واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: پس از تصویب «برجام»، شرایطی نو برای اقتصاد ایران رقم خورده است؛ شرایطی که به واسطه آن باید برای حضور فعال در بازارهای بینالمللی چه نفتی و چه غیرنفتی آمادگی لازم پیدا میشد.
مقامات اقتصادی کشور بارها اعلام کردهاند یکی از اساسیترین اولویتهای دولت، بازگشت مقتدرانه و سریع و تمام و کمال به بازار نفت است تا از این طریق بتوان جایگاه از دسترفته کشور را در بازارها احیا کرد. حسب آمارها، در دوران تحریمها میزان صادرات نفت کشور به سطح پایینتر از یک میلیون بشکه رسید (این رقم قبل از تحریمها حدود بالای 7/2 میلیون بشکه بوده است.) وزارت نفت به خوبی به این واقعیت آگاه است که برای پیشبرد صنعت نفت باید تمرکز و توجه ویژهای بر سرمایهگذاریهای بلندمدت معطوف شود. در این خصوص، کاهش وابستگی به منابع عمومی و سرعتبخشیدن به اجرای پروژههای نفت و گاز از طریق جذب منابع مالی و تواناییهای بخش غیر دولتی، بر پایه برنامهریزی و همکاری مورد توجه قرار دارد. بدون شک تحقق این هدف، از چند منظر دچار چالشهای جدی است. از منظر داخلی، ابتدا از نظر رفع رکود حاکم در صنعت نفت کشور و دیگری از حیث طولانیبودن فرآیند فعالسازی میدانهای نفتی و بالاخره از ناحیه هزینهزا بودن این مهم. از منظر خارجی نیز موضوع مقاومت کشورهایی که در مقطع تحریم موفق شدهاند بازار را از بشکههای از دسترفته ایران تامین کنند؛ گو آن که مقامات کشورمان به صراحت اعلام کرده اند حتی اگر بازگشت ایران به بازار به معنای کاهش قیمت نفت باشد، باز هم تاثیری در تصمیم آنها نخواهد داشت. با توجه به این که درآمدهای نفتی در کشور نقش پیشران در برنامههای کلان دولت دارد، موضوع افزایش تولید نفت و گاز فینفسه بسیار مهم و استراتژیکی خواهد بود. اما اجرایی کردن این افزایش تولید، به سرمایهگذاری نیاز دارد. این سیاستها و اقدامات در راستای این شعار محوری و راهبردی است که راهحل معضل سرمایهگذاری نفتی را نباید صرفا در داخل صنعت نفت جستوجو کرد. آنچه حیات و پویایی صنعت نفت را موجب میشود منابع پایدار و در جریان خارج از صنعت نفت است. وزارت نفت با درک اهمیت موضوع، به اصلاح مدل قراردادهای نفتی خود اقدام کرده که در قالب IPC یا قراردادهای نفتی ایران در اجلاس تهران به شرکتهای معظم نفتی ارائه شد. برخی صاحبنظران معتقدند IPC در واقع نماد عینی سهمخواهی ایران از بازار نفت است. این اعتقاد دقیقا در راستای سیاستهای کلی دولت و وزارت نفت قرار داشته؛ چراکه میتوان آن را بهمثابه اعلام آمادگی ایران به دنیا در شرایط پساتحریم تلقی کرد با این شعار که به دنبال سهم بیشتری از بازار نفت هستیم. به یاد داریم فشارهای ناشی از تحریم و کاهش فروش نفت و کاهش قیمت نفت که در سالهای اخیر بر اقتصاد ما وارد شده، تاثیرات زیادی بر جامعه و بخشهای مختلف آن داشته است. این فشارها باعث توقف بسیاری از طرحهای عمرانی کشور شده و اداره اقتصاد را به شکل تنخواهگردانی درآورده است. به هر تقدیر برگزاری اجلاس قراردادهای نفتی در تهران، نشانهای از اعلام آمادگی ایران برای تعامل و همکاری با بازارهای بینالمللی و جهانی است. رونمایی از قراردادهای جدید نفتی میتواند به ارتباط و تعامل دوسویه با کشورهای دنیا و بهخصوص با شرکتهای بزرگ بینالمللی منجر شده و باعث تقویت روابط سیاسی ایران با آن کشورها شود.
دوشنبه 16 آذر 1394 ساعت 04:45
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]