پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1850816591
یادداشت/ نام او در گوشی اندروید من فقط بود: «راننده خطی!»
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت/
نام او در گوشی اندروید من فقط بود: «راننده خطی!»
بی‌اختیار اشک ریختم و خیلی متأسف شدم، برای خودم بیشتر متأسف شدم که در گوشی ساده‌اش اسم من چه پرطمطراق بود و نام او در گوشی اندروید من فقط راننده خطی!
به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان ساری، رفت‌وآمدهای کاری در مسیر تهران ـ شمال را اغلب با ماشین‌های خطی طی می‌کردم و چند بار بهطور اتفاقی قسمت میشد که زحمت این رفت و آمدها با ماشین پژو 405 یک راننده حدود 45 ساله باشد. او خیلی مؤدب، آقا و بامرام بود، با اینکه ماشین مدل بالایی نداشت، لباس‌های کهنه می‌پوشید، تلفن همراهش ساده بود، اما دلی مهربان داشت. کم‌سواد و سطح پایین حرف می‌زد، اما آدم بود و حد آدم‌ها را خوب می‌شناخت، آداب حرف زدن با مسافران را بلد بود، هیچ‌گاه با مسافران بحث بی‌خود نمی‌کرد، حتی دیدم که بر سر کرایه گرفتن از مسافر مریض و ندار، کوتاه می‌آمد. رفتارهای او سبب شد تا بیشتر وقت‌ها برای رفت و آمد تهران ـ شمال با او تماس بگیرم، همیشه مؤدبانه پاسخ می‌داد، حتی برای استراحت در راه نیز رعایت حال مسافران را مورد توجه قرار می‌داد. دستش از مال دنیا کوتاه بود و دلش بزرگ؛ او را دیدم وقتی که کف دست پسربچهای در رستوران، مقداری پول گذاشت. از صبح دیروز تا شب چندین بار با او تماس گرفتم، پاسخی نداد، معمولاً به شماره من جواب می‌داد و اگر دستش بند بود، بعداً خودش زنگ می‌زد. صبح فردا با ماشین دیگری به سمت تهران حرکت کردم، نزدیک ظهر بود که وقتی با صدای زنگ تلفن شماره او را روی گوشی‌ام دیدم خوشحال شدم، اما آنسوی خط یکی گفت: سلام! من برادر آقای علی‌پورم، چندبار زنگ زدید، اسم شما به نام خانم دکتر ذخیره شده! لحظهای با خودم فکر کردم علی‌پور را نمیشناسم ولی متوجه شدم که منظور او همان راننده است، صدای مرد بغض داشت و با همان صدای بغضآلود گفت: «برادرم هفته پیش تصادف کرد، چهارشنبه مراسم هفتم او بود.» انگار چیزی تکانم داد، بی‌اختیار اشک ریختم و خیلی متأسف شدم، برای خودم بیشتر متأسف شدم که در گوشی ساده‌اش اسم من چه پرطمطراق بود و نام او در گوشی اندروید من فقط راننده خطی! حالا می‌فهمم که اشتباه نکردم و او چقدر انسان بزرگی بود، ولی تقدیر چنین شدکه آن مرد جاده‌ها در یک تصادف جادهای جان خود را از دست بدهد و افسوس از آن شعور و اخلاقی که زود اسیر خاک شد. گاهی آدم‌ها تأثیر شگرفی بر زندگی یکدیگر می‌گذارند، بیاییم و از کنار خوبی‌ها ساده نگذریم. نگذاریم چرخه خوبی متوقف شود، خوب‌بودن بهترین و البته سخت‌ترین کار دنیاست. روحش شاد ... ---------------------------------- یادداشت از : مریم جمشیدی ---------------------------------- انتهای پیام/86001/ب30
http://fna.ir/HZK3S7
94/09/10 - 08:17
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-