واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>اجتماعی> مسئولیت معلولان و رسیدگی به آنها در ایالات متحده آمریکا به عهده دولت است. به همین علت، دولت موظف است تسهیلات و مقررات ویژه ای برای راحتی زندگی معلولین فراهم کند.به گزارش شفا آنلاین به نقل از سپید، برای بیمه شدن و برخورداری از امکانات درمانی، در آمریکا مهم است که چطور فردی معلول شده است. آیا از ابتدای تولد به این صورت بوده یا از طریق حادثه به معلولیت دچار شده است؟ این موضوع در نوع بیمه فرد و برخورداری وی از تسهیلات درمانی تاثیر می گذارد. افرادی که با یک معلولیت خاص به دنیا می آیند، از ابتدا زیر نظر دولت هستند. هدف اصلی دولت در این زمینه بیشتر پاسخ به این پرسش است که آیا فرد می تواند با وجود معلولیت به فعالیت شغلی و درآمدزا بپردازد یا خیر. در صورت مثبت بودن جواب، دولت و مددکاران اجتماعی آن موطف اند، شغلی را که هم خود فرد معلول به آن علاقه مند است و هم در حیطه توانایی های جسمی وی است، بیابد. طبق قانون اساسی آمریکا (قانونی که تمام ایالت ها ملزم به رعایت آن هستند) تمام شرکت های دولتی و غیردولتی و کارآفرین موظف اند هر فرد معلولی که بتواند شغل موردنظر را بدون آسیب به شرایط جسمی اش انجام دهد و ثابت شود صلاحیت انجام آن را دارد، استخدام کند. اگر شرکت از استخدام فرد تنها به علت معلولیت وی سر باز زند، با برخورد قانونی مواجه خواهد شد. این بخشی از حمایت دولت برای حمایت از معلولین برای یافتن شغل است. البته تنها با این شرط که فرد در جهت هرچه بهتر شدن موقعیت و شرایط جسمانی خودش تلاش کند و روند درمان را متوقف نکند. برای دولت آمریکا همچنین حضور فعال معلولین در سطح شهر و اجتماع اهمیت بالایی دارد. هرکدام از ایالات این کشور موظف اند تمام وسایل نقلیه عمومی را مجهز به امکانات خاص مربوط به معلولین کنند. در سه ایالت آلاسکا، پنسیلوانیا و وایومینگ، استفاده از اتوبوس و مترو برای معلولین رایگان است. همچنین در تمام پیاده روها و پارکینگ های عمومی می توان قسمت «ویژه معلولین» را دید. در اروپا اما، برخلاف ایالات متحده، خیلی مهم نیست فرد چگونه به معلولیت دچار شده است و آیا می تواند فعالیت اقتصادی داشته باشد یا نه. سلامت جسمی و روانی معلولین بیشتر موردنظر اتحادیه کشورهای اروپایی است. در سال 2010 در اروپا قانونی به تصویب رسید که در آن تمام درمانگاه ها، بیمارستان ها و مراکز درمانی و آسایشگاه ها را موظف می کرد حتماً بخش مربوط به معلولین داشته باشند. بدین صورت بسیاری از معلولین در شهرهای کوچک و دورافتاده مجبور نیستند برای تکمیل روند درمان خود به شهرهای بزرگ تر مراجعه کنند. کشورهای اروپایی همچنین اصراری بر فعالیت اقتصادی معلولین ندارند و فعالیت های دلخواه معلولین (از شرکت در نهادهای مردمی و داوطلبانه گرفته تا کارگاه های هنری و علمی) را در اولویت قرار می دهند. هر کشور نیز بر اساس بودجه خود ماهیانه مقرری خاصی به معلولین می دهد که برای چرخاندن زندگی خود کافی است. از سوی دیگر برنامه های مردمی و جنبش های خودجوش زیادی هر ساله برگزار می شود که در آن مردم با ثبت نام می توانند به مراکز نگهداری از معلولین خصوصاً معلولین ذهنی می روند و یک یا چند روز را در آسایشگاه ها می گذارند. بسیاری از مدارس کودکان را به شرکت در این اردوها تشویق می کنند و دانشجویان هم با شرکت در برنامه های خودجوش هر ساله با فروش محصولات دست ساز خود یا اجرای نمایش یا کنسرت برای کمک به این معلولین نیز پول جمع آوری می کنند. بیشتر سازمان های غیردولتی و مردمی که مسئولیت این برنامه ها را به عهده دارند، هدف اصلی خود را نزدیکی بیشتر مردم با معلولین و تشویق نسل بعدی به رفتار درست با معلولین می دانند. در ژاپن شیوه توجه و دسترسی به امکانات و تسهیلات به معلولین با کشورهای اروپایی و ایالات متحده متفاوت است. سیستم دسته بندی معلولین در اینجا نیز وجود دارد، اما برای دولت ژاپن اهمیتی ندارد که فردی حین تولد دچار معلولیت شده یا بر اثر یک حادثه، مهم این است که چه نوع معلولیتی دارد. اگر معلولیت وی ذهنی است، خانواده نمی تواند از وی نگهداری کند. جالب اینکه این قانون در ژاپن با مخالفت مردم مواجه نشده است. شاید به این دلیل که مردم هم ترجیح می دهند به جای نگهداری تمام وقت از یکی از اعضای خانواده خود، فعالیت اقتصادی داشته باشند.
دوشنبه ، ۱۶آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]