واضح آرشیو وب فارسی:متا ورزش:
مصاحبه مفصل فابیو با cadena Ser متاورزش _ فابیو کاناوارو که یکی از بهترین مدافعان زمان بازی خود و حتی تاریخ است، در گفتگوی مفصلی که با cadena Ser داشته، در مورد بسیاری از بازیکنان فوتبال صحبت کرده است. او که در سال 2006 همزمان با ایتالیا قهرمان جام جهانی و خود نیز به عنوان بهترین بازیکن آن سال جهان معرفی شد، صحبتهای جالبی در مورد فوتبال انجام داده که در ادامه قسمتی از آنها را برای شما نقل خواهیم کرد. شرایط کنونی رئال مادرید ” به نظر من رئال مادرید در حال حاضر فاقد ثبات است. دقیقا بر خلاف آنچه در زمان آنچلوتی شاهد بودیم. او خیلی خوب با تیم و بازیکنان هماهنگ بود و به همین دلیل هم لیگ قهرمانان را فتح کرد. واقعیت این است که وقتی مربی یک تیم تغییر میکند، عادت کردن به سیستم جدیدی که او با خودش میآورد، آسان نیست. ما تنها در صورتی میتوانیم در پایان فصل بگوئیم که بنیتس مربی خوبی برای رئال مادرید بوده که رئال جامی برده باشد. همه ما فرهنگ باشگاه و ذهنیت هواداران آن را میدانیم و واقعیت همین است. “ انتخاب زیدان به جای شما ” من رابطه خوبی با بازیکنانی چون مارسلو، راموس و پپه داشتم و آن را ادامه دادم. آنها با من رشد کردند و باعث غرور من است که این بازیکنان توانستند قهرمان اروپا شوند. در نهایت، آنچه یک مربی باید انجام دهد این است که تجربیات خود را در اختیار بازیکنانش قرار بدهد و من هم کوهی از تجربه بودم. رابطه خوب با بازیکنان، شرط آنچلوتی برای اضافه کردن من به کادرفنی بود که من هم این شرط را داشتم. به همین علت هم هست که فکر میکنم انتخاب زیدان به جای من، کار شخص پرز بود نه آنچلوتی. “ توپ طلا ” توپ طلا اغلب به مهاجمان میرسد و به همین دلیل اگر یک مدافع بخواهد آن را فتح کند باید همهچیز را به درستی انجام دهد و اشتباهی مرتکب نشود. من با ایتالیا قهرمان جام جهانی شدم و در آن تورنمنت خیلی هم خوب بازی کردم اما واقعا از اینکه توپ طلا را به من دادند، شگفتزده شدم. وقتی فرانس فوتبال مرا به عنوان بهترین بازیکن جهان معرفی و از من برای حضور در مراسم اهدای توپ طلا دعوت کرد، باورم نمیشد منظورشان واقعا کاناوارو بوده باشد! هیچگاه حتی به ذهنم هم خطور نکرد که روزی این جایزه را خواهم برد. در هر صورت، چه خوب به نظر بیاید و چه بد، توپ طلای آن سال به خانه من آمد. اما درباره سه نامزد نهایی امسال باید بگویم مسی و کریستیانو بهترین هستند. اما در حال حاضر یک پدیده به نام نیمار به جمع آنها اضافه شده است. هر سه میتوانستند برای سالهای زیادی توپ طلا را فتح کنند چرا که بازیکنان بسیار بزرگ و سرنوشتسازی هستند که تفاوتها را رقم میزنند. واقعا گفتن اینکه کدامیک بهتر از دیگری کار کرده، دشوار است. “ لیونل مسی ” من اولین بازی مسی را خیلی خوب به یاد میآورم. یک بازی دوستانه مقابل یوونتوس. و او مدافعان یووه را کشت! از همان روز مشخص بود یک پدیده به جهان فوتبال معرفی شده است. کاپلو میخواست او را به یووه ببرد اما بارسا چنین اجازهای به او نداد. یادم هست که کاپلو از من سوال کرد : دیدی؟ و من هم به او گفتم بله و او قطعا یکی از بهترینهای تاریخ خواهد شد. “ لوئیس سوارز ” نگاه مردم اغلب به مسی و نیمار است اما سوارز تحسینبرانگیز است. او تفاوتها را رقم میزند چرا که یک قاتل است و در مقابل دروازه هیچگاه شکست نمیخورد. او جوری گل میزند که با خود فکر میکنید او در مقابل دروازه به دنیا آمده است! امکان ندارد موقعیتی در مقابل دروازه به او بدهید و او از آن گل نسازد. سوارز یک قاتل است و همین هم باعث شده تا سبک بازی او را بسیار بپسندم. سوارز و استویچکوف دارای شخصیتهای مشابهی هستند. او قویست، شوخطبع است و با همتیمیهای خود رابطه بسیار خوبی دارد. او بهترین مهاجم دنیاست. “ اینیستا ” اینیستا شایسته توپ طلاست. در ایتالیا بازیکنانی چون مالدینی، بارهسی یا بوفون این جایزه را نبردهاند. برای بردن این جایزه شما باید خوششانس باشید که مهاجمان به خوبی کار نکنند. تا زمانی که رونالدو و مسی سالی 50 یا 60 گل به ثمر برسانند، توپ طلا برای آنها خواهد بود. “ پوگبا ” پوگبا در حال حاضر خیلی خوب بازی نمیکند. در حالی که او باید امسال که پیرلو و ویدال در تیم حضور ندارند، بسیار متمرکزتر و بهتر بازی کند. بازیکنان بزرگ، بازیکنانی هستند که به صورت مداوم 10 تا 15 سال در یک سطح بازی میکنند. اینکه شما فقط یک فصل خوب بازی کنید، به شما هافبک آیندهدار گفته نمیشود. اینیستا را نگاه کنید. او 10 سال است که همینطور بازی میکند. هافبک یعنی اینیستا. پوگبا برای اینکه ثابت کند بازیکن بزرگیست، هنوز راه زیادی در پیش دارد. او توانایی انجام این کار را دارد اما مخصوصا در فوتبال، یک بازیکن باید بتواند فشار بازی را تحمل کند و زیر بار چنین فشاری عملکرد خوبی از خود نشان دهد. چنین چیزهایی بزرگ بودن بازیکن را نشان میدهد. “ سنگینترین شکست ” باخت 6 – 2 بدترین شکست دوران حرفهایم بود. سنگین بود چرا که ما دو سال پیاپی لیگ را برده بودیم و در برنابئو بازی میکردیم. همهچیز در طول یکسال تغییر کرد. آن تیم بارسا در همه خطوط کشنده بازی میکرد. پس از پایان چنین بازیهایی، در رختکن هیچکس صحبت نمیکند. شما فقط تلاش میکنید تا آنچه اتفاق افتاده است را فراموش کنید. از همان بازی دوران رامون کالدرون به پایان رسید. “ کاناوارو در قامت یک مربی ” مردم فکر میکنند چون من ایتالیایی هستم، به دفاع علاقه زیادی دارم و طبعا تیمهای من نیز دفاعی بازی خواهند کرد. اما من اینگونه نیستم و دوست دارم با داشتن بازیکنان باکیفیت، تیمم فوتبال باکیفیت بازی کند و پیروز شود. تجربه حضورم در مادرید این را به من آموخته است. من هیچگاه با گواردیولا کار نکردهام اما چنین مربیانی را میپسندم. عملکرد او در هدایت تیمها واقعا تحسینبرانگیز است. نظم حاکم در تیمهای او، پیاده شدن مو به موی دستوراتش در زمین و از همه مهمتر اینکه او توانسته سبک فوتبال اسپانیایی را در کشوری با سبک فوتبالی متفاوت جا بیندازد… من با مربیان خوب بسیاری کار کردهام و میخواهم قسمتی از ساکی، کاپلو، لیپی، آنچلوتی، تراپاتونی و شوستر باشم. “
20 آذر 1394 - 04:50
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: متا ورزش]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]