واضح آرشیو وب فارسی:بلدیه فردا: پنج هفته پیش همزمان با آغاز بررسی گزارش های حسابرسی شرکت های زیر مجموعه شهرداری تهران مربوط به سال 92، حال و هوای صحن پارلمان محلی پایتخت ابری شد. رئیس کمیسیون برنامه و بودجه شورا خبر از نامناسب بودن وضعیت صورت های مالی شرکت های شهرداری می داد خبری که به گمان مدیران شهرداری بیشتر از آنکه نگاه اصلاحی و تغییر وضعیت داشته باشد رنگ و بوی سیاسی دارد و از همین رو فرصتی برای پیوند دو جناح سیاسی حاضر در شورا به وجود آورده است.بهشاد بهرامی | از مجموع 18 شرکتی که گزارش های حسابرسی آنها در صحن غیرعلنی شورای شهر مورد بررسی قرار گرفت فقط دو شرکت موفق به دریافت مهر «مقبول» شدند. نتیجه گزارش حسابرسی 12 شرکت دیگر نیز منجر به «عدم اظهار نظر» شد که به عنوان نشانه ای منفی از وضعیت مالی شرکت های زیرمجموعه شهرداری تهران است. رونمایی از 27 تخلف مالی در جریان بررسی گزارش های حسابرسی شرکت ها از سوی رئیس کمیسیون سلامت شورای شهر از جمله مواردی بود که نشان داد کار مدیران شهری برای اقناع شورای شهر دشوار خواهد بود. به گفته اعضای شورای شهر مجموع نتایج به دست آمده از این گزارش ها می تواند ادعای شهردار تهران در مورد وجود شفافیت مالی در مجموعه شهرداری را رد کند از این رو برخی شنیده ها حاکی از شکل گیری عزم جدی برای ارسال پرونده های حسابرسی به سازمان بازرسی کل کشور است. مفهوم حسابرسی چیست؟ در این میان انتشار نتایج گزارش های حسابرسی سبب شد تا فشارهایی از سوی برخی عوامل به حسابرسان مستقل شورا برای تاثیرگذاری در نتایج گزارش ها وارد شود و نتایج به دست آمده را حاصل بی دقتی حسابرسان شورا بدانند. اما طبق قانون مفهوم حسابرسی صورت های مالی شرکت ها و سازمان ها چیست؟ غلامحسین دوانی عضو شورای عالی انجمن حسابداران خبره ایران (حسابدار مستقل) در پاسخ به این سوال به بلدیه می گوید: «طبق قانون و اساسنامه شرکت ها در پایان سال مالی عملکرد شرکت از جمله صورت های مالی (ترازنامه، حساب سود و زیان) مورد حسابرسی قرار گرفته و در مجمع عمومی توسط حسابرس منتخب و بازرس قانونی شرکت قرائت می شود. این گزارش در اصل عملکرد هیات مدیره و مدیر عامل به مجمع است. از این رو یکی از ضرورتهای ارائه گزارش حسابرسی صورت های مالی شرکت این است که باتوجه به الزام گزارش عملکرد مالی توسط حسابرس و بازرس قانونی منتخب به مجمع وضعیت عملکرد هیات مدیره مشخص می شود تا بر این اساس مجمع نتیجه گیری لازم در مورد هیات مدیره کند. به عبارت دیگر ادامه کار هیات مدیره بستگی به گزارش حسابرس و تصمیم مجمع عمومی دارد». او همچنین حسابرسی را اینگونه تعریف می کند: «حسابرسی یعنی بازرسی جستجوگرانه مدارک حسابداری و سایر شواهد زیر بنای صورتهای مالی. حسابرسان از راه کسب آگاهی از سیستم کنترل داخلی و بازرسی مدارک، مشاهده دارایی ها، پرسش از منابع داخل و خارج شرکت و اجرای سایر روش های رسیدگی، شواهد لازم را برای تعیین این که صورتهای مالی، تصویری مطلوب و به نسبت کامل از وضعیت مالی شرکت و فعالیت های آن در طول دوره مورد رسیدگی ارائه می کند یا خیر، گردآوری می کنند. یا اینکه حسابرسی فرایندی است منظم و با قاعده برای جمع آوری و ارزیابی بی طرفانه شواهد درباره ادعاهای مربوط به فعالیت ها و وقایع اقتصادی به منظور تعیین درجه انطباق این ادعاها با معیارهای از پیش تعیین شده و گزارش به ذی نفعان.» براساس قانون نتیجه گزارش حسابرسی یکی از چهار وضعیت مقبول، مشروط، مردود و عدم اظهار نظر است. براساس ادبیات حسابرسی اعلام وضعیت مقبول گزارش حسابرسی به معنای مورد تائید بودن عملکرد مالی شرکت است. اما مهر وضعیت «مشروط» زمانی بر یک گزارش حسابرسی درج می شود که مواردی در صورتهای مالی وجود دارد که در صورت برطرف کردن آنها عملکرد مالی می تواند مورد تائید قرار گیرد به شرطی که مسائل مطروحه کلی و اساسی نبوده و قابل اغماض باشد. سومین حالت نتیجه یک گزارش حسابرسی مردود نامیده می شود. زمانی در گزارش حسابرسی کلمه مردود عنوان می شود که عملکرد مالی شرکت به هیچ وجه قابل قبول و اصلاح نبوده و مورد تائید واقع نمی شود و ازنظر حسابرس کلاً مردود و رد می شود. اما بدترین نتیجه در مورد گزارش حسابرسی یک شرکت یا سازمان زمانی است که صورتهای مالی و اسناد و مدارک مربوطه غیر شفاف و ناقص باشد و امکان بررسی و شفاف سازی را میسر نکند در این صورت حسابرس اعلام وضعیت «عدم اظهار نظر» می کند. دوانی در پاسخ به این سوال که بدترین وضعیت در انواع اظهار نظر حسابرس کدامند؟ می گوید: «شاید بطور قاطع نتوان پاسخ این سئوال را گفت زیرا اظهارنظر مبتنی بر صورتهای مالی هر شرکت و وضعیت خاص آن صادر می شود اما در مجموع اظهارنظر مردود تاثیر منفی زیادی بر استفاده کنندگان صورتهای مالی می گذارد. این در حالی است که نظر مقبول در مواقعی صادر می شود که حسابرس به این نتیجه برسد که صورتهای مالی از تمام جنبه های با اهمیت طبق استانداردهای حسابداری تهیه شده اند و محدویت رفع نشده ای در دامنه رسیدگی ها وجود نداشته باشد. زمانی که نتیجه یک گزارش حسابرسی «عدم اظهار» است در واقع حسابرسان به دلیل وجود محدودیت های قابل ملاحظه در دامنه رسیدگی قادر به اظهار نظر در باره مطلوبیت صورتهای مالی نیستند عدم اظهار نظر نه نظر منفی و نه نظر مثبت است و تنها بدان معناست که حسابرس مبنای کافی برای اظهار نظر ندارند. آیا سومین سوال از شهردار در راه است؟ کسب نتیجه «عدم اظهارنظر» برای اکثریت گزارشهای حسابرسی شرکت های زیرمجموعه شهرداری سبب شده تا پیش زمینه ایجاد یک صدای جدید در میان شورا و شهرداری فراهم شود. صدای غریب و ناشناخته ای که به نظر نمی رسد به سبک همیشگی شورا از طریق کدخدامنشی قابل حل باشد. طوری که رئیس کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر اعلام کرده «با جو سازی ها و شایعه پراکنی ها عقب نمی کشد و محکم ایستاده است». به گفته برخی از کارشناسان شهری سه سناریو برای ایجاد سروصداهای ناشی از انتشار گزارش های حسابرسی متصور است. سناریوی نخست آنکه حسابرس شورا پس از سال ها به یکباره به مجموعه ای تخلفات در صورت های مالی شرکت های شهرداری دست پیدا کرده که سال های پیش حسابرس ها به هر دلیلی با آن برخورد نکرده بودند و یا اینکه شورای شهر تهران ترجیح می داد به این تخلف ها توجهی نشان ندهد. دوم آنکه مدیریت شهری تهران در میان اعضای شورای شهر یاران جدیدی برای خود برگزیده است و اختلافات به وجود آمده میان آنها و یاران قدیمی خودش را در اعلام نتایج گزارش های حسابرسی نشان داده است و سناریوی آخر اینکه با نزدیک شدن به پایان دوره مدیریتی شهرداری تهران و نبود امکان انتخاب دوباره آنها براساس قانون، عده ای در صدد به وجود آوردن مقدمات حضور تیم جدید اداره کننده شهر تهران از طریق تغییر اظهارات و دیدگاه های خودند. برای آنکه مشخص شود کدام یک از این سه سناریو می تواند درست باشد باید منتظر به نتیجه رسیدن اتفاقات و هیاهوی به وجود آمده ماند. صدایی که اگر با برخی رایزنی ها ختم نشود می تواند زمینه تدارک طرح سومین سوال از شهردار تهران در دوره چهارم شورای شهر را فراهم کند.
یکشنبه ، ۱۵آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بلدیه فردا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]