واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>حوادث پزشکی>سالمندی یک واقعیت اجتناب ناپذیر از زندگی نیست. بسیاری از حیوانات راه هایی را برای به تاخیرانداختن مرگ خود یافته اند. شاید این سرنخ ها به ما کمک کند تا بتوانیم زندگی طولانی تر وسالم تری داشته باشیم.به گزارش شفا آنلاین ، 30 سال پیش و پس از انتشار موبی دیک Moby Dick، گروهی از سوداگران نهنگ آلاسکا تلاش کردند تا غول اقیانوسی خود را به دام اندازند. هدف آنها یک نهنگ مذکر bowhead بود، دومین پستاندار بزرگ روی زمین. این گونه از پستانداران به دلیل عمر طولانی خود مشهور هستند. آنها می توانند 2 برابر یک انسان طول عمر داشته باشند و برای فرار از نیزه مخصوص شکار با قدرت های بزرگ خود شناخته شده اند. این سوداگران به آخرین تکنولوژی آن زمان مجهز بودند، یعنی یک بمب لانس bomb lance که پوست ضخیم نهنگ را سوراخ می کرد. اما آن هم برای غلبه بر نهنگ کافی نبود. 3 تکه از بمب مذکور وارد بدن نهنگ شده بود، اما مانند موبی دیک، نهنگ توانست آنها را بیرون کشیده و فقط با یک زخم سطحی از معرکه بگریزد. این نهنگ توانست به پرسه زدن آزاد خود برای 120 سال دیگر هم ادامه دهد، تا سال 2007، زمانی که گروهی از شکارچیان اینوپیات توانستند نهنگ وحشی را به دام اندازند. آنها حتی قطعاتی را از بمب لانس اولیه که هنوز در بدن نهنگ جاسازی شده بود، توانستند پیدا کنند. براساس بسیاری از تخمین های زده شده، این گونه از نهنگ ها حداقل 150 سال عمر می کنند و شاید هم به عمر 210 ساله برسند. جدا از پوست آن که کمی حالت چرمی دارد و زخم های ناشی از نبردهایی که انجام داده بود، محققان اثرات ناچیز بیماری را که نتیجه زندگی طولانی است، در این نهنگ نشان دادند. به همین دلیل، پزشکان تمایل زیادی پیدا کردند که راز طول عمر طولانی آن را پیدا کنند. آنها بسیار بیشتر از نوع بشر عمر دارند، حتی با وجود آنکه در دنیای وحشی زندگی می کنند و با اینکه به پزشک مراجعه نمی کنند و هیچ کدام از قدرت های جامعه بشری را ندارند. بنابراین نتیجه گیری منطقی آن است که آنها به طور طبیعی از بیماری های مرتبط با سن محافظت می شوند. با مطالعه این دسته از نهنگ ها و دیگر مخلوقات فوق العاده که زندگی طولانی دارند، محققان امیدوارند داروهای جدیدی را بیابند که به طور مشابه سرعت تحلیل و زوال بدن انسان را کند کرده و مرگ آن را به تعویق اندازد. پیر شدن یک راز است که اطلاعات بشر در مورد آن به اندازه دیگر روندهای بیولوژیکال نیست و به طور مستقیم در دنیای مدرن، مهم ترین عامل درد و رنج و مرگ به شمار می آید. اگر بتوان آن را حتی به اندازه کمی به تعویق اندازیم، سود و منفعت زیادی نصیب انسان می شود. سالمندی و چگونگی روند آن یکی از مهم ترین سوال های بیولوژیکی است، زیرا بسیاری از بیماری های مزمن انسان در نتیجه پیر شدن رخ می دهند. راه علم بیومدیکال سازمان یافته است و اغلب روی بیماری های خاصی مانند سرطان، آلزایمر یا دیابت تمرکز دارد. اما اگر بتوان روند پیر شدن را به تاخیر انداخت، پس قادر خواهیم بود بروز همه بیماری ها را هم به تعویق اندازیم. عوامل مختلفی در روند پیر شدن دخیل هستند. نخستین عامل به عوامل محیطی بازمی گردد. کسی نمی تواند در حباب طبیعی و بکر زندگی کند، بنابراین DNA انسان و دیگر مولکول ها به تدریج تحت تاثیر مواد شیمیایی مضر یا رادیاسیون قرار می گیرند و آسیب می بینند. هرچند سلول های بدن انسان ابزاری در اختیار دارد که این صدمات را ترمیم کند، درنهایت ویرانی بیش از حد گسترده منجر به بروز موتاسیون هایی می شود که سلول ها را به سمت تومورال شدن پیش می برد. پیر شدن و روند آن مشکلاتی را هم در متابولیسم بدن انسان ایجاد می کند. مانند یک کوره که نیاز به تمیز کردن منظم دارد، سلول های بدن هم مقادیر متنابهی مواد زاید تولید می کنند که حاصل سوزاندن انرژی است. زمانی که این مواد زاید در طول زمان جمع می شود، ممکن است روندهای حیاتی بیولوژیکی را با اختلال مواجه کنند. درواقع، مقدار زیادی از صدمان تجمع پیدا کرده و موجود زنده دیگر نمی تواند با آن مقابله کند. در نهایت، بدن با مشکلات بازسازی ارگان ها روبرو می شود. به این ترتیب که، هر کروموزوم دسته ای از DNA در انتهای خود دارد به نام تلومراز که کمی شبیه قسمت پلاستیکی انتهای یک بند کفش عمل می کند! تا آن را از فرسودگی و سائیده شدن محفوظ بدارد. با هر بار تقسیم سلولی، تلومراز کوتاه تر می شود و در نهایت، آنقدر کوتاه می شود که بدعملکردی سلول آغاز شده یا می میرد. با این ساییدگی و پارگی، بدن انسان بیشتر به بیماری های مختلف آسیب پذیر می شود. BBC Future
پنجشنبه ، ۲۶آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]