تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820468221
بانکداری سایه به سبک ایرانی
واضح آرشیو وب فارسی:کسب و کار: بانکداری سایه (shadow banking) شامل آن بخش از فعالیت های اعتباری می شود که کارکردی مشابه عملیات بانکی دارند، ولی تحت مقررات نظارتی مقام های ناظر انجام نمی شوند. گستره فعالیت این حوزه مالی در جهان در حال بسط است و حجم فعالیت آن در برخی از اقتصادهای پیشرفته بیش از یک چهارم فعالیت کل بخش مالی برآورد می شود. اندازه بانک های سایه کوچک تر از اندازه بانک هاست؛ در بازارهای تخصصی خود موثرتر عمل می کنند و به نوعی مکمل بانکداری متعارف به شمار می آیند. تفاوت اصلی آنها با بانکداری متعارف در آن است که اغلب نهادهایی که دربه عبارتی موسساتی اعتباری وجود دارند که دقیقا کارکرد موسسات اعتباری مجاز را دارند، ولی هیچ الزامی به رعایت مقررات احتیاطی مقام ناظر احساس نمی کنند. اینها همان نهادهایی هستند که از آنها به «بانکداری سایه به سبک ایرانی» تعبیر می شود. این نهادها از منابع عمومی استفاده می کنند، ولی تحت نظارت هیچ مقام ناظری نیستند. این وضعیت باعث می شود که نتوان ادامه حیات این نهادها را توجیه کرد؛ آنها هیچ مزیتی نسبت به شبکه بانکی و بانکداری سایه به مفهوم مرسوم در جهان ندارند و ارزش مازادی برای اقتصاد خلق نمی کنند تا به آن بهانه، مستحق نظارت کمتری باشند. «کسب وکار» در این زمینه با کارشناسان به گفتگو پرداخته است که در ادامه می خوانید. ضرورت تعریف و تصویب قانون برای موسسات اعتباری عباس موسویان، عضو شورای فقهی بانک مرکزی در این زمینه به «کسب و کار» می گوید: بانکداری سایه اصطلاحا در کشورهای غربی برای خود یک تعریف و آیین نامه و مقرراتی دارد که اصطلاحا بانک نیستند اما معاملاتشان تعریف شده است و فعالیت های خاصی را هم انجام می دهند و حدود فعالیت هایشان هم تعریف شده و مشخص است. حال درکشور ما موسسه های اعتباری غیرمجاز یا فعالیت های مالی غیرمجازی در قالب بانکداری سایه تاسیس شده اند که از یک سری سوءاستفاده های قانونی و تخلفات قانونی نشأت می گیرند. نکته آن هم برمی گردد به اینکه قانون بانکداری ما در سال 1350 و قانون عملیاتی بانکی بدون ربا هم در سال 1362 تصویب شد. آن زمان در دنیا بانک ها بیشتر با این موضوع شناخته شده بودند که انواع سپرده ها را جمع می کردند و تحت عنوان اعتبارات و وام ها تسهیلات می دادند. به مرور در کنار بانک ها موسسات دیگر اعتباری شکل گرفتند که نیازهای خاصی را ساماندهی می کردند. این نیازهای خاص و موسسات مختلف خود تعریفی داشتند و تحت مقررات خاصی فعالیت می کردند اما چون نام بانک را نداشتند به نام بانکداری سایه معروف شدند. از آنجایی که در کشور ما فقط بانک را تعریف کرده بودند و غیر بانک را در قانون ندیده بودند و طی این 30 تا 40 سال گذشته هم قوانین بانکی اصلاح نشده است و نیز موسسات جدید و موسسات مکمل بانک ها هم وارد قانون نشده بودند، نتیجه آن به ایجاد یک سری موسساتی مثل موسسات مالی اعتباری و تعاونی های اعتبار، شرکت های لیزینگ و موسسات قرض الحسنه و... انجامید که از یک طرف درقوانین پولی مالی منعکس نشده اند و از طرف دیگر یک سری فعالیت هایی را انجام می دهند که معلوم نیست از چه کسی باید مجوز بگیرند و تحت اشراف چه کسی قرار بگیرند. از اینها تحت عنوان بانکداری سایه یاد می شود. این موضوع باعث شده موسسات اعتباری غیرمجاز و حتی گاهی هم موسسات مجوزدار از این خلأ قانونی سوءاستفاده کنند. بنابراین شایسته و حتی ضروری است که قانون عملیات بانکی بازنگری شود، این نوع موسسات کاملا بازشناسی شوند، برای آنها قوانین و مقرراتی تصویب شود و تعریف شوند تا در چارچوب مقررات فعالیت کنند. بانکداری سایه در ایران به دلیل عملکرد ناقص بانک ها ایجاد شده است آلبرت بغزیان، اقتصاددان در این زمینه به «کسب وکار» می گوید: سیستم بانک مرکزی در ابتدا به عنوان یک واسطه گر مالی، وجوهی که مازاد دارند را به صورت پس انداز به افرادی که به سرمایه گذاری نیاز دارند، می رساند. البته این فرایند به دلیل گردش وجوه، باعث نقدینگی یا خلق پول در اقتصاد می شود؛ یعنی درست است که بانک مرکزی A ریال را خرج می کند ولی با گردش پولی که در اقتصاد صورت می گیرد این مقدار به چند برابر تبدیل می شود، که در اصطلاح به آن «ضریب افزایش» می گویند. بعضی از بانک ها توان گردش زیاد دارند و کارهایشان سریع تر صورت می گیرد ولی بانک مرکزی برای کنترل این نقدینگی یا خلق پول ایجاد شده؛ باید از طریق ابزارهایی مثل ذخیره قانونی یا تعیین تکلیف کردن آنها برای نگه داشتن نسبتی از سپرده ها به صورت دارایی، اینها را مجاب کند تا کنترل نقدینگی صورت گیرد. اما زمانی که «بانکداری سایه» هم در کنار این بانک ها ایجاد می شود، از یک طرف این بانکداری سایه دیگر این الزامات را ندارد و بنابراین هنگام انجام عملیات بانکی، نقدینگی و پول بیشتری را می تواند خلق کند و از طرف دیگر هم چون نظارتی بر این بانک های سایه وجود ندارد ـ به طوری که حتی نرخ هایی هم که این بانک های سایه تعیین می کنند به نسبت نرخ های بانکداری غیرسایه یا شفاف بیشتر است ـ لذا بر این اساس هزینه هایی را هم تحمیل می کنند. وی درباره چگونگی ایجاد بانکداری سایه نیز گفت: البته لازم است بدانیم که بانکداری سایه به دلیل عملکرد ناقصی که بانکداری اصلی دارد، ایجاد شد. یعنی اگر وجوه به اندازه کافی تامین می شد و بانک ها به طور منظم و در کمترین زمان می توانستند این وجوه را به اندازه به نیازمندان برسانند؛ این بانکداری سایه تشکیل نمی شد چراکه برای بانک مرکزی و دولت صرف نمی کند. همانطور که مواردی مثل قاچاق، بازار ثانویه، بازارهای موازی و بازارهای دوگانه رقیب بازارهای اصلی یا رسمی می شوند، بانکداری سایه هم به دلیل عملکرد ناقص و کافی می تواند در مقابل بانک های شفاف و غیرسایه ایجاد شود. البته از این جهت برای افرادی که نیازمند هستند ـ یعنی نمی توانند از آن کانال بگیرند ـ می تواند خوب باشد و مزایایی را نیز داشته باشد. ولی از این بابت که ابزاری برای کنترل آنها وجود ندارد، نگران کننده است. بنابراین ضروری است که این بانک ها تحت پوشش نهاد رسمی قرار بگیرند تا هم بر خلق پولی که ایجاد می کنند و هم بر تعهدی که در قبال مردم به عنوان یک وکیل دارند؛ نظارت کافی صورت گیرد. به دلیل همین عدم نظارت است که شما الان می بینید این موسسات مردم را نسبت به تعیین تکلیف پولی که به این موسسات سپرده اند، نگران کرده اند. این بلاتکلیفی پول و سرمایه مردم در این موسسات، بیانگر و نشان دهنده نقش منفی است که این بانک های سایه در اقتصاد دارند.
پنجشنبه ، ۳دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کسب و کار]
[مشاهده در: www.kasbokarnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها