واضح آرشیو وب فارسی:رودآور: ما دوران غم انگیزی را در اروپا سپری می کنیم. رهبر ایران با زبانی ساده و صمیمانه آنچه را که موجب ترس و وحشت ما شده است، بیان می کند؛ من اسم آن را «نامه حقیقت» می گذارم و تنها کسانی که نمی خواهند با «حقیقت» روبرو شوند، این نامه را بی معنا می دانند.به گزارش ر ودآور به نقل از مشرق، نامه دوم رهبر معظم انقلاب به جوانان کشورهای غربی بازتاب های متفاوتی در رسانه های جهان و شبکه های اجتماعی داشت. رسانه های مستقل بسیاری به آن پرداختند و خبرنگاران زیادی هم در صفحات شبکه های اجتماعی آن را بازنشر داده و درباره آن تحلیل ارائه دادند و به بحث پرداختند. اما همانطور که انتظار می رفت اکثر رسانه های مشهور غربی واکنشی به آن نشان نداده و از ان گذر کردند. البته این را نیز باید به فال نیک گرفت، چرا که روایت تحریف شده و ناقص آنان از پیام رهبر ایران، ابعاد مختلف این نامه را منتقل نمی کرد. از سوی دیگر، هدف این نامه ارتباط و گفتگوی مستقیم و بی واسطه با جوانان در کشورهای غربی بوده است و بهترین راه برای این هدف، بهره گیری از شبکه های اجتماعی است. جمله ای که در ساعات اولیه نشر نامه، در میان کاربران عربی محبوبیت بیشتری یافت و با اقبال بیشتری رو به رو شد، جمله «من تحمیل فرهنگ غرب بر سایر ملّتها و کوچک شمردن فرهنگهای مستقل را یک خشونت خاموش و بسیار زیان بار تلقّی میکنم» بود. کارشناسان و تحلیل گران هم بعد از انتشار این نامه ، مسؤولیت توزیع و بازنشر آن را متوجه داخل کردند و سانسور را امری اجتناب ناپذیر در گروه رسانه های وابسته به جریان صهیونیسم دانستند: «در درجه اول باید دقت کرد که رسانه هایی که در سبد سیاست های صهیونیستی قرار دارند تلاش می کنند تا فضا را به گونه ای تغییر دهند و یا اینکه سیاست سانسور رسانه ای را دنبال کنند. در گام اول لازم است که در بحث موضوع انتشار با دقت و با پیگیری جدی از طریق رسانه های متعدد دنبال شود.» (گفتگو با محمدفرهاد کلینی کارشناس ارشد مسائل راهبردی) «امروز تروریسم درد مشترک ما و شماست» اما در خارج از کشور اگرچه با غلبه سانسور در این حوزه مواجه بودیم، اما خبرنگاران مستقلی هم هستند که انتقال این پیام و اطلاع رسانی درباره آن را همانند دیگر وقایع و اخبار، وظیفه خود می دانند.«تیتزیانا چاواردینی»، خبرنگار، تحلیل گر و انسان شناس برجسته ایتالیایی یکی از این خبرنگاران است که هم درباره این نامه و هم نامه اول رهبر انقلاب به جوانان در کشورهای آمریکای شمالی و اروپا، فعالیت خبری داشتند. تیتزیانا چاواردینی، خبرنگار، تحلیل گر و انسان شناس ایتالیایی بیش از 12 سال در ایران زندگی کرده و نتیجه تحقیقات خود درباره اسلام و ایران را به رسانه های اروپایی ارائه می دهد خانم چاواردینی از احساسش درباره این نامه می گوید: «ما دوران غم انگیزی را در اروپا سپری می کنیم. رهبر معظم ایران با زبانی ساده و صمیمانه آنچه را که موجب ترس و وحشت ما شده است، بیان می کند؛ من اسم آن را «نامه حقیقت» می گذارم و تنها کسانی که نمی خواهند با «حقیقت» روبرو شوند، این نامه را بی معنا می دانند.» «من از شما جوانان می خواهم که بر مبنای یک شناخت درست و با ژرف بینی و با استفاده از تجربه های ناگوار، بنیان های یک تعامل صحیح و شرافتمندانه را با جهان اسلام پی ریزی کنید.» چاواردینی تفاوت این نامه با نامه اول رهبر انقلاب را صراحت بیشتر نامه دوم می داند: «من این نامه را صریح تر از نامه قبلی دیدم که اهمیت آن نیز به وضوح مشاهده می شود. در این نامه می توانیم به خوبی دلیل دردهای امروز در اروپا را بشناسیم و با عوامل آن آشنا شویم. » این خبرنگار و انسان شناس ایتالیایی به خبرنگار مشرق درباره احساس درونی و شخصی اش به عنوان یکی از مخاطبان آن، اظهارات جالبی را مطرح می کند: ** شما هم یکی از مخاطبان نامه رهبر ایران هستید؛ نامه ای که در آن به تغییر نگرش و تعامل شرافتمندانه با جهان اسلام دعوت شده اید. وقتی نامه را می خوانید چه احساسی دارید؟ «وقتی این نامه را می خوانم احساس می کنم پدری با فرزندانش صحبت می کند. این نامه بسیار صمیمانه است. من در نامه قبلی رهبر ایران درماه ژانویه هم این فرصت را داشتم که نظراتم را ابراز کنم و در رسانه های ایتالیا منتشر کردم». درباره نامه اول رهبر انقلاب، این خبرنگار ایتالیایی گفته بود که این نامه در تاریخ ثبت و ماندگار خواهد شد: «این نامه در تاریخ ثبت خواهد شد. در حالی که بیشتر سیاستمداران اروپا تلاش می کنند با اسلام هراسی و خلق یک دشمن مشترک، سیاست های خود را توجیه کنند، این نامه (نامه اول رهبر انقلاب) ابتکاری بزرگ بود. آیت الله خامنه ای پرده های ابهام را که رسانه های غربی برای پوشاندن واقعیت اسلام بکار می برند، کنار زد و اسلام واقعی را معرفی کرد. من این نامه را یک نامه "تاریخی" می دانم چرا که پیام آن همیشه در تاریخ خواهد ماند.» (عکس از نسیم) ** شما نامه اول را "تاریخی" نامیدید. درباره نامه دوم چه نظری دارید؟ «در نامه دوم، رهبری ایران پیشنهادات و راهنمایی هایی را برای جوانان اروپایی داشتند که مایه آرامش آنان در این برهه حساس و وحشت آفرین جهان است. بویژه برای ما در اروپا که در خانه خود از سوی تروریست ها هدف قرار گرفتیم. این نکته که ایشان درباره احساس پس از حوادث پاریس گفتند و اینکه امروز به خاطر این احساس ترس – از حملات تروریستی – آزادی گذشته را نداریم، بسیار نکته قابل توجهی بود؛ همانند ترسی که کودکان و مردم برخی کشورهای خاورمیانه هر روز آن را تجربه می کنند.» ** شما به عنوان یک خبرنگار ایتالیایی و یک متخصص در رشته انسان شناسی، چه واکنشی در جامعه ایتالیا به این نامه مشاهده کردید؟ جوانان ایتالیا چطور به این نامه واکنش نشان دادند و اصلا نامه رهبر ایران چه اهمیتی برای یک جوان ایتالیایی دارد؟ برخی شاید تصور کنند که جوانان اروپایی بطور کلی با این مفاهیم بیگانه هستند و غرق در زندگی پرشتاب و توسعه یافته اروپایی پیش می روند و اولویت های متفاوتی دارند. «اولویت رسانه های ایتالیا، چگونگی مقابله و کنترل ترس و وحشت موجود در جامعه است. اما برای جوانان این نکته اهمیت دارد که حقیقت اسلام چیست. چرا که همچنان تفکیک درستی از اسلام و داعش در اروپا وجود ندارد. به همین دلیل برای کسی که مسلمان نیست، پذیرش این مطلب که اسلام دین صلح است، کار راحتی نیست. من شخصا به عنوان یک خبرنگار این وظیفه را دارم که درباره اسلام اطلاعات درست را به مخاطبان برسانم.»
شنبه ، ۱۴آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رودآور]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]