محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846736881
یادداشت مهمان/حجت‌الاسلام دردشتی مهمترین عامل ماندگاری شیعه
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت مهمان/حجت‌الاسلام دردشتی
مهمترین عامل ماندگاری شیعه
شیعیان به لطف تأسی به امامان(ع) همواره اهل منطق سلیم، گفت‌وگوی عالمانه، منصفانه و تبلیغ احترام‌آمیز و برخاسته از شفقت بوده‌اند و همین امر مهمترین عامل ماندگاری و استحکام و جاذبه در مکتب شیعه است.
خبرگزاری فارس، حجت‌الاسلام احمدرضا دردشتی(مدیر گروه شبهه‌شناسی مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم): امروز نهم ربیع‌الاول سالروز آغاز امامت حضرت بقیة‌الاعظم ارواح‌العالمین له الفداست، چنین روزی یقیناً در خاطره دوستان اهل بیت(ع) و انسان‌های آزاده و منتظر مصلح جهانی، روزی پر ابتهاج، الهام‌بخش و سرورآفرین است. چنین روزهایی که حقاً می‌توان آن را از ایام‌الله بر شمرد، فرصت‌هایی است که خود را به ولایت و ولی‌الله نزدیک‌تر کنیم و از لحاظ فکر، عاطفه و عمل گاهی به سوی کمال معنوی، اخلاقی و رفتاری خود برداریم. اظهار سرور، تشکیل مجالس شادمانی و نشان دادن شادی و شادکامی از این مناسبت بزرگ، البته کاری خردمندانه و پسندیده و مورد رضایت اهل بیت(ع) است. اما مهم‌تر از این استفاده از چنین فرصت‌هایی برای آشنایی بیشتر با معارف اهل بیت(ع) و تقویت مبانی و پایه‌های اعتقادی و ایمانی است. یکی از توصیه‌های مؤکدی که هم از جانب پیامبر اکرم(ص) و هم از دیگر پیشوایان دین به ما رسیده است، مسأله شناخت امام زمان(عج) است، این روایت در کتاب‌های سنی و شیعه ثبت شده و عالمان حدیث‌شناس سنی و شیعه به سمت آن شهادت داده‌اند که پیامبر فرمود: «مَنْ ماتَ وَ لَمْ یَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ ماتَ مَیْتَةً جاهِلِیَّةً» هر کس بمیرد و امام زمانش را نشناخته باشد، به مرگ جاهلانه مرده است. معنای این حدیث شریف این است که حیات عاقلانه و انسانی پویا و متکامل تنها با شناخت امام زمان(عج) میسر است، امامت یعنی شیوایی و جلوداری و رهنمونی به سوی زندگی انسانی و خداپسندانه است، یعنی هدایت به سوی یک زندگی مؤمنانه و این امر جز به شناخت امام و پس از آن تبعیت و همراهی با او تحقق یافته نیست، شناخت امام یعنی اینکه او را به عنوان امام، هادی و رهبر بشناسی و کوشش به فرمان او و در پی تحقق آرمان‌های او و به کار بستن فرامین او باشد، والا شناخت شناسنامه‌ای و تاریخی امام تنها به اطلاعات تاریخی ما می‌افزاید و حجم حافظه ما را اشغال می‌کند. آنچه در امامت مهم است، شناخت ارزش‌های نبوی و علوی و مهدوی و کوشش برای تحقق این ارزش‌هاست، هدف اصلی خداوند در قرار دادن جریان امامت مسلمین، هدایت به سمت خوبی‌ها و محقق ساختن ارزش‌های الهی است، امامت موجب نظم و انسجام امت اسلامی و شکل‌گیری جامعه‌ای توحیدی، متکامل، پویا و اخلاقی است. امامت مایه الفت دل‌ها و پدید آمدن امنیت و آرامش در جامعه ایمانی است. از این رو همواره در طول تاریخ، شیطان و یاران جن و انس او تمام تلاش خود را برای ناکام گذاردن این جریان و انحراف آن به سمت و سوی دیگر به کار بسته‌اند. مهمترین وظیفه ما در دوران غیبت آشنایی کافی با معارف اهل بیت، اصلاح نفس و کوشش برای اصلاح جامعه اسلامی و تبلیغ معارف ناب اسلامی و آماده‌سازی جامعه جهانی برای برپایی حکومت جهانی امام مهدی(عج) است، چنین امری جز با ایجاد الفت و دوستی میان انسان‌ها و تقویت وحدت و یکپارچگی میان همه آزادگان و آزادی‌خواهان جهان میسر نیست. ما موظفیم که ضمن آموختن معارف و آموزه‌های ناب شیعی و تقویت بنیادهای فکری خود و فرزندان خود، در جهت ترویج و آشناسازی دیگر افراد جامعه و انسان‌های دیگر تلاش خستگی‌ناپذیر داشته باشیم. هر گونه رفتار یا گفتاری که به تشدید خصومت‌‌ها، کینه‌ها و نفرت فردی میان افراد جامعه یا میان فرقه‌ها و مذاهب اسلامی بیانجامد، کاری نکوهیده از منظر عقل و شرع است. متأسفانه در ایام نهم ربیع‌الاول شاهد هستیم که عده‌ای از مردم با پاره‌ای از رفتارهای نامناسب به توهین و تحقیر عقاید، ارزش‌ها و نهادهای اهل سنت می‌پردازند (که البته نمونه‌هایی از این رفتارها را در میان سنیان متعصب هم نسبت به باورها و ارزش‌های شیعی مشاهده می‌کنیم) این گونه رفتارها با آموزه‌ها و ارزش‌های اهل بیت(ع) در تعارض آشکار است. شما اگر در تاریخ اسلام مطالعه کنید، خواهید دید که خود اهل بیت(ع) همواره منادی وحدت و یکپارچگی میان مسلمانان و مخالف جدی تفرقه و نفرت‌پراکنی بوده‌اند. اولین منادی وحدت در میان امت اسلام خود امام امیرالمؤمنین(ع) است، در روایت آمده است که با وجود حقانیت و اولویت امام علی(ع) برای خلافت و با وجود نصب آن امام از سوی پیامبر به خلافت، وقتی در تصمیم فرد دیگری به خلافت انتخاب می‌شود، امام علی(ع) با اینکه از این رویداد به شدت ناراحت و ناخرسند است، اما هرگز دست به شمشیر نمی‌برد و به مخالفت علنی و عملی برنمی‌خیزد. در آن حال و هوا ابوسفیان نزد امام می‌آید و می‌گوید تو به خلافت سزاوارتری و اگر بخواهی با تو بیعت می‌کنم و لشکری را برای حمایت از تو مهیا می‌کنم، اما امام که دشمنی و کینه‌توزی و بدخواهی ابوسفیان را به خوبی می‌شناسد، دست رد به سینه او می‌زند و او را از رسیدن به خواسته نامشروعش که ایجاد جنگ داخلی و برپایی درگیری‌های خونین میان مسلمانان بود، مأیوس می‌کند. سیره عملی امام علی(ع) و دیگر امامان(ع) این بود که همواره آرامش و امنیت و یکپارچگی در میان جامعه اسلامی حاکم باشد تا بتوانند معارف و آموزه‌های دین را تبلیغ کنند و مسلمانان را به سمت ارزش‌های الهی هدایت نمایند. در فضای دشمنی، کینه‌ورزی و ناامنی این حرکت هدایت‌گرانه و روشنگرانه‌ای به هدف خود نمی‌رسد و تلاش‌ها ناکام می‌ماند. همه دشمنی‌ها، آزارها، جنگ‌ها و خون‌ریزی‌ها در طول تاریخ اسلام از سوی دشمنان اهل بیت صورت گرفته است. در این سو امامان و اهل بیت با منش و روش الهی خود به تألیف قلوب مخالفان و ایجاد انجذاب و گرایش در آنها به سوی مکتب حق همت می‌گماردند و دشمنان آنها با ایجاد نفرت، ناامنی و دشمنی به تفرقه و جدایی میان مسلمانان مشغول بودند. امروز هم از ناامنی، دشمنی، کینه‌توزی میان مسلمانان تنها و تنها دشمنان اسلام سود می‌برند، اگر مسلمانان به جای تمرکز بر عقاید و ارزش‌های مشترک و روی آوردن به همدلی، دوستی و اتحاد، آتش کینه و نفرت را در میان خود شعله‌ور سازند، در حقیقت با دست خود به نابودی اقتدار، عظمت و همه ثروت‌های مادی و معنوی جهان اسلام کمک کرده‌اند. مسأله جنگ‌های نیابتی در منطقه ما مسأله‌ای مهم و قابل تأمل است. امروز دشمنان ما در رأس آنها آمریکا و صهیونیسم جهانی به خوبی دریافته‌اند که ورود مستقیم در جنگ‌ها و درگیری با جهان اسلام به سود آنها نیست و آنها را منفورتر و ناکام‌تر می‌کند؛ از این رو با شعله‌ور ساختن آتش فتنه، تفرقه و دشمنی در میان گروه‌ها، فرقه‌ها و مذاهب اسلامی و وارد ساختن آنها در جنگ‌های مذهبی و فرقه‌ای با کمترین هزینه به خواسته‌های پلید خود می‌رسند. باید توجه کنیم که در کشوری زندگی می‌کنیم، بیش از 10 میلیون از برادران سنی ما در آن زندگی می‌کنند و در اصل یک خانه هستیم، توهین، تحقیر و نفرت‌پراکنی در میان ما چه از سوی شیعیان، چه از سوی اهل سنت، به زیان همه ما است و کشوری که الحمدلله از امنیت پایدار و بی‌نظیر در منطقه خاورمیانه برخوردار است را دچار مشکلات و خطرات جدی می‌کند. نکته دیگر این است که اگر ما خواهان دفاع از اهل بیت و تبیین ظلم‌ها و نامردمی‌هایی که بر آنها رفته است و نیز تبلیغ معارف بلند و ارزش‌های الهی آنها هستیم، چنین امری جز در یک فضای دوستانه، احترام‌آمیز و عاری از تحریک احساسات، زخمی کردن عواطف دیگران و توهین نمادها و مقدسات آنان، تنها دشمنی، تعصب و کینه‌ورزی را دامن می‌زند و مسلماً در چنین فضایی هرگز حرف حق شنیده نمی‌شود. سیره عملی خود امامان اهل بیت(ع) در این خصوص بهترین الگوی دوستان آنهاست. امامان(ع) با نجوم‌ترین و بی‌ادب‌ترین مخالفان و دشمنان خود هم با کمال متانت، ادب و مهربانی رفتار می‌کردند و همین منش و سیره الهی، از خشن‌ترین دشمنان و مخالفان، دوستانی همدل و همراه می‌ساخت. درباره امام علی(ع)، امام حسن(ع)، امام حسین(ع)، امام سجاد(ع)، امام باقر(ع) و امام صادق(ع) همه روایت شده است که به فقیران و تهیدستان از مخالفان خود هم رسیدگی می‌کردند و حتی شبها با کیسه‌هایی از نان و غذا به خانه‌های آنها سر زده و برایشان غذا می‌بردند. اتحاد و یکپارچگی و پرهیز از دشمن‌تراشی و نفرت‌زایی، هرگز به معنای این نیست که ما از عقاید و معارف و ارزش‌های مذهبی خود کوتاه آییم و تمامی اختلافات اعتقادی، تاریخی و فرهنگی میان خود و دیگر مذاهب و فرق اسلامی را انکار یا ناارزش کنیم. ما شیعیان موظفیم که هم خود با عقاید و ارزش‌های شیعی آشنایی کامل داشته و التزام جدی و مستمر داشته باشیم و هم فرزندان و دوستان هموطنان خود را با آن آشنا کنیم و همواره مرزهای اعتقادی و ارزش خود با دیگر فرق اسلامی و غیراسلامی را بشناسیم و آن را نگه داریم اما اخلاق اسلامی و مورد پسند اهل بیت(ع) این است که در عمل با دیگران با احترام، محبت، مدارای اسلامی، دلسوزی و همدلی رفتار کرده و با گفتار محکم، متین و رفتار نرم و مهربانانه، زمینه جذب آنان به سوی مکتب ولایت را فراهم کنیم و یا دست‌کم زمینه‌های دشمنی و نفرت را در آنان کاهش دهیم. شیعیان به لطف تأسی به امامان اهل بیت(ع) همواره اهل منطق سلیم، گفت‌وگوی عالمانه، منصفانه و تبلیغ احترام‌آمیز و برخاسته از شفقت بوده‌اند. تعصب کور، رفتارهای توهین‌آمیز، فرقه‌گرایی، شخص‌پرستی و پرستش کورکورانه گذشتگان، تمرکز در فرهنگ شیعی جایی نداشته و ندارد و همین امر مهمترین عامل ماندگاری و استحکام و جاذبه در مکتب شیعه است. شما اگر به کتاب احتجاج طبرسی و دیگر کتاب‌های روایی شیعه مراجعه کنید، خواهید دید که امامان ما چگونه با سرسخت‌ترین مخالفان خود به گفت‌وگو و مباحثه می‌نشستند و کمال آرامش، احترام و محبت به همه شبهات، سؤالات و ابهام‌های آنان گوش می‌سپرده و محکم و مستدل به آن پاسخ می‌دادند. یکی از نمونه‌های ارزشمند این فرهنگ در زمانه ما مرحوم علامه سیدمرتضی عسگری اعلی‌اللهم مقامه بود و این مرد بزرگ با نوشتن کتاب‌هایی که برخی از آنها در تاریخ اسلام بی‌نظیر است، با منطق قوی و استدلال محکم و در عین حال قلمی معصومانه و احترام‌آمیز، به مسائل اختلافی میان شیعه و سنی پرداخت و حق را از لابه‌لای انبوهی از نظرات و روایت‌های مخالف و معارض آشکار کرد. آن چنانکه اگر ملاحظه کنید تقریظ آثار که از برخی کتاب‌های ایشان از سوی دانشمندان و استادان سنی مذهب صورت گرفته، بسیار جای تأمل و درس‌آموزی دارد. انتهای پیام/
http://fna.ir/SK617R
94/09/30 - 15:02
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها