واضح آرشیو وب فارسی:میگنا: چرا برخی از مردم می توانند رویدادها و تجربه های گذشته را با جزئیات به یاد بیاوردند و دسته ای دیگر تنها اتفاقات اصلی را بدون جزئیات به خاطر می آورند؟ پژوهشگران به تازگی با انجام بررسی روی الگوهای اتصالات مغزی دریافته اند که این امر تا مقدار زیادی ذاتی بوده و به علت تفاوت در الگوهای اتصالات مغزی روی می دهد.یک گروه پژوهشی از انستیتوی پژوهشی روتمن (Rotman) برای نخستین بار توانسته اند نشان بدهند که علت این پدیده می تواند به خاطر وجود اتصالات مغری گوناگون در مغر افراد باشد که این الگوهای اتصالی به صورت ذاتی بوده و در بلندمدت هم باعث شکل گیری ویژگی ها یا خصیصه های حافظه ای (memory trait) می شوند. این بررسی به تازگی در مجله ی کورتکس (Cortex) منتشر شده است. پژوهشگر سرپرست این گروه، دکتر ساینی شلدون (Signy Sheldon) استادیار روان شناسی در دانشگاه مک گیل در این باره می گوید: برای ده ها سال یافته های آزمایش های مختلف درباره ی حافظه و عملکرد مغز همواره مغز افراد گوناگون را با یک ساختار فرض می کردند و در پی آن با میان گیری از نتایج به دست آمده، اشخاص به یک نتیجه ی خاص می رسیدند. ما اکنون با آزمایش و مقایسه ی میزان یادآوری هایی که از افراد گوناگون ثبت کرده ایم به این نتیجه رسیده ایم که حافظه ی افراد گوناگون دارای ویژگی های ناهمسان هستند. بررسی ما نشان می دهد این ویژگی های حافظه ای به خاطر وجود تفاوت های پایدار در ساختار مغر روی می دهد. یعنی حتی در زمانی که از افراد مورد آزمایش خواسته نشده بود که فعالیتی مربوط به حافظه داشته باشند، باز هم این تفاوت ها وجود داشتند. در این بررسی، از ۶۶ داوطلب سالم و جوان با میانگین سنی ۲۴ سال به صورت آنلاین یک تست مربوط به شرح حال خودشان (Autobiographical test) گرفته شد که این تست چگونگی و کیفیت یادآوری آنها از رویدادهای زندگیشان را مورد سنجش قرار می داد. پاسخ ها عمدتا باعث قرارگیری حافظه ی افراد در دو دسته شد. حافظه ی اتوبیوگرافیکال بسیار قوی (HASM) و حافظه ی اتوبیوگرافیکال ضعیف (SDAM). این دستاورد پژوهشگران را قادر می ساخت تاروی تغییرات نرمالی که وجود داشت بررسی انجام دهند. پس از انجام تست آنلاین، داوطلبان در حالت استراحت و بدون تحرک مورد اسکن مغزی با استفاده از دستگاه تصویرسازی تشدید مغناطیسی قرار گرفتند که در این روش از الگوهای اتصالات مغزی نقشه برداری کرده و همچنین در مورد چگونگی وابستگی بین ناحیه های گوناگون مغزی اطلاعاتی به دست می آورند. پژوهشگران روی اتصالات بین نرمه های میان بخش گیجگاهی مغر تمرکز کردند. نرمه های گیجگاهی پیش از این هم به عنوان قسمت های از مغز که با توانایی حافظه ارتباط دارد شناخته شده بودند و دلیل این انتخاب هم همین بود. افرادی که حافظه ی آنها از نوع HSAM بود نسبت به کسانی که حافظه ی SDAM داشتند در تعداد اتصالات از قسمت میان گیج گاهی به قسمت پشت مغز که در آزمایش مورد بحث بود تفاوت داشتند و دسته ی اول اتصالات بهتر و بیشتری داشتند. اما افراد دسته ی دوم هم نسبت به دسته ی اول تعداد اتصالات بیشتری به قسمت های جلویی مغز داشتند. بخش عقب مغز مربوط به پردازش مجازی است و بخش جلویی مغز مربوط به سازماندهی و استدلال است. این یافته ها پرسش های تازه ای را در ذهن دانشمندانی که در زمینه ی فرایندهای مغزی و طول عمر و سلامت مغز کار می کنند به وجود می آورد. یکی از بحث انگیزترین پرسش ها این است که آیا بخش خاصی از ویژگی های حافظه ای وجود دارد که با کاستی های مربوط به فعالیت مغر بر اثر گذشت زمان یکی باشد؟ دکتر برابان لوین (Brian Levine) یکی از دانشمندان این گروه و پروفسور روانشناسی دانشگاه تورونتو در این مورد می گوید: معمولا اولین نشانه هایی که مردم برای پیر شدن مغز و گاها دیوانگی و جنون افراد در نظر می گیرند این است که افراد نمی توانند رویدادهای گذشته را با جزئیات به یاد آورند. هنوز هیچکس به طور دقیق نتوانسته است ارتباط این پدیده را با ویژگی های حافظه ای افراد پیدا کند. شاید افرادی که حافظه ی آنها می تواند خاطرات را با جزئیات دقیق در خود نگه دارند به نوع خاصی از تغییرات مغزی، که با گذر عمر و پیرشدن روی می دهد حساس باشد. و از طرفی افرادی که حافظه ی آنها خاطرات را کلی تر نگه می دارد نسبت به این تغییرات مقاوم تر باشند. آیا شرح حال ویژگی های حافظه ای فرد می تواند ما را در یافتن درمان هایی برای مشکلات حافظه ای دوره ی پیری یاری کند؟ یافته های به دست آمده در انستیتوی روتمن زمینه را برای انجام پژوهش ها و بررسی های آینده در مورد حافظه و ویژگی های حافظه ای و همچنین بررسی احتمالات موجود در این زمینه یاری خواهد کرد. به گفته ی دکتر لوین، برنامه ی آینده ی این گروه درباره ی بررسی رابطه ی بین ویژگی های حافظه ای با شخصیت، بیماری های روانپزشکی همچون افسردگی، تاثیر بر روی سایر سنجش های ذهنی و همچنین رابطه ی آن با ژنتیک خواهد بود. این پژوهش در واقع بخشی از یک روند پژوهشی بود که در زمینه ی کندوکاو گوناگونی های ساختار مغزی در میان افراد سالم انجام می شود. این پژوهش در نوع خود نخستین کاری بود که در زمینه ی وابستگی اختلافات الگوهای مغزی با توانایی های حافظه ی اتوبیوگرافیکال انجام شده بود.
پنجشنبه ، ۲۶آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: میگنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]