تور لحظه آخری
امروز : یکشنبه ، 15 مهر 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):به راستى كه دانش، مايه حيات دل‏ها، روشن كننده ديدگان كور و نيروبخش بدن‏هاى ناتوان ...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1821008639




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

حجت الاسلام موسوی مطلق: باید به خدا اعتماد داشته باشیم


واضح آرشیو وب فارسی:وارث: مراسم ظهر شهادت پیامبر صلوات الله علیه و امام حسن علیه السلام با سخنرانی حجت الاسلام موسوی مطلق و مرثیه سرایی حاج سعید حدادیان و کربلایی محمدحسین حدادیان در بیت حاج سعید حدادیان برگزار شد.وارث: مراسم ظهر شهادت پیامبر صلوات الله علیه و امام حسن علیه السلام با سخنرانی حجت الاسلام موسوی مطلق و مرثیه سرایی حاج سعید حدادیان و کربلایی محمدحسین حدادیان در بیت حاج سعید حدادیان برگزار شد.  در ادامۀ خبر متن سخنان حجت الاسلام موسوی مطلق را می خوانید: انسان در قرآن یکی از موضوعات مهم در قرآن بحث انسان، آدم و بشر است. در قرآن بعضی از این تعریف هایی که دربارۀ انسان و بشر آمده است بعضی ها مدح است و بعضی ها هم ذم است، بعضی ها هم نوع نگرش تعیین می کند که آیا مدح می کند آن را و یا ذم می کند. مدح قرآن می خواهد انسان را مدح بکند، اولا خدای متعال همه چیز را آفریده و سپس انسان را خلق کرده است. سابقۀ خلقت جن و ملائکه از ما بیشتر است. لذا خداوند در حدیث شریف قدسی هم می فرماید که ای پسر آدم من همۀ اینها را خلق کردم برای تو و تو را خلق کردم برای خودم. خدا خالق است و همیشه در حال خلق کردن است. اما هرچه که خلق کرد به خودش آفرین نگفت به جز وقتی که انسان را خلق کرد. این امتیاز فقط مخصوص انسان است که خداوند هنگام خلق انسان فرمود "فتبارک الله احسن الخالقین" 1 یک امتیاز دیگری که مخصوص انسان است این است که از روح خودش در ما دمیده است. اینهمه مخلوقی که خدا آفریده است هیچکدام را نگفته است که از روح خودم در آنها دمیده ام به جز انسان که فرموده است " نفخت فیه من روحی " 2 و چون خداوند از روح خودش در ما دمیده است خیلی به ما نزدیک است. در آیۀ دیگری داریم که " نحن اقرب الیه من حبل الورید" 3 این ها همه برای انسان امتیاز به حساب می آید. یک امتیاز دیگر انسان که قرآن به اشاره کرده است این است که تاج کرامت فقط بر سر انسان ها آمده است و لاغیر. " و لقد کرمنا بنی آدم..." 4 منظور از این امانت که ولایت است فقط برای انسان است و فقط انسان می تواند آن را حمل بکند. خداوند هرچیزی و هرکسی را خلق کرد به کسی چیزی نگفت اما وقتی می خواست انسان را خلق بکند به ملائکه گفت: " وَإِذْ قَالَ رَبُّکَ لِلْمَلاَئِکَةِ إِنِّی جَاعِلٌ فِی الأَرْضِ خَلِیفَةً" 5 یکی دیگر از مقامات انسان خلیفۀ خدا بودن است. انقدر این خلقت مهم است که آن را به ملائکه گفت. ملائکه به خدا اعتراض کردند و گفتند آیا بازهم می خواهی موجودی را خلق بکنی که در زمین فساد و خون ریزی بکند؟ ما تو را تسبیح می کنیم. ملائکه ظرفشان محدود است فکر می کردند اگر خداوند را تسبیح و تقدیس بکنند اوج کار را انجام داده اند، نمی دانستند مقام دیگری به نام مقام عبودیت و شناخت ذات ربوبی است، از اینها خبر نداشتند و گفتند ما خودمان هم تسبیحت می کنیم و هم تقدیست می کنیم. خداوند در جواب ملائکه گفت " إِنِّی أَعْلَمُ مَا لاَ تَعْلَمُونَ" 6 من چیزی را می دانم که شما نمی دانید. چیزی که من میدانم و شما نمیدانید این است که اینها که مقام خلیفة الهی هستند، اگر من گفتم " انی اعلم ما لا تعلمون" رمزش این است " وَعَلَّمَ آدَمَ الأَسْمَاء کُلَّهَا" 7 من معلم آنها هستم و تمام اسماء را به آنها یاد داده ام. " ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلاَئِکَةِ فَقَالَ أَنبِئُونِی بِأَسْمَاء هَـؤُلاء إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ" 8 خداوند به ملائکه فرمود اگر راست می گویید این اسماء را بگویید ملائکه در پاسخ گفتند " قَالُواْ سُبْحَانَکَ لاَ عِلْمَ لَنَا إِلاَّ مَا عَلَّمْتَنَا إِنَّکَ أَنتَ الْعَلِیمُ الْحَکِیمُ" 9 گفتند: تو از هر نقص و عیبى منزّهى، ما را دانشى جز آنچه خود به ما آموخته اى نیست تویى که دانا و حکیمى. ما گاهی خدا را قبول داریم اما به حکیم بودن خدا اعتقادی نداریم برای اینکه به فعل او اعتراض می کنیم! چرا به او داد و به ما نداد، یا چرا چنین شد و چنان نشد. باید به خداوند اعتماد داشته باشیم . اعتماد کردن به خدا سخت نیست، چون خدا حیّ است، خدا قادر است. ملائکه به خدا گفتند پروردگارا تو هم حکیم هستی و هم علیم هستی. خداوند فرمود " قَالَ یَا آدَمُ أَنبِئْهُم بِأَسْمَآئِهِمْ فَلَمَّا أَنبَأَهُمْ بِأَسْمَآئِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّکُمْ إِنِّی أَعْلَمُ غَیْبَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا کُنتُمْ تَکْتُمُونَ" 10 خداوند فرمود: اى آدم، نام هاى آنان (و یا حقایق و اسرار آنها) را به فرشتگان خبر ده. چون نامها (یا حقایق آنها) را به فرشتگان خبر داد، خدا فرمود: آیا به شما نگفتم که من بی تردید نهان آسمان ها و زمین را می دانم؟ و آنچه را شما آشکار می دارید و آنچه را که پنهان می داشتید می دانم؟ سپس خداوند فرمود: " وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلاَئِکَةِ اسْجُدُواْ لآدَمَ فَسَجَدُواْ إِلاَّ إِبْلِیسَ أَبَى وَاسْتَکْبَرَ وَکَانَ مِنَ الْکَافِرِینَ" 11 خداوند انسان را که خلق کرد فوری به ملائکه نگفت که سجده کنند، که اگر هم اینچنین بود امر هم بر همین بود و باید سجده می کردند اما ملک را امر کرد هنگامی که آدم را آفرید و بعد اسماء را به او تعلیم داد و سپس به فرشتگان گفت که حالا به آدم سجده کنید تا بدانید که او چه مقامی دارد و ما چه چیزی در او قرار داده ایم. شیخ صدوق 12 فرموده است که خداوند به این جهت به انسان دستور داد که بایست و به ملائکه هم دستور داد که بر او سجده بکنید زیرا که در وجود انسان نور مادرمان حضرت زهرا سلام الله علیها را قرار داده است. وقتی ملائکه عظمت انسان را فهمیدند همه سجده کردند فقط ابلیس بود که سجده نکرد. پس یکی دیگر از مدح هایی که خداوند برای آدم برشمرده است این است که بعد از اینکه مقام خلافت الهی را به آنها دادم، مقام یادگیری اسمای الهی را هم به آنها داده است.  اسماء الهی چیست؟ بعضی از اسماء الهی در مصحف شریف و در قرآن آمده است که چه اسمائی است، بعضی از آنها در دعاها و زیارات ما آمده است، در دعای جوشن کبیر هزار نام از اسماء الهی را می خوانیم. یک اسماء الهی دیگر هم هست که حقیقت اینها است، در خود قرآن خداوند فرموده است که در بین این اسما یک سری اسما هستند که من آنها را برگزیده ام و به آنها می گویم "اسماء الحسنی" هرگاه خواستید خدا را بخوانید با این اسامی بخوانید. ظاهر اسماء الحسنی همان 99 عددی است که آمده است اما حقیقت آن نزد راسخون فی العلم، نزد قرآن و اهل بیت علیهم ااسلام آمده است. امام صادق علیه السلام فرمود " به خداوند قسم که ما اسماء الحسنی هستیم، به واسطۀ ما درب خانۀ خدا بروید"  پی نوشت: 1- آیۀ 14 سورۀ مومنون 2- آیۀ 29 سورۀ حجر 3- سورۀ ق آیۀ 16 4- سورۀ اسراء آیۀ 17 5- سورۀ بقره آیۀ 30 6- همان 7- سورۀ بقره آیۀ 31 8- همان 9- سورۀ بقره آیۀ 32 10- سورۀ بقره آیۀ 33 11- سورۀ بقره آیۀ 34 12- ابوجعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی معروف به شیخ صدوق و اِبنِ بابُوَیْه (زادهٔ ۳۰۶ ـ قم و درگذشتهٔ ۳۸۱ ـ شهر ری) از علمای شیعه در قرن ۴ و از بزرگان علم حدیث است.


شنبه ، ۲۱آذر۱۳۹۴


[مشاهده متن کامل خبر]





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: وارث]
[مشاهده در: www.vareth.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 82]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن