اخیر احساس می شود و لازم است یک بار برای همیشه با اتخاذ چنین راهبردی به صورت فرایندمحور برای پیشگیری از بروز این حوادث در آینده مسئله را حل کنیم. اغلب اتفاقات ناگواری که اخیرا در حوزه سلامت پیش آمد، در بیمارستان ها و به خصوص اورژانس ها رخ داد. فکر می کنید تأمین امنیت مراکز درمانی تا چه حد جدی گرفته می شود؟ اگر فرض کنیم همین اتفاقاتی که در چند ماه اخیر در برخی از بیمارستان ها برای پزشکان و کارکنان نظام سلامت نظیر ضرب و شتم پزشک و کارکنان بیمارستان یا حمله به بیمارستان رخ داد برای یک نهاد دیگر در همان شهرستان رخ می داد، بازهم همین رفتار منفعلانه صورت می گرفت؟ فرض کنید چند نفر به دلیل برخی دلایل که برای خودشان موجه است، به سمت فرمانداری یک استان بروند و به این نهاد یا یکی از دستگاه های دولتی حمله کنند. آیا همین برخوردی که با برهم زنندگان نظم مراکز درمانی و تهدیدکنندگان امنیت کارکنان سلامت می شود با این افراد هم خواهد شد؟ قطعا اینطور نیست. ما در سال های اخیر شاهد این نکته بودیم، درمواردی که امنیت جامعه پزشکی به خطر افتاده هیچ برخورد مؤثری انجام نشده و این موجب شده که نگرانی جامعه پزشکی افزایش یابد. مسلما اگر این اتفاق برای هر نهاد اجرایی دیگری به غیراز بهداشت و درمان رخ دهد، دستگاه های مختلف امنیتی و انتظامی به شکل متفاوتی ورود می کنند اما این برخوردها نیز شاهد این است که جامعه پزشکی چقدر بی پناه است. متأسفانه علی رغم آنکه بیمارستان امن ترین محل ارائه خدمات اجتماعی در کشورهای توسعه یافته است، بیمارستان ها و مطب های ما در اوج ناامنی به سر می برند و هیچ اراده و عزم جدی و محکمی برای فراهم کردن امنیت این مراکز وجود ندارد. در طول دو سال گذشته سازمان نظام پزشکی در گفتگوهای خود به صورت جدی بحث امنیت جامعه پزشکی و به طور خاص ارائه دهندگان خدمات در نظام سلامت را مطرح کرده است. طی همین بازه زمانی هرروز شاهد اخبار تلخ همراه با موجی از نگرانی و به خطر افتادن امنیت ارائه کنندگان خدمات نظام سلامت کشور بودیم که تقریبا در شهرهای دور با شدت بیشتری رخ داد. اتفاقاتی که ما را با این واقعیت روبرو کرد که جامعه پزشکی در نظام سلامت کشور جامعه بی دفاعی محسوب می شود و از حداقل مکانیزم های دفاعی و حفاظت های لازم برخوردار نیست. از سوی دیگر وقوع برخی رخدادها در مناطق محروم طی چند ماه گذشته نگرانی ها را نسبت به ماندگاری پزشکان در مناطق محروم و مهاجرت آنها بیشتر کرد بنابراین در چنین شرایطی بدون اینکه زمینه امنیت خاطر روانی و فیزیکی جامعه پزشکی را فراهم کنیم اینکه خدمات مطلوب ارائه دهند انتظار زیادی است. راهکار شما چیست؟ آیا برای حساس کردن ساختار نسبت به امنیت مراکز درمانی فکری کرده اید؟ پیشنهاد سازمان نظام پزشکی طرح موضوع در شورای امنیت ملی است. ما حاضریم راهبردها و راه حل های منطقی برای پیشگیری از بروز چنین رخدادهایی را در اختیار این سازمان بگذاریم و همراه با وزارت بهداشت این طرح را در کنار اقدامات فرهنگی دیگری که باید انجام شود به بحث و تبادل نظر بگذاریم تا یک پروتکل ملی برای تأمین امنیت مراکز درمانی کشور تدوین شود. قطعا مردم اولین برندگان این طرح هستند. از سرفصل های این طرح می توان به پوشش انتظامی مورد لزوم، حضور به موقع نیروهای انتظامی، استفاده از افراد پیشکسوت و بزرگان اقوام در تأمین امنیت مناطقی که گرایش های قومی بسیار پررنگ است استفاده کنیم. همچنین بهره گیری از ظرفیت شوراهای شهر و اظهارنظر شوراهای اداری هر شهر در این طرح نیز بسیار مهم است. چراکه نمی توان برای تأمین امنیت مراکز درمانی در تمام استان ها یک راهکار را در پیش گرفت و ازآنجاکه شوراهای شهر و شوراهای اداری هر استان بر منطقه مسلط است می توانند بهتر عمل کنند. تابه حال سازمان نظام پزشکی تحقیقاتی در زمینه رخدادهای اخیر انجام داده تا مشخص شود سهم پزشکان در بروز این رخدادها چقدر بوده و سهم دیگر عوامل نظیر قوانین بیمارستان و پوشش بیمه ای چقدر است؟ بخش مهمی از اتفاقاتی که در اورژانس ها رخ می دهد گره پیچیده ای با مسائل مادی دارد، بنابراین یکی از مهم ترین موضوعاتی که برای کاهش این خشونت ها باید به آن پرداخت مسائل مادی و مالی است. اما جالب اینجاست زمانی که همراهان یک بیمار او را به بیمارستان می آورند و به دلیل ناتوانی اقتصادی از پس پرداخت هزینه خدمات درمانی برنمی آیند؛ با نگاهی غیرمنصفانه پزشک را مقصر می دانند درحالی که ایراد را باید در جای دیگری جستجو کرد. حالا که در حال تدوین قانون توسعه ششم و تدوین بودجه سال آینده هستیم می توانیم از تجربه موفقی که در زمینه اورژانس ها رخ داد، برای تأمین امنیت جامعه پزشکی استفاده کنیم. سال گذشته 650 هزار نفر براثر تصادف به مراکز درمانی خصوصی و دولتی مراجعه کردند و بدون نارضایتی خدمات را در موقع مناسب دریافت کردند. بنابراین باید شبیه همین اقدامات را برای مصدومان غیر ترافیکی هم به جریان بیندازیم و از منابع عمومی و از راهکارهایی شبیه همان چیزی که در حوزه بیمه شخص ثالث در تصادفات انجام دادیم؛ استفاده کنیم و مدل های شبیه این را مجلس و دولت یک بار برای همیشه تعریف کنند تا بدون اینکه بار مالی به دوش مردم انداخته شود؛ مصدومان غیر ترافیکی هم مورد پوشش بیمه ای قرار بگیرند. فرد در لحظه هیجانی که حادثه ای رخ داده، امکان پرداخت هزینه ندارد، بنابراین درخواست پرداخت هزینه درمانی در شرایطی که او نگران است باعث می شود که به کادر درمانی حمله می کند درحالی که کادر درمانی مقصر نیست. در حادثه خمینی شهر هرکس سناریوی متفاوتی را مطرح کرد اما اگر فرض کنیم که یک مصدوم به بیمارستان مراجعه می کرد و بدون دغدغه مالی درمان می شد، همچنین اگر سیستم بیمه ای قاطع و حمایتی به معنای واقعی کلمه داشتیم این اتفاق رخ نمی داد و موجب حمله غیرمنصفانه به جامعه پزشکی نمی شد. من فکر می کنم ریشه حوادثی نظیر خمینی شهر را باید در این موضوعات جستجو کرد. فکر می کنید با وضعیت فعلی بیمارستان های دولتی و خصوصی امکان پرداخت هزینه های درمانی مصدومان غیر ترافیکی را دارند؟ با توجه به اینکه بخش خصوصی ما آسیب زیادی خورده است؛ انتظار اجرای چنین سیاستی از سوی بخش خصوصی مناسب نیست چون این بخش درحال حاضر با مشکلات بسیار زیادی روبروست. همچنین با توجه به شرایط ناگوار اقتصادی حوزه سلامت و وضعیت نامطلوب اقتصادی بخش های دولتی، اگر قرار باشد از فردا بدون تأمین منابع مالی از بیمارستان های دولتی هم چنین انتظاری داشته باشیم، کار اشتباهی است. بنابراین در گام اول این طرح باید در بیمارستان های دولتی و مراکز درمانی وابسته به دانشگاه ها انجام شود. برای حل این موضوع دولت باید برای پوشش رایگان خدمات درمانی بیماران حادثه دیده بودجه مستقلی با مشارکت تمام عیار بیمه ها در نظر بگیرد. حالا که قانون توسعه ششم در حال تدوین است، می توان منابع پایداری برای این بخش، شبیه حوادث ترافیکی در اختیار وزارت بهداشت و بیمارستان ها تعریف کرد تا هر فردی که به اورژانس مراجعه می کند دیگر دغدغه مالی نداشته باشد. شما گفتید که تدوین پروتکل ملی تأمین امنیت مراکز درمانی اول به نفع مردم خواهد بود درحالی که به نظر می رسد این پزشکان هستند که بیش از همه منتفع خواهند شد و این خواسته شما بیشتر صنفی است. حوادث اخیری که در برخی از شهرستان ها رخ داد و برخی از کادر درمانی و پزشکان موردحمله واقع شدند سناریوی تلخ و ناگوار و دردناکی است. اگر دستگاه های مسئول، به خصوص همکاران ما در حوزه نیروی انتظامی تدابیر لازم را نیندیشند؛ بیماران و مردم متضرر خواهند شد چون شرط ارائه خدمات مطلوب در فضای مناسب درمانی توسط کادر پزشکی نیازمند فضای امن است. من متأسفم اعلام کنم که برخی از پزشکان تمایلی به رفتن به مناطق محروم ندارند و دلیل این امر نیز تنها مسائل مالی نیست. اینکه عمده حضور پزشکان در مناطق محروم براساس اجبار و الزام است و اگر طرح تعهد اجباری نبود خیلی از پزشکان در این مناطق حاضر نمی شدند؛ یک واقعیت است. اما یکی دیگر از عواملی که می تواند منجر به افزایش مهاجرت پزشکان شود نبود امنیت اجتماعی است. بنابراین این مسئله یک موضوع مهم ملی است که باید به آن توجه کرد و اگر نتوانیم امنیت جامعه پزشکی به خصوص در مناطق محروم، اورژانس ها و مناطقی که موضوعات قومیتی مطرح است، را فراهم کنیم؛ مشکلات زیادی برای مردم آن مناطق ایجاد خواهد شد. ما به عزم جدی برای تأمین امنیت جامعه پزشکی و کارکنان نظام سلامت کشور نیازمندیم و این موضوع یکی از ساده ترین مطالبات آنهاست. بنابراین این خواسته بیش از آنکه صنفی باشد یک امر مهم ملی و راهبردی است تا ما شاهد موجی از مهاجرت پزشکان از مناطق محروم نباشیم. اگر به حضور جامعه پزشکی در سراسر کشور و ارائه خدمات شبانه روزی از سوی آنها که بسیاری از افراد نجات پیدا می کنند نگاهی بیندازیم می بینیم که این آمار بسیار زیاد است بنابراین زمانی که چند مورد معدود پیش می آید، نباید آن را به کل جامعه پزشکی تسری دهیم و فراموش نکنیم که چنین برخوردی موجب دلزدگی خستگی و آزردگی خاطر پزشکانی می شود که همین حالا ما نیازمند خدمات درمانی آنها هستیم. در کنار تدوین این پروتکل ملی از رسانه ها برای ترمیم رابطه پزشک و بیمار چه انتظاری دارید؟ رسانه ها باید نوع ارتباط با اقشار مختلف اجتماعی جامعه را به مردم آموزش دهند همچنین پزشکان نیز باید متانت و صبوری را بیاموزند. اگر شرایط امن برای پزشکان فراهم شود پزشکان بیماران بیشتری را درمان می کنند اما اگر فضای اورژانس ها ملتهب باشد، بیماران با مشکل مواجه خواهند شد.
یکشنبه ، ۶دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]
-
گوناگون
پربازدیدترینها