محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827978897
لباس، رسانه‌اي مهم اما فراموش شده
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: لباس، رسانه‌اي مهم اما فراموش شده
مدت‌هاست كه مسئله طراحي‌ها و نوشته‌هاي نامتناسب با فرهنگ ايراني- اسلامي روي پيراهن و تي شرت‌ها از مباحث كارشناسان فرهنگي شده است.
نویسنده : معصومه طاهري
مدت‌هاست كه مسئله طراحي‌ها و نوشته‌هاي نامتناسب با فرهنگ ايراني- اسلامي روي پيراهن و تي شرت‌ها از مباحث كارشناسان فرهنگي شده است. اگر يادتان باشد زماني كه مدرسه مي‌رفتيم معلمان به خصوص معلمان پرورشي و زبان انگليسي هميشه درباره اين طرح‌ها و نوشته‌هاي عجيب و غريب روي لباس‌هايمان برايمان مي‌گفتند.
آنها، ما و خانواده‌هايمان را به نخريدن هر لباسي با هر طرح و نوشته‌اي تشويق مي‌كردند طوري كه حساس شده بوديم اما چه مي‌شود كرد تنوع‌طلبي يك نياز عمومي است برخي از طرح‌هاي اين البسه خيلي گيرا و زيبا هستند مخصوصاً در دوران نوجواني كه به نوعي دوران هنجارشكني و طغيان هم از آن ياد مي‌شود نخريدن آنها كار سختي است.
آن روزها با اينكه كم و بيش مي‌دانستيم برخي از اين لباس‌هاي رنگارنگ نوشته‌هايي دارند كه به لحاظ معنايي تنها با فرهنگ و هنجارهاي جامعه ما متناسب و همخوان نيستند، بلكه گاه بدون اينكه خودمان هم متوجه باشيم لباسي مي‌پوشيديم كه روي آن توهين مستقيم به خود ما بود، باز هم از طرح و مدل آنها خوشمان مي‌آمد و مي‌خريديم و تنها كاري كه هميشه دلسوزان فرهنگي از دستشان برمي‌آمده آن بود كه جامعه را نسبت به آنچه در حال رخ دادن است باخبر كنند.
امروز هم با اينكه خيلي از آن دوران نگذشته هنوز هم قدم جدي و اساسي براي رفع اين معضل فرهنگي برداشته نشده است. گاه در گوشه و كنار عده‌اي از جوانان به صورت خودجوش طرح‌هاي ارزشي و مقبولي روي لباس مي‌زنند اما عمدتاً به دليل عدم حمايت مالي و پشتيباني از آنها كارشان محدود و مقطعي مي‌شود كه توانايي برد وسيع را ندارد، چراكه از عزم و جزم مسئولان فرهنگي خبري نبوده و متأسفانه همچنان دست‌اندركاران حوزه فرهنگي در خوابي خرگوشي بوده‌اند يا اگر هم اقدامي كرده‌اند به قول معروف از آن طرف بام افتاده‌اند به طوري كه گاه شاهد شوهاي لباس با طرح‌هاي عجيب و غيرمتعارف از سوي عوامل دولتي و سازماني هستيم كه بيشتر هنجارشكنانه است تا فرهنگ‌ساز!
پرواضح است كه لباس در زيرمجموعه فرهنگ و مفاهيم مربوط به آن قرار دارد؛ در واقع لباس يك رسانه عمومي به حساب مي‌آيد. مثلاً كسي كه محجبه است با لباس خود به گونه‌اي دين و آيين خود را فرياد مي‌زند و به تصوير مي‌كشد بدون اينكه حرفي بزند مردم را امربه معروف و نهي از منكر مي‌كند چيزي كه دنياي غرب از آن مي‌ترسد و با برخوردهاي ضد بشري نسبت به افراد محجبه سعي در انزوا يا تخريب آنها دارد. گاهي همين پوشش گوياي فرهنگ و تمدن يك ملت است. چند سال پيش دكتر مصطفي جارا از ساحل عاج در برنامه‌اي مهمان ما بود.
لباسي كه به تن داشت يك لباس محلي قرمز رنگ با نقش و نگارهاي حاشيه‌اي بود. وقتي از او سؤال كرديم اين چه پوششي است بهتر نبود كت و شلوار يا لباسي عادي‌تر مي‌پوشيديد با افتخار گفت اين لباس محلي و سنتي است كه به هر پوشش ديگري ترجيح مي‌دهم. اين جمله از سوي يك شخصيت علمي و دانشگاهي بسيار قابل توجه بود چيزي كه شايد ما كمتر به آن اهميت مي‌دهيم و به نوعي در كشورمان دچار بلبشوي لباس و ارائه نادرست از اين ابزار فرهنگي و رسانه عمومي هستيم؛ درحالي كه اگر دقت نكنيم ممكن است همين قضيه از سوي شبكه‌ها و رسانه‌هاي بيگانه با تعبيري معكوس و غلط ارائه شود چنانچه در اوايل دهه 90 ميلادي در ايام محرم و عزاداري امام حسين يكي از شبكه‌هاي تلويزيوني امريكا خبرنگار خود را به ايران فرستاده بود تا خبري در اين زمينه تهيه كند.
يكي از زنجيرزنان در روز عاشورا در يكي از خيابان‌هاي تهران پيراهن مشكي‌اي پوشيده بود كه در پشت آن تصوير يك امريكايي با كلاه كابويي نقش بسته بود (ظاهراً تبليغ يك نوع سيگار بوده است). اين خبرنگار بدون توجه به مراسم عظيم و پرشورعاشورا از روي تصوير لباس آن جوان عزادار گزارش تهيه كرده و نتيجه گرفته بود كه مردم ايران مايلند با امريكا رابطه برقرار كنند ولي حكومت مخالفت مي‌كند.
اين مسئله تنها نمونه كوچك و بي‌اهميتي است كه البته نشان‌دهنده حرف‌هايي است كه يك لباس ساده به عنوان رسانه مي‌زند. حالا فرض كنيد پيراهن و لباس‌هايي كه نمادهاي گروه‌هاي مطرود اعم از شيطان پرستان، همجنس‌بازان و... روي آنها نقش بسته چقدر گويا هستند و چه بازتاب‌هايي به همراه دارند؟!
بنابراين ضروري است تا توجه بيشتري به اين مسئله فرهنگي و البته رسانه‌اي شود تا نوجوان و جوان ايراني مسلمان ناخواسته لباسي نپوشد كه مغاير با فرهنگ ايراني – اسلامي‌مان باشد زيرا به هر حال به اقتضاي سن تنوع‌طلب و زيباپسند هستند و اغلب نمي‌دانند طرح‌ها و نوشته‌هاي روي لباس‌ها چه معنايي دارند به همين خاطر بايد بنا به توصيه مقام معظم رهبري در خصوص مهندسي فرهنگي عزم جدي شود و تأكيد ايشان نسبت به ارائه يك الگوي لباس براي تعيين فرهنگ لباس كه سال‌ها قبل به آن اشاره داشتند مختومه نشود و به درستي اجرا كنند.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۳۹۴ - ۲۱:۴۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها