تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835311183
سازگار: سبک سنتی متعلق به اهل بیت(ع) است/مومنی: علت این انتقادها فقط حسادت است
واضح آرشیو وب فارسی:ایلنا: ایلنا از آسیب‌شناسی"نوحه‌های بی‌محتوا" گزارش می‌دهد؛ سازگار: سبک سنتی متعلق به اهل بیت(ع) است/مومنی: علت این انتقادها فقط حسادت است
آیا به راستی ابداع سبک‌هایی «سبک» با ریتم و آهنگ به قول قدما «روی حوضی» و عمیقاً سست و بی‌پایه، با بهره‌گیری از اشعاری با مضامین‌گاه خرافی و حتی انحرافی و استفاده از آلات موسیقی در مدحِ شهامت، شجاعت، دینداری، از خودگذشتگی و سوگِ شهادتِ «خون خدا» رواست؟! به گزارش خبرنگار ایلنا، نوحه یا مدیحه سرایی؛ هنری که ریشه در سیره پیامبر و عصر اسلام دارد و حالا با گذشت ۱۴۰۰ سال خود را به روز می‌کند، اما امروز برخی‌ها اصرار دارند؛ این نوگرایی را با دادن رنگ و لعاب سیاسی در مجالس‌شان بروز دهند؛ با این حال اگر از سیاسی شدن محافل این مداحی‌ها و توهین به مقامات بگذریم، به شیوع سبک‌های عجیب و غریب مداحی و رواج اشعار نامناسب و یا حتی به لحاظ تاریخی غلط، همراه با سبک‌های موسیقایی تند و آهنگینِ غیرمذهبی می‌رسیم که گاهی هشدار مراجع و شخصیت‌های مذهبی را نیز به دلیل بی‌محتوایی و بدمحتوایی در پی داشته است. از مداحی با ریتم غربی مثل «دلم با تو هماهنگه» گرفته تا سینه زنی‌هایی که با اتکا به سیستم صوتی، و صدایی به غیر از «دوپس دوپس» به گوش نمی‌رسد و یا استفاده مداحی از اصطلاح «مگه می‌شه؛ مگه داریم» (برگرفته از تیکه کلام سریال پایتخت) و ساختن شعری در مدح اهل بیت با عنوان «آقا مگه می‌شه مگه داریم کسی به خوبی شما»! و یا به طور مثال یکی از مداحان اینچنین خوانده است؛ «نوار مغز سرم در محضر دکترا خطخطی و قاطی بود.... طبیب توی مطب متحیر صدا زد، این چه نوار مغزی بود. می‌دونی چی دادم جواب دکتر علت عیبش اینه.... آقای دکتر من روانی‌ام، روانی حسین خط خطی شده از عشق حسین» مداحی‌هایی که اغلب‌شان قداست مجلس امام حسین (ع) را حفظ نکرده و بعضا با خرافه‌گرایی، قداست اهل بیت و فضای روحانی مجالس سوگ ایشان را خدشه‌دار می‌کند و در عین شگفتی و تاثر در برخی مواقع خلوت عاشقان حسین(ع)، با مراسم جشن و پایکوبی اشتباه گرفته شده است! با یک جستجوی ساده در فضای مجازی با حجم زیادی از ویدیوهایی سخیف در حوزه مداحی رو به رو می‌شویم. واقعا آیا به‌کار بردن اصوات سخیف و حقارت باری چون زوزه و پارس گرگ و سگ در کنار نام متبرک اباعبدالله الحسین (ع) و فرزندان و برادران و اهل بیت بزرگوارش، ذکر مطلوب عزای عزیزترین‌های شیعیان علی (ع) است؟؟! آیا کف زدن و کل کشیدن در ششم محرم برای فضاسازی جشن عروسی حضرت قاسم و قلاده به گردن انداختن و عوعو کردن و بکار بردن مضامینی چون «رقاصه بودن و یا سگ خانگی اهل بیت» جای تامل ندارد؟ ابداع سبک‌هایی «سبک» با ریتم و آهنگ «روی حوضی» و عمیقاً سست و بی‌پایه، با بهره‌گیری از اشعاری با مضامین بعضا خرافی و حتی انحرافی و استفاده از آلات موسیقی در مدحِ شهامت، شجاعت، دینداری، از خودگذشتگی و سوگِ شهادتِ «خون خدا» رواست؟! آیا اینچنین باید راویِ دردِ دلِ زیبنب کبری (س) بود در پاسداشت خونِ سیدالشهدا و سوز ظلم روا شده به اباعبدالله بود؟ این است نوحه و بر سر و سینه زدن و قدم در راه حسین نهادن؟ شیوهٔ جدید و البته غریب موسیقایی و چنین نوحه‌خوانی‌ها یی از اواخر دهه ۷۰ و با تلفیق دستگاه شور با ریتم‌های معمول مداحی باب شد. سبکی که از سیدمحمدجواد ذاکر بعنوان مبدع آن یاد می‌شود. ورود چنین سبکی با چنان اشعاری که در بالا فقط به قطعه‌ای کوچک از آن اشاره شد، نه تنها دل خیل عظیمی از عاشقان حسین را به درد آورده، که طی سالهای اخیر در آنسوی مرز‌ها به مثابهٔ یک تبلیغ منفی، دست آویزی برای جریان‌های صهیونیستی وهابی شده تا با اتکا به رسانه‌ها و عملاً بنگاه‌های دروغ پراکنی و تبلیغاتی خود همچون شبکه نور و وصال، مذهب تشیع و شیعیان را در چشم و اذهان جهان منفور جلوه دهند. در این بین نمی‌توان از حاج آقا علی آهی، نامی نبرد. او را که بی‌شک می‌توان فقیه مداحان نامید، کسی که فقه و مکتب، پایه و اساس مداحی‌هایش بود و به نوعی مرجعی برای مداحان اهل بیت. استاد آهی که از ۱۰ سالگی سرایش شعر را آغاز کرد و قریب به یکصد نفر از مداحان سنتی آئینی را طبق موازین شرعی تربیت کرده، در شانزدهم فروردین در سن ۸۷ سالگی درگذشت. به نظر می‌رسد با شیوع سبک‌های جدید و بی‌محتوا جای خالی چنین افرادی احساس می‌شود و در پیش گرفتن راه چنین اساتیدی که مبنای مداحی‌هایشان فقه و اصول ادبی بوده، توسط مداحان جوان که پامنبری‌های بسیاری دارند، حرفی بیراه نباشد. یکی از انتقادهای پر سرو صدا به شیوه عزاداری و همچنین رواج سبک‌های مبتذل، انتقاد رحیم‌پور ازغدی عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در خطبه‌های پیش از نماز جمعه بود، هرچند که این انتقاد با هجمه‌هایی از سوی مداحان رو به رو شد. این عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی به این موضوع اشاره کرده بود که «آهنگ‌های مبتذل و لهوی در برخی هیأت‌ها خوانده می‌شود و آهنگ‌های جاز و رپ و راک در برخی هیأت‌ها راه انداخته‌اند. او در سخنان خود ضمن اعلام این هشدار که شیعیان لندنی به اندازه وهابیت خطرناک است، به این اشاره کرده بود که امروز این‌ها شبکه‌های ماهواره‌ای راه انداخته‌اند و در حال تربیت طلبه‌اند. این‌ها همان‌هایی هستند که وقتی ۱۵ خرداد شد، امام گفت؛ ما عزاداریم و امسال جشن نیمه شعبان نمی‌گیریم، گفتند؛ خمینی (ره) سیاسی است و ما نیمه شعبان را رها نمی‌کنیم.» یکی از آن مداحانی که نوع و سبک مداحی‌اش، انتقادهایی را به همراه داشته «سید علی مومنی» است. او در گفت‌و‌گویی با خبرنگار ایلنا، به این موضوع اشاره می‌کند که آهنگساز است و از هزار سبکی که اجرا کرده فقط ۱۰ موردش ترانه بوده است. البته در بین صحبت‌هایش بر این نکته تاکید می‌کند که برای خواندن این ترانه‌ها، از قبل پشت میکروفن اعلام می‌کند که آقایان و مداحان دیگر بدانند که خواندنِ ترانه هنری نیست و او و امثال او هم می‌توانند بخوانند. او ادامه می‌دهد: البته همین را برای ما سر نیزه کردند و ما را سپر بلا. سبک‌های سنتی یک جاذبه‌ای داشت و سبک‌های جدید هم در نوع خودش جذاب است؛ در حال حاضر پای سبک سنتی ۲۰ نفر سینه می‌زنند و پای سبک جدید و به اصطلاح شور ۵ هزار نفر» این مداح جوان به موضوع اختلاف میان مداحان جوان و قدیمی و همچنین انتقاد قدیمی‌ها اشاره می‌کند و می‌گوید: «علت این انتقادها فقط حسادت است! مثلا فرض کنید؛ کسی که ۵۰ سال مداح است و ۱۰۰۰ غزل حفظ است، ۲۰ تا پا منبری دارد و در مقابل یک جوان ۴ تا حسین حسین می‌کند و ۵ هزار پامنبری دارد. آیا این انتقادها برای امام حسین(ع) است؟ من که فکر نمی‌کنم. البته معتقدم که باید به پیشکسوت‌هایمان رجوع کنیم، اما آن‌ها هم باید چراغ سبزی به ما نشان دهند. نه اینکه یک چوب بالای سرشان بگیرند و ما را تخریب کنند!» مومنی همچنین به لطمه‌زنی در مراسم‌های عزاداری اشاره می‌کند و می‌گوید: «این کار هیچ اشکالی ندارد! زیرا که حضرت زینب(س) هم لطمه زنی می‌کردند و حتی امام صادق(ع) در کتاب التهذیب می‌فرمایند: ناخن کندن و... اشکال دارد، مگر اینکه برای عزای سید الشهدا باشد. امام سجاد(ع) نیز از مصیبت سید الشهدا بینی‌شان را محکم به دیوار کوباندن. الگوی ما اهل بیت است؛ مگر ما دینمان را از ۱۴ معصوم نگرفته‌ایم» این مداح به سخنان رحیم‌پور ازغدی در پیش از خطبه‌های نماز جمعه اشاره می‌کند و از خود در برابر این صحبت‌ها دفاع می‌کند؛ «در نماز جمعه هرچه که از دهنشان درآمد گفتند؛ باشه شما درست می‌گویید؟ خداروشکر که روز به روز جمعیت مجالس ما در حال افزایش است؛ چون کار برای امام حسین(ع) است. می‌گویند؛ شما شیعه انگلیسی هستید؟ این سبک‌ها چیست که می‌خوانید؟ می‌گویند؛ این‌ها از اسرائیل تامین می‌شوند. چرا باید به ناحق به ما تهمت زده شود؟» در همین رابطه «حاج آقای غلامرضا سازگار؛ رییس جامعه ستایشگری و عضو شورای مدیریت خانه مداحان» که پس از فوت حاج آقای آهی، دارای مرجعیت است؛ از هشدار خانه مداحان به مداحانی می‌گوید که اخیرا مورد انتقاد قرار گرفته‌اند. «این‌ها جوانان معتقدی هستند؛ البته خود من با یکی از مداحان جوان صحبت کردم و مطالبی را گوشزد کردم. و الان خیلی بهتر شده و خوشبختانه نصیحت‌ها تاثیر داشته است. به پسر خودم گفته‌ام؛ همیشه باید سنتی بخوانی؛ چرا که سبک سنتی سبک اهل بیت است. امام بر عزاداری سنتی تاکید داشتند. البته سبک جدید با سبک سنتی مخالف نیست، منتها باید محتوا داشته باشد و از نظر سبک سوز داشته باشد.» رییس جامعه ستایشگری از مرحوم حاج مرزوق، حاج آقای ناظم، مرحوم حاج شاه حسین و مرحوم ذوالفقاری به عنوان کسانی یاد می‌کند که سبک سنتی می‌خواندند و از مردم گریه می‌گرفتند. حاج آقای سازگار درباره سوء استفاده رسانه‌های وهابیت از برخی کلیپ‌های برخی از مداحان در ایران می‌گوید: «مداحی امروز ما با مداحی ۴۰ سال پیش متفاوت است. آن زمان ویدیو نبود. اینترنت نبود. رسانه‌های جهانی نبود. در حال حاضر جوری شده که ما در یک زیرزمین خانه‌ای روضه می‌خوانیم، شب از شبکه‌های ماهواره‌ای، شبکه وصال و نور پخش می‌شود. و آنهایی که با ما مخالفند؛ مطالبی را می‌گیرند و همان را پخش می‌کنند. مثلا من در جمعیت خودم می‌توانم بگویم؛ من افتخار می‌کنم که سگ در خانه امام حسین(ع) هستم؛ ولی در رسانه گروهی این حرف درست نیست، از ما نمی‌خرند این حرف را. ما با سبک جدید که زننده نباشد و مخالف شان اهل بیت هم نباشد، مخالف نیستیم» از سویی دیگر «حسن غفوری فرد؛ عضو هیات مدیره خانه مداحان» اما بر «آموزش مداحان» تاکید دارد و بر این باور است که اگر اطلاعات و مطالبی که موجب وهن اسلام و اهل بیت توسط مداحان مطرح شود، اثرات مخربی را به همراه خواهد داشت. غفوری فرد به ایلنا می‌گوید: «ما در دوره‌ای پیشنهاد دادیم که دوره کاردانی برای تربیت مداحان در نظر گرفته شود. در سالهای اول که فعالیتم بیشتر و مسئولیتم کمتر بود، وقت می‌گذاشتم و خود حاج آقای آهی هم بودند و خیلی کمک می‌کردند. امتحان گذاشتیم و کلاس‌های آموزشی برگزار کردیم. با وزارت علوم هم صحبت کردیم که به مداحان مدرک ارائه شود. با رفتن حاج آقا آهی فعالیت‌ها یک مقداری کمرنگ‌تر شده، به نظرم این پیشنهاد و ارائه مدرک به مداحان حتما باید پیگیری شود؛ زیرا مداحان بدلیل نقش تاثیرگذاری که دارند، هم می‌توانند مخرب و هم موثر باشند» اخیرا نشستی به جهت بررسی نقش مداحان در موضوعات سیاسی و نوگرایی و ظهور سبک‌های نوین در مداحی در خانه مداحان برگزار شد و در این نشست مهدی فاطمی؛ معاون هماهنگی و برنامه‌ریزی این خانه گفت؛ «در دهه اخیر شاهد بدعت‌های ناصواب در حوزه ستایشگری و مداحی بوده‌ایم. فاطمی ادامه می‌دهد: وقتی مقام معظم رهبری می‌فرماید؛ مداحی یک هنر است در واقع از دو جهت مداحی در قالب فرهنگ گنجانده خواهد شد؛ یکی از بعد هنری آن و یکی از بعد اعتقادی، علمی و مذهبی. ولی متأسفانه به دلیل نفوذ جریانات انحرافی در دهه اخیر شاهد بدعت‌های ناصواب در حوزه ستایشگری و مداحی بوده‌ایم. که علت وقوع این ماجرا از کم‌کاری در حوزه فرهنگ است، زیرا ما خوراک لازم را به جوانی که تازه وارد این عرصه شده و در این راه سر پرشوری دارد نداده‌ایم؛ فاصله گرفتن از عزاداری سنتی و نسل قدیم با جدید در مداحی آسیب‌های جدی را متوجه این دستگاه کرده است» ورای تمام تحلیل‌ها و اظهار نظرات در این باره، اما آنچه که باید بیش از هرچیز مورد وثوق قرار گرفته و ترسیم کننده راه صحیح در برپایی مجالس معنوی و مقدسِ مذهبی بویژه عزاداری‌ها باشد، تبعیت از رهنمودهای روشن و صریح رهبر انقلاب است. ایشان در دیدارهای خود با مداحان مکررا به بحث مضامین مداحی، سبک و نوآوری هشدارهایی را دادند که در زیر به نمونه‌هایی از آن اشاره شده است؛ مقام معظم رهبری در مرداد ماه سال ۱۳۸۴ درباره برخی از سبک‌ها و استفاده از آهنگ‌ها در مداحی فرمودند: من شنیده‌ام؛ در مواردی از آهنگ‌های نامناسب استفاده می‌شود. مثلاً فلان خواننده طاغوتی یا غیرطاغوتی شعر عشقیِ چرندی را با آهنگی خوانده؛ حالا ما بیاییم در مجلس امام حسین(ع) و برای عشاق امام حسین(ع)، آیات والای معرفت را در این آهنگ بریزیم و بنا کنیم آن را خواندن؛ این خیلی بد است. خودتان آهنگ بسازید. این همه ذوق و این همه هنر وجود دارد. یقیناً در جمع علاقه‌مندان به این جریان کسانی هستند که می‌توانند آهنگ‌های خوبِ مخصوص مداحی بسازند. ایشان همچنین در سخنرانی ۲۰ آبان سال ۹۲ در این‌باره فرمودند: چقدر خوب است؛ در محافل هیئت‌ها به قرآن و قرآن‌خوانی و معارف قرآنی اهتمام ورزیده شد. چقدر خوب است که در این نوحه‌خوانی‌ها مضامین اسلامی و انقلابی و قرآنی گنجانده شود. یک وقتی هست که سینه می‌زنند و صدبار با تعبیرات مختلف می‌گویند؛ «حسین وای». این هیچ فایده‌ای ندارد. انسان هیچی چیزی از «حسین وای» یاد نمی‌گیرد.» رهبر انقلاب در دیداری که ۲۰ فروردین ۹۴ با مداحان کشور داشتند، بر پرهیز از انحراف، پرهیز از خرافه‌گرایی، پرهیز از مشکل‌تراشی در عقاید جوان‌ها تاکید کردند و فرمودند: گاهی ما یک کلمه‌ای می‌گوییم که یک گرهی در ذهن جوانِ مخاطب ما به‌وجود می‌آید؛ این گره را چه کسی می‌خواهد باز کند؟ این گرهی را که ما با بیان ناقص خودمان یا بیان غلط خودمان یا بی‌توجّهی و بی‌مسئولیّتی خودمان در ذهن این جوان به‌وجود می‌آوریم و عقیدهٔ او را دچار مشکل می‌کنیم، این گره چگونه باز خواهد شد؟ این‌ها مسئولیّت است. اینکه ما مجلس عزاداری و مدح سیّدالشهدا را ــ که عظمت او به‌خاطر شهادت است، عظمت او به‌خاطر فداکاری در راه خدا است، عظمت او به‌خاطر گذشت است؛ گذشت از همه چیز، از همهٔ خواسته‌ها، از همهٔ مطلوب‌ها ــ تبدیل کنیم به یک نقطهٔ سبک، به یک جایی که یک تعدادی جوان لخت بشوند، بپرند هوا، بپرند پایین و ندانند چه می‌گویند، درست است؟ به گفته پیرغلامان مداحی، یقینا نوگرایی و نوآوری در شیوه‌های مداحی لازم و ضروری است و می‌تواند؛ منجر به جذب افراد بیشتری شود؛ اما افراط در این موضوع درست آنجایی‌ست که می‌تواند خطرآفرین باشد. بنابراین با توجه به این نکته امروز نباید فرصت حضور میلیونی نوجوانان و جوانان و حتی سایر گروه‌های سنی در مجالس سوگواری امام حسین(ع) و هیات‌ها و تکایا، به تهدیدی برای سوء استفاده برخی فرصت طلبان داخلی و منفعت‌طلبان و مخالفان شرع مقدس اسلام مبین و مذهب تشیع در خارج از ایران تبدیل شود. اگر تا امروز بی‌توجهی صورت گرفته و عزمی جدی و اراده‌ای راسخ برای جلوگیری از ادامه حرکتِ برخی در مسیری منحرف از طریقِ ولایت‌مداری به کار بسته نشده، یقیناً امروز دیگر بهانه‌ای برای مماشات و نادیده گرفتن وجود ندارد. امروز روز مقابله در برابر حرمت شکنان و زمان دفاع و حراست از مقدسات و حفظ حرمت اهل بیت (ع)... به هر قیمت و به هر وجه من الوجوه است.
۱۳۹۴/۰۹/۰۹ ۱۱:۱۱:۳۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایلنا]
[مشاهده در: www.ilna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها