تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833875372
بی سر و سامانی سیاست پرداخت سود به سهامداران ایرانی
واضح آرشیو وب فارسی:ایران جیب: مدیریت تحقیق و توسعه بورس اوراق بهادار تهران گزارش «بررسی قوانین و مقررات تقسیم سود در کشورهای منتخب» را منتشر کرد. براساس قانون تجارت، شرکت های سهامی عام بعد از پایان سال مالی، موظف به برگزاری مجمع عمومی سالانه و ارائه گزارش عملکرد اقدامات یکساله خود هستند و باید درخصوص برخی امور شرکت ازجمله میزان تقسیم سود تصمیم گیری کنند. در اکثر اوقات، بحث برانگیزترین بخش مجمع، تصمیم گیری درباره تقسیم سود است، به این دلیل که سهامداران برای دریافت بازده نقدی سرمایه گذاری خود، پیشنهاد توزیع حداکثری سود را ارائه می کنند و در مقابل، مدیران شرکت ها برای جبران کمبود نقدینگی و جلوگیری از خروج منابع مالی، تمایلی به تقسیم سود ندارند. بنابراین مباحث مختلفی در رابطه با تقسیم سود از جمله میزان تقسیم سود و زمان پرداخت بین مدیران و سهامداران مطرح می شود که در نهایت تعیین کننده سیاست شرکت در مورد تقسیم سود نقدی است.درحال حاضر از یک طرف سهامداران شرکت های بورسی از سیاست های تقسیم سود شرکت ها و زمان پرداخت آن شکایت دارند و از طرف دیگر مدیران شرکت ها با مشکلات عدم نقدینگی کافی در پرداخت سود مصوب مجمع دست به گریبانند که این امر پرداخت سود را به تعویق می اندازد. این پژوهش، در راستای افزایش آگاهی در رابطه با قوانین و مقررات تقسیم سود، ابتدا به بررسی مقررات تقسیم سود در ایران می پردازد و سپس مقررات تقسیم سود در کشورهای هند، ترکیه، فرانسه، انگلستان، مالزی، بحرین، مجارستان، فیلیپین، کره جنوبی و چین را از لحاظ مرجع تصمیم گیر، جرایم مربوط به تقسیم سود، میزان سود تقسیمی، سودهای میان دوره و مدت زمان پرداخت سود بررسی می کند. مختصری از قوانین کشورهای بررسی شده به شرح زیر است: کشور هند در کشور هند قانون شرکت ها (2013) و قانون اعلام و پرداخت سود تقسیمی شرکت ها (2014) ناظر بر مقررات تقسیم سود است. در این کشور، هیأت مدیره در گزارش خود به مجمع، مقدار سود تقسیمی پیشنهادی را (در صورت وجود) اعلام می کند (این امر در مورد سود تقسیمی میان دوره ای صدق نمی کند) و مجمع عمومی سالانه تصمیم گیرنده نهایی میزان تقسیم سود است. این سود باید ظرف 30 روز پس از تصویب مجمع پرداخت شود. اگر سود تقسیمی ظرف مدت 30 روز از تاریخ اعلام به وسیله شرکت پرداخت نشده باشد، مدیران مربوط که آگاهانه مرتکب این نکول شده اند، مشمول به دو سال زندان و پرداخت جریمه 1000روپیه برای هر روز تأخیر در پرداخت می شوند. شرکت باید برای تأخیر در پرداخت سود نقدی، بهره ای معادل 18درصد سالانه طی مدت نکول پرداخت کند. همچنین در صورتی که شرکتی نتواند سود نقدی را پرداخت کند و این تأخیر تا یک سال ادامه یابد، اعضای هیأت مدیره شرکت در زمانی که این قصور رخ داد، ردصلاحیت شده و نمی توانند تا پنج سال به عنوان هیأت مدیره شرکت های بورسی انتخاب شوند. کشور ترکیه در ترکیه، قانون بازار سرمایه (2012) و اعلامیه چگونگی تقسیم سود (2014) ناظر بر نحوه تقسیم سود در شرکت هاست. در این کشور، شرکت های سهامی عام باید سود خود را در چارچوب سیاست های تقسیم سود که به تصویب مجمع عمومی آن شرکت ها رسیده است و براساس مقررات مربوطه، تعیین کنند. همچنین پرداخت سود می تواند به صورت نقدی یا اقساطی صورت گیرد. در صورت پرداخت سود به صورت اقساطی، مقادیر این اقساط می تواند یکسان یا متفاوت باشد. تصمیم گیری در مورد اقساط سود تقسیمی و تعداد آن، بر عهده مجمع عمومی صاحبان سهام است. البته مجمع عمومی می تواند اختیار این تصمیم گیری را به هیأت مدیره شرکت واگذار کند. در کشور ترکیه، شرکت ها می توانند سود میان دوره ای پرداخت کنند به شرطی که کل سود تقسیمی میان دوره ای که در یک دوره مالی پرداخت می شود از نصف سود خالص دوره قبل بیشتر نباشد. کشور فرانسه براساس مقررات تقسیم سود در قانون تجارت فرانسه، مجمع عمومی صاحبان سهام می تواند میزان سود به دست آمده و سود قابل توزیع در کل دوره را تصویب کند و این اختیار را دارد که توزیع تمام یا بخشی از سود را به صورت سود نقدی یا سود سهمی مشخص کند. همچنین براساس قوانین، شرکت ها می توانند برای سهامدارانی که در طول دو سال گذشته و در تاریخ پرداخت سود همچنان سهامدار شرکت هستند، افزایشی را در سود تا سقف 10 درصد تعیین کنند که نرخ آن توسط مجمع عمومی فوق العاده تعیین می شود.در شرکت های پذیرفته شده در بورس، تعداد سهام واجد شرایط برای این افزایش در سود برای هر سهامدار نمی تواند از 5/0 درصد سرمایه شرکت بیشتر باشد. کشور انگلستان براساس قانون شرکت های (2006) در کشور انگلستان، شرکت ها به صورت سالانه در مجمع عمومی سود را افشا و برای پرداخت آن تصمیم گیری می کنند. افشای سود نباید بدون گزارش توجیهی انجام شود و پرداخت سود نباید از میزان مورد نظر مدیران بیشتر باشد. به عبارتی مقدار سود تقسیمی پایان سال در گزارش توجیهی هیأت مدیره اعلام می شود و مقدار سود تقسیمی تصویب شده توسط مجمع نمی تواند از مقدار پیشنهادی هیأت مدیره بیشتر باشد. مدت زمان پرداخت سود سالانه در شرکت های پذیرفته شده در بورس، نمی تواند بیشتر از 30 روز بعد از تاریخ تصویب سود باشد. کشور مالزی قانون شرکت های مالزی (1965) و لایحه شرکت های مالزی (2013) ناظر بر مجمع عمومی و تقسیم سود در این کشور است. در مالزی، قبل از هرگونه تقسیم سودی، هیأت مدیره شرکت باید اجازه تقسیم سود را بدهد.میزان تقسیم سود و زمان پرداخت آن، در اختیار هیأت مدیره شرکت است. کشور بحرین در این کشور، قانون تجارت بحرین (2001) ناظر بر مجمع عمومی و تقسیم سود شرکت هاست. در این کشور مجمع عمومی سالانه نهاد تصمیم گیر در مورد تقسیم سود است. براساس قوانین، در شرکت های پذیرفته شده در بورس، مجمع عمومی سالانه باید ظرف مدت سه ماه از تاریخ سال مالی شرکت تشکیل شود. همچنین هرگونه توصیه ای مبنی بر تقسیم سود شامل نرخ تقسیم سود و میزان آن، باید حداکثر ظرف مدت 10 روز کاری از تاریخ برگزاری مجمع عمومی اعلام شود. همچنین، تمامی سودهای تقسیمی ظرف مدت 45 روز از تاریخ اعلام آن باید پرداخت شود. کشور مجارستان قانون شرکت های تجاری مجارستان (2006) ، ناظر بر مقررات مربوط به تقسیم سود در شرکت های سهامی عام است. براساس این قانون میزان سود تقسیمی، از طرف هیأت مدیره شرکت به مجمع عمومی سالانه پیشنهاد می شود و مجمع آن را به تصویب می رساند. همچنین براساس قوانین مجامع عمومی شرکت های بورسی در صورت وجود مجوز اساسنامه شرکت و داشتن برخی شرایط می توانند در مورد سود نقدی میان دوره ای تصمیم گیری کنند و اختیار آن را به هیأت مدیره شرکت بدهند. کشور فیلیپین در کشور فیلیپین قانون شرکت های فیلیپین، راهنمای تقسیم سود و قانون حاکمیت شرکتی فیلیپین، ناظر بر مقررات تقسیم سود شرکت های فیلیپین است. در این کشور مرجع تصمیم گیر تقسیم سود، هیأت مدیره شرکت است و هیأت مدیره شرکت می تواند تقسیم سود نقدی را به صورت سود نقدی، دارایی و سود سهمی انجام دهد. کره جنوبی قانون تجارت کره جنوبی ناظر بر مقررات تقسیم سود است. براساس این قانون، مرجع تصمیم گیر در مورد سود تقسیمی سالانه، مجمع عمومی و در مورد سود تقسیمی میان دوره ای هیأت مدیره است. پرداخت سود تقسیمی باید ظرف مدت یک ماه از تاریخ تصویب آن در مجمع عمومی سالانه (در مورد پرداخت سود تقسیمی سالانه) یا در جلسه هیأت مدیره (در مورد پرداخت سود تقسیمی میان دوره ای) صورت پذیرد. کشور چین در کشور چین، قانون شرکت های چین و راهنمای تقسیم سود نقدی در شرکت های پذیرفته شده، مقررات تقسیم سود را تعیین می کند. مطابق با این قوانین مرجع تصمیم گیر برای پرداخت سود تقسیمی مجمع عمومی صاحبان سهام است. لازم به ذکر است که براساس قوانین، برنامه ریزی برای تقسیم سود بر عهده هیأت مدیره شرکت هاست و هیأت مدیره شرکت با در نظر گرفتن عواملی مانند ویژگی های صنعت، مرحله توسعه شرکت، مدل عملیات کسب وکار، سطح سودآوری و مخارج سرمایه ای قابل توجه شرکت، باید سیاست تقسیم سود خود را در موقعیت های مختلف تعیین کند. جمع بندی در بررسی قوانین مرتبط با تقسیم سود در کشورهای منتخب نکات زیر قابل برداشت است: 1. تعیین سقف میزان تقسیم سود توسط هیأت مدیره: بررسی انجام شده در قوانین و مقررات تقسیم سود در کشورها نشان می دهد که در اغلب کشورها، سهامداران براساس قوانین مربوطه، حق دریافت سود سالانه را دارند و مرجع تصمیم گیر برای سیاست تقسیم سود عموماً مجمع عمومی و در برخی از کشورها هیأت مدیره است. با این وجود در بیشتر موارد میزان تقسیم سود از طرف هیأت مدیره به مجمع پیشنهاد شده و مجمع عمومی نمی تواند بیشتر از این مقدار را تصویب کند. 2. مدت زمان پرداخت سود: در بیشتر کشورهای مورد بررسی، پرداخت سود در دوره ای کوتاه مدت (به مراتب کوتاه تر از یک سال مالی) است. به طور مثال پرداخت سود در هند 30 روز، انگلستان 30 روز، بحرین 45 روز و کره جنوبی 30 روز بعد از مجمع یا زمان اعلام سود انجام می شود. 3. تقسیم سود میان دوره ای: با نگاهی به کشورهای مورد بررسی می توان پی برد که در قوانین اکثر کشورهای فوق الذکر، تقسیم سود میان دوره ای مجاز بوده و شرکت ها با تصویب هیأت مدیره خود و با کسب اجازه قبلی از مجمع یا اساسنامه شرکت می توانند در مقاطع مختلفی قبل از تشکیل مجمع عمومی سالانه (حداقل سالی یکبار)، سود تقسیم کنند. امکان تقسیم سود طی دوره موجب می شود که انتظارات سهامداران نسبت به سوددهی شرکت های تحت مالکیت شان در پایان دوره تعدیل شود. علاوه بر این قریب الوقوع بودن و سهل الوصول تر بودن کسب سود تقسیمی طی دوره، خود عاملی است برای نگهداری بلندمدت سهام و جذاب تر شدن سهم در بازار سرمایه. 4. تقسیم سود به صورت اقساطی: از آنجایی که حفظ نقدینگی در شرکت برای اجرای طرح های توسعه ای بسیار حائز اهمیت است، در قوانین کشور ترکیه، اجازه پرداخت سود به صورت اقساطی داده شده است. 5. تقسیم سود نقدی یا غیرنقدی: در قوانین برخی از کشورها از جمله مجارستان و فیلیپین، پرداخت سود تقسیمی می تواند به صورت نقدی یا غیر نقدی (مثلاً به صورت سهام شرکت های زیرمجموعه) باشد. 6. جرایم و مجازات ها: در اکثر کشور های منتخب مورد بررسی، ملاحظه می شود که جرایم مربوطه چندوجهی بوده و علاوه بر جرایم نقدی، مجازات حبس و بعضاً سلب صلاحیت حرفه ای برای تصدی عضویت در هیأت مدیره شرکت های بورسی را نیز شامل می شود. به عنوان نمونه در کشور هند، در صورت تداوم تأخیر در پرداخت سود تقسیمی تا یک سال پس از تصویب در مجمع عمومی، اعضای هیأت مدیره به مدت پنح سال صلاحیت تصدی عضویت در هیأت مدیره تمامی شرکت های بورسی را از دست می د هند. * کارشناسان مسئول مدیریت تحقیق و توسعه بورس تهران
یکشنبه ، ۸آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایران جیب]
[مشاهده در: www.iranjib.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها