تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1806358289
تقدیر و تشکر ویژه وزیر بهداشت پس از تهدید به افشاگری!
واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: وزیر بهداشت که چند روز پیش در سخنان تندی به عملکرد برخی نهادها از جمله تامین اجتماعی تاخته و با کنایه گفته بود «اجازه دهید ما سکوت کنیم!»، در موضع گیری متفاوتی، از عملکرد رئیس سازمان تامین اجتماعی تقدیر به عمل آورد! یک: به گزارش «تابناک»، هرچه سخنان دکتر قاضی زاده هاشمی در روزهای گذشته حکایت از شعله ور شدن آتش اختلاف وزارت خانه های «بهداشت، درمان و آموزش پزشکی» و «تعاون، کار و رفاه اجتماعی» داشت و با تهدید وزیر بهداشت به افشاگری، انتظار آن می رفت که امثال رئیس جمهور دست به کار شده و برای خاتمه دادن به این غائله تدبیری عاجل بیاندیشند، روز گذشته اتفاقی رخ داد که گویی نه خانی آمده ونه خانی رفته است. ماجرا از آنجا شروع شد که در روزهای گذشته اظهار نظرهای تندی به نقل از وزیر بهداشت منتشر شد و همه را شگفت زده کرد؛ آنقدر تند که یاد و خاطره «بگم بگم ها» در اذهان زنده شد و همگان انتظار داشتند که دعوای آشکار و پنهان قاضی زاده هاشمی و ربیعی که حتی شایعاتی درباره بالاگرفتن آن در جلسات هیات دولت هم بر سر زبان ها افتاده بود، اوج بگیرد و حقایقی ناگفته افشا شود. این انتظار از آن رو پدید آمده بود که در سخنان وزیر بهداشت به صراحت از عملکرد برخی نهادها مانند تامین اجتماعی انتقاد شده و حتی سوگیری هایی در این باره بیان شده بود؛ مثل درخواست از نمایندگان مجلس برای تحقیق و تفحص از عملکرد تامین اجتماعی یا تاکید بر ضرورت جدا شدن برخی از بخش های وزارت رفاه و الحاق شان به وزارت بهداشت. دو: بگذارید به جای شرح و بسط ماجرا، برخی از موضع گیری های تند وزیر بهداشت و تهدیدهای وی به افشاگری را نقل به مضمون بازخوانی کنیم تا بهتر دستمان بیاید که منظور از تهدید به افشاگری چه بوده و مواضع قاضی زاده که در آخرین اظهار نظرش به نوعی دچار استحاله شده، چه بوده است. او که دوشنبه پیش (دوم آذر) در حاشیه همایش دیابت به جمع خبرنگاران آمده بود به انتقاد از بیمه تأمین اجتماعی پرداخت و گفت: «ما یک صحبتی کردیم که بخش درمان تأمین اجتماعی زیر نظر وزارت بهداشت قرار گیرد. عده ای نسبت به این جمله واکنش نشان دادند و به دنبال تحقیق و تفحص از نظام سلامت هستند؛ ای کاش آنها تحقیق و تفحصی کنند تا ببینند پولی که کارگران برای درمان طی ۳۰ سال به تأمین اجتماعی پرداخت کرده اند کجا هزینه شده است.» وزیر بهداشت افزود: «در طول این سال ها اگر این پول در حوزه درمان هزینه می شد اکنون اطراف تهران پر از بیمارستان بود؛ بگذارند ما سکوت کنیم! در مورد زمان پرداخت بدهی بیمه ها به وزارت بهداشت هم باید بگویم معاون اول رئیس جمهور دستور داده که بیمه ها یک هزار میلیارد تومان از بدهی ۶ هزار میلیاردی خود را پرداخت کنند. ما هم صبر می کنیم و خوشبین هستیم.» سه: این سخنان از آن رو عجیب بود که می دیدیم وزیر بهداشت علاوه بر طرح دوباره ضرورت جداسازی تامین اجتماعی از وزارت رفاه و پیوستن آن به وزارت بهداشت، انتقاداتی بسیاری جدی و مهم به عملکرد سازمان تامین اجتماعی و حتی نهادهای نظارتی در طولانی مدت وارد می داند و حتی خواستار تحقیق و تفحص در این باره است. علاوه بر این موضوع، از کنار هم قرار گرفتن این انتقادات آتشین و تهدید به افشاگری، این گونه برداشت می شد که اختلافات دو وزارت خانه (که پیشتر به تفصیل درباره آن نوشته ایم) به نقطه ای بحرانی رسیده و هر آن باید انتظار داشت که وزیر رفاه یا مدیران حال حاضر یا حتی پیشین تامین اجتماعی واکنش نشان داده، روابط دو وزارت خانه وارد تنش شده و دست آخر حتی شرایط در هیات دولت بحرانی شود. عجیب تر آنجاست که می بینیم با وجود بالا گرفتن اختلاف میان این دو وزارت خانه هم رئیس جمهور و دیگر دولت مردان مجاب نشدند که به این مناقشه ورود کرده و تلاش کنند اختلافی که نشات گرفته از اجرای طرح تحول سلامت و تجمیع/عدم تجمیع بیمه هاست را حل و فصل نمایند؛ اختلافی که اینقدر به آن بی توجهی شده که می بینیم در اتفاقی نادر یک وزیر تهدید به افشاگری درباره زیرمجموعه یک وزیر دیگر می کند! چهار: تعجب مان زمانی کامل تر می شود که سخنان روز گذشته وزیر بهداشت را بشنویم. سخنانی گلایه آمیز که بازتاب وسیعی هم داشته و حاوی نکات فراوانی است که به یادآوری برخی شان بسنده می کنیم. با تاکید بر این نکته که هیچ رنگ و بویی از افشاگری ندارند و حتی به نوعی ثابت می کنند که بگم بگم های وزیر بهداشت هم به مانند تمامی بگم بگم های قبلی، قرار نیست چیزی جز سایه تهدید باشند! * برخی ها بویژه کسانی که مولفه ها، پول و اختیار دست شان بود مدام این حرف ها را تکرار می کنند که طرح تحول بی مقدمه است و به سرنوشت بقیه طرح ها دچار می شود. طبیعی است شما که اختیار دارید و پول دست تان است اگر حمایت نکنید و سنگ اندازی کنید، هر طرح دیگری هم که باشد با شکست مواجه خواهد شد. * امکان برگشت به عقب نیست، چراکه تازه بخشی از حقوق مردم محقق شده است. سیاستمدارانی در دولت و مجلس بودند که فکر می کردند سلامت چه فایده ای دارد و هر چه در این حوزه هزینه شود، پول در چاه ریختن است، چراکه در تولید نقشی ندارد. این درحالیست که امروز کسانی که اقتصاد را می فهمند می دانند که انسان سالم، محور توسعه است. * اولا تامین اجتماعی هیچ کمبودی از نظر اعتبارات ندارد؛ پولی که مردم بابت حق بیمه می دهند اگر به بخش درمان بیاید، نه تنها در درمان کسری نخواهد داشت بلکه اضافه هم دارد. مشکل تامین اجتماعی آن است که بالاخره مستمری بگیر و صندوق های بازنشستگی و... دارد. اما مساله این است که این چنین مسایلی ربطی به طرح تحول ندارد و مشکلی است از جایی دیگر. * درباره اعتبارات سازمان بیمه سلامت ایرانیان نیز باید گفت بارها گفته ام که کتاب تعرفه ها حمایت از پزشکان نیست، اما بعضی ها مغزشان منجمد است و بنا ندارند باور کنند و مدام می گویند پول طرح تحول در جیب پزشکان رفته است؛ این ظلم مضاعف است به جامعه پزشکی. * مشخص بود که بیمارستان ها همه ضرر می دهند و همه ورشکسته اند. از طرفی بحث دریافت های غیرقانونی را شاهد بودیم و طبیعی بود که این دریافت ها خارج از قاعده بود و اسمش را می گذاشتند زیرمیزی. بنابراین به دو منظور کتاب تعرفه ها اصلاح و اجرا شد؛ نخست اینکه بیمارستان ها از ورشکستگی نجات یابند و بعد اینکه پرداخت از جیب مردم کاهش بیابد. * اکنون بیمه سلامت ایرانیان هم با رقمی که باید تا کنون هزینه می کرده، بسیار فاصله دارد. در این میان دو اشتباه اتفاق افتاد؛ به عقیده من برخی آقایان احساساتی شدند و گفتند دارا و ندار را بیمه کنید؛ این در حالیست که پیشنهاد و مصوبه دولت چهار تا پنج دهک اول بود و برای پوشش بیمه ای پنج میلیون نفر بود اما حدود 10.5 میلیون نفر بیمه شدند. * از طرف دیگر سرانه ای که ما برای پنج میلیون نفر در نظر گرفته بودیم، 16 هزار تومان به ازای هر نفر بود و سرانه ای که الان بابت هر نفر از این 10 و نیم میلیون نفر باید بگیرند، 32 هزار تومان است؛ این چنین شد که سازمان بیمه سلامت دچار کسری شد که البته قابل پیش بینی بود. باید این موضوع اصلاح شود؛ یا دولت برای 10 و نیم میلیون نفر اعتبار بگذارد یا باید بازگردیم به آنچه که از اول پیشنهاد کردیم؛ به طوری که افراد متمول حذف شوند و دفترچه ها هم صرفا برای پوشش خدمات بستری باشد. * بی تردید دولت برای این گرفتاری فعلی راه چاره دارد و برای ادامه آن هم دولت تصمیم خواهد گرفت. برای دولت هیچ جای نگرانی درباره ادامه طرح تحول نیست؛ اما اینکه عده ای آن هم در فصل بودجه، به دروغ می خواهند مباحثی را القا کنند، جای سوال دارد. * همواره در فصل بودجه چنین مباحثی را مطرح می کنند و به سلامت مردم که می رسد، نمی خواهند هزینه کنند و پول را می برند در دستگاه هایی مثل صنعت، راه و جاده و کشاورزی و ... که همه آنها مشکلاتی را برای درمان ایجاد می کنند. * از طرفی مگر ما چقدر پول گرفتیم؟ آنچه که روی کاغذ بوده با آنچه که تحویل داده شده، خیلی فاصله دارد. بازرسی کل کشور، دیوان محاسبات، بازرسی ریاست جمهوری، وزارت کشور و... نیز همه نظارت می کنند. ای کاش مخالفان این طرح، مابقی کارها را هم به همین شفافی گزارش می کردند. * در ارتباط با بیمه ها چند مشکل وجود داشت؛ یک مورد آن پرداخت هاست که در این زمینه هیچ تقصیری متوجه وزارت بهداشت نیست. البته از دکتر نوربخش (مدیرعامل سازمان بیمه تامین اجتماعی) تشکر می کنم و انصافا تلاش زیادی کرد و موفق شد دست هایی را قطع کند و در آینده هم مابقی قطع خواهد شد و مجموعه را در اختیار کشور قرار دادند. * چطور بناست هزینه هایم را کنترل کنم، در حالی که منابعش در اختیارم نیست؟ متاسفم در دولتی که شما حضور داشتید و مجلس هم دست شما بوده، با این تعبیر که ارایه دهنده و فروشنده خدمت نباید یکی باشد، بیمه ها از وزارت بهداشت جدا شدند. بیمه ها و بهزیستی رفتند جایی دیگر و یک وزارت کار و تعاون هم به آن چسبید. اگر نمونه همچین ساختاری را در دنیا دارید، بگویید. * داستان تامین اجتماعی قبل از آمدن دکتر نوربخش را هم که همه می دانند؛ چه خلاف هایی اتفاق افتاد و هیچ کسی صدایش درنیامد، حتیهمان کسانی که امروز تریبون در اختیارشان است. بعد هم که تامین اجتماعی شد بنگاه داری و اکنون هم که سهم عمده ای از داروی ما دست تامین اجتماعی است، خدمت هم که مستقیما می فروشند و بیمارستان دارند. * نهایت اتفاقی که افتاد آن بود که منابع را از وزارت بهداشت تحویل جماعتی دادند که تا حرف می زنیم 2000 نفر را جمع می کنند و ما را متهم می کنند. تنها یک کلمه گفتیم آنچه مردم به عنوان حق بیمه می دهند باید برود در صندوقی شفاف و غیر از درمان در جای دیگری هزینه نشود. مشکل کشور ما این است که کسی تصمیم نمی گیرد و همه چیز در رودربایستی است؛ یکی رای می خواهد و دیگری چیزی دیگر. خیلی چیزها را اگر تصمیم نگیرید نابود می شود و دیگر فایده ای ندارد.
دوشنبه ، ۹آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[مشاهده در: www.hodana.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها