تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1838043574
نجات زمین؛ رویا یا واقعیت؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به بهانه پایان نشست تغییر اقلیم در پاریس نجات زمین؛ رویا یا واقعیت؟ تهران- ایرنا-نشست تغییر اقلیم در پاریس، پس از 2 هفته رایزنی های گسترده با انتشار سندی که مورد توافق 195 کشور جهان قرار گرفت، به کار خود پایان داد. پرسش اینجاس که آیا این سند توانایی جلوگیری از بروز بحران های اقلیمی و مبارزه با خشکسالی را دارد و اینکه کشورهای شرکت کننده چقدر به آن پایبند خواهند بود؟
طی 2 هفته گذشته، نمایندگان کشورهای مختلف در پاریس پایتخت فرانسه گردهم آمدند تا فکری برای علاج بیماری کنند که همگی در وخامت حال او به نوعی نقش دارند. زمین، سیاره زیبایی که قرن ها است میزبان دست اندازی ساکنان خود بوده، مدتی است با پدیده های زاییده خود از ما زمینیان انتقام می گیرد؛ انتقامی که بیم هرچه سخت تر شدن آن، امسال کشورهای مختلف را برای چاره اندیشی در خصوص آینده زمین و تاثیر آن بر نسل های بعدی بشر دور هم جمع کرد.کنفرانس تغییر اقلیم پاریس از 2 هفته پیش با حضور نمایندگان کشورهای مختلف از سراسر جهان -که آمار این کشورها در روز پایانی کنفرانس به 195 کشور رسید- آغاز به کار کرد. برگزاری این کنفرانس و اهمیت آن بیش از همه چیز به افزایش بحران های زیست محیطی و خطر پدیده تغییر اقلیم بازمی گردد؛ خطری که اگر تا دیروز کشورهای خشک و گرمسیر را تهدید می کرد، امروزه و زیر تاثیر گرم تر شدن زمین و ذوب یخ های قطبی، متوجه همه ساکنان کره خاکی است. از همین رو دورنما و هدف اصلی این کنفرانس، کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و پایین آوردن میزان استفاده از سوخت های فسیلی به عنوان دلیل های اصلی گرمایش زمین قرار گرفت.بر پایه سند پایانی این کنفرانس که از زمان انتشار با پوشش گسترده رسانه ای و البته واکنش های مثبت و منفی بسیاری روبرو شده، میزان افزایش گرمایش زمین تا سال 2050 باید زیر 2 درجه باقی بماند. همه کشورهای شرکت کننده از این توافق حمایت و بر لزوم اجرایی شدن آن تاکید کرده اند و این نخستین بار در تاریخ است که همه کشورها موظف به کاهش تولید گازهای کربنی می شوند. افزون بر این، در متن این توافق قید شده که خطر تغییرهای اقلیمی بسیار بیشتر از آن چیزی است که پذیرفته شده است؛ مساله ای که لزوم تکرار حرکت هایی از این دست را بیش از پیش برجسته می کند.در ادامه به چند نکته در این خصوص اشاره خواهیم کرد: 1- توافق! این واژه به ظاهر ساده را شاید بتوان مهم ترین جنبه کنفرانس پاریس دانست. در شرایطی که بسیاری از کشورهای شرکت کننده در این کنفرانس، دارای اختلاف های پرشمار بر سر مسایل سیاسی، امنیتی، اقتصادی و ... هستند، اینکه نزدیک به 200 عضو جامعه جهانی جهان قادرند ظرف 2 هفته به توافقی بین المللی دست پیدا کنند، نکته ای است که نمی توان به راحتی از آن چشم پوشید. این توافق نیز همچون توافق هسته ای کشورمان با اعضای گروه 1+5، بار دیگر موفقیت گفت وگو و رایزنی را برجسته و امید به رفع بحران های جهانی از این طریق را پررنگ ترکرده است.2- «باراک اوباما» رییس جمهوری آمریکا یعنی کشوری که در رتبه دوم تولید گازهای گلخانه ای قرار دارد، امروز و بعد از انتشار سند پایانی کنفرانس در مقابل دوربین های خبری قرار گرفت و با ابراز خرسندی از نتیجه حاصل شده، آن را یک توافق تاریخی خواند و تاکید کرد که کشورها نباید فقط به این توافق بسنده کنند. در حال حاضر چین و آمریکا، به عنوان 2 کشور بزرگ صنعتی در رتبه های نخست تولید گازهای گلخانه ای قرار دارند. پرسشی که اکنون مطرح است و معترضان به این کنفرانس نیز بارها آن را مطرح کرده اند معطوف به میزان پایبندی کشورهای صنعتی به نتایج مورد توافق است. البته این نکته را نیز باید در نظر گرفت که این کشورهای صنعتی مدت ها است تحقیق و مطالعه گسترده ای را در زمینه سوخت های پاک آغاز کرده اند.3- دیگر انتظاری که از کشورهای امضا کننده این توافق وجود دارد، کمک همه جانبه آن ها به کشورهای توسعه نیافته و درحال توسعه برای پشت سر گذاشتن بحران های اقلیمی و زیست محیطی است. البته برخی از صاحبنظران از اینکه بحران های زیست محیطی در آینده ای نه چندان دور به حربه ای برای فشار آوردن به کشورهای ضعیف تر تبدیل شود اظهار نگرانی کرده اند.در حال حاضر هندوستان به عنوان دومین کشور پرجمعیت جهان، در میان پنج کشور نخست تولید کننده گازهای گلخانه ای قرار دارد و در این کشور، شمار زیادی از مردم حتی برای گرم کردن خانه های خود و مصرف های روزمره از ذغال سنگ استفاده می کنند. واقعیت های تاسف اینچنینی برآمده از فقر و عقب ماندگی در بسیاری از عرصه ها است و تغییر آن به خیزش و حمایت همگانی نیازمند است.4- خبر پایان بی حاشیه و موفقیت آمیز نشست پاریس و انتشار سند نهایی آن امروز در حالی منتشر شد که مردم تهران، روز خود را با آسمانی بسیار آلوده آغاز کردند؛ آلودگی که پشت سر گذاشتن سه روز تعطیلی و خلوتی شهر هم از آن نکاست و این خود نشان می دهد که دیگر نمی توان برای نجات تهران و ریه شهروندانش دست به دامان تعطیلات و باران و باد شد. به این مشکل باید بحران های گوناگون زیست محیطی و در راس آن ها خشکسالی را اضافه کرد که به طور نسبی همه شهرهای کشور از آن رنج می برند.اکنون این پرسش مطرح است که آیا ایران، به عنوان یکی از کشورهای شرکت کننده در این کنفرانس که سهم بزرگی در تولید گازهای گلخانه ای و در نتیجه گرمایش زمین و آلودگی شهرهایش داشته، قادر است برنامه های اصولی و مفیدی را برای رفع این معضل پیاده کند؟ 5- یکی از نکته های نگران کننده ای که در خصوص این توافق وجود دارد و اعتراض مخالفان کنفرانس را نیز دوچندان کرده، تقسیم شدن این توافق به بخش های الزامی و غیرالزامی است؛ به این معنا که اجرایی کردن برخی مفاد توافق برای همه کشورها ضروری خواهد بود و در برابر، اجرای برخی دیگر از موردها جنبه داوطلبانه دارد. کارشناسان و فعالان محیط زیستی که از روز آغاز کنفرانس اعتراض خود را به روند اجرایی آن نشان دادند این مساله را مورد نقد قرار داده اند. در این شرایط باید پرسید به راستی آیا وضعیت بحرانی کنونی به مرحله ای نرسیده که ما تصمیم گیری در خصوص آینده زمین را با اراده ای جدی تر به پیش بریم و همه کشورها و مردم جهان را به عنوان قربانیان و مسببان اصلی این بحران، مسوول و متعهد به نجات زمین داریم؟ به ویژه که بسیاری کارشناسان معتقدند بندهای داوطلبانه توافق همان موردهایی است که پیروی همه کشورها از آن به کاسته شدن هرچه بیشتر از بحران خواهد انجامید.*از:عطیه میرقراچولو (گروه پژوهش و تحلیل خبری) پژوهشم**442**9279**2054
22/09/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
سیاسی
پربازدیدترینها