محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827389560
تجربه 500 کیلومتر رانندگی با ال 90 هاچ بک / تصاویر
واضح آرشیو وب فارسی:ایران جیب: شرکت پارس خودرو بالاخره آماده عرضه رنو ساندرو در بازار شده است و برای همین، شش دستگاه رنو ساندرو را در اختیار اصحاب رسانه و خودرونویسان قرار داد تا با پیمودن مسیر تهران- ابیانه، این خودروها را به چالش بکشند و نظرات خود را از بررسی تجربی در مورد ساندرو اعلام کنند. شاید آن چنان دلنشین نباشد، نسل قدیمی یک خودرو را که در سال 2008 به بازار جهانی معرفی شده و امروز نسخه جدید آن در جاده های جهانی در حال تردد است در اواخر 2015 آن را برای اولین بار در ایران بررسی کنیم. به هر حال سرنوشت بازار این طور رقم خورده است و باید به ساندروی پارس خودرو، به عنوان یک خودروی جدید نگاه کنیم. در این سفر دو روزه اطلاعاتی را به دست آوردیم که می توان آن را امروز به اشتراک گذاشت تا برای خریداران ساندرو، ذهنیتی را از این خودرو پدیدار کند. سواری تندر 90 را به یاد داشته باشید برای آغاز این سفر، ابتدا ساندروی دنده دستی را انتخاب کردیم که تنها ۱۲۷۰ کیلومتر راه رفته بود و بوی نویی داخلش استشمام می شد. با سه سرنشین پارس خودرو را ترک کردیم و از اتوبان آزادگان به آزادراه تهران- قم رسیدیم. با توجه به تراکم جمعیت اتوبان آزادگان کمی به بررسی ترمزها و سطح پایداری خودرو مشغول شدیم. ترمزهای ساندرو در هر دو مدل دنده ای و اتوماتیک، در جلو دیسکی و در عقب کاسه ای است و سیستم ABS و EBD دارد. وقتی از این ترمزها در سرعت بین ۸۰ تا ۱۲۰ کیلومتر بر ساعت استفاده می کردیم، به نسبت ثبات خوبی را احساس کردیم، ولی مسئله ای که بین برخی همکاران خودرونویس مطرح بود، اشاره به این داشت که شاید اگر ترمزها کمی قوی تر بود، اطمینان خاطر از سواری با ساندرو بیشتر می شد. در ترمزهای شدید سیستم EBD به خوبی عمل می کرد و کمتر احساس تغییر تعادل در جلو و عقب به کابین منتقل می شد. کمی قلق گیری از قبل، تجربه ای به دست آوردیم که در ترمزگیری های شدید هم می توان روی ساندرو حساب کرد. چند بار با سرعت متعارف جاده ای ترمزگیری نسبتا شدید را بررسی کردیم و به این مسئله رسیدیم که این کار کمتر باعث گیجی فرمان و پایداری خودرو نسبت به رقبا می شود. اگر تجربه رانندگی با تندر۹۰ را داشته باشید، می توان گفت شرایط ترمزگیری به تندر نزدیک است، با این تفاوت که به خاطر نبود قسمت صندوق عقب، پایداری بهتری احساس می شود. وقتی در شهر رانندگی می کنید به غیر از پارامترهای شخصی و سلیقه ها، همیشه دو مسئله مطرح است. یکی نرمی مناسب فرمان و دیگری تعویض دنده آسان. در مورد ساندرو می توان گفت گیربکس دنده ای بسیار عالی و خوب طراحی شده و به خاطر ضریب دنده های منطقی، در داخل شهر و جاده می توانید رانندگی راحت و لذت بخشی داشته باشید. در کنار نرمی کلاچ، دنده ها بدون سر و صدا عوض می شود و مسیر پیمایش دسته دنده برای تعویض حالت، کوتاه و مناسب بوده که در رانندگی شهری امری بسیار مهم است. ولی فرمان سفت خودرو باعث می شود کمی رانندگی با یک ماشین ۴۳ یا ۴۸ میلیونی در شهر آن طور که باید و شاید آسوده نباشد. با توجه به شباهت فنی تندر۹۰ و ساندرو، گیربکس در نسخه دنده ای و اتوماتیک با تندر۹۰ یکی بوده و اگر تجربه ای از تندر۹۰ دستی دارید، می توانید نتیجه گیری در مورد ساندرو داشته باشید. موتور ساندرو همان انجین K4M رنو است که روی تندر۹۰ نصب می شود. این موتور ۱۵۹۸ سی سی حجم دارد که از آرایش چهار سیلندر با ۱۶ سوپاپ بهره می گیرد. ۱۰۵ اسب بخار را در ۵۷۵۰ دور تحویل می دهد و با گشتاور حداکثری ۱۴۰ نیوتون متر که در ۳۷۵۰ دور ایجاد می شود، قدرت را به چرخ های جلو منتقل می کند. بار ها به ساندرو فشار آوردیم و شاهد رسیدن عقربه دورسنج موتور به ۶۰۰۰ بودیم. شتابگیری خودرو نسبت به خودروهای عمومی در جاده مناسب بود و به راحتی می توانستید برای سبقت گرفتن روی خودرو حساب کنید. نکته ای که در تندر۹۰ شاهد آن هستید، شاید سیستم فرمان نامطمئن در سرعت های بالا، باعث شود خیلی از مالکان تندر۹۰ نتوانند آن طور باید و شاید به این موتور فشار بیاورند. ولی با توجه به اصلاحات قابل احساسی که در سیستم تعلیق و فرمان ساندرو انجام شده است، راحت تر از تندر۹۰ می توانید به این ماشین فشار آورید. به خاطر همین اطمینان خاطر از فرمان ساندرو تصمیم گرفتیم در جاده کفی به سرعت ۱۸۰ کیلومتر بر ساعت برسیم تا آن گیجی فرمان و تعلیق را که در تندر۹۰ احساس می شود در ساندرو تجربه نکنیم. البته سیستم فرمان خوب باعث اعمال قانون ما شد. طبق اعلام شرکت رنو و پارس خودرو، شتاب نسخه دنده ای ساندرو ۱۰٫۵ ثانیه اعلام شده است. ولی بارها این مسئله را تست کردیم و دست یابی به شتاب ۱۲ ثانیه هم کار سختی بود. البته فضای تست ما فشار متعارف تست استاندارد را نداشت. ولی چیزی که سرنشینان احساس می کردند، شتاب مناسبی بود که با سایر خودروها مقایسه می شود. در مدل اتوماتیک هم شتاب ۱۱٫۵ ثانیه به آرزویی تبدیل شد و کلا رسیدن به آن شرایطی سخت تر از میزبانی جام جهانی داشت. به خاطر ثبت تصاویر مختلف و هماهنگی، مسیر تهران تا ابیانه حدود ۷ ساعت طول کشید که بیشتر این وقت صرف توقف ها شد. همین مسئله باعث شد بارها مصرف سوخت خودرو را بسنجیم. باک ۵۰ لیتری ساندرو اندازه ای مناسب داشت و با نسخه دنده ای، مصرف ۷ تا ۷٫۴ لیتر در صد کیلومتر را ثبت کردیم. با توجه به اینکه در برخی جاهای جاده تخت گاز رانندگی می کردیم و گاهی برای تست شتاب و هندلینگ فشار زیادی به موتور می آوردیم، به نسبت با مصرف سوخت منطقی طرف بودیم. بعدها که در نسخه اتوماتیک هم نشستیم، مصرف سوخت خودرو حدود ۸ لیتر در صد کیلومتر بود. البته این را هم اشاره کنیم که در پیچ های ابیانه، به خاطر اینکه دور موتور را نزدیک به ۵۰۰۰ دور نگه می داشتیم، تا۱۷٫۹ در صد کیلومتر لیتر مصرف سوخت داشتیم. بعد از طی مسافتی، نسخه دنده ای خود را با ساندرو اتوماتیکی جابه جا کردیم که بالای ۳۰ هزار کیلومتر راه رفته بود و می توانست مرجع خوبی برای بررسی نسخه اتوماتیک باشد. با اینکه ماشین کارکرد به نسبت بالایی در مدت کوتاه داشته است، ولی شرایط اتاق سالم بود و صدایی از آن شنیده نمی شد. دسته دنده ساندرو اتوماتیک دقیقا مثل مگان و تندر۹۰ اتوماتیک ایران خودرو است. گیربکس را از حالت P در حالت D قرار می دهیم. بدون هیچ گونه ضربه ای ماشین راه می افتد. تعویض دنده ها نرم است و کمتر لرزشی از تعویض در اتاق احساس می شود. اگر از بدو حرکت پای خود را روی گاز بگذارید، می توانید به دورهای بالا در دنده مناسب برسید. ولی اگر بحث شتابگیری مخصوصا در اتوبان ها پیش بیاید، این کار سخت شده و با تخت گاز کردن کمتر شاهد آن هستید که ساندرو به شما دنده معکوس بدهد. به شکلی که در سرعت بالای ۱۱۰ کیلومتر برساعت، خودرو از دنده ۴ به دنده ۳ نمی آید. اگر اسرار زیادی به معکوس کشیدن دارید، باید دسته دنده را سمت خود بکشید و حالت تیپ ترونیک را انتخاب کنید. در این وضعیت تعویض دنده را خود بر عهده می گیرید که با حرکت جلو و عقب دسته دنده می توانید حالت دنده را انتخاب کنید و به دور موتورهای بالا برسید. البته سیستم حفاظت از گیربکس ساندرو و تندر۹۰ اتوماتیک به شکلی طراحی شده است که در صورت فشار به موتور و گیربکس، دنده مثبت را حتی در حالت تیپ ترونیک اعمال و از دادن دنده معکوس در شرایط دور موتور بالا جلوگیری می کند. گاهی اوقات دوست داشتیم پدال گاز آن دستوری را که می فرستیم به درستی برای گیربکس شرح دهد و گیربکس خوب عمل کند ولی آن قدر گیربکس ۴ دنده اتوماتیک ساندرو تحت فرمان مهندسان سازنده است که کاری به کار ما ندارد و طبق قاعده خود عمل می کند که بعضی مواقع دلچسب نیست. با نسخه اتوماتیک رسیدن به سرعت بالای ۱۷۰ کیلومتر کار آسانی نیست و با ۳ سرنشین دستیابی به سرعت ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت هم مثل دنده ای نیست. شاید باید ساده بیان کرد وقتی روی دنده ۴ ساندرو اتوماتیک هستید، از شتابگیری صرف نظر کرده یا حداقل از دنده ۳ استفاده کنید. اما همین رانندگی با این گیربکس اتوماتیک نسبت به رقبای چینی دلچسب تر است و با توجه به صداگیری جدیدی که روی ساندرو اعمال شده ، آسایش به مراتب بیشتری نسبت به تندر۹۰ اتوماتیک تجربه می کنید و حین رانندگی با وجود لاستیک های بارز، به مراتب از تندر۹۰ صدای کمتری از سطح جاده به داخل اتاق شنیده می شود. وقتی بدون رانندگی ساندرو را کالبد شکافی می کنیم اگر بحث تست درایو را کنار بگذاریم و به جزئیات غیر فنی بپردازیم، به نکات مثبت و منفی جالبی می رسیم. در نگاه اول از نظر بسیاری از همراهان در سفر، ظاهر ساندرو زیبا نیست. ولی با کمی بحث به این مسئله می رسیم که ظاهر در سطح سال ۲۰۰۸ آن قدر بد هم نیست و شاید در همان سال زیبا هم تلقی شده است.مسئله اصلی این است که ظاهر ساندرو کهنه و قدیمی است و همین نکته باعث شده است در کنار طراحی های روزی که می بینیم، کمی بد چهره به نظر بیاید. ولی همین ظاهر ساده نکات مثبتی را در دل خود دارد. اولین مسئله این است که داخل ساندرو با پنج سرنشین که از قد ۱۶۵ سانتی متر تا ۱۹۰ سانتی متر حضور داشتند، راحت در جلو و عقب می نشستند. طاقچه عقب خودرو یکی از بزرگ ترین فضاهای پشت صندلی عقب را دارد که به راحتی یک کوله مسافرتی را روی آن جا دادیم. صندوق عقب ماشین هم یکی از بهترین فضاها را دارد و بدون خواباندن صندلی های عقب، در مسیر برگشتن پنج خبرنگار تمام وسایل خود را در صندوق گذاشتند و مجبور نشدیم قسمتی از بار را داخل اتاق بیاوریم.زاپاس ساندرو از زیر بسته می شود و همین مسئله باعث شده است کف صندوق این ماشین صاف و یک تکه و دسترسی به زاپاس راحت تر از تندر۹۰ باشد. طراحی داشبورد هم به مراتب از تندر۹۰ زیباتر است. البته در صورت حضور تندر۹۰ فیس لیفت، داخل تندر۹۰ هم به شکل ساندرو می شود. اضافه شدن کنترل سیستم صوتی از پشت فرمان، باعث شده امکانات ساده تندر ۹۰، کمی جامع تر باشد. غربلیک فرمان ظاهر خوبی را گرفته است و دو ایربگ خودرو محفظه های زیباتری دارند. پشت آمپر هم با توجه به بسیاری از تندر۹۰ ها زیباتر است. سیستم کامپیوتر سفر، به نسبت خوب عمل می کند و اطلاعات مناسبی به راننده می دهد. رودری های خودرو در جلو و عقب طوری طراحی شده اند که می توانید دست را روی آن تکیه بدهید و دستگیره را بگیرید که باز هم نسبت به تندر۹۰ متمدن تر است.سیستم صوتی ضبط CD خور با قابلیت USB و AUX است که به چهار باند روی در ها نصب شده است. واقعیت این است که کیفیت این سیستم آن چنان بالا نیست و صدای جذابی در اتاق تحویل نمی دهد. نسخه اتوماتیک ساندرو، به تنظیم ارتفاع غربیلک فرمان مجهز شده است که در نسخه دنده ای وجود ندارد. در این مدل زه روی در ها و رنگ آینه ها، هم رنگ با بدنه بوده که از بیرون نسخه اتوماتیک و دنده ای قابل تشخیص است. حین پارک کردن این خودرو به این مسئله رسیدیم که جای خالی سنسور پارک عقب در ماشین به وفور دیده می شود و با توجه به اینکه سپرها به طور کامل هم رنگ بدنه هستند، احتمال می رود در صورت خط و خش افتادن بسیار در ذوق بزند. یکی دیگر از امکاناتی که در ساندرو جای خالی آن احساس می شد، کروزکنترل برای نسخه اتوماتیک است. صندلی ها هم کمی راحت بودند، ولی جنسی پارچه ای داشتند که برخی مواقع پرزهایی از خود تولید می کرد. سیستم تهویه ساندرو مثل تندر۹۰ است و گرمای خوبی بدون بوی آزار دهنده در اتاق پخش می کند و یک فن قوی برای پخش باد دارد. وقتی به پارس خودرو رسیدیم، ساندرو ما را راضی کرده و خستگی کمتری نسبت به تندر۹۰ برایمان به ارمغان آورده بود! کاستی های آپشن آن بیشترین ضعف هایش به حساب می آمدند و طراحی اش هم کمی دلسرد کننده بود. در دید اول شاید قیمت ساندرو زیاد باشد، ولی وقتی چینی ها رقابت را در بازه ۴۰ تا ۵۰ میلیون تومان جدی کرده اند، معلوم است ساندرو می تواند بهتر باشد. با توجه به اینکه ۲۰۶ تیپ ۵ ایران خودرو، با کیفیتی به مراتب پایین تر از ساندرو با قیمت نزدیک به ۳۷ میلیون دادوستد می شود، طبیعی است یک خودروی CKD که نظارت فرانسوی را به طور مستقیم روی خود دارد، قیمتی بالاتر از ۲۰۶ را برای خود انتخاب می کند. * حسین دلاور - روزنامه دنیای خودرو
یکشنبه ، ۸آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایران جیب]
[مشاهده در: www.iranjib.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها