محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831492719
وقتی مجریان بی بی سی فارسی با چشمان بسته سرکار می روند
واضح آرشیو وب فارسی:صاحب نیوز: هرساله ۳ میلیون زن در انگلیس مورد خشونت واقع می شوند که از جمله آنها، خشونت خانگی، ضرب و شتم، تجاوز و بهره کشی جنسی، اسیدپاشی، ازدواج اجباری و قاچاق است که منجر به جراحات فیزیکی، سقط جنین، ناتوانی جسمی زنان، در مواردی مرگ بر اثر شدت جراحات و در جرایم جنسی ابتلا به ایدز می شود.به گزارش صاحب نیوز، باشگاه خبری توانا؛ زهره نقی پورفر: چند وقتی است که شبکه سلطنتی بی بی سی فارسی با بلند کردن پرچم حقوق زنان در مقام دفاع از آنان ظاهر شده و بر آن است تا از این رهگذر بر طبل توخالی نقض حقوق بشر در ایران بدمد. این شبکه در روز ۲۵ نوامبر (۴ آذر) که به عنوان روز جهانی «رفع خشونت علیه زنان» از آن یاد می شود، در برنامه های متعدد خود ایران را به نقض حقوق زنان متهم کرد و حتی در برنامه «نوبت شما» از مخاطبان خود خواست در تماس با شبکه، از تجارب و مشاهدات خود درخصوص خشونت زنان در جامعه ایران سخن بگویند. اما برخلاف پیش بینی های طراحان برنامه، گفت و گوی یکی از بینندگان درخصوص نقض گسترده حقوق زنان در کشورهای اروپایی مدعی حقوق بشر، فضای برنامه را کاملا تغییر داد و حتی تلاش های مجری در خنثی کردن صحبت های وی تاثیری نداشت. این برنامه بار دیگر نشان داد توجیهات طراحان اصلی این شبکه سلطنتی انگلیسی جذابیت خود را برای مخاطبانش از دست داده است و مردم به خوبی حقیقت ماجرا را درک کرده اند. این تلاش ها در حالی است که شاید بهتر بود دست اندرکاران بنگاه خبرپراکنی انگلیس کمی سرشان را بچرخانند و دوربین تصویربرداری خود را ساعتی از ساختمان بی بی سی فارسی خارج کنند تا عمق حقیقی این فاجعه علیه زنان را در کشورهای مدعی حقوق زن به تصویر بکشند. این همه در حالی اتفاق می افتد که نیم نگاهی به وضعیت نقض گسترده حقوق زنان و هم چنین خشونت علیه زنان در انگلیس، جهت دار بودن ادعاهای شبکه وابسته به سرویس های جاسوسی انگلیسی درباره خشونت علیه زنان در ایران را آشکار می کند. ۴۴ درصد زنان انگلیسی هدف خشونت قرار گرفته اند به گزارش آژانس حقوق اساسی اتحادیه اروپا (FRA)، از هر سه زن اروپایی، یک نفر، از سن ۱۵ سالگی به بعد خشونت فیزیکی و یا جنسی را تجربه کرده است و جالب این است که انگلیس با ۴۴ درصد خشونت علیه زنان در رده پنجم این فهرست قرار دارد. در سایت «توقف خشونت علیه زنان» نیز آمده است هرساله ۳ میلیون زن در انگلیس مورد خشونت واقع می شوند که از جمله آنها، خشونت خانگی، ضرب و شتم، تجاوز و بهره کشی جنسی، اسیدپاشی، ازدواج اجباری و قاچاق است که منجر به جراحات فیزیکی، سقط جنین، ناتوانی جسمی زنان، در مواردی مرگ بر اثر شدت جراحات و در جرایم جنسی ابتلا به ایدز می شود. در این میان، یکی از جدیدترین نمودهای خشونت علیه زنان در انگلیس، برده داری نوین است. روزنامه «ایندیپندنت» در سال ۲۰۱۳ (۱۳۹۲) از پرونده سه زنی که حدود ۳۰ سال به عنوان برده در خانه ای در جنوب لندن نگهداری می شدند پرده برداشت و «جیمز بروکنشایر» معاون وقت وزارت کشور انگلیس آمار تقریبی برده ها در انگلیس را حدود شش هزار نفر اعلام کرد. هر هفته ۲ زن انگلیسی بر اثر خشونت کشته می شوند آمارهای منتشر شده در خصوص خشونت علیه زنان در انگلستان به حدی است که روزنامه انگلیسی «گاردین» آن را وحشتناک خوانده و نوشته است: «یک چهارم از زنان انگلیسی در طول عمر خود از خشونت خانگی رنج می برند و با وجود آنکه تمام موارد به پلیس گزارش داده نمی شوند، در هر ۳۰ ثانیه یک تماس مربوط به خشونت علیه زنان با پلیس انگلیس گرفته می شود و هر هفته دو زن براثر خشونت همسر فعلی و یا سابق خود، جان خود را از دست می دهند.» «رشیده مانجو» سفیر ویژه سازمان ملل نیز درخصوص خشونت علیه زنان در انگلیس با ارائه گزارشی به سازمان ملل در ۱۹ می ۲۰۱۵ (۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۴)، خشونت خانگی را یکی از فراگیرترین خشونتها علیه زنان در انگلستان معرفی کرد و طبق اسناد پلیس انگلیس در سال های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ (۹۲-۱۳۹۱) اعلام داشت ۷۷ درصد قربانیان زن توسط همسران فعلی و یا سابق خود کشته شدند. وی همچنین نرخ ازدواج اجباری و زودهنگام در این کشور را روبه افزایش دانسته و گفته است: «ازدواج اجباری و زودهنگام در طیف گسترده ای از جامعه انگلیس رواج دارد که تنها در سال ۲۰۱۳ (۱۳۹۲)، ۹۷ قربانی دارای معلولیت جسمی یا ذهنی بودند.» در این میان سیستم قضایی انگلیس مانع بزرگی برای جلوگیری از این خشونتها علیه زنان و یا کاهش آنها در انگلستان است. طبق گزارش مانجو، ۸۷ درصد از خشونت ها به علت مسائلی مانند مقصر دانستن قربانی از سوی دستگاه قضا، هرگز به پلیس گزارش داده نمی شوند. زیرا براساس قانون قضایی این کشور، اگر زنان هنگامی که مورد تجاوز قرار می گیرند لباس تنگ به تن داشته باشند، مقصرند و پرونده آنان توسط سیستم قضایی مختومه اعلام می گردد. این در حالی است که براساس تحقیقات به عمل آمده توسط سازمان «روبان سفید» در اسکاتلند دولت انگلیس هر ساله هزینهای بالغ بر ۲۳ میلیارد پوند را به دلیل تبعات درمانی و روانی خشونت علیه زنان متحمل می شود. در حالی که دولت انگلیس با جلوگیری از این خشونت دراصل میتواند به کاهش هزینههای خود کمک کند. رسانه های انگلیسی و خبرنگاری به سبک پینوکیو باتوجه به آن چه گفته شد، به نظر می رسد نادیده انگاشتن این حجم عظیم از بی عدالتی، تبعیض و خشونت علیه زنان در انگلیس تنها از دست پروردگان رسانه ای روباه پیر برمی آید. هرچند این اولین باری نیست که رسانه های انگلیسی برای پوشاندن نقایص خود انگشت اتهام به سوی کشورهای دیگر به ویژه ایران گرفتند و حتی در مقاله ای در گاردین سعی کردند تا مذهب و پوشش زنان ایرانی را به عنوان عامل اصلی خشونت علیه زنان معرفی کنند. اما این ادعا آنقدر بی اساس بود که حتی واکنش خبرنگاران کشورهای دیگر را به دنبال داشت. در این زمینه یک کارشناس سیاست خارجی آمریکا در مقاله ای در پایگاه خبری «گلوبال ریسرچ» رسانه های انگلیسی را به دلیل دروغ پردازی در رابطه با وضعیت زنان در ایران به «پینوکیو» تشبیه کرده و با تاکید براینکه این نوع نگرش بزرگترین توهین به مردان ایرانی است، نوشته است: «به دلیل اهریمن جلوه دادن ایرانیان (در رسانه های غربی)، ممکن است باور نرمال بودن جامعه ایران بسیار سخت باشد» و در ادامه، این رسانه را به نوشتن حقیقت دعوت میکند و مینویسد: «پیشنهاد می کنم پینوکیو دفتر یادداشت و یا لپ تاپ خود را بردارد، در هر جایی از تهران و یا هرجای دیگر ایران بنشیند و حقیقت را بگوید. شاید آن وقت شجاعتش در نوشتن حقیقت، او را به یک خبرنگار واقعی تبدیل کند.» چشم پوشی رسانه های غربی از نقض حقوق زنان در این کشورهای مدعی، یک مثال روشن است تا بار دیگر بر ابزاری بودن رویکرد غرب به حقوق بشر صحه بگذارد. ابزاری که تنها برای منحرف کردن افکار عمومی جهان از سوی غرب به شرق و اهرمی برای فشار بر رقبای سیاسی و کشورهای مستقلی مانند ایران استفاده می شود. منبع: فارس
سه شنبه ، ۱۷آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صاحب نیوز]
[مشاهده در: www.sahebnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها