واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها:
لیلا برخورداری: هوا را از من بگیر؛ پیاده روی را نه!
لیلا برخورداری دختری است که هنر و ورزش به یک میزان در او پرورش یافته و در طول سال ها سعی کرده است بین آن دو، بالانس ایجاد کند. به همین خاطر وقتی حرف از ورزش به میان آمد با عشق و علاقه این گفتگو را پذیرفت.
مجله خانواده سبز - نگار حسینی: بعضی از آدم ها تک بعدی هستند و دوست ندارند جنبه های مختلف شخصیت شان را پرورش دهند و برعکس، عده ای دیگر چند بعدی هستند؛ یعنی به همان نسبت که عاشق هنر هستند، به ورزش هم می پردازند و با انجام حرکات ورزشی درست، مانند زمانی که یک اثر هنری خلق می کنند، لذت می برند.
نمونه این بعضی ها هم لیلا برخورداری است؛ دختری که هنر و ورزش به یک میزان در او پرورش یافته و در طول سال ها سعی کرده است بین آن دو، بالانس ایجاد کند. به همین خاطر وقتی حرف از ورزش به میان آمد با عشق و علاقه این گفتگو را پذیرفت و مثل یک ورزشکار حرفه ای پاسخگوی ما بود.
از کاراته باز ماندم
در زندگی من همیشه وقتی برای ورزش کردن هست و هیچ وقت ورزش را از برنامه روزمره ام حذف نکرده ام. حسی که در ورزش برایم وجود دارد فرای تناسب اندام و سلامتی است؛ چرا که به واسطه آن می توانم روحیه ام را شارژ کنم و با انرژی تر از همیشه به زندگی بپردازم.
وقتی نوجوان بودم به همراه خواهرم برای آموزش کاراته به باشگاه می رفتم. اتفاقا در این مسیر هم موفق عمل کردم و توانستم ظرف مدت کوتاهی کمربند قرمز را بگیرم اما مادرم با این ورزش مخالف بود؛ چرا که حس می کرد کاراته خشن تر از آن است که یک دختر بخواهد به آن بپردازد. به همین خاطر این رشته را نیمه کاره رها کردم در حالی که خیلی دوست داشتم آن را به شکل حرفه ای ادامه دهم.
برای ورزش نکردن دنبال بهانه نباشید
متاسفانه فرهنگ ورزش کردن، آنطور که باید در بین ما به ویژه خانم ها جا نیفتاده است. افراد می خواهند به بهانه های مختلف از انجام آن شانه خالی متاسفانه فرهنگ ورزش کردن، آنطور که باید در بین ما به ویژه خانم ها جا نیفتاده است. افراد می خواهند به بهانه های مختلف از انجام آن شانه خالی کنند. در حالی که ورزش کردن باعث می شد ما از هر جهت در شرایط بهتری قرار بگیریم. فکر می کنم همه افراد با هر شرایط کاری که دارند می توانند وقتی را برای ورزش کردن پیدا کنند. بسیاری از ما ساعت های زیادی را صرف تماشای تلویزیون یا فضای مجازی می کنیم اما همین که پای ورزش به میان می آید می گوییم وقت کافی نداریم و نسبت به سلامتی مان بی تفاوت هستیم.
از آمادگی جسمانی تا ایروبیک
در آن مقطع که من کاراته را رها کردم، ایروبیک به شکل امروزی در باشگاه ها مرسوم نبود. به همین خانم اکثر خانم ها برای ورزش، آمادگی جسمانی را انتخاب می کردند. من هم علاقه زیادی به آن داشتم و همین علاقه ام هم باعث می شد که با جدیت به آن بپردازم. در نهایت این موضوع باعث شد تا چند مدال هم در این رشته در سطح باشگاهی به دست بیاورم.
روحیه من به گونه ای است که ورزش های غیرگروهی و انفرادی را به ورزش های جمعی ترجیح می دهم. وقتی شما می خواهید با یک گروه ورزش کنید، همه چیز باید در سطح مناسبی قرار داشته باشد، اگر غیر از این باشد نمی توانید توانایی های خودتان را نشان دهید. به همین خاطر دوست ندارم خودم را درگیر چنین اتفاقاتی کنم و ترجیح می دهم به تنهایی ورزش کنم.
شاید به خاطر همین دردسرهای کارهای گروهی است که وقتی می خواهم به باشگاه بروم یا تنهایی پیاده روی کنم از دوستانم نمی خواهم با من همراه شوند؛ چون می دانم اگر بخواهم هر روز با آنها برای ورزش هماهنگ کنم هیچ وقت موفق به این کار نمی شوم چون یک نفر مهمان دارد، آن یکی می خواهد به مهمانی برود و نفر بعدی هم ناخوش است. به همین خاطر بی خیال این هماهنگی ها کفش ورزشی ام را می پوشم و خودم به سراغ ورزش می روم؛ چرا که معتقدم هیچ چیزی نباید ما را از انجام حرکات ورزشی بازدارد.
بعضی از دوستانم از این روحیه من تعجب می کنند، می گویند چطور می توانی تنهایی ورزش کنی، بدون اینکه کسی همراهی ات کند و جواب من به آنها این است که «با انگیزه ای که خود ورزش به من می دهد».
یک باشگاه کوچک در خانه دارم...
من چند وسیله ورزشی کوچک مانند دوچرخه هفت کاره و ... را خریداری کردم و در خانه از آنها استفاده می کنم. برخی از افراد هدف شان از خرید این وسایل صرفا جهت دلخوشی است و فکر می کنند با نگاه کردن به آن هم ممکن است وزن کم کنند و به تناسب برسند؛ در حالی که اینطور نیست. این وسایل برای من کاملا جنبه کابردی دارد و در خانه با عشق و علاقه به واسطه آنها ورزش می کنم و حضورشان برای من کاملا جنبه کاربردی دارد.
هوا را از من بگیر، پیاده روی را نه؟
از بین ورزش های مختلف علاقه زیادی به پیاده روی دارم و همین موضوع باعث شده است که این ورزش در برنامه زندگی من جای خودش را باز کند. من هر شب به شکل منظمی به باشگاه انقلاب می روم و بین دو تا سه ساعت پیاده روی می کنم. این کار در روحیه من تاثیر شگفت آوری دارد. فکر می کنم کسانی که نمی توانند برنامه زندگی شان را با باشگاه تطبیق دهند، بهترین و ساده ترین کار برای آنها پیاده روی است چون سلامت و تناسب اندام را یک جا به شما می دهد.
با ورزش، افسردگی را خط بزنید
در جامعه ما افسردگی شیوع زیادی پیدا کرده است و بر کسی پوشیده نیست که اولین دشمن افسردگی ورزش است. اگر ما به شکل منظم و درست ورزش کنیم خیلی زود می توانیم از شر افسردگی و بیماری های روحی خلاص شویم. ورزش به ما کمک می کند تا به هیجانات روحی مناسبی دست پیدا کنیم.
در کنار ورزش های مختلفی که انجام می دهم، علاقه زیادی به مدیتیشن و یوگا دارم و در روز حدود بیست تا سی دقیقه را صرف این کار می کنم. این موضوع باعث می شود که تمرکز بیشتر را در زندگی برای انجام کارهای مختلف به دست بیاورم و بتوانم با آرامش به کارهای مختلفم بپردازم.
رژیم غذایی به شیوه لیلا برخورداری
با وجود این که همیشه حواسم به اضافه وزنم هست اما همیشه قانون خاص خودم را در رژیم غذایی دارم و آن قانون این است که هر چیزی را که دوست دارم بخورم اما کم. متاسفانه بسیاری از ما فکر می کنیم با منع کردن خودمان از مواد غذایی می توانیم خودمان را سالم و لاغر نگه داریم، در حالی که بدن ما به ویتامین های مختلف احتیاج دارد و ما باید به شکل درست و برنامه ریزی شده ای آن را مصرف کنیم.
من خودم عاشق انواع سبزیجات دانه های گیاهی هستم و سعی کردم در طول سال ها اطلاعاتم را در این زمینه بالا ببرم و با آگاهی آنها را مصرف کنم چرا که معتقدم گیاهان بهترین منبع تغذیه هستند. شاید به همین خاطر است که مصرف روزانه چای سبز با زنبیل و لیمو، نان جو، جو دوسر، بذر کتان، انواع سالاد و ... هیچ وقت از برنامه روزانه من حذف نمی شود، ضمن این که من علاقه زیادی به لبنیات هم دارم و آن را به شکل درستی مصرف می کنم.
تاریخ انتشار: ۲۵ آذر ۱۳۹۴ - ۰۷:۳۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]