واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: سه شرط ایران برای کاهش گازهای گلخانه ای تهران- ایرنا- روزنامه قانون در صفحه جامعه در گفت و گو با معاون انسانی سازمان محیط زیست کشور از سه شرطی که ایران برای کشورهای توسعه یافته گذاشته تا بر اساس آنها گازهای گلخانه ای اش را کاهش دهد، خبر داد.
در این گفت و گو که در شماره سه شنبه 24 آذر 1394 خورشیدی با سعید متصدی معاون انسانی سازمان محیط زیست کشور انتشار یافت، می خوانیم: در حالی که چند روز قبل بالاخره نزدیک به 200 کشور جهان در نشست پاریس بر سر کاهش گازهای گلخانه ای به توافق رسیدند، معاون انسانی سازمان حفاظت محیط زیست از سه شرط ایران و کشورهای در حال توسعه برای رسیدن به تعادل در تولید این گاز کشنده خبر داد که در صورت اجرایی نشدن آنها نمی توان به ایجاد تعادل بین کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه امیدوار بود.با به پایان رسیدن کاپ 21 و به توافق رسیدن بیش از 190 کشور جهان بر سر کاهش گازهای گلخانه ای و کنترل دمای کره زمین تا 1.5 درجه سانتیگراد، کارشناسان بسیاری در خصوص نتیجه این نشست که در پاریس برگزار شد، اظهار نظر کردند. برخی از این کارشناسان معتقد بودند که ایران نقش چندانی در این نشست نداشت و نتوانست آنچنان که باید و شاید خوش بدرخشد. اما مسئولان سازمان محیط زیست کشور ادعای دیگری دارند. سعید متصدی، معاون انسانی سازمان محیط زیست کشور در گفت و گو با «قانون» از سه شرطی که ایران برای کشورهای توسعه یافته گذاشته تا بر اساس آنها گازهای گلخانه ای اش را کاهش دهد خبر می دهد.او تاکید می کند که کشورهای توسعه یافته از منابع خود استفاده کرده و رشد خود را داشته اند و به نقطه ثابتی رسیده اند. این در حالی است که کشورهای در حال توسعه هنوز خواهان رشد بیشتر اقتصادی هستند؛ بنابراین باید تعادلی بین دارایی ها و موجودی های دو طرف به وجود بیاید که این تعادل تنها از سه طریق می تواند به وجود بیاید؛ انتقال تکنولوژی، ظرفیت سازی و توانمندسازی کشورهای در حال توسعه و کمک های مالی.**راهی برای نجات زمینمتصدی می گوید که پیش بینی کشورهای در حال توسعه و ایران این است که در صورتی که این سه مورد در نظر گرفته شود تعادل هم بین کشورهای توسعه یافته وهم کشورهای در حال توسعه ایجاد خواهد شد. چراکه کشورهای در حال توسعه تکنولوژی ای را دریافت خواهند کرد که گاز گلخانه ای کمتری تولید می کند و با کمک مالی، زودتر رشد اقتصادی خواهند داشت و ظرفیت ها نیز کمک می کند تا زودتر به نقطه پایدار و ثابتی برسند.به گفته معاون ابتکار این سه مکانیزم حلقه ارتباطی محسوب می شود که اگر اتفاق بیفتد می توان به نتیجه نشست پاریس خوش بین بود، اما اگر اتفاق نیفتد قطعا خوش بینی نسبت به کاپ 21 وجود نخواهد داشت. بنابراین با توجه به شرایطی که گذاشته شد و نقشی که ایران در این نشست ها به همراه رئیس سازمان محیط زیست داشت، متصدی امیدوار است که کشورهای در حال توسعه از جمله ایران به نقطه تعادل برسند. او همچنین یادآور می شود که شرکت کشورهای در حال توسعه در این تعهد کاملا داوطلبانه و خودخواسته است و از سال 2020 تا سال 2050 قرار است 4 درصد گازهای گلخانه ای خود را کاهش دهند. ما به عنوان مشارکت در جامعه بین المللی شرکت می کنیم و همزمان هم برای کاهش گازهای گلخانه ای و هم رشد و توسعه اقتصادی کشور برنامه ریزی کرده ایم. اگر برنامه های ما پیش برود تعهدی نداده ایم و آنچه قرار بوده در توسعه اقتصادی داشته باشیم همچنان خواهیم داشت.**توان کاهش گازهای گلخانه ای ایران بیش از 12 درصد استمعاون سازمان حفاظت محیط زیست از رتبه هفتم ایران در تولید گازهای گلخانه ای خبر می دهد و می گوید که 8 درصد از تعهدی که ایران برای کاهش گازهای گلخانه ای خود اعلام کرده کاملا منوط به اجرای سه خواسته ای بوده است که پیش تر اعلام کرده است. ما کشوری هستیم که از همه نظر موقعیت خوبی داریم اما یکسری موارد مانع پیشرفت ما شده است. به عنوان مثال ما ممکن است که پول داشته باشیم اما تحریم هستیم و مبادله مالی نداریم. توان ما حتی بیش از 12درصد کاهش گازهای گلخانه ای است اما شرایط حاکم بر کشور مانع می شود و بنابراین با توجه به تحریم ها ما کاهش 4درصدی گازهای گلخانه ای را پیشنهاد داده ایم و در صورتی که جامعه جهانی با ما همکاری کند ما هم حسن نیت خود را نشان می دهیم. اما نمی توانیم هم تحت تاثیر تحریم های ناعادلانه باشیم و هم کاهش گاز گلخانه ای داشته باشیم. متصدی بر این باور است که باید توجه داشت که کشورهای در حال توسعه نیز نیازمند توسعه هستند و قطعا توسعه با افزایش گازهای گلخانه ای همراه خواهد بود. حال اگر محدودیتی برای کشورهای در حال توسعه ایجاد شود مسلما توسعه اقتصادی این کشورها نیز دچار مشکل خواهد شد. بر همین اساس بوده که موضوع اقدام مشارکتی کشورها در کاهش گازهای گلخانه ای مطرح شده است تا بر اساس این اقدام کشورهای در حال توسعه در کاهش گازهای گلخانه ای مشارکت داشته باشند. به گفته معاون انسانی سازمان حفاظت از محیط زیست کشور از طرفی دیگر دمای کره زمین در حال افزایش است و پیش بینی ها می گوید که تا سال 2050، دنیا تا 4 درجه سانتیگراد گرم تر خواهد شد و کشورها در حال تلاش برای نگه داشتن این دما تا 2 درجه سانتیگراد هستند. اما اعداد و ارقامی که از سوی کشورها اعلام شده است، نشان می دهد که حتی اگر همه کشورهای جهان به تعهدات خود پایبند باشند، باز هم بیش از 1.5 درجه سانتیگراد نمی توان دمای کره زمین را کاهش داد.**نقش گازهای گلخانه ای طبیعی در تعادل گرمایی زمیناین واقعیت که سیاره زمین با لایه ضخیمی از یخ پوشیده نشده، به علت نقش طبیعی اثر گلخانه ای است. سطح زمین همان اندازه که با انرژی دریافتی از خورشید گرم می شود، با مکانیسم اثر گلخانه ای نیز گرم می شود. نقش جو برای زمین همانند پتو است که در فضایی که پوشش می دهد مقداری از گرمای آزاد شده از جسم را حفظ می کند و باعث افزایش دما می شود. با افزایش میزان آلاینده های جوی و پدید آمدن اثر گلخانه ای، دانشمندان پیش بینی کرده اند که میانگین دمای هوا در نتیجه افزایش میزان دی اکسید کربن و سایر گازهای گلخانه ای، به اندازه چند درجه افزایش خواهد یافت و این افزایش دما ، روی آب و هوا، محیط زیست و اکوسیستم های مختلف کشورهای جهان تأثیر خواهد گذاشت.دانشمندان معتقدند که گرم شدن کره زمین از مدت ها پیش در جریان بوده است و به طور عمده ، علت افزایش دما به اندازه دو سوم یک درجه سانتیگراد از سال 1860 به بعد، افزایش گازهای گلخانه ای است. زمین مانند هر جسم گرم دیگر ، انرژی منتشر می کند. انرژی منتشر شده از زمین نور زیر قرمز است که در گستره 4 تا µm 50 قرار دارد. این ناحیه ، زیر قرمز گرمایی نام دارد. بعضی از گازها در هوا می توانند زیر قرمز گرمایی با طول موج های خاصی را جذب کنند. بنابراین تمام زیر قرمز منتشر شده از سطح و جو زمین، مستقیما به فضا باز نمی شود و در فاصله کوتاهی پس از جذب آن به وسیله مولکول های معلق در هوا مانند CO2 به صورت کاتوره ای منتشر و مجددا به سطح زمین هدایت و از نو جذب شده و باعث گرم شدن بیشتر سطح زمین و هوا می شود.*منبع:روزنامه قانون**گروه اطلاع رسانی**9128**9131
24/09/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]