تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820870028
/یادداشت بین الملل/ غرب و ناکامی ائتلاف‌های نظامی «سعودی محور»
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: /یادداشت بین الملل/
غرب و ناکامی ائتلاف‌های نظامی «سعودی محور»
حاصل تلاش‌های غرب برای ترمیم نظام منطقه‌ای و پس از پیروزی انقلاب اسلامی تا به حال، گامی فراتر از فروش تسلیحات و گام‌های ایذایی نبوده و حاصل کار و کارنامه آل‌سعود برای اقدامات کینه‌توزانه و انتقامی از ایران اسلامی در قالب ائتلاف های مختلف به جز شکست چیزی به ارمغان نیاورده است.
گروه بین الملل خبرگزاری فارس: هادی محمدی: پیروزی انقلاب اسلامی ایران نه تنها یک شوک راهبردی برای هژمونی آمریکا و سازمان سلطه و مدیریت منطقه‌ای بود، بلکه برای رژیم‌های ارتجاعی عرب و به ویژه رژیم آل سعود هم غافلگیرکننده بود. شکل‌گیری عجولانه شورای همکاری خلیج فارس که یک تجمع از رژیم‌های ناتوان بود، با مأموریت موازنه‌سازی و مهار ایران شکل گرفت. این تشکل و سازمان منطقه‌ای که در درون خود تضادهای رشد یابنده داشت، قرار بود به نوعی همگرایی وحدت‌ساز پولی - مالی، گمرکی و نظامی دست یابد ولی تلاش آل‌سعود برای عربستان محور کردن این سازمان و تضادهای تاریخی، سرزمینی و رقابت فزاینده منافع در بین اعضا موجب شد تا پس از سه دهه از عمر بی‌ثمر، به نشست‌هایی برای صدور بیانیه‌های تبلیغاتی تبدیل شود. تلاش آمریکا و غرب در کنار فروش نامحدود تسلیحات به این کشورها، برای ساماندهی نظامی و فرماندهی مشترک هوایی و یا دفاعی، راه بجایی نبرد. اولویت‌های راهبردی غرب در خاورمیانه، با تمرکز بر شکاف‌های قومیتی و مذهبی و نژادی و برای بکارگیری و فعال‌سازی پتانسیل‌های نیم‌بند عربی و مداخله در بحران‌های منطقه‌ای، به بحث و طرح تشکیل ارتش عربی منتهی شد. به دلیل بسیاری از مزیت‌های ساختاری و توانمندی‌های نظامی، این طرح از سوی مصری‌ها با استقبال روبه‌رو شد و در نشست‌های اتحادیه عرب، در 9 ماه گذشته به نقطه رقابت آل‌سعود با مصری‌ها تبدیل شد. آل‌سعود به دلیل برتری‌طلبی متکبرانه بر این اصل اصرار داشت که این سازمان بین‌المللی - منطقه‌ای باید عربستان محور باشد و مقر اصلی آن در این کشور قرار گیرد. حال آنکه مصری‌ها، با اغماض از ناتوانی‌های مالی و منابع اقتصادی لازم و پایدار، از توان نظامی و رزمی معتبری برخوردارند و نمی‌توانند، خود را در سایه فرماندهان نظامی سعودی که صرفا از مزیت اشرافی‌گری برخوردارند، قرار دهند. این پروژه نیز از مکتوبات نوشته شده به روی اوراق اتحادیه عرب فراتر نرفت. با خارج شدن سیر تحولات در یمن در 10 ماه گذشته و فراری شدن منصور هادی و گسترش نفوذ انصارالله و حزب کنگره که توسط علی عبدالله صالح مدیریت می‌شود حمله نظامی شتاب‌زده‌ای از سوی عربستان به یمن آغاز شد و تولد یک ائتلاف عربی عربستان محور نیز اعلام شد.
این ائتلاف نیز به دلیل مطرح شدن آنی در نشست فوق العاده سران عرب و بی‌اطلاعی بسیاری از کشورها که فقط از رشوه‌های مالی عربستان بهره‌مند می‌شدند به «شیر بی یال و دم و اشکم» تبدیل شد.
ژنرال سیسی که به شکل تحقیرگونه‌ای از موضوع ائتلاف عربی با اطلاع می‌شود، صرفا به دلیل استمرار کمک‌های مالی عربستان با آن مخالفت نکرد ولی در عمل، نیروهای نظامی خود را نیز در تجاوز به یمن نیز درگیر ننمود. کارنامه 10 ماهه ائتلاف عربی - سعودی در تجاوز به یمن، آنچنان سرافکندگی داشته که صدای آمریکایی‌ها از یکسو و سازمان‌های بشردوستانه جهانی از وقوع جنایت جنگی در یمن با تجاوز عربستان از سوی دیگر بلند شده است.
این ائتلاف سعودی، فقط توانسته تا حدودی با همراهی نظامیان اماراتی همراه شود که چشم امید به سلطه بر یمن جنوبی دارند و مزدورانی از سودان که با رشوه مالی به عمرالبشیر شکل گرفته و حمایت سیاسی از وی در قبال فشارهای دادگاه کیفری لاهه که غربی‌ها از آن برای تغییر رفتار عمرالبشیر و هدایت آن در مسیرهای مطلوب منافع آمریکایی، استفاده می‌کنند.
ناتوانی این ائتلاف در تحقق کمترین اهداف اعلام شده، آنها را در تنگنایی جدی قرار داده به طوریکه دست به دامان مزدوران جنگی از آمریکای لاتین و بکارگیری نیروهای بلاک واتر، شده‌اند ولی این نیروها هم فقط با کارنامه جنایت جنگی در یمن همراه هستند. آمریکایی‌ها که در معادلات منطقه‌ای با چالش راهبرد فعال روسیه روبه‌رو هستند و حفظ سلطه بر خاورمیانه و مزیت‌های ژئوپلتیکی و انرژی آن را حیاتی می‌دانند، در مواضع علنی و آشکار به نیاز خود برای ورود عملی کشورهایی مانند عربستان و بقیه رژیم‌های عربی در مقابله با ایران تأکید می‌کنند.
محمد بن سلمان که در محیط داخلی و در سیاست‌های جنگی با یمن چالش‌های جدی دارد، در اقدامی شتاب زده و جدید و چند ساعت قبل از اعلام آتش‌بس در یمن، تشکیل ائتلاف اسلامی مبارزه با تروریسم به رهبری عربستان را اعلام می‌کند.
عضویت 34 کشور و رهبری عربستان و فرماندهی محمد بن سلمان و مقر اصلی در ریاض و موضوع مبارزه واقعی با تروریسم !! از جمله عناوین سوال‌برانگیز در مورد این پدیده جدید است. اصلی‌ترین اعضای این ائتلاف مانند مصر که بی‌میلی برای ورود به همراهی نظامی را اعلام می‌کنند، تا لبنان، عمان، اندونزی و مالزی و پاکستان که از عضویت خود اظهار بی‌اطلاعی می‌نمایند، در کنار تعداد زیادی از کشورهای ذکر شده در این ائتلاف که بیشتر برای افزایش عددی اعضا مورد توجه قرار گرفته‌اند، سایه شکست و ناکامی جدیدی برای آل‌سعود و محمد بن سلمان که می‌خواهند محور همه چیز باشند، در حال شکل‌گیری است. جالب اینکه این ائتلاف هم به لحاظ ظرفیت‌های واقعی و عملی نظامی و تمایل به مشارکت اعضا چیزی فراتر از ائتلاف عربی - سعودی در تجاوز به یمن را شکل نمی‌دهد و آن ائتلاف سعودی محور نیز تجربه ناکام و شکست‌خورده‌اش در یمن را پذیرفته است. نکته جالب اینکه آمریکا و انگلیس که از این ائتلاف اعلان حمایت کرده‌اند، قصد دارند سیاست‌های موازنه‌ساز خود را با این ائتلاف به ثمر برسانند!! آمریکا و غرب امیدوار بودند که یک گروه گسترده اسلامی و عربی در یک ائتلاف جدید شکل گیرد تا غربی‌ها، کیسه فروش تسلیحات در بخش زمینی را و آموزش و تعمیر و نگهداری خود را پر کنند و از این نیروها به عنوان بازوی اجرایی سیاست‌های خود در منطقه و به ویژه در سوریه و سپس در عراق استفاده نمایند.
از نگاه آمریکا، اولویت بحران سوریه در طولانی‌تر شدن و فرسایش دادن به نظام سوریه و حامیان آن می‌باشد ولی این راهبرد فرسایش دهنده را باید کشورهای عربی و اسلامی به عهده بگیرند، تا با فرماندهی و مدیریت آمریکایی - غربی به ثمر برسد. حاصل تلاش‌های آمریکایی - غربی برای ترمیم نظام منطقه‌ای و پس از پیروزی انقلاب اسلامی تا به حال،گامی فراتر از فروش تسلیحات و گام‌های ایذایی به پیش نرفته و حاصل کار و کارنامه آل‌سعود برای اقدامات کینه‌توزانه و انتقامی از ایران اسلامی، چه در قالب سازمان‌ها و ائتلاف‌های نظامی، منطقه‌ای و بین‌المللی و یا در قالب دیپلماسی‌های آزاردهنده، به جز سرافکندگی و شرمساری و شکست و ناکامی، چیزی به ارمغان نیاورده است.
آیا این کارنامه اجمالی از کارکردهای دولت‌‌های ورشکسته عربی برای آمریکا و غرب کافی نیست تا نگاه انتقامی خود از انقلاب اسلامی را در بن‌بست ببینند و آن را متوقف نمایند. چرا که استمرار این سیاست‌ها عداوت گونه، بر پرونده جنایات و دشمنی آنها و بر بی‌اعتمادی بیشتر مردم و نظام سیاسی ایران خواهد افزود و فرجام بدتری را باید انتظار داشته باشند. انتهای پیام/
http://fna.ir/QE07UG
94/09/27 - 14:57
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها