واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: «هنر و تجربه»، محملي سينمايي يا محفلي براي «توقيفيها»
نمايش فيلمهاي توقيفي كه بعضاً ساليان زيادي است اسمي از آنها برده نشده در گروه سينمايي «هنر وتجربه» نه تنها در حال تبديل شدن به يك روند و جريان معمول است بلكه غايت و علت ماهوي پيدايش و تأسيس اين گروه را تا حدود زيادي به چالش كشيده است.
نویسنده : مصطفي شاهكرمي
نمايش فيلمهاي توقيفي كه بعضاً ساليان زيادي است اسمي از آنها برده نشده در گروه سينمايي «هنر وتجربه» نه تنها در حال تبديل شدن به يك روند و جريان معمول است بلكه غايت و علت ماهوي پيدايش و تأسيس اين گروه را تا حدود زيادي به چالش كشيده است.
بيش از يكسال از راهاندازي گروه سينمايي هنر و تجربه از جانب سازمان سينمايي و به عنوان يكي از آرزوهاي شخص حجتالله ايوبي ميگذرد. در ايام ابتدايي تشكيل و راهاندازي اين گروه گفته ميشد كه هدف از راهاندازي گروه سينماي «هنر و تجربه» حمايت از آثار سينمايي كوتاه، بلند و مستند فيلمسازان ايراني به ويژه فيلمسازان جوان كه از معيارهاي هنري و فرهنگي نيز برخوردار هستند ميباشد؛ فيلم هايي كه به هر دليل امكان رسيدن به اكران تجاري براي آنها فراهم نشده است. اين تعريف چند جملهاي از علت ماهوي و غايت تشكيل گروه سينمايي هنر و تجربه در وهله اول موجبات اميدواري مخاطبان و فعالان حوزه فرهنگ و سينما را فراهم كرد اما رفته رفته عملكرد واقعي اين گروه با آنچه در گفتار مسئولان و طراحان اين گروه و آنچه بر روي كاغذ آورده شده بود، روايتگر تناقض و حتي تضاد قابل اعتنايي است. بر خلاف آرزوهاي زباني ايوبي و اميدواري دلسوزان عرصه فرهنگ و هنر براي بهتر شدن اوضاع سينما، اين گروه با ميدان دادن به آثار توقيفي كه به دلايل مختلف قانوني حائز شرايط اكران نبودند به نوعي اهداف پنهاني و اصلي شكل گيرياش را نمايان كرد. در واقع هر چه از عمر تشكيل گروه هنر و تجربه ميگذشت اقدامات و تصميمات شبهه ناك مسئولان اين گروه بيشتر از قبل ظاهر و آشكار ميشد تا جايي كه اين گزاره را در اذهان شكل داد كه نكند اين گروه در حال تبديل شدن به يك حياط خلوتي براي به دست آوردن دل سينماگران منتقد نظام و حاكميت است؟! چه اينكه نمايش فيلمهايي مانند «باز هم سيب داري؟»، «پرويز»، « اشكان، انگشتر متبرك و چند داستان ديگر»، «خواب تلخ» و... كه سابقه توقيف برخي از آنها به بيش از 10 سال نيز ميرسد رنگ واقعيت گرفتن اين شبهه را پررنگتر ميكند. شايد ايوبي براي اينكه بتواند حمايت و همراهي طيفهاي مختلف داراي قدرت و فعال در سينما را پشت سر خود داشته باشد به فكر راهاندازي تشكيلاتي افتاد كه آن دسته از آثار سينماگراني را كه عدم اكران آنها به هر دليلي ميتواند براي وي و دولت متبوعش در ميان طيف هنرمندان ايجاد حاشيه يا بحران محبوبيت نمايد، در آن با كمترين هزينه و البته بيسر و صدا اكران كند تا رضايت آنها را جلب نمايد. چراكه دولت براي عبور سلامت از گذرگاههاي انتخاباتي به حمايت و طرفداري هنرمندان به عنوان سلبريتيهاي جامعه، بسيار نيازمند است.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۲۲ آذر ۱۳۹۴ - ۲۱:۰۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 65]